Φιλοσοφικές αναζητήσεις και προσωπικες σκεψεις

εγω αν ημουν στην 8εση του κοριτσιου 8α η8ελα να μου πουν την αλη8εια... ποσο μαλλον οταν αυτος που 8α μου την πει ειναι ενα αγορι το οποιο αγαπησα πολυ κ πληγωσα... δεν 8α η8ελα να με δουλευουν ετσι πισω απο την πλατη μ...
πρεπει ομως το αγορι, πρωτα να την πλησιασει, επειτα να της μιλησει γενικως κ ηρεμα, και το 8εμα να της το φερει γλυκα, απαλα, ομορφα.. να την κανει να καταλαβει οτι δεν της τα λεει για να την κανει να χωρισει, αλλα για να μην πληγω8ει η ιδια...

αυτη ειναι η δικη μου γνωμη για το 8εμα...

θελω ακομα 2 ποστς (μαζι μ'αυτο) για να φτασω τα 500 και να διαλεξω επαγγελμα

Είναι καλύτερο αυτό που όταν στραβώσει το πράμα δεν ποναει..

μπουουουουουου!!!
τρομάξατε?

xaxaxaxxaxaxaxaxaxa!!!!!!!
OXI!!! γελασαμε!!!!!!!!!!!

στα 500 ποστ περνεις επαγγελμα ??? λολ
εγω νομιζα 600 το χουμε

Βρίσκεσαι σ έναν δρόμο και προχωράς.Εισαι μόνος.Τριγύρω σκοτάδι.Ακομα και η καρδιά σου εγκαταλείπει την προσπάθεια να σε προειδοποιήσει για το τι θα ακολουθησει την πορεία σου.Το μονο που σ οδηγεί ειναι η αναγκη να δείς τη θάλασσα.Ψέματα.Δε θέλεις τη θάλασσα.Να φύγεις θέλεις.Να ταξιδέψεις μακρια και να δεις...Να δεις το απολυτο τιποτα.Γι αυτο σου λεω...τη θαλασσα.Αυτο θες.Να σαι στη μεση ενος ατελειωτου απειρου ωκεανου μεχρι να πεισθεις οτι τελικα πρέπει να ζήσεις και να κολμπήσεις ξανα μέχρι έξω.Ακομα και αν το έξω ειναι μοναχικό.Γιατι;Γιατι δε θες να εχεις παρέα.Γιατι ξέρεις οτι την καρδιά σου θα τη νιώσεις μόνο όταν πονέσει.Γιατι;Μα γιατι τότε φιλε μου θα θυμηθεί οτι υπάρχει.Και θα διαμαρτυρηθει μ εναν χτύπο..Με δυο...γρηγορους..αργους...καμία σημασία δεν έχει.Μονη της λειτουργει.Δε θα σε ρωτησει κιώλας.Θες να σε ρωτησει;κακως.Εσυ προχωρα και μην σε νοιάζει.Οχι μη δακρύζεις.Θα ξεβάψει το ψευτικο χαμόγελο σου.Μη σου λέω.Τωρα στο ζωγραφίσανε.Προχωρα.Ενα βηματακι τη φορά.Και ας είναι και σκοτάδι.Και ας πονάς.Τι σημασία έχει.Ακους την καρδιά σου;Ζείς.Προχώρα.

Ανοητοι συνειρμοι και απόψε.

Κατάφερες να εκφράσεις αυτό που δεν μπορούσα εγώ να εκφράσω....συγχαρητήρια.

E-vampire έγραψε:Κατάφερες να εκφράσεις αυτό που δεν μπορούσα εγώ να εκφράσω....συγχαρητήρια.

Να σαι καλα...

τι να πω... εσυ εισαι καλη!!!!!! :P

Ισως και να ειμαι...δε ξερω...ψαχνω το δρομο μου...


Μια μικρή δόση μελαγχολίας γλυκό μου ποτήρι κ απόψε...ενα μικρό σημάδι απελπισίας σε εναν απεραντο βυθο ζωής.Συνεχίζω να υπάρχω.Και σκέφτομαι.σκεφτομαι εκείνον.Ομορφα που ειναι τα ονειρα!Αλλα εγω θελω να ζησω και πρέπει έτσι να ξεκινησω νέο παιχνίδι.Ομως δε μπορω χωρις εσενα.Το ξερω οτι γινομαι εγωιστρια...το ξερω οτι δεν ειναι σωστο για πολλους λογους και ετσι απλα σου ζητω να συγχωρεσεις τη σιωπη μου.Οταν δε μιλάω δε σημαίνει πάντα οτι δεν εχω κατι να πω.Σημαινει ισως οτι παραειναι πολλα αυτα που εχω να πω και μπορεί να πονεσουν την καρδια μου.Μα ναι...ξεχασα...υπάρχει και αυτο το εμπόδιο για να αγγιξω την απολυτη ελευθερια...Ζορικο παιχνίδι ο ερωτας.Και αδικος...Πολύ αδικος γιατι εμενα δε με ρωτησε κανεις αν θελω να παιξω.Δε γουστάρω τα παιχνιδια.

Εχεις τον τροπο σου Μαρια να δημιουργεις θαυμαστες εικονες με τις λεξεις....

Συναισθηματα εκθετω φιλε Novaenir.Να σαι καλα.

Δεν μπορουν ολοι να το εκφρασουν με τον ιδιο τροπο ομως Ναρκισα...

Πρεπει να το χεις μεσα σου.....

Εγω παντως αυτη τη στιγμη ΠΟΝΑΩ......αλλα δεν το σκεφτομαι....

Οταν αγνοεις καποιες φορες μια πληγη μπορει να σε κανει να πονεσεις περισσοτερο...η ληθη δεν ειναι λυση...οχι παντα τουλαχιστον...

Ο συγκεκριμενος πονος ειναι σωματικος...μια κωλοθλαση στο δεξι ποδι που με την πορεια σημερα χειροτερεψε....(ωραια τα βουνα αλλα.....)

Τους σωματικους πονους τους παλευω, εχω μαθει απο παλια...

Οι ψυχικοι ειναι το προβλημα!!

Υπομονη καρδια μου..Και περαστικά...Οι ψυχικοι πόνοι ειναι οντως απιστευτα σκληροι...

Ευχαριτω κουκλα μου να σαι καλα!!
Αλλα την παλευω αρκετα καλα προς το παρον!!

Οσο για τους ψυχικους πονους...

Εχω περασει πολυ δυσκολες φασεις οποτε καταλαβαινω απο πρωτο χερι τι σημαινει να πεφτεις χαμηλα....

δεν ειναι οτι πέφτεις χαμηλά...είναι ΄σα να εισαι σε μια μαυρη τρύπα που ολο στενευει και προσπαθεί να σε στραγγαλίσει ενω εσυ ψαχνεις για λίγο φως.Και οταν βλέπεις λίγο και πας να πιαστείς,ισως τοτε καταλαβεις οτι παραηταν δυνατο και σε τυφλωσε πριν το συνειδητοποιησεις.

Γιατι παραηταν δυνατο Μαρια μου....?

Δεν το πιστευω...αρνουμαι να πιστεψω οτι κατι μπορει να σε τυφλωσει....οχι ενα πνευμα σαν κι εσενα....ο θεος-ως τελειο ον- δενμπορει να τυφλωθει απο τιποτε...

Εσυ δεν εισαι τελεια...για ονομα εσαι ανθρωπος...αλλα ανθρωπος με ικανοτητες...μπολικα σκαλοπατακια πανω απο αλλους πολλους....

Αυτο σημαινει πως δεν γινεται να τυφλωθεις ευκολα εσυ...

Οχι...αυτος ο ηλιος πρεπει να ηταν κατι εξωπραγματικο...κατι υπερτατο...κατι υπεροχο....

Δεν το πιστευω...

Πραγματι Μαρακι...

Ειναι σαν να βρισκεσαι σαν να βυθιζεσαι ολο και περισσοτερο στο σκοταδι και στην απογνωση...Και ψαχνεις να βρεις να πιαστεις απο καπου. Αλλα ειναι πραγματικα δυσκολο τις περισσοτερες φορες να βρεθει καποιος που με το φως του να μπορεσει να σε τραβηξει εξω απο το σκοταδι...

Και αλλες φορες που το φως ειναι τοσο δυνατο που προτειμας να μεινεις μεσα στο σκοταδι του μυαλου σου....

Δεν το καταλαβαινω αυτο....

Ποιο ειναι αυτο το δυνατο φως?

Με ποια κριτηρια ειναι δυνατο...?

Αν οντως ηταν θα ερχοταν απο μονο του να σε τραβηξει απο το σκοταδι...

Αυτο το φως μπορεί να είναι το οτιδηποτε.Απο καποια βαθια επιθυμια μεχρι ενας ανθρωπος....δεν ξερω αν εχω ικανοτητα και για να ειμαι ειλικρινης ποτε δε νοιαστηκα.Ο εαυτος μου ειναι κατι κλειστο ακομα και για μενα.Μου ειναι κατι παραπανω απο δυσκολο να μιλησω για μενα.Σκεψεις δινω μονο.Σ ευχαριστω πολυ.

Χαιρομαι που συμφωνεις Κυριακο μου,αλλα βαθυτατα ελπιζω να συμφωνεις σε θεωρητικο επιπεδο και να μην εισαι παθων.

Βαριέμαι άρα υπάρχω ή υπάρχω άρα βαριέμαι;Ή υπάρχω γιατί βαριέμαι ή βαριεμαι γιατί υπάρχω;Ή βαριέμαι για να υπάρχω αλλά μήπως υπάρχω για να βαριέμαι;Μήπως όμως βαριέμαι να υπάρχω..;

Jate ζαλιστικα....