Φιλοσοφικές αναζητήσεις και προσωπικές σκέψεις

FoNikos21 έγραψε:Έχεις κάθε δικαίωμα να χάσεις, αλλά δεν έχεις κανένα δικαίωμα να παραιτηθείς

Κόφτο γιατί θα σε πλακώσω στις μπουνιές.

Σπόιλερ:

Είναι ντροπή να απαξιώνεις ότι δεν μπορείς να έχεις. Πόσο μάλλον αν σου έχει φερθεί με τον καλύτερο τρόπο. Σου ζητώ ταπεινά συγγνώμη...

Πολλή ψευτιά στον κόσμο και κανένα μέρος κατάλληλο να ουρλιάξω...

Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί οι άνθρωποι βασανίζουν άλλους ανθρώπους χωρίς το παραμικρό ίχνος τύψης. Βαρέθηκα να είμαι η καλή, όμως δεν μπορώ να φερθώ σκάρτα.

Γεννήθηκα να βλέπω το καλό στους γύρω μου ακόμα κι οταν δεν υπάρχει... Χάσιμο χρόνου και πνευματικής υγείας, όπως αποδείχτηκε!

Τώρα φωνάζω, ουρλιάζω και μ'ακούνε όλοι εκτός από έναν!

Πολλοί άνθρωποι πληγώνονται για να νιώσουν καλά.
Ασκούν σωματική βία στον εαυτό τους για να αυτοτιμωρηθούν και να νιώσουν καλύτερα. Ένας γνώστος τρόπος αυτοτιμωρίας είναι το χαράκωμα στο οποίο καταφεύγουν πολλοί έφηβοι. Ενώ ξέρω πως είναι λάθος και "κακό", με εκνευρίζει που δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς νιώθουν αυτοί.

Πιστεύουν πως δε με συγκινεί τίποτα που να σχετίζεται με τις συναναστροφές με άλλους ανθρώπους. After all, με θεωρούν κρύα και ψυχρή. Ό,τι και να κάνω, ταυτίζεται με αυτά τα επίθετα. Εγώ φταίω; Φταίω που δε συγκινούμαι από καταστάσεις που προκαλούν αντιδράσεις στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού; Αυτό το μέρος του χαρακτήρα μου δηλώνει πως είμαι όλα αυτά τα επίθετα που μου κουβαλάνε;
Μερικές φορές νιώθω πως είμαι αυτό που πιστεύουν. Αυτό που πιστεύουν οι άνθρωποι που δε θέλουν το κακό μου και νοιάζονται για εμένα. Τότε είναι που τρελαίνομαι γιατί συνειδητοποιώ πως δε νιώθω πολλά πράγματα.

Με ρώτησαν πότε νιώθω ζωντανή. Η πρώτη μου σκέψη ήταν πως νιώθω ζωντανή όταν τραυματίζομαι. Ζώντας σε έναν υπερπροστατευτικό και "υπεύθυνο" κόσμο, αυτή η μορφή 'ταραξίας' μου υπενθυμίζει πως είμαι σαν τους άλλους.

Έτσι, φτάνω στο σημείο του να θέλω να κάνω κακό στον εαυτό μου μόνο και μόνο για να νιώσω κάτι. Κάτι που νιώθουν και οι υπόλοιποι.

^Relief exists, I find it when I am cut

-Plumb - Cut

Ντολμάς κι εχεις παράπονο εσύ;

Kαι πώς νιώθεις όταν την αγγίζεις;Οταν αγγίζεις την απόλυτη υπέρτατη ευτυχια; Νιώθεις ότι δεν υπάρχει τίποτα μέσα σου. Ότι όλα είναι ήρεμα και γαλήνια, σα μια λίμνη που απλά υπάρχει, χωρίς να ταράζεται από πέτρες. Και όσο για το άτομο που σου προκαλεί αυτό το συναίσθημα; Όταν μιλάς μαζί του όλος ο άλλος κόσμος σβήνει. Ξεχνάς τα πάντα. Τα πάντα. Και αυτή η στιγμή υπέρτατης ευτυχίας κρατάει για λίγο καιρό. Μέχρι να πέσουν οι πέτρες. Και αυτή είμαι εγώ που ρίχνει τις πέτρες στη λίμνη. Μιλάω στους άλλους για συναισθήματα αγάπης και φιλίας και καλοσύνης και αλληλεγγύης και για την ήρεμη λύση προβλημάτων, ενώ δεν μπορώ καν να λύσω τα δικά μου. Ανόητη, ανόητη. Καταστρέφεις τα πάντα! Ποιος Τζόναθαν Κρίστοφερ Μόργκενστερ; Ποιο τέρας με δαιμονικό αίμα; Ποιο τέρας που δε νιώθει αγάπη; Τα αληθινά τέρατα είναι αυτά σαν εμένα. Μπορεί να αγαπούν αλλά πληγώνουν. Πληγώνουν και σπάνε όσους αγαπάνε. Τους διαλύουν και τους τσακίζουν σε χίλια κομμάτια και εν τέλει πληγώνουν και τον ίδιο τους τον εαυτό, κλαίγοντας στη θέα μία πεθαμένης αγάπης. Κλαίγοντας τρόπος του λέγειν καθώς τέρατα του είδους μου, απλά προσπαθούν να απομυζίσουν την αγάπη και την προστασία και τον οίκτο νέων θυμάτων. Θυμάτων που είναι ή θα γίνουν φίλοι τους. Θυμάτων που θα βρεθούν με μία σπασμένη καρδιά. Τα τέρατα δεν βρίσκονται στα βιβλία και στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Τα αληθινά τέρατα βρίσκονται σε μικρή ή μεγάλη ποσότητα μέσα μας. Πόσο μεγάλο είναι το δικό σου τέρας;

^Δεν ξέρω τον λόγο που το έγραψες αυτό, αλλά θέλω να μιλήσουμε.

Morgan le Fay έγραψε:^Relief exists, I find it when I am cut

-Plumb - Cut

Ναι, τώρα νιώθω πολύ καλύτερα.

Madame Maxime έγραψε:

Morgan le Fay έγραψε:^Relief exists, I find it when I am cut

-Plumb - Cut

Ναι, τώρα νιώθω πολύ καλύτερα.

Προτιμάς να σου πω πως όλα θα είναι ρόδινα; Πες το μου και θα το χεις, θα σε κάνω να το πιστέψεις, σοβαρά

Όταν δεν μας ενδιαφέρει κάποιος, απλώς δεν ασχολούμαστε, μου λες. Εγώ όμως θέλω να ασχολούμαι μαζί σου, με ενδιαφέρεις. Όχι, δεν προσπαθώ να σου καταστρέψω την χρονιά, απλώς να βελτιώσω την δική μου. Τι εγωιστικό από μέρους μου... Είναι αλήθεια όμως. Είμαι ένα εγωιστικό γουρούνι που το ενδιαφέρεις. Συγνώμη για αυτά που πέρασες εξαιτίας μου, δεν μπορώ πάντα να με ελέγχω. Και το καλοκαίρι ξέφυγα τελείως από τον έλεγχο, μα... εσύ ήσουν πάντα μαζί μου, ακόμα και όταν σε έδιωχνα, ακόμα και όταν αρνιόμουν πως με επηρεάζει η παρουσία σου. Δέχτηκες κάθε παραξενιά μου, χωρίς καν να με ρωτήσεις "γιατί δεν..;", απλά άκουγες και συμπλήρωνες...

Για άλλο λόγο ξεκίνησα να το γράφω αυτό και αλλού κατέληξα... Λοιπόν, σ' ευχαριστώ, ε; Μπορείς να μην με ξεχάσεις..; Θα προσπαθώ να σε φτάνω με τα όνειρά μου τα βράδια, ένα διαμάντι που ήταν πολύ βαρύ για τα δικά μου χέρια...

and you do your best to show real love, but you don't know what love is...

Ποσο αληθινο... Σχεδον ποναει οταν το ακους ετσι.



Τι θα κανω; :/

Τίποτα... Την πάτησα σαν ηλίθια. Και ήθελα κιόλας. Δέχομαι συγχαρητήρια.

Είμαστε μία διαταραχή του τίποτα-Δημήτρης Νανόπουλος

You chose the way of ignorance. I'll have to accept that

"Jump or stay in the boat, Ethan."
I jumped.

Μπορεί και να πνιγώ... αλλά άξιζε... (; )

Μου λείπει η εποχή που ήμουν μόνο η Λιάνα κ γω. Και τίποτα άλλο δεν μετρούσε. Μόνο οι 2 μας, ευτυχισμένες, ολοκληρωμένες.

"Είναι ευαίσθητη...είναι πάρα πολύ ευαίσθητη.Γιατί την κάνατε τόσο ευαίσθητη?"
Well...why :/?

Τι έμαθα:
1. Να δίνω μια ευκαιρία
2. Να ψάχνω πιο βαθιά
3. Να χάνω
4. Την φιλία

Τι έχασα:
1. Την ευκαιρία που μου έμαθες να δίνω.