Εντυπώσεις απο τις συναντήσεις!

Παραλιγο να το πιστεψω

Μπα, θα ησουν βαρετη αν ησουν λιγομιλητη

Λοιπόν τα μίτινγκ των διακοπών μου άφησαν πολύ καλές εντυπώσεις!Όλα τα νέα μέλη που γνώρισα από κοντά είναι συμπαθέστατα ,ελπίζω να μιλήσουμε περισσότερο νεξτ ταιμ με τα γείτονακια μου ειδικά Εμυ και μυρτώ Όσο για την Νικόλ τη να πω δεύτερο μίτινγκ και νιώθω λες και την ξέρω καιρό<3<3 Τους παλιούς χάρηκα πολύ που τους ξαναείδα και να φροντίζουν να επισκέπτονται πιο συχνά την Αθήνα καποιοι γκουχ Νίκο και Μαρσυ Προτείνω μαραθώνιο ατάκαςαπό αγαπημένα σίριαλ και επειδή είχα και την ιδέα διαλέγω πρώτη ομάδα...θάνο και Μέρλιν Α Μαρσυ η Ελισάβετ το ξέρει και σε ευχαριστεί !Και η άχρηστη πληροφορία της ημέρας:Αν η Μαριλένα ήταν παιχνίδι θα ήταν ο αγκαλιτσας<2

Lily Luna Potter έγραψε:

Παραλιγο να το πιστεψω

Μπα, θα ησουν βαρετη αν ησουν λιγομιλητη

Όχι θα κοβες φλέβα

Καλά, δεν σου λέω τι είπε ο Μιχάλης και ο Έρνεστ για σένα στο λεωφορείο.

Σήμερα ήταν ένα πανφορουμιακό μίτινγκ είναι η αλήθεια, όποιος κατάλαβε κατάλαβε...

Αρχικά νόμίζα πως θα είμασταν μόνο εγώ, η Όλγα και η Μία αλλά τελικά μαζευτήκαμε 7 ολόκληρα ( όχι μισά ) άτομα..!! Φτάσαμε Καμάρα με τον Χρήστο όπου μας περίμενε η Όλγα με τον Σαράντη, και κάπου πιο πέρα καθόταν η Μία που βέβαια δεν ξέραμε αν σίγουρα ήταν αυτή, οπότε πήγα και της μίλησα -ποιόν άλλον θα έστελναν...??? - και ευτυχώς ήταν αυτή γιατί αλλιώς θα γινόμουν ρεζίλι, καθόλου πρωτότυπο βέβαια...
Αποφασισαμε να πάμε στις πατούσες -που αλλού...? - και αρχίσαμε τα τηλέφωνα για να έρθουν και οι άλλοι.Παρ'όλο που πρώτη φορά βρεθήκαμε με τα παιδιά είμασταν όλοι πολύ άνετα και οικία. Πιο πολύ μιλούσαμε εγώ και η Όλγα, όπου λέγαμε τα δικά μας για το επιμελητιλίκι , το πρήξιμο που ρίχνουμε στα μέλη, την μάχη που δίνουν οι κοιτώνες μας και τα δικαώματα των επιμελητών (γκουχ γκουχ ) 'Υστερα ο Χρήστος μας εξιστόρησε τα κατορθώματα του Όμηρου μιας και εμείς δεν τα ζήσαμε... Λίγο αργότερα ήρθε και ο Μιχάλης και λίγο μετά η Κόνι.Πραγματικα μας πήρε τα αυτιά... Όλη την ώρα μιλούσε και φώναζε και έβριζε τον καλό μου και ακόμη και όταν πήγαμε στο μπάνιο με την Όλγα ακούγαμε την αγριοφωνάρα της...Δεν σταματούσε λεπτο...Μετά απο 2-3 ώρες αποφασίσουμε να πάμε καμιά βόλτα, βγήκαμε φώτο και καθήσαμε να φάμε.Ήταν η μόνη στιγμή της βραδιάς που επικράτησε λίγη ησυχία και ηρέμισε το κεφάλι μας απο τις φωνές της Κόνιδας...
Aφού φάγαμε οι άλλοι άρχισαν να λένε κάτι ποιοτικά... και εγώ δεν μιλούσα...Ξέχασα να πω ότι πρώτη φορά στην ζωή μου ήμουν με παρέα που στον δρόμο μας σταματούσε σε κάθε μα κάθε βιβλιοπωλείο... ΌΧΙ ΑΛΛΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΘΕΕ ΜΟΥ ήθελα να φωνάξω... :panic:


Και τώρα τα αντίποινα μου στην Κόνι:
Εγώ=Τι είστε εσείς οι Σλίθεριν μπροστά στα λιοντάρια...?
Κόνι=Η διαφορά μας κοπέλα μου είναι ότι οι Σλίθεριν περπατάνε και τα αμάξια σταματάνε για να περάσουμε ενώ εσείς περπατάτε και σας πατάει ο δρόμος...
Μάλιστα...

E μετά το φαί εγώ και ο Χρήστος σαν καλοί και σοβαροί ενήλικες που είμαστε πήγαμε όλα τα καλά παιδάκια στις στάσεις να πάρουν τα λεωφορεία τους.
Αι στο καλό μας περνάτε μια 5ετία όλοι...

Εντυπώσεις για τα κορίτσια:
Όλγα, όπως την περίμενα!!!Τόοοσο καλή πρόσχαρη και γλυκιά..!!! 'Ηταν λες και ήμασταν φίλες που είχαν ξαναβρεθεί πολλές φορές!!!Την συμπάθησα ακόμη πιο πολύ απο κοντά!!! Κολλητούλα μου!!
Btw, μου άρεσε πολύ το σχόλιο σου για μένα και τον Χρήστο...
Μία, πολύ γλυκιά και αυτή!!! Δεν μιλήσαμε τόσο γιατί ήταν λίγο ντροπαλή, αλλά είναι πολύ συμπαθητική κοπέλα.
Την Κόνι δεν την σχολιάζω γιατί δεν ξέρω αν θεωρείται κορίτσι...

Αυτά...

Eιλικρινα δεν βαρεθηκες να το γραψεις οοολο αυτο?

Καλα, η ατακα που μας παταει ο δρομος ειναι απλα κορυφαια
Ξεχασα να προσθεσω οτι μου αρεσε πολυ η φωνη της Γωγως, η χροιά της πως το λενε

Ομορφια μου, τωρα που σε γνωρισα θα βαρεθεις να με βλεπεις

Πραγματικα υπερβολικη ποιοτητα ρε παιδι μου...!
Ειναι πολυ πληθωρικη η ατιμη..! Ειδικα η συζητηση περι πολιτικων αποψεων που μεταλαχτηκε σε συζητηση περι σεξ και ηθους πανω απο το γυρο ηταν ολα τα λεφτα

λοιπόν να πω και εγώ τις εντυπώσεις μου.

όλοι ήταν πολύ συμπαθητικοί. η Όλγα, ο Σαράντης, η Όλγα και ο Χρήστος. για την Κόνι δεν μηλάω γιατί ακούω απο τώρα τις φωνές της. βέβαια όλοι κατάλαβαν το ελάτωμα μου. ναι είμαι ντροπαλη. τι να κάνω; δεν μπορώ να το αλλάξω. θα το ξαναπώ όμως όλοι είναι πολύ συμπαθητικοί. θα ήθελα πολύ να ξανασυντιθούμε. πέρασα πόλυ ωραία

Μία, καλό μου! Μην είσαι ντροπαλή καλέ! Ίσα ίσα που σε συμπαθήσαμε, αν και διαφέρουμε στα μουσικά γούστα, μιά χαρά μου φάνηκες!

Όλγα, μπορεί να πέταξα κοτσάνα, αλλά δεν συγκρίνεται με αυτό που είπε η Γεωργία, και το κανε και σίκουελ εχτές, παιδιά!
Γ: Τελικά η Λίμνη των κύκνων ποίημα δεν είναι;





Και η δική μου ατάκα ήταν απείρως καλύτερη, για σε παρακαλώ. Και φυσικά και τους πατάει ο δρόμος τους Γκρίφιντορ και μας τους Σλιθεριν σταματάνε τα αμάξια, μέχρι και ο δρόμος έχει μυριστεί τι κουμάσια είναι τα τσόλια

Γεωργία τσόλι! Πως τολμάς; Εγώ φταίω που σου λέω πως σε αγαπάω. Και μετά σου κακοφαίνεται αν στην πω σε αυτό το τόπικ, αφού εσύ ξεκινάς μωρή το θάψιμο μπροστά μου!

και ευτυχώς ήταν αυτή γιατί αλλιώς θα γινόμουν ρεζίλι, καθόλου πρωτότυπο βέβαια...

Αυτό τα λέει όλα καλό μου

τα κατορθώματα του Όμηρου μιας και εμείς δεν τα ζήσαμε...

Να μιλάς για τον εαυτό σου, εγώ εδώ ήμουν

ΧΡΗΣΤΟΟΟΟΟ! ΚΙ ΑΠΟΡΩ ΑΝ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΤΥΨΕΙΣ!
ΓΥΡΙΣΕΕΕΕΕ, ΣΟΥ ΛΕΩ ΓΥΡΙΣΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ


Και για σόρι κουκλίτσα μου, δεν άργησα, Ιστορία κατεύθυνσης διάβαζα, σκάσε και μη μιλάς


ΨΟΦΑ ΣΚΥΛΑ

Πωπω, θυμάμαι πόσο τα πήρες

Ξέχασα να πω ότι πρώτη φορά στην ζωή μου ήμουν με παρέα που στον δρόμο μας σταματούσε σε κάθε μα κάθε βιβλιοπωλείο...

Σταμάτησες όμως για να διαβάσεις supersex


Ε, Όλγα, μην λες εμένα, πες τον Μιχάλη που μου τσαμπούναγε τα φιλελεύθερά του στυλ: Και ποιος λέει πως είναι παράνομο το σεξ κάτω των δεκαπέντε;
Εγώ: Ο νόμος.
Μιχάλης: Μπορεί ο άλλος να νιώθει έτοιμος νωρίτερα.
Εγώ:Δεν νιώθει.
Μιχάλης: Δεν το ξες αυτό.
Εγώ: Άκου με που σου λέω (η γεωργία πιο πριν είπε πως ήταν δεκαπέντε και την κοιτάω με ένα ύφος )
Εγώ: Κάποιος είναι παράνομος


Εντυπώσεις για τα παιδιά.
Για την Μία είπα.
Όλγα: Την κατασυμπάθησα, κακώς δεν της έχω μιλήσει στο φόρουμ αλλά μπράβο μου γιατί αλλιώς θα την έβαλα στο ίδιο σακί με πολλούς
Σαράντης: Μου θυμίζει την φάτσα, την φράντζα και το ύψος του Σίμου, κάτι που μου δημιούργησε πρόβλημα ΣΙΜΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ Καλό παιδί, συμπαθητικότατο οφείλω να πω. Χιουμοράκι έχει δικό του, των άλλων όμως... κανένα φίλτρο. Νόμιζε ότι ήμουν αστεία. Το ίδιο και ο Μιχάλης, ακόμα χειρότερα.
Αυτό το παιδί έχει προσωπικότητα και ακούει καλή μουσική. Σχολιάσαμε κιόλας
Αυτάαααααααααα

Σήμερα συνάντησα την Μυρτώ μου, την Λίλι Έβανς, την Κλέρι Φρέι, την Θεά.


Δεν έχω να πω τίποτα, πραγματικά. Δεν νιώθω την ανάγκη να την μοστράρω ως γκόμενα, οπότε

Τέλος πάντων, την αγαπώ. Και βόλτα πήγαμε, όλα τα παμε, όλα τα φάγαμε.-


Εντιτ στις τρεις τα ξημερωματα

Στις τελευταιες φωτο που βγηκαμε μαζι, στην αρχη δεν μας βγαινουν καλες κι ενα παιδι απο διπλα λεει: σας βγαζω γω ρε. Και γω απαντησα: ε, επειδη ειμαι κομπλεξικια, δεν θελω να σου ριξω την καμερα στα μουτρα, οποτε αστο καλυτερα
Η τουλαχιστον κατι τετοιο ειπα, η σκεφτηκα, η ηθελα να πω η γουατεβερ

Χθες είχε μίτινγκ με την Κόνι! Την Κ-ό-ν-ι! (Νομίζω ότι καταλάβατε! )
Την αγαπώ! Είναι τόσο "τέλεια-τέλεια-τέλεια!"
Συναντηθήκαμε Καμάρα, πήγαμε Public (απ'όπου μας έδιωξαν σχεδόν μόλις φτάσαμε γιατί έκλειναν. -.-) και κάναμε βόοοολτες!

Ατάκες: Κόνι: "Θύτη" Εγώ: "Θύμα... εεε.. Θύτη!"

Highlights: Λ-ε-ρ-ω-θ-ή-κ-α-μ-ε-ε-ε-ε-ε-ε!!!
Η Κόνι με βγάζει φωτογραφίες καθώς περπατάω. Πάμε να περάσουμε τον δρόμο και ως χαζές δεν προσέχουμε το κόκκινο φανάρι! Προχωράμε κι ακούμε φωνές απο πίσω να μας λένε: "Που πάτε κορίτσια;" Φυσικά εμείς περάσαμε σαν κυρίες!

Ναι,ναι, βγάζαμε φωτογραφίες και προσφέρθηκε ένας άκυρος να μας βγάλει. Η Κόνι αρνήθηκε πολύ ευγενικά ( ). Ο ίδιος άκυρος νεαρός πήγε να μου πιάσει κουβέντα όταν η κόνι απομακρύνθηκε για να βγάλει φωτογραφία κάτι παπούτσια κρεμασμένα στο σύρμα. (Μα τελείως Λούνα Λαβκουντ ε. Ομολογώ ότι ο τύπος είχε τζαμάτο ξανθό μαλλί! Αλλά εγώ αγαπώ μόνο την Κόνι μου!

Πήραμε και τηλεφωνάκια! (Απάντησαν μόνο οι δύο και ο ένας δεν μας άκουγε επειδή έβλεπε μια ταινία κι άλλος δεν μας άκουγε επειδή έβλεπε μπάλα. Τα κρατάω εγώ αυτά!)
Θέλαμε να πάρουμε κι άλλους αλλά οι επαφές μου απο μέλη του ΧΓ είναι περιορισμένες και η Κόνι δεν είχε κάρτα.

Ανυπομωνώ για την επόμενη συνάντηση!

Παιδια νομιζω πρεπει να δεχτω συγχαρητηρια....

Με συμπαθησε ΠΟΙΟΣ?? η ΚΟΝΙ!!!!!

Σορρυ που λεω τις εντυπωσεις λιγο καθηστεριμενα αλλα ποτε δεν ειναι αργα...

Καλα, για Ολγα και Μιχαλη δεν λεω γιατι ειχα την ατυχια να με βασανιζουν ηδη ενα χρονο στα αγγλικα. Ομως για τους αλλους εχω να πω.....

Γωγω: Φιλικη, συμπαθέστατη λιγο πολυλογού με αθώο ύφος, πρόσχαρη και γελαστή αγγίζοντας τα ορια της αφέλειας, λιιιιγο

Χρηστος: Λιγομιλητος, του εχει κλεψει τη μιλια η Γωγω και αυτος φιλικός και πρόσχαρος αλλα ο νους του τρεχει σε υποννοούμενα.

Μια: Ντοπαλούλα αλλά πολύ καλή ίσως λίγο συνηθισμενη σαν χαρακτηρας αλλα αυτο δεν ειναι κακο απαραιτητα.

ΚΟΝΙ: Τι να πρωτοπω.... Δεν βαζει γλωσσα μεσα, φερνει αντιρησεις στα παντα, βριζει τους παντες, εχει αποψη σε ολα (για καλο το ειπα αυτο). Εντονη προσωπικοτητα, φλογερο ταπεραμεντο και ναι, ναι καυστικο χιουμορ. Εχει κουλτουρα και αποψη και σιγουρα δεν ειναι ουτε στο ελαχιστο συνηθισμενη. Τρομερη η ατακα με τον δρομο..... Αυτο που με χαλωσε λιγο ηταν οτι με παρομοιαζε με εναν τυπο που δεν γνωρζω, αν και μαλλον το ελεγε για καλο, και αυτο με προβληματιζε. Ναι, στο τελος μιλησαμε κιολας και πρεπει να πω οτι ειναι πολυ ωριμη.

ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΑΘΗΣΑ ΟΛΟΥΣ.

Clary Fray έγραψε:

Πήραμε και τηλεφωνάκια! (Απάντησαν μόνο οι δύο και ο ένας δεν μας άκουγε επειδή έβλεπε μια ταινία κι άλλος δεν μας άκουγε επειδή έβλεπε μπάλα. Τα κρατάω εγώ αυτά!)

εχω και ονομα

^ Συγχαρητήρια! Πάνε να δεις ταινία εσυ!

elliza έγραψε:Προτείνω μαραθώνιο ατάκαςαπό αγαπημένα σίριαλ

Όοοοοοχι άλλες ατάκες από σίριαλ! Τουλάχιστον να μου βρείτε κάποιον που δεν τα έχει δει για να κόψουμε τις φλέβες μας παρέα! :panic:

elliza έγραψε:Αν η Μαριλένα ήταν παιχνίδι θα ήταν ο αγκαλιτσας<2

Ελισάβετ Ελισάβετ, αν δεν είναι για αγκαλιές, ποιό το νόημα να έχεις χέρια μωρή;

Σπόιλερ:

@Κλέρι Ξέφρενη
Άσε ρε... θύμα
Θέλω να μάθω τι σου πε ο άκυρος όταν απομακρύνθηκα
Επιβεβαιώνω το λέρωμα σε σημείο πρόστυχο

@Σαράντης: Ρε, κόψε λίγο κούκλα μου, μου χαλάς το ίματζ του κωλόπαιδου Βασικά κανείς δεν αξίζει συγχαρητήρια αν με γνωρίζει εδώ μέσα, κανείς δεν με συμπαθεί πραγματικά Α, και επειδή έχω οικογενειακά δράματα δεν σημαίνει πως είμαι ώριμη, τουλάχιστον όχι εκεί που θέλω Γουατέβς, κόψε φλέβα πριν με γνωρίσεις καλύτερα

Εντίτ: @ Σκατόγρια: α) 24-25 Ιούνη έχουμε παράσταση, έλα, σε φιλοξενώ, όλα πληρωμένα γιατί είσαι και 3η ηλικία β) Κρατήσου, έρχομαι αθήνα και το καλοκαίρι

Morgan le Fay έγραψε:
Εντίτ: @ Σκατόγρια: α) 24-25 Ιούνη έχουμε παράσταση, έλα, σε φιλοξενώ, όλα πληρωμένα γιατί είσαι και 3η ηλικία β) Κρατήσου, έρχομαι αθήνα και το καλοκαίρι

Τι παράσταση μωρή; Σε πήραν επιτέλους για ελέφαντα σε τσίρκο;
Θα έρθω κάποια στιγμή, αλλά δε με φιλοξενείς.
Και ΑΜΑ θέλω θα σε δω και στα δύο. Και πλιζ, απάντα σε πμ.

Μωρη αιωνοβια εαν δεν ερθεις Κρητη το καλοκαιρι θα ερθω στις 14 του Ιουλη με καραμπινα!

Θα έρθουμε και οι 2, σκάσε τώρα, σπαμαρεις

Ernest Flitwick έγραψε:

Γωγω: Φιλικη, συμπαθέστατη λιγο πολυλογού με αθώο ύφος, πρόσχαρη και γελαστή αγγίζοντας τα ορια της αφέλειας, λιιιιγο

Πολυλογού εγώ...?
Αθώο ύφος, εγώ...???
Πάλι καλά που δεν είπες ότι αγγίζω τα όρια της τρέλας...

Ernest Flitwick έγραψε:Χρηστος: Λιγομιλητος, του εχει κλεψει τη μιλια η Γωγω και αυτος φιλικός και πρόσχαρος αλλα ο νους του τρεχει σε υποννοούμενα.

Αχά.:blasé:


Δεν έγραψα για τις εντυπώσεις μου για τα αγόρια γιατί δεν περίμενα να μπουν μετά απο τόσο καιρό, αλλά τώρα θα πω.
Ο Σαράντης απο εδώ μου είχε δημιουργήσει την εντύπωση ότι ίσως είναι λίγο απόμακρος, αλλά δεν είναι καθόλου έτσι απο κοντά!Είναι πολύ φιλικός και ομιλητικός και με χιούμορ!Ο Μιχάλης στην αρχή δεν μιλούσε πολύ, αλλά μετά χαλάρωσε νομίζω... Είναι πολύ συμπαθητικός και αυτός,φιλικός και με απόψεις!Τους συμπάθησα όλους πολυυυύ!!!

Morgan le Fay έγραψε:

@Σαράντης: Ρε, κόψε λίγο κούκλα μου, μου χαλάς το ίματζ του κωλόπαιδου Βασικά κανείς δεν αξίζει συγχαρητήρια αν με γνωρίζει εδώ μέσα, κανείς δεν με συμπαθεί πραγματικά Α, και επειδή έχω οικογενειακά δράματα δεν σημαίνει πως είμαι ώριμη, τουλάχιστον όχι εκεί που θέλω Γουατέβς, κόψε φλέβα πριν με γνωρίσεις καλύτερα

Εμ... εμενα λες "κουκλα μου".....? Δεν θα σε παρεξηγησω επειδη εσυ ετσι κι αλλιως ολους τους βριζεις.
Ισως να εχεις και δικιο, να μη σε συμπαθω πραγματικα επειδη σε ξερω ελαχιστα. Αλλα παντως, μια πρωτη καλη εντυπωση την εκανες.
Τελος δεν σημαινει απαραιτητα οτι επειδη περασες καποια πραγματα εισαι και για αυτον τον λογο ωριμη. Αλλα οτι εισαι, εισαι, δεν ξερω ακριβως για ποιους λογους.

Παει το ιματζ...

Μλκας είμαι χρυσό μου, νιώσε. Ρε, κανείς από σας που με μισεί, ελάτε λίγο να με θάψετε
Τέσπα, το κόβω εδώ, είναι πολλά πράματα
Να ξανασυναντηθούμε

Οπωσδήποτε!
ΣΚΑΣΕ! ΜΗ ΜΙΛΗΣΕΙΣ.

Σπόιλερ:

Γενικα παντως οι εντυπωσεις μου απο τη συναντηση ειναι πολυ καλες και ενδιαφερουσες.

Πάλι εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα μου φαίνεται...

Κυριακή 8/5 2011.

Έχοντας πάει στη συμπρωτεύουσα για να θαυμάσω και από κοντά τον έναν και μοναδικό Νότη (Σφακιανάκη, εννοείται) υποσχέθηκα και στη Μανδάμ Connie να τη συναντήσω...
Μετά απο ένα ξέφρενο Σαββατιάτικο ξενύχτι στον Άρχοντα βλέπω ένα μήνυμα "Πότε θα βγούμε;" απο την εν λόγω κυρία... Με τα πολλά πολλά κλείνουμε ραντεβού σε ένα σημείο κοντά στην παραλία...
Η ώρα 19:30, εγώ στο συγκεκριμένο σημείο με την αδελφή μου και μια φίλη μας να περιμένουμε την Κόνι, η οποία ήταν στα public και δεν ήξερε πως να μας βρει... Τέλος πάντων, ως καλοθελητές πήγαμε να τη βρούμε εμείς...
Καθώς την ψάχναμε -ταυτοχρόνως μιλούσαμε και στο τηλέφωνο- ακούω ένα "ΜΕΙΝΕ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ!" και τη βλέπω να ορμάει επάνω μου έτοιμη να με φάει... (και πως να μη με φάει, θα μου πεις...). Αγκαλιές, φιλιά και αφού έγινε ανάκριση πρώτου βαθμού απο την αδελφή μου, ξεκινήσαμε μόνοι πλέον να πάμε να αράξουμε κάπου...
Αμηχανία χαρακτήριζε και τους 2 μας τα πρώτα 20 λεπτα... Φτάνουμε σε ένα μέρος γεμάτο καφετέριες αλλά επειδή καμιά τους δε μου έκανε κλικ αποφασίσαμε να πάμε προς λευκό πύργο μεριά... Γέλια, χαρές στο δρόμο και μετά απο αποτυχημένες απόπειρες της να με πετάξει στη θάλασσα φτάνουμεεεε... Ήθελε να ανέβουμε πάνω στο λευκό πύργο, αλλά η τύχη δεν ήταν με το μέρος μας, καθώς είχε κλείσει..( στα 'λεγα
Μετά απο ώριμη, όμως, σκέψη είπαμε να πάμε πάνω απο το βασιλικό θέατρο για καφέ...
Για κακή τους τύχη ήταν ανοιχτά...
Καθίσαμε (εννοείται ο ένας πλάτη στον άλλο) και αγναντεύαμε την όμορφη -αλλά βρώμικη- παραλία της Σαλονίκης. Κάπου εκεί έρχεται και ο σερβιτόρος και μας ρωτάει τι θα πάρουμε...
Άμεση απάντηση της; "Τι έχετε;"
"Κοκορέτσια, κεμπάπ" απαντώ εγώ και συνεχίζει ο σερβιτωραίος απαριθμώντας άλλες παρόμοιες γευστικές απολαύσεις...
Μετά απο 2 λεπτά αλλάξαμε και τραπέζι, αφού ο θεούλης ξαφνικά στεναχωρήθηκε (άρχισε να βρέχει, ντε)...
Μόλις ήρθαν και τα ποτά μας (δε θα αποκαλύψω τι ήπιαμε Β)) άρχισε το γλέντι...
Στην αρχή πήγε να μου το παίξει ποιότητα [μου φορούσε κι ένα περικάρπιο το οποίο μετά απο δική μου απαίτηση έβγαλε], αλλά αφού είδε οτι εγώ δε μασάω μου το 'ριξε στο συναίσθημα και μου ζήτησε να γράψω μια αφιέρωση σε ένα τετράδιο που κουβαλούσε μαζί της... (ναι, έψαξα και την τσάντα της... Καλύτερα ας μην αποκαλύψω τι είχε μέσα..). Γράφω λοιπόν κι εγώ, μου γράφει κι αυτή κάτι, ζωγραφίζω στη συνέχεια στο χέρι της και στη έπειτα αρχίζουμε να βρίζόμαστε και προσπαθεί να με μπουγελώσει. Σε όλη την καφετέρια μόνο εμείς ακουγόμασταν. Μέχρι και για ερωτευμένο ζεύγος μας πέρασαν οι δίπλα...
Τέλος πάντων, κάπου εκεί αποφασίζουμε να φύγουμε και να πάμε για καμιά βόλτα... Το θέμα όμως είναι οτι δε θυμόμασταν απο που μπήκαμε, οπότε πήρε λίγο χρόνο για να βρούμε την έξοδο...
Συνεχίζουμε τη μέρα μας περπατώντας μέσα στη βροχή και πειράζοντας τους περαστικούς... Μόλις περνάμε μπροστά απο παιδιά της ηλικίας μας ή και μεγαλύτερους δε φοβάται να φωνάξει σχετικά με τις επιδόσεις μου, αλλά και τις ορέξεις της...
Εν συνεχεία καταντάμε χυδαίοι, οπότε ας πάμε προς το τέλος της συνάντησης...
Φτάνουμε Ναυαρίνου [εκεί που την επόμενη μέρα θα με παρατήσει μόνο μου] και ξαναρχίζουμε να βγαίνουμε φωτογραφίες σαν ψώνια που είμεθα... Πάμε και σ' ένα ανθοπωλείο -τι έγινε εκεί δε θα αποκαλύψω- και τελικώς πάω να την αφήσω στη στάση...
Η ώρα 11 παρά κάτι, εμείς λούτσα απο πάνω μέχρι κάτω και μου θελε κι άλλες φωτογραφίες ενόσω περιμέναμε το λεωφορείο της. (Νούμερο 11, τσεκαρισμένο)
Φτάνει το λεωφορείο κι εκεί με αποτελείωσε... Με έσφιγγε τόσο πολύ στην αγκαλιά της που κόντευα να λιποθυμήσω... Ναι, με φίλησε κιολας....
Με δάκρυα στα μάτια τη βλέπω να μπαίνει μέσα και να μου λέει "Πότε θα σε ξαναδώ;" {δεν ήξερε κανένας μας οτι θα έμενα για άλλες 2 μέρες Β)}...
Κι εκεί τελείωσε...

υ.γ Όταν ήμασταν έξω απο τα med πήραμε και το άλλο χυδαίο μέλος, τη Maria Lovegood και λέγαμε προστυχιές και οι 3... :Σ

Τις επόμενες 2 μέρες θα τις ποστάρω οσονούπω...

Δεν ξέρω για σένα Κωνστάνς, αλλά εγώ πέρασα τέλεια.. :Π

^Θα 'θελες. Στην πραγματικότητα ο Σίμος έλεγε όλες τις προστυχές. Δεν το περίμενα.

Πλάκα-πλάκα, περάσατε τέλεια.

Είναι η μέρα που εξαιτίας της Κόνις δεν ήρθα ε;

Avada Kedavra έγραψε:Είναι η μέρα που εξαιτίας της Κόνις δεν ήρθα ε;

Ναι...
Εσύ ήρθες την επόμενη μέρα...


Μαράκι, δε λέω ποτέ προστυχιές...