Φιλοσοφικές αναζητήσεις και προσωπικές σκέψεις

Ο πόνος είναι γνώση. Ακόμα και βιολογικά να το παρεις, οταν περάσεις μια ασθένεια ο οργανισμός σου αποκτά αντισώματα...

Μόνο που ψυχολογικά πάντα στα ίδια λάθη βαδίζεις...

Ναι αλλά έχεις μάθει να αλλάζεις το ρυθμό του βαδίσματός σου.

Αυτό δεν αποτρέπει την καταστροφή. Ούτε τον πόνο.

Χμμ... Ολα τα αδιεξοδα στην ζωη οδηγουν όμως. Και οτι δε σε σκοτώνει σε κάνει και πιο ζωντανό.

Δεν οδηγουν τα πάντα στην καταστροφή...

E-vampire,είμαι της άποψης ότι όλα έχουν 2 όψεις.Ότι και να είναι αυτό που σε κάνει να σκέφτεσαι έτσι,προσπάθησε να το δεις από την καλή πλευρά.
Και ποτέ μη σκεφτεσαι να βλάψεις έτσι τον εαυτό σου.Είσαι νέα,έξυπνη,ενημερωμένη,θα είναι κρίμα.Ουσιαστικά εσύ η ίδια θα σε υποτιμάς.

Narcissa η ζωή είναι ένα κακοφτιαγμένο σίριαλ της σειράς. Δεν εξαρτάται ποτέ η ευτιχία σου από εσένα.... Άρα το ρητό : όλα οδηγούν στην ζωή είναι κάπως σαν απειλή....
Tom όχι, δεν υπάρχουν πάντα 2 όψεις. Δεν γίνεται να εκτιμάς κάτι που σε τρώει, ή κάτι που σε έχει φέρει σε όλεθρο.

και το πιο κακοφτιαγμενο σιριαλ έχει ομορφιες

E-vampire έγραψε:Narcissa η ζωή είναι ένα κακοφτιαγμένο σίριαλ της σειράς. Δεν εξαρτάται ποτέ η ευτιχία σου από εσένα.... Άρα το ρητό : όλα οδηγούν στην ζωή είναι κάπως σαν απειλή....
Tom όχι, δεν υπάρχουν πάντα 2 όψεις. Δεν γίνεται να εκτιμάς κάτι που σε τρώει, ή κάτι που σε έχει φέρει σε όλεθρο.

Πως δεν εξαρταται απο εσενα; Αν δεν το βαζεις ποτε κατω και προσπαθεις συνεχεια, τοτε ειναι αδυνατον να μην εισαι ευτυχισμενος.
Αν προτιμας να κλαιγεσαι, τοτε κανε το ετσι... αλλα ειναι δικη σου η ευθυνη οχι του θεου ή του καθε θεού...

Παροδικές ομορφιές. Παροδικές χαρές. Ευτυχία όμως???
Και αν οι προσπάθειες δεν αποδίδουν?
Δεν μίλησα για Θεό, Ναθ....μίλησα για την επιρροή που ασκεί ο κόσμος σε όλους τους τομείς της ζωής σου.

Δεν θελω να συνεχισω αυτη τη συζητηση... θα σε προσβαλω αν το κανω και θα στεναχωρηθω... με τον θεο εννοουσα ομως καποια εξωτερικη δυναμη.

Γίνεται μια επιλογή που έκανα χωρίς να την σκεφτώ, χωρίς σοβαρό λόγο, σε περίοδο που δεν είχα καν τις ίδιες προσδοκίες με τώρα, να έχει αλλάξη δραματικά την τροπή που θα μπορούσε να είχε πάρει η ζωή μου; Κι όμως, έτσι έχει γίνει...
Μια πρόταση.
Μια απλή φρασούλα που βγήκε από το στόμα ενός ανέμελου κοριτσιού, στηριγμένη με ένα χαζό επειχήρημα, με έχει φέρει στην θέση που είμαι τώρα.
Με οδήγησε σε σένα. Κι εσύ, χωρίς καν να το ξέρεις, υποθέτω, έχεις αλλάξει τελείως τον τρόπο που σκέφτομαι. Με βοήθησες να βγω απ' το καβούκι μου, να ανοίξω τα πέταλά μου. Με βοήθησες να γίνω αυτή που είμαι τώρα. Και σου είμαι ευγνώμων. Μου είναι άγνωστο αν θα συνέβαιναν όλα αυτά ούτως ή άλλως, αλλά δεν με απασχολεί. Αν εκείνο το μικρό κοριτσάκι είχε φανεί αδύναμο, αν δεν είχε το θάρρος να αλλάξει τότε, δεν θα σε συναντούσαμε... και, νομίζω, δεν θα είχε η ζωή το ίδιο φως που εσύ της δίνεις....
Έχω όμως ένα παράπονο. Όχι, όχι από σένα. Αλλά απ'το κοριτσάκι...
Μικρούλα...δεν νομίζεις ότι ήρθε ο καιρός να χωριστούμε; Να με αφήσεις να τραβήξω το δικό μου μονοπάτι;
Το ξέρω, φταίω κι εγώ, τόσον καιρό δεν άντεχα να σε αφήσω απ'το χέρι... Σε ήθελα κοντά μου. Ένιωθα ασφάλεια... Δεν μπορούσα να το διανοηθώ ότι θα έπρεπε να χωριστούμε κάποια στιγμή.... αλλά τώρα... Νιώθω ότι ήρθε η στιγμή να πάρω τον δρόμο μου.... Να προχωρήσω...
Το κοριτσάκι επιτέλους ας μεγαλώσει.
Αντίο...

E-vampire έγραψε:Παροδικές ομορφιές. Παροδικές χαρές. Ευτυχία όμως???
Και αν οι προσπάθειες δεν αποδίδουν?
Δεν μίλησα για Θεό, Ναθ....μίλησα για την επιρροή που ασκεί ο κόσμος σε όλους τους τομείς της ζωής σου.

Γενικά συμφωνώ με τις απόψεις σου. Χώρις να καταλαβαίνω ακριβώς τι εννοείς και φυσικά χωρίς να νιώθω ότι νιώθεις. Αλλά... κάποια στιγμή πρέπει να συμβιβαστείς μ'αυτό. Με την ζωή. Έτσι είναι και εφόσον δεν έχεις την δύναμη ή την δυνατότητα να την αλλάξεις, γίνε φίλος μαζί της. Παίξε μαζί της, μίλα της, κορόιδεψέ την και καμιά φορά, ίσως νιώσεις καλύτερα... Από την άλλη που ξέρεις..; Μπορεί η δυτυχία να είναι παροδική. Το κλειδί της υπόθεσης είναι στην λέξη που ανέφερες στο πρώτο σου ποστ όταν ξεκίνησες: χρόνος.


Εμένα άλλο με αποασχολεί τελευταία... Έχετε σκεφτεί πως προορίζεστε για έναν σκοπό; Ότι γεννηθήκατε για να επιτελέσετε ένα έργο... Εγώ έτσι αισθάνομαι. Αλλά δεν έχω εξακριβώσει ακόμα αν ο σκοπός αυτός έχει οριστεί από μόνος του, από την ζωή, την μοίρα, ή τον έχω ορίσει εγώ ο ίδιος...
Και τι θα συμβεί αν ο σκοπός αυτός δεν επιτελεστεί...; Αν δεν βρεθεί άκρη...;

Αυτό το πιστεύω κι εγώ, ότι δηλαδή όλοι ερχόμαστε στον κόσμο για έναν συγκεκριμένο σκοπό, καλό σκοπό όμως όχι να γίνουμε π.χ. οι καλύτεροι κλέφτες. Δεν πιστεύω αυτό που λένε όλοι επηρεασμένοι από τον "Αλχημιστή" ότι όταν θες κάτι πολύ το σύμπαν συνομωτεί ώστε να το αποκτήσεις. Γιατί μπορεί κάποιος να μην έχει τελειώσει το σχολείο και να θέλει να γίνει γιατρός. Πως θα γίνει; Με μαγικά;

Αντίθετα πιστεύω ότι όλοι έχουμε έρθει για κάποιο λόγο και έχουμε κάποιο ταλέντο το οποίο πιθανώς να μην το ξέρουμε από την αρχή, όπως συμβαίνει με μεγάλους καλλιτέχνες αν και αρκετοί από αυτούς στην πορεία ανακάλυψαν την κλίση που είχαν. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει περίπτωση να μην το ανακαλύψουμε ποτέ, ίσως να καθυστερήσουμε γιατί συνήθως οι επιλογές μας επηρεάζονται όπως και οι προτιμήσεις μας από διάφορους παράγοντες, οικογενειακούς, οικονομικούς από τι είναι στη μόδα κ.α.

Αλλά όποιες επιλογές κι αν έχουμε κάνει, ό,τι και αν έχουμε σπουδάσει θα έρθει νομίζω η στιγμή που θα δούμε ξεκάθαρα ποια είναι η πορεία μας και πως όλα αυτά που έχουμε μάθει ως τότε θα μας χρησιμεύσουν με κάποιον τρόπο. Όσο κι αν μερικά πράγματα μας φαίνονται άσχετα μεταξύ τους νομίζω ότι συνδέονται, ουσιαστικά θεωρώ πως όλα συνδέονται μεταξύ τους άσχετα αν το καταλαβαίνουμε ή όχι. Το θέμα είναι βέβαια ότι ως τότε θα ζούμε με την αναρώτηση και την αμφιβολία που δεν είναι και ό,τι καλύτερο.

Δεν πιστεύω αυτό που λένε όλοι επηρεασμένοι από
τον "Αλχημιστή" ότι όταν θες κάτι πολύ το σύμπαν συνομωτεί ώστε να το
αποκτήσεις. Γιατί μπορεί κάποιος να μην έχει τελειώσει το σχολείο και
να θέλει να γίνει γιατρός. Πως θα γίνει; Με μαγικά;

Τίποτα δεν γίνεται μαγικά, Φλερ.. Θαύματα γίνονται.. Μαγικά.. Πολύ αμφιβάλλω.. Προφανώς έχεις παρερμηνεύσει την φράση.. Ίσως να το 'χω κάνει εγώ.. Αλλά αμφιβάλλω αν λέει πουθενά, ακόμα κι ο Koelho ότι όλα σου 'ρχονται έτοιμα.. Μάλλον εννοεί πως όταν θες κάτι τόσο πολύ κάνεις τα πάντα για να το αποκτήσεις.. Αλλά για να μπορέσεις να κάνεις τα πάντα χρειάζεσαι δύναμη.. Και αρκετές φορές οι συγκηρίες βοηθούν..

Βασικά,ο Κοέλο για μένα είναι εμπορικός.Έγραψε μία φράση που μάθαν όλοι από έξω και απο εκεί και πέρα..τι..;Ούτε ο ίδιος δε φαίνεται να την πιστεύει.
Όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ..δεν περιμένεις το σύμπαν να σου το χαρίσει.Μοχθείς για να το αποκτήσεις μόνος σου.

Εδώ κολλάει αυτό που λέμε "συν Αθηνά και χείρα κίνει". Οκ ο Θεός/το σύμπαν/η Δύναμη/δεν ξέρω τι να βοηθήσει, αλλά αν δεν κάνεις και κάτι μόνος σου δεν...

Mα αυτο που λεει ο Κοελο ειναι ακριβως αυτο που λεει και το αρχαιο ρητο...

Για να θελεις κατι παρα πολυ...θα δουλεψεις για αυτο..και οταν δουλευεις για αυτο η συμπαντικη μηχανη (πες το και τυχη) αρχιζει και δουλευει για σενα! Αλλα αν δεν δουλευεις για κατι που θελεις να αποκτησεις...τοτε απλα δεν θελεις πραγματικα να το αποκτησεις...

Γενικά συμφωνώ με τις απόψεις σου. Χώρις να καταλαβαίνω ακριβώς τι εννοείς και φυσικά χωρίς να νιώθω ότι νιώθεις. Αλλά... κάποια στιγμή πρέπει να συμβιβαστείς μ'αυτό. Με την ζωή. Έτσι είναι και εφόσον δεν έχεις την δύναμη ή την δυνατότητα να την αλλάξεις, γίνε φίλος μαζί της. Παίξε μαζί της, μίλα της, κορόιδεψέ την και καμιά φορά, ίσως νιώσεις καλύτερα... Από την άλλη που ξέρεις..; Μπορεί η δυτυχία να είναι παροδική. Το κλειδί της υπόθεσης είναι στην λέξη που ανέφερες στο πρώτο σου ποστ όταν ξεκίνησες: χρόνος.

Έχω συμβιβαστεί και έχω αποδεχτεί την κατάσταση. Απλά μερικές φορές δεν αντέχεται...σε πληγώνει να το συνειδητοποιείς.

Εμένα άλλο με αποασχολεί τελευταία... Έχετε σκεφτεί πως προορίζεστε για έναν σκοπό; Ότι γεννηθήκατε για να επιτελέσετε ένα έργο... Εγώ έτσι αισθάνομαι. Αλλά δεν έχω εξακριβώσει ακόμα αν ο σκοπός αυτός έχει οριστεί από μόνος του, από την ζωή, την μοίρα, ή τον έχω ορίσει εγώ ο ίδιος...
Και τι θα συμβεί αν ο σκοπός αυτός δεν επιτελεστεί...; Αν δεν βρεθεί άκρη...;

Άλλο θα έπρεπε να σε νοιάζει...ποιός θα ωφεληθεί τελικά από τον σκοπό?Θα αξίζει, ή θα γίνει απλά για να πληγώσεις ή να μην προσφέρεις τίποτα στην τελική?

Εμείς έχουμε τόσα κοινά.

Εσύ είσαι φυλακισμένος και βλέπεις τον κόσμο μέσα απο σίδερα αλλα η ψυχη σου ειναι ελευθερη. Εμένα τα μάτια μου κανένα μέταλο δε τα σταματά. Η ψυχή μου όμως είναι γεμάτη σίδερα. Εγώ αν θέλω να πετάξω θα το κάνω αλλα δεν εχω φτερα. Εσυ έχεις φτερά αλλα δεν μπορείς να πετάξεις.
Κοιτάς τον κόσμο με τόση νοσταλγία. Και γω το ίδιο. Και με κοίταξες σήμερα. Και η καρδιά μου ράγισε στη θέα σου. Προσπαθώ να πολεμήσω την ακατανίκητη επιθυμία να σου ανοίξω την πόρτα και να φύγεις. Αλλα θα ειναι σα να σου ανοίγω τον δρόμο σε σίγουρο θάνατο.

Θεε μου τι ειρωνία. Ο θάνατος είναι σίγουρος. κανείς δε ζεί για πάντα. Φοβάμαι. Φοβάμαι πολύ. Δεν θέλω να πάψω να υπάρχω. Θα θελα να το κουβεντιάζαμε. Ισως να θελες και συ. Δεν θα μάθω ποτέ.

φιλοσοφία... άραγε υπάρχει ικανός άνθρωπος εν ζωή π μπορεί να φιλοσοφίσει; φιλοσοφος είναι π δημιουργεί φιλοσοφική θεωρεία; είναι ο φιλοσοφος σοφός, ή ο σοφός φιλόσοφος;

δεν μπορώ να απαντησω σε αυτο...
παντως οποιος προσπαθει να φιλοσοφήσει αόριστα σίγουρα δεν εχει να πει κατι, οποτε δεν φιλοσοφει...
φιλοσοφία ειναι ο δρομος προς τη σοφια πιστευω... ωστοσο αν καποιος δεν ειναι στην αρχει του δε μπορει να τον δει.
Δεν ειναι σωστο να αναλύεις ένα χρωμα σε αυτα ΄που το συντελουν γιατί τότε έχεις χάσει το δρομο της σοφίας <-- γκανταλφ.

Τι εννοούμε δηλ με το αν μπορεί κάποιος να είναι εν ζωή φιλόσοφος; Τι πρέπει να πεθάνει και μετά να φιλοσοφήσει; Φιλόσοφος είναι εκείνος που αγαπά την σοφία, δηλ. τη γνώση. Αν θα είναι πραγματικός σοφός τελικά θα αποδειχτεί από αυτά που υπόστηριξε κατά πόσο αληθεύουν ή τουλάχιστον προσεγγίζουν την αλήθεια.

ένας σοφός(μπορεί να ήταν κ φιλοσοφος ή μήπως κ τα δύο?)είπε ότι ο άνθρωπος μαθαίνει απο τα λάθη τ, ενω ο σοφός απο τα λάθη των αλλονών...
οι φιλόσοφοι φιλοσοφούν διάφορα πράγματα κ φτάνουν σε αυτό το στάδιο μέσω των λαθών τους μερικές φορές... μήπως οι φιλοσοφοί φιλοσοφούν τότε ωστε να φτάσουν σε σημείο να είναι σοφοί? ή μηπως λέγονται φιλοσοφοι(φιλοι των σοφων-σοφίας) επείδη δν θα μπορέσουν να γίνουν ποτέ σοφοί όσο κ αν προσπαθήσουν?

Αν δεν ζησεις κατι πως μπορεις να το κρινεις; Πως αποκαλεις ρεμαλι εναν ναρκωμανη αν δεν ξερεις τι τον εχει οδηγησει στα ναρκωτικα για παραδειγμα;
Αν ενας σοφος ειναι καποιος που κρινει τους αλλους για τις πραξεις τους και βρισκει τα λαθη σε αυτες, τοτε καλυτερα να εισαι πτωχος τω πνευματι...