Εντυπώσεις απο τις συναντήσεις!

Έκανα συνάντηση με το πιο υπερτέλειο μέλος του φόρουμ έβερ, τη Morgan le Fay, την Κωνσταντίνα.
Στο 1ο μίτινγκ η καλή μου μου έφερε μία στοίβα βιβλία, απαιτώντας να τα διαβάσω όπως και δήποτε. Έχει ένα υπέροχο σκυλάκι. <3 Κάτσαμε σε μία καφετέρια, ήπια σοκολάτα εγώ, έφαγε βάφλα η Κωνσταντίνα(και με τάισε και 'μένα μία μπουκιά). Έθαψε κιόλας λίγο τις διπλανές κοκέςτες και μετά μιλάγαμε για τα πάντα και για το τίποτα. Παρότι κάθισε το πολύ μία ώρα, μιλήσαμε πάρα πολύ και την κατασυμπάθησα.

Στο δεύτερο μίτινγκ, εχθές, της έδωσα πίσω τα 4 από τα 8 βιβλία. Πηραμε τηλέφωνο την Clary Fray-Μυρτούλα και τον RemusLupin-Θάνο(ο οποίος δεν έχει τη φωνή που περίμενα να έχει ). Μετά η Κωνσταντίνα μου έλεγε πως ταπέινωσε ένα 'φίλο' μου, το Χρήστο, τον οποίο προσκαλέσαμε να έρθει μαζί μας για καφέ Μιλάγαμε πάλι για άσχετα πράγματα, αλλά για αυτό την αγαπώ, επιεδή μαζί της μπορώ να πω τα πάντα.- Ήρθε και ο Χρήστος σε κάποια φάση, εγώ προσπαπθούσα να μη γελάσω, ήταν τόσο αστείο το όλο θέμα Και μετά η Κωνσταντίνα έφυγε, και ευελπιστώ να τη συναντήσω στη Θεσσαλονίκη!

Γενικότερα: Ήταν δύο εκπληκτικά μίτινγκ. Απλά αγαπάμε Κωνσταντίνα και περνάμε σουπερ-γουάου-τέλεια μαζί της.-

Οκέικ... Το πιο απρόσμενο μύτινγκ...
Στην κατασκήνωση, πηγαίναμε για διανυκτέρευση σε μια παραλία λίγο πιο πέρα. Έτσι όπως περπατούσαμε στο ακρογιάλι άκουσα μια φωνή να φωνάζει το όνομά μου. Γυρνάω και βλέπω μια κοπέλα... που δε την ήξερα, αλλά προφανώς εκείνη με ήξερε. Κι εκεί που ήμουν έτοιμη να ρωτήσω αγενέστατα "Ποιά είσαι;" μου λέει: "Φωτεινή-Katie Bell, απο το HW!" και μένω έτσι--> .
Δε μιλήσαμε πολύ Δεν υπήρχε χρόνος...
Πάντως χάρηκα που την είδα τόσο απρόσμενα!

^Μιλάμε αυτό τον μήνα έχουν γίνει τα πιο τυχαία μυτινγκ στην ιστορία του φόρουμ.

^ Οκ, αυτό ΠΡΕΠΕΙ να το κοιτάξουμε.-
Άμα λέω γω πως έχουμε μαγικούς δεσμούς εμείς τρώω δούλεμα.

Λοιπόοοοον.

Αυτό το μύτινγκ παραλίγο να μη γίνει καν. Είπα του Θάνου πως ανέβηκα για μια τελευταία φορά Αθήνα, και είπαμε να κανονίσουμε κανα μυτ. Πάω που λέτε στο τόπικ, ανταπόκριση μηδέν, μόνο η Μαρία (Ιμπίριο). Κι εκεί που λέγαμε να το ακυρώσουμε, σκέφτηκα πως μπορεί να μην έχω άλλη ευκαιρία, και με κίνδυνο να ψιλοβαρεθούμε μόνο οι τρεις μας, πήγα.
Κλασσική εγώ, είχα ξεχάσει από το προηγούμενο βράδυ το κινητό σε σπίτι φίλης, οπότε όταν έχασα το πρώτο λεωφορείο δεν είχα κανένα μέσο να τους ειδοποιήσω οτι θα αργούσα, και σε όλη τη διαδρομή φοβόμουν οτι θα είχαν σηκωθεί και θα είχαν φύγει!
Ευτυχώς τους πέτυχα, λαχανιασμένη και με κάτι χέρια που έτρεμαν, και ξεκινήσαμε για τα στάρμπαξ που για πρώτη φορά μας χωρούσαν. Όσο περιμέναμε την παραγγελία, αξιομημόνευτο είναι το βλέμμα μου στη δήλωση του Θάνου:
-Άντε πια και αργήσαμε, θα χάσω το Μενεξέ!
Ναι ρε, το πίστεψα.
Καθόμαστε που λέτε, και ενώ στραφήκαμε αρχικά στις διακοπές και στο θάφτινγκ για να ανοίξουμε εύκολα συζήτηση, καταλήξαμε να βγάζουμε τα σώψυχά μας πάνω στο τραπέζι, σε συζητήσεις που κι εγώ δεν περίμενα οτι θα κάναμε ποτέ αλλά νομίζω τους νιώθω πάρα πολύ κοντά μου πια.

Ο Θάνος που είναι και τζέντλεμαν μας πήρε τριανταφυλλάκια, αλλά το δικό του το παράτησε στα στάρμπαξ.
Επίσης ανακαλύψαμε πόσο ενδιαφέρουσες και επιμορφωτικές ήταν οι γνωριμίες του στη Χαλκιδική. Έμαθε και καινούριες λεξούλες.
Μετά τα στάρμπαξ περπατήσαμε για πολλή ώρα μεσ στον ήλιο και καθίσαμε στην πλατεία μοναστηρακίου, και όλα αυτά χωρίς να βάλουμε γλώσσα μέσα, πολλή ψυχολογία μωρ' αδερφάκι μου.

Και το που καταλήξαμε μιλάμε δε θα το πιστέψετε:

Στα γκούντις βρε! Ναι, ναι, τα γνωστά!
Εκεί πέρα πια η συζήτηση γύρισε στο σεξουαλικό και η Μαρία που είχε τον ακράτητο δε μας άφηνε να φάμε πρώτα να μη μας κάτσει κανα κρουτόν στο λαιμό!
Ο Θάνος έκανε το επίθετό μου μια προστιχάντζα αλλάζοντας ένα γράμμα (σκεφτείτε το λίγο, θα το βρείτε, κι εγώ μόνη μου το βρήκα, δέχομαι απαντήσεις σε πμ. ), αναλύσαμε νέους τρόπους σεξουαλικής απόλαυσης για τους... λιγότερο προικισμένους από τη μητέρα φύση, αποφασίσαμε να εγκαινιάσουμε την νέα μέρα ναρκωτικών στο χγ, με ψευδώνυμα εμπνευσμένα από τα ονόματά μας, τύπου: Μαριλένα Κατσικόκα (ναι, το επίθετό μου είχε την τιμητική του), φάγαμε στη μάπα τις κρυάδες του Θάνου αλλά αυτός έφαγε ξύλο και μέχρι σήμερα μετράει στο ιστορικό του 3 κλωτσιές στο καλάμι, 4 μπατσάκια στο μπράτσο, ένα γύρισμα προς τα έξω μικρού δακτύλου, ένα μπουγέλωμα και 2 απόπειρες να τον αφήσω χωρίς μάτια, μία μετο πίσω μέρος του τριαντάφυλλου και μια όταν προσπαθούσα να του βγάλω τα γυαλιά. :blasé:

Τέλος, το μεγάλο κάψιμο ήρθε όταν πήγαμε να καθίσουμε στην παγίδα του Σατανά, και εγώ, ΕΓΩ φίλες και φίλοι, κοτζαμάν αντμίν έκανα το παιδί για τα θελήματα των επιμελητών, και έτρεχα για τα τσιγάρα και τα νερά τους, έφτιαξα μια ΠΟΛΥ-ΜΑΜΑΤΗ-ΟΤΙ-ΚΑΙ-ΝΑ-ΛΕΤΕ ιστορία με μπουκάλια του νερού και τσιγάρα, την οποία την έκανα φωτορομάτζο ( ), κανονίσαμε αποκριάτικο χαριγουορντιανό πάρτυ τα Χριστούγεννα, και χγ καμπ που δεν ξέρω αν θα γίνει αλλά τα έσπαγε κι αυτό, ήθελα μανιωδώς να αγκαλιάσω τα παιδιά με τα φρι χαγκς αλλά δε τα πρόλαβα και ήθελα να βάλω εγώ τα μπελάκι φρι χαγκς πριν γίνω όμως λούτρινο αρκουδάκι στην επόμενη ζωή μου, ο Θάνος είναι τόσο βλαμμένο που κατάφερε να μου σπάσει το ρολόι ( αυτό φίλες και φίλοι είναι το ευχαριστώ για το ολοκαίνουριο πακέτο χαρτομάνδηλα αξίας 2ευρώ που εξοικονόμησε από μένα )

Ε, και δε θυμάμαι τι άλλο να γράψω, βαριέμαι κιόλας. Απλά ξαναματακατέληξα στο οτι σας αγαπώ.

Θέλω κι εγώ συνάντηση... αμάν... Αδικία...

οπως ειπε και η κοπελια απο πανω εχτες ειχαμε ενα -ο θεος να το κανει- μυτινγκ! Εγω αν και ειχα καθυστερησει ημουν η πρωτη που εφτασε και το πρωτο που σκεφτηκα ηταν "λες να ηρθαν να βαρεθηκαν να με περιμενουν και να εφυγαν;" οποτε κοιταγα σαν το δαιμονισμενο απο δω κι απο κει μπας και τους δω πουθενα! Τεσπα καποια στιγμη μετα απο κανα τεταρτακι παω στις σκαλες απο οπου στανταρ θα εβγαινε το Θανουλινι Γλυκουλινι Καρδουλινι ΝτοΡεΜι ωστε να μη χασω τουλαχιστον τον εναν και μετα απο λιγο εμφανιστηκε! Ειλικρινα αν τον εβλεπα στον δρομο δεν ειμαι σιγουρη οτι θα τον αναγνωριζα! Κλασσικα αγκαλιες φιλια ανταλλαγη νεακιων και αναμονη Μαριας Ελενης Κατσισαμθιν η οποια εμφανιστηκε λαχανιασμενη και κοντευε να σκασει ενω συγχρονως παλευε και να δικαιολογηθει. Κατευθηνθηκαμε προς τα Σταρφαξ/μπαξ, που ναι για πρωτη φορα στα χρονικα μας χωραγαν! Εγω πηρα μια μπαντας περτικαλαδα, το Θανουλινι Γλυκουλινι Καρδουλινι ΝτοΡεΜι πηρε ενα φραπε και η Μαρια Ελενη Κατσιγουατεβερ πηρε ενα τσαι τα οποια πληρωσε το Θ.Γ.Κ.Ντ.Ρ.Μ. Στο τρπεζακι των ακατονομαστων βγαλαμε τα σωψυχα μας, μιλησαμε για τα βλεμματα μας (το Θ.Γ.Κ.Ντ.Ρ.Μ. εχει κρυο βλεμμα ενω εγω εχω βλαμμενο συμφωνα παντα με την Μαρια Ελενη Κατσιτελιτσες ), για τις συνηθειες μας σε συγκεκριμενα δωματια του σπιτιου και πρεπει να ειχαμε και ενα μικρο κομματι θαφτινγκ. Επισης ανακαλυψαμε οτι για να μπει κανεις στην τουαλετα των ακατομαστων θελει τον κωδικο της αποδειξης! Μετα πηγαμε ατα μεσα στον ηλιο και συγχρονως το ειχαμε ριξει στην ψυχολογια και την συμβουλευτικη εφηβων και νεων. Καποια στιγμη η εμη μεγαλειοτητα πεινασε οποτε προτεινε να κατευθυνθουμε προς κατι που να προσφερει φαγητο στα πεινασμενα μας στομαχακια! Στην αρχη ειπαμε να μην κρατησουμε την παραδοση και να μεινουμε μακρια απο τα Γουδις αλλα που τετοια τυχη? Γιατι ναι οπως πολυ καλα καταλαβατε ΕΚΕΙ καταληξαμε παλι! Στα Γουδις μας ειχε πιασει ενα σεξουαλικο οποτε ειχαμε την μεταλλαξη του επιθετου της Μ.Ε.Κ. σε προστυχια, την ευρεση αλλων μεθοδων ευχαριστησης αν ο παρτενερ δεν ειναι προικισμενος απο τη μανα φυση, την εγκαιναση της νεας πανφορουμικης μερας ναρκωτικων με πρωτη και καλυτερη την Μαριλενα Κατσικοκα (για μενα σκεφτηκα αλλο σημερα και σιγουρα ειναι καλυτερο απο το Heroinio που ειχα σκεφτει προχθες). Μετα κατευθυνθηκαμε στην Παγιδα του Σατανα οπου ειχαμε την μετατροπη της Διευθυντριας του Χογκ σε παιδι για ολες τις δουλειες, την προταση για οργανωση Αποκριάτικου ΧΓ παρτι μασκε τα Χριστουγεννα καθως και του ΧΓ καμπ! Μετα θυμηθηκα οτι το Νιτεντο μου -το οποιο ειχα παρει μαζι μου για να μετραει βηματα και να παρω δωρακια για τα ζωακια μου- εχει και καμερα οποτε αρχισα να φωτογραφιζω τους συνδαιτυμονες μου χωρις να ειμαι σιγουρη τι ακριβως βγαζω λογω ηλιου! Μετα καναμε τα φωτορομαντζα με τα μπουκαλια τα τσιγαρα και τον αναπτηρα μας επιασε το γουτσου γουτσου μας με τη μαρσυ και αγκαλιαζομασταν με αποτελεσμα καποια στιγμη να ξαπλουθουμε φαρδιες πλατιες στην παγιδα του Σατανα και να την σφουγγαρισουμε. (Καπου εκει εμενα με επιασε και μια νυστα απο την πολλη εκθεση στον ηλιο.) Εμετα χαιρετηθηκαμε (φιλιουνται, αγκαλιαζονται) και πηραμε τους χωριστους δρομους μας για το μετρο δηλαδη η μαρσυ μπηκε στο δικο της κι εμεις κατσαμε και περιμεναμε το δικο μας με το Θ.Γ.Κ.Ντ.Ρ.Μ.

Συπερασμα: Σας λατρευω και τους δυο!

ΠιΕς Η Μ.Ε.Κ. μας προκαλεσε να ξανακανουμε το τεστ του καπελου γιατι καταυτην δεν ειμαστε Σλιθερινς και γκες γουατ? Αφτερ ολ αι αμ ριλι ε Σλιθεριν μπειμπι!

Δεν μπορώ να καταλάβω τι έχεις εναντίον του Μενεξέ! Ο Χαλίλ και η Μενεξέ είναι τόσο ερωτευμένοι και πρέπει να υπερπηδήσουν τα χίλια εμπόδια που τους βάζουν οι οικογενειές τους και η κακιά Ζεϊνέπ.Δεν έχεις καρδιά εσύ; Δεν νιώθεις τον Τούρκικο πόνο που ξεχειλίζει απο την Ιαπωνική τηλεορασή σου και κυριεύει τις Ελληνικές καρδιές που έχουν πάθει εμφραγμα απο τα Γερμανικά οικονομικά μέτρα;

Πίσω στις αναμνήσεις μου τώρα.

Ήταν η μικρότερη συνάντηση με φίλους απο το Χγ και η μεγαλύτερη σε διάρκεια για εμένα.Εκεί στο Μοναστηράκι είδα πρώτα το Μαράκι με την θρυλική πια μπλούζα απο το Schoolwave.Μαρία σου αρέσουν τα μαύρα ρούχα ή απλά εμένα ανέβηκε η μυωπία; Πάντα με μαύρα σε θυμάμαι.Σε λίγο μας κουβαλήθηκε μια λαχανιασμένη Μαριλένα που δεν καταδέχθηκε να πιεί απο το νερό που τόσο αφειδώς της προσέφερα,προτίμησε να αγοράσει.Δεν είχα ρίξει αμορτενσία μέσα,έχω γούστο,μην φοβάσαι.Κινήσαμε για κανά καφενέ,ήθελαν starbucks,μπροστά απο το ταμείο θυμήθηκαν ότι σιχαίνονται και οι δύο τα starbucks και εγώ αναρωτιόμουν πότε τρελάθηκε ο κόσμος.Κάτσαμε έξω,το παλέψαμε επίμονα για θάψιμο,δεν μας βγήκε τίποτα.Ντροπή και όνειδος,ξαφνικά η κουβέντα έκανε μια γυριστή,αρχίσαμε τις βαθιές εξομαλογήσεις.Κι'εκεί που πιστεύεις ότι μερικά πράγματα τα έχεις κλείσει βαθιά μέσα σου,εκείνα ξεκινούν την επέλαση και αρχίζουν να κάνουν φιγούρα αναίσχυντα μπροστά σου!
-"Θέλετε να πούμε κάτι πιο ευχάριστο;" ρώτησε η Μαριλένα.
-"Ναι!!" σε κλάσματα απάντησα εγώ.

Τα κορίτσια έμαθαν τα πάντα για τις μεταμεσονύχτιες δραστηριότητες του ζευγαριού που έμενε δίπλα μου στο ξενοδοχείο καθώς και την ευρύτατη γκάμα προσφωνήσεων της μελαχρινής γειτόνισσάς μου στην Χαλκιδική.Το πρωί που άπλωνε τα τιγρέ εσωρουχά της,η θωριά της ήταν πια αυτή της καλοκαιρινής ερωτικής οπτασίας.Αναμνήσεις...

Επίσης μάθαμε και το επώνυμο της Μαριλένας του οποίου η δυναμική με ξεπερνάει.Ευτυχώς δεν είναι άνδρας και δεν θα χρειαστεί να το δώσει σε περίπτωση γάμου.Εντάξει,δεν είναι τόσο χάλια,είναι ακόμα χειρότερο! (μην κάνεις μουτράκια στον υπολογιστή.)

Επίσης μάθαμε πόση ώρα κάθεσαι κλεισμένος σε μια τουαλέτα και με τι αξεσουάρ.Με κινητό,με λάπτοπ,με φαϊ.Τότε κατάλαβα ότι μικρός είχα απαχθεί απο εξωγήϊνους γιατί...δεν έχω αξεσουάρ.

Πλακώνει και ο τύπος με τα τριαντάφυλλα,ένα ευρώ μου λέει,του δίνω δύο,ζητάω ρέστα,δεν μου δίνει,του ξαναζητάω,αρνείται το παιδί των λουλουδιών,τελικά καταλήγω με τρία τριαντάφυλλα -δύο κόκκινα,ένα πεθαμένο ροζουλί- το οποίο και μου έδωσαν να κρατάω.Το άφησα πεσκέσι στην κοπελιά που μαζεύει τα τραπέζια με τον αριθμό μου και ελάχιστες ελπίδες να με καλέσει.Άδικη ρε είναι η ζωή κι'εγώ αδικημένος.

Κατούρημα (θα φάω παρατήρηση για αυτή την λέξη άραγες; ) με πόρτα που είχε χρονοκαθυστέρηση και κωδικούς,αναρωτιέμαι τι άλλο έχουν σκαρφιστεί για να τυραννήσουν τον άμοιρο πελάτη με συχνοουρία.Μαύρα κατάστιχα τα starbucks,ακούς Ρέα;

Βόλτα πάνω-κάτω το Μοναστηράκι και το Ψυρρή,ο ήλιος βαρούσε,συντηρούσα και το μαυρισμά μου,η Μαρία όμως δεν την πάλευε άλλο.Πάμε για κανά φαγητό.Σουβλάκια η Μαριλένα,Goody's η Μαρία,άκρη δεν έβγαινε.Ελάτε τώρα που δεν μαντεύσατε που κάτσαμε...

Στον δρόμο η Μαριλένα είπε να πάρει το λασποαίμα της πίσω για την καζούρα που έφαγε λόγω επωνύμου και μου είπε περνώντας μπροστά απο τον Θρυλικό σουβλατζίδικο "Ο Θανάσης" ότι το ονομά μου κάνει μόνο για ταβέρνα.Στο τέλος ανακηρύχθηκε "Μαντάμ Μαριλένα".Άτιμο θηλυκό,μου βγάζεις τον καλό μου εαυτό!

Στα Goody's η Μαρία παίρνει το αίμα της πίσω (και αυτή) και αρχίζει τις σεξουαλικές συμβουλές για τους λιγότερο "προικισμένους".Η Μαριλένα να πνίγεται με την ρόκα της,εγώ να κατεβάζω μπουκιές σαν του Ρον μπας και προλάβω το λιποθυμικό επεισόδιο και γλυτώσω την αναρρόφηση,η Μαρία να συνεχίζει ακάθεκτη τα σεξουαλικά με ύφος Θάνου (όχι του Amycus,του Ασκητή) εμπνεόμενη απο το μέγεθος της μύτης μου (η οποία δεν παθαίνει μόνο συνάχι αλλά... θού Κύριε φυλακήν τω στοματί μου).Αχ Μαρία,Μαράκι,Μαριώ...

Αποφασίσαμε σε ημέρα ναρκωτικών -Μαριλένα Κατσικόκα,Θάνος Πελεμπάφος-Ιμπεριοηρωίνη- και άλλα διασκεδαστικά και επιμορφωτικά.Η αποποινικοποίηση και στο Harryworld είναι γεγονός!!

Μετά μια ορειβασία για να χωνέψουμε.Η αντμιν πήγε και για τσιγάρα και για νερά,έκανε ιστορίες αγάπης για τρία μπουκάλια και δύο πακέτα,για αποκριάτικο πάρτυ τα Χριστούγεννα (είσαι μεγάλο έγκλημα κούκλα μου),η Μαρία τράβηξε ωσάν καλός τουρίστας ΕΝΑ εκατομμύριο φωτογραφίες και σκούπισε όλη την σιδηροκατασκευή με το παντελόνι της,εγώ καθόμουν σαν Βούδας ένα σκαλί παραπάνω.Λοιπόν αυτό με το αποκριάτικο θα το δουλέψουμε λίγο,δεν το ξεχνάω.

Ανάμνηση φρίκης.Μια τύπισσα ντυμμένη με άσπρο σεντόνι και άσπρη βαμμένη μούρη ήρθε εκεί που καθόμασταν και άρχισε τις χειραψίες και τους σταυρούς.Μαριλένα-Μαρία έδωσαν το χέρι,εγώ αρνήθηκα κατηγορηματικά,δεν ξέρουμε και τι είχε πιάσει πριν! Δώσαμε όλοι τα πολύτιμα ευρώ μας,αυτή όμως επέμενε και για δεύτερο γύρο τσονταρίσματος στο κυπελλάκι που κρατούσε.Και δώσ'του τις χειραψίες και τα σταυροκοπήματα,τα νεύρα μου χτύπησαν κόκκινο γιατί ρε φίλε δεν γουστάρω την αχαριστία και την γαϊδουριά -σου δώσαμε και τέρμα (!!),αυτό αρκεί-.Τελικά η Μαριλένα τσίμπησε ένα πακετάκι χαρτομάντηλα τα οποία και μου έχωσε στο τσαντάκι.Τέρμα οι καλοσύνες!

5:45 η ώρα έπρεπε να την κάνουμε σιγά-σιγά!! Μπήκαμε στο μετρό,χωρίσανε οι δρόμοι μας,αυτά έχει η ζωή.
Χαμένα,σας αγαπώ πολύ,πολύ!

Υ.Γ. Η Μαριλένα -μετά απο απαιτησή της- μου ξαναέκανε το τέστ του καπέλου επιλογής.Πανυγηρικός Γκρίφιντορ βγήκα,γατιά σας έρχομαι,μπας και δει χαϊρι και προκοπή ο κοιτώνας σας.

Δεν αντεχω άλλο.... θα καταρρεύσω...

Ιιιι Θανουλινι Καρδουλινι Γλυκουλινι ΝτοΡεΜι εισαι Γκριφ? Ντροπη και ονειδος!

Minerva McGonagall ϟ έγραψε:Αυτό το μύτινγκ παραλίγο να μη γίνει καν. Είπα του Θάνου πως ανέβηκα για μια τελευταία φορά Αθήνα, και είπαμε να κανονίσουμε κανα μυτ. Πάω που λέτε στο τόπικ, ανταπόκριση μηδέν, μόνο η Μαρία (Ιμπίριο). Κι εκεί που λέγαμε να το ακυρώσουμε, σκέφτηκα πως μπορεί να μην έχω άλλη ευκαιρία, και με κίνδυνο να ψιλοβαρεθούμε μόνο οι τρεις μας, πήγα.

Ρε χαζό,έπρεπε να μου έστελνες και εμένα ένα μήνυμα.
Είδα στο τοπικ που έλεγες 10 στο μοναστηράκι αλλά το είδα πολύ βράδυ.

Imperio ϟ έγραψε:Ιιιι Θανουλινι Καρδουλινι Γλυκουλινι ΝτοΡεΜι εισαι Γκριφ? Ντροπη και ονειδος!

^Εξ'ου και η τριχόπτωση των τελευταίων ημερών Μαρία!!

Αλλαγη γουνας ε?

Είμαστε που είμαστε Γκρίφ,ας έχουμε στυλ τουλάχιστον.

Amycus ϟ έγραψε:
Υ.Γ. Η Μαριλένα -μετά απο απαιτησή της- μου ξαναέκανε το τέστ του καπέλου επιλογής.Πανυγηρικός Γκρίφιντορ βγήκα,γατιά σας έρχομαι,μπας και δει χαϊρι και προκοπή ο κοιτώνας σας.

Ναι, δεν ξέρω αν το προσεξατε αρκετά, αλλά

Ο ΘΑΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΓΚΡΙΦΙΝΤΟΡ!!!!!!

Δεν έχεις ιδέα πόση καζούρα να περιμένεις, γατάκι.

FLEUR258 έγραψε:

Ρε χαζό,έπρεπε να μου έστελνες και εμένα ένα μήνυμα.
Είδα στο τοπικ που έλεγες 10 στο μοναστηράκι αλλά το είδα πολύ βράδυ.

Και περίμενα εσύ να έλεγες ναι αλλά δεν είπες και νόμιζα πως δε μπορούσες ρε

Minerva McGonagall ϟ έγραψε:
Ναι, δεν ξέρω αν το προσεξατε αρκετά, αλλά

Ο ΘΑΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΓΚΡΙΦΙΝΤΟΡ!!!!!!

Δεν έχεις ιδέα πόση καζούρα να περιμένεις, γατάκι.

Σε πότισα ροδόσταμο,με πότισες φαρμάκι.

Amycus ϟ έγραψε:Μαύρα κατάστιχα τα starbucks,ακούς Ρέα;

Blah, blah, blah. =]
Αααα, ζηλεύω ρεεε! Μάρσυ πότε θα μας ξανάρθεις;;

Κανόνισε να είναι όποτε έρθω κι εγώ. :blasé:

Σημερα γυρω στις 5 ωρα μετα απο απιστευτη κουραση συναντησα την Ρεα την συναδελφισα
αφου χαθηκα μεσα στο Ηρακλειο και την πηρα τηλεφωνο ο καημενος να μου δωσει καμια οδηγια -αλλα αυτη δεν ηξερε τιποτα- βρηκα τον δρομο μου και την ξεχωρισα απο μακρια και πηγα και σταθηκα διπλα της για να την τρομαξω αλλα με καταλαβε γαμωτο
Ξεκινησαμε μετα τις γνωστες χαιρετουρες ματς μουτς κτλ για τα σταρμπακς φυσικα( ) εκει κατσαμε και ηπιαμε κατι υπερτελειες γρανιτες που τις ονομαζαν τσαι ομως
συζητουσαμε για πολλα αλλα το χαιλαιτ ηταν τα χταποδια και οι αλλες χρησεις τους
μετα αποφασισαμε να παμε να φαμε κινεζικο!Αφου περπατησαμε και τσακωνομασταν ποιος θα ρωτησει κανενα ντοπιο που ειναι καποιο μαγαζι με κινεζικο φαγητο αλλα εκει που ειχαμε χωθει σε κατι δρομακια και ειχα πανικοβληθει( ) βρεθηκε ως δια μαγειας ενα κινεζικο μπροστα μας και ειχαμε μεινει.Η κινεζικη μαγεια παιδι μου
κατσαμε και εκει θαψαμε,συζητησαμε εβριζα την κινεζα που δεν μας εφαιρνε ποτηρια
φυγαμε και απο εκει πηγαμε ζαρα μετα βολτα να παρω μια γρανιτα-τσαι και καπως ετσι αφου με πηγε η θεια της ρεας μαζι με την ρεα στο κτελ(τι καληηηη ) εληξε το πρωτο μου μιτινγκ.Περασα παρα πολυ ωραια και ελπιζω να επαναληφθει
χαιλαιτς
η αντιδραση μου οταν εμαθα τι εκαναν τα πλοκαμια
ο γκριφιντορ και η κοντη
οι σαπιοδοντες κινεζοι(οδοντοκρεμα δεν εχετε στο χωριο σας?)
και πολλα αλλα που ξεχναω τωρα

Το δώρο της Δόμνας ξέχασες! Πηγαίναμε πάνω κάτω στο μαγαζί!
Και την ψηλή!!!!

Ο ξανθος γκοτζιλα!Χαχαχαχχα

Λοιπόν, ήταν μια κοπέλα που έριχνε μισό κεφάλι στον Πάνο. Ή περισσότερο; Και να σημειωθεί πως ο Πάνος είναι ψηλός.

Και φορουσε πεδιλα!ΓΤΦ ΔΗΛΑΔΗ
λοιπον ολοι για τα γενεθλια μου και για τα χριστουγεννα να μου στειλετε γρανιτες-τσαι ρασμπερι!
Η ρεα πινει πολυ αργα.Παρα πολυ αργα.Καλυτερα να παρετε το δικο της και να το τελιωσετε εσεις

Πω, όλο γκρίνια είσαι.

Είπε η Ρέα.


Πω τι καλό που θα πρέπει να περάσατε??

Είσαι ΣΣ, μη μιλάς.

Πλάκα είχε! Βασικά σε κάποια φάση είχα αρχίσει να δακρύζω από το γέλιο...