The Icemark Chronicles (Τα Χρονικά του Άισμαρκ)

Υπεροχα βιβλια!
Καλα η βασιλισσα των βρικολακων ποσο Θεα εκει που πεθανε ο αντρας της και ποσο συγκινητικη ολη αυτη η φαση που σχηματιστηκε για μια τελευταια φορα και την χαιρετησε
Επισης απογοητευτηκα που σκοτωθηκαν τοσο ευκολα οι γιοι του Σκιπιο
Και θα ηθελα εναν πιο βασανιστικο θανατο για τον Σκιπιο ρε γαμωτο
Ο Καρλομαγνος τι καλος ρε γαμωτο!
Καλα αυτη η Μηδεια πραγματικα τελειως προβληματικη
Ο Οσκαρ αδιαφορος μου περναει εκτος απο φασεις που τρομαξε τον λυκανθρωπο πανω στο ελκηθρο και εκει που εδιωξε την προβληματικια
Μακαρι στο τελευταιο να εχει περισσοτερες πληροφοριες για τον πατερα του!
Τεσπα αυτα για τωρα

^^ αχαα ακριβως!
τι ωραιαα γινομαστε πιο πολλοι
Γκοου γκοου Στιουαρτ Χιλ!

Jace Wayland έγραψε:Καλα η βασιλισσα των βρικολακων ποσο Θεα εκει που πεθανε ο αντρας της και ποσο συγκινητικη ολη αυτη η φαση που σχηματιστηκε για μια τελευταια φορα και την χαιρετησε

Δεν ήταν απίστευτη σκηνή;

Jace Wayland έγραψε:Καλα αυτη η Μηδεια πραγματικα τελειως προβληματικη

Η Μήδεια δεν ήταν προβληματική, ήταν κακιά ως το κόκκαλο.- Τέλος.-

Jace Wayland έγραψε:Ο Οσκαρ

Για όνομα... Όσκαν τον λεν τον άνθρωπο!

Mεγαλώνει το φαν κλαμπ!!

Οχ σορρι λαθος κουμπι απο την ταχυτητα Γκραμμι θα τον ελεγα σε λιγο
Τεσπα μιλαμε τι απογοητευση αυτες οι λεοπαρδαλεις
Περιμενα να ειναι δυνατοτερες ξερω γω

Βασικά βοήθησαν πάρα πολύ και ήταν πάντα στο πλευρό της Θιρίν στον πόλεμο, αλλά ήταν και τεράστιος ο στρατός των αντιπάλων που να πάρει.

Ειδικά στην αρχή στο δεύτερο λες και φαινόταν απίστευτο να νικήσει το Άισμαρκ.

Δεν ακουω κουβεντα για τις λεοπαρδαλεις ειναι απλα ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΑ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΕΣ!!

τις εχω ερωτευτει.-

Οντως απιστευτο φαινοταν!βεβαια τους λατρευω αυτους τους στρατους βοηθειας που σκανε μυτη τελευταια στιγμη.

Αχ, αυτές οι περιγραφές του Χιλ σκοτώνουν.

αχ καιρό είχαμε να γράψουμε εδώ

ήρθα για να δείξω στη γάτα μου, τον Θάραμαν Θαρ, ένα απ' τα αγαπημένα μου τόπικ!

κανένα νέο για το τρίτο βιβλίο ή την ταινία;

Έχω διαβάσει μόνο το πρώτο και ομολογώ ότι μου άρεσε πολύ.

Maria Granger έγραψε:Έχω διαβάσει μόνο το πρώτο και ομολογώ ότι μου άρεσε πολύ.

Γινόμαστε πολλοί!!!!

Ginevra Granger Silverton έγραψε:αχ καιρό είχαμε να γράψουμε εδώ

Ναι, μου 'χε λείψει!!

Ginevra Granger Silverton έγραψε:ήρθα για να δείξω στη γάτα μου, τον Θάραμαν Θαρ, ένα απ' τα αγαπημένα μου τόπικ!

Λοιπόοοον... Του άρεσε;

Ginevra Granger Silverton έγραψε:κανένα νέο για το τρίτο βιβλίο ή την ταινία;

Μαριανέλη κάτσε αναπαυτικά και έχε κοντά σου χάπια. Τώρα μπορείς να διαβάσεις το παρακάτω πρόσφατο σχόλιο του συγγραφέα:

Actually, I'm writing a prequel to the Icemark books at the moment. I don't know how detailed your knowledge of the books is, but its about how King Redrought came to the throne and how he met the mother of Thirrin, the heroine of the 'Cry of the Icemark'. It's 'work in progress' at the moment, but hopefully it'll be available in the nearish future.



Άι κάνοτ μπριδ

Mysterious Wizard έγραψε:
Λοιπόοοον... Του άρεσε;

ουου ναι, κουλουριάστηκε δίπλα σ' ένα αντίτυπο του "σπαθιού της φωτιάς" και δεν το κουνάει ρούπι!

Mysterious Wizard έγραψε:
Μαριανέλη κάτσε αναπαυτικά και έχε κοντά σου χάπια. Τώρα μπορείς να διαβάσεις το παρακάτω πρόσφατο σχόλιο του συγγραφέα:

Actually, I'm writing a prequel to the Icemark books at the moment. I don't know how detailed your knowledge of the books is, but its about how King Redrought came to the throne and how he met the mother of Thirrin, the heroine of the 'Cry of the Icemark'. It's 'work in progress' at the moment, but hopefully it'll be available in the nearish future.



Άι κάνοτ μπριδ

Αααααααααα έλα μωρή αρρώστια Χιιιλ
Νικόλα σε λατρεύω!

Α, ώστε αυτό ήταν το άσπρο πράγμα δίπλα στο Σπαθί της Φωτιάς στο πρώτο ποστ


Ο Ρέντρουντ ήταν χαρακτήρας που ελάχιστα γνωρίσαμε στην τριλογία. Το πρίκουελ αναμένεται επικό.-

Πράγμα;

Ναι όντως, τον κατασυμπάθησα και βούρκωσα όταν πέθανε, παρόλο που το ήξερα από την περίληψη...

Επίσης, πεθαίνω να γνωρίσω και τη μητέρα της Θιρίν!

Τον πλήγωσα; Συγνώμη!

Ευελπιστώ ότι θα γνωρίσουμε και τη μαμά του Όσκαν, τη Λευκή Άνις.

Ginevra Granger Silverton έγραψε:
Εκλαιγα με μαυρο δακρυ οταν πεθανε ο Σερντικ (μα γιατι να πεθαινει παντα ο ενας δίδυμος?), αλλα ανακουφιστηκα που ο Εοντρεντ εγινε φιλος με τον Γκροουλαχοουλ!

Κούκλα μου βάζουμε σπόιλερ!
Ξέρεις ότι μου κατέστρεψες την πλοκή που είχα φτιάξει; Πόνταρα στο θάνατο του Έοντρεντ.
Είμαι σελίδα 148 στο Σπαθί της Φωτιάς.

Σπόιλερ:

Θέλω πρίκουελ like...NOW!

χαχα γιατί το σπόιλερ δε θα το άνοιγες;

Σόρι ρεε

συμφωνώ με χίλια με ό,τι γράφεις στο σπόιλερ!

Σοβαρά σας αρέσει η Κρεσίντα; Δε μου άρεσε που ήταν τόσο ίδια η Θιρίν, μου φάνηκε σαν κάτι να επαναλαμβανόταν στην ιστορία.
Ένιγουέι, οι δίδυμοι μου θυμίζουν πολύ Φρεντ και Τζορτζ, αν και οι Ουέσλι ήταν λίγο λιγότερο αναιδείς.

Μαρία, να σε σποιλεριάσω λίιιιιγο;

@Μαριανέλη, ποτέ ποτέ δεν ανοίγω σπόιλερ. Είναι σα να διαβάζω το τέλος ενός βιβλίου. Δε μου αρέσει.
@Νικόλα, όχι, όχι, απλά ΌΧΙ.- Ο Φρεντ και ο Τζορτζ είχαν πολύ πιο πολύπλοκο χαρακτήρα!
Η Κρεσίντα είναι υπέροχη. Θέλω να πω, έσωσε ολόκερο το Άισμαρκ από την καταστροφή, πόσο πιο θεάρα;
Αγαπάω Μεχμέτ
Έφτασα σελίδα 311, λογικά θα το τελειώσω μέχρι αύριο και θα σας πω εντυπώσεις.

Αχ σόρι τότε, παρασύρθηκα!

Βασικά εμένα μου άρεσαν οι δίδυμοι και θα ήθελα να λέει περισσότερα πράγματα γι αυτούς

και ο Μεχμέτ είναι είδωλο, ο καλύτερος φίλος που θα μπορούσε να έχει ο Καρλ!

Μαρία βλέπω το άφησες σε κρίσιμο σημείο!

^Όντως.

@Μαρία: Ντάξει. Δε σε σποιλεριάζω γιατί δε μου αρέσει να το κάνουν σε μένα...
Κοίτα. Είναι λογικό οι Ουέσλοι να είχαν πιο πολύπλοκο χαρακτήρα, αφού η Ρόουλινγκ είχε περιθώριο εφτά βιβλία να γράψει γι' αυτούς και είχαμε συνολική εικόνα του χαρακτήρα τους, ακόμα και όταν πέθανε () ο ένας. Οι δίδυμοι του Άισμαρκ όμως δεν είχαν τέτοια περιθώρια. Αυτός που πεθαίνει κιόλας, το πολύ να φτάνει στο 1/5 του βιβλίου. Οπότε δε μπορούμε να συγκρίνουμε και να πούμε για πολυπλοκότητα χαρακτήρα. Απ' την άλλη έχεις και δίκιο , αφού ο Σέρντικ και ο Έοντρεντ ήταν απλά η απεικόνιση δύο ήπιων βαρβάρων από το βορρά και όντως δεν είχαν και τόσο πολύπλοκο χαρακτήρα.

Δε ξέρω, η Κρεσίντα είναι συμπαθητική, αλλά από την αρχή έως τη μέση του βιβλίου θυμίζει πολύ Θιρίν και βγάζει επανάληψη αυτό. Αν και δεν έχω κανένα πρόβλημα μαζί της, δε θα έλεγα ότι είναι και αγαπημένος μου χαρακτήρας.

Ο Μεχμέτ είναι εκπληκτικός, αλλά σε πολλά σημεία του βιβλίου βγάζει μία δουλοπρεπή συμπεριφορά.

Και όποιος μπει εδώ και πει πως του αρέσει ο χαρακτήρας της Μήδειας, θα τον καταραστώ και θα ζητήσω να τον μπανάρουν για κάνα 20ήμερο.

Μου αρέσει η Μήδεια, τη λατρεύω, θέλω αυτόγραφο!


Η Κρεσίντα όντως βγάζει επανάληψη, αλλά γι' αυτό μ αρέσει, γιατί μου είχε λείψει η νεαρή Θιριν!

(Στο σιγκνατσουρ έβαλα την πιο φανταστικοτέλεια ατάκα του Οσκαν,του έρωτα )

Ναι ρε, αυτό ήθελα να σου πω, είναι τέλειο!!


ΜΗΔΕΙΑΑΑΑ

Πω το τελείωσα.

Σπόιλερ:

Τελικα αποφασισα οτι αυτα τα βιβλια ειναι εντελως σουρεαλ.-
Δηλαδη ο Καρλομαγνος που εκανε λιγες εβδομαδες με τον δασκαλο εκει του παλατιου γυμναστικη κτλ καταφερε να σκοτωσει τον Οκταβιο που εμαθε τις τεχνικες του πολεμου πριν ακομα καλα περπατησει
Αλλο τελειως σουρεαλ.Το ιππικο της αυτοκρατοριας τοσο μεγαλο και το καλυτερα εκπαιδευμενο στον κοσμο και καταφερε να το τρεψει σε φυγη μια δυναμη λιγοτερη των 10χιλιαδων.Δηλαδη που ζει ο συγγραφεας?Στον κοσμο με τους ιπταμενους ελεφαντες?
Ακομα πιο φειλ που εγινε στο πρωτο.Η Θιριν καταφερε να κοψει το χερι του Σκιπιο.Που τοτε ηταν 16(?) και ο Σκιπιο ειχε τα διπλασια χρονια της και ηταν σε εκστρατιες σε ολη του την ζωη
Δηλαδη αυτο το πραγμα ειναι εντελως γελοιο πια.

Your arguments are invalid. Seriously.
α) Ο Καρλομάγνος είχε μέσα του το αίμα των Λίντενσλιντ. Έβλεπε προπονήσεις, τακτικές σε όλη του τη ζωή, είχε στρατιωτικό μυαλό. Μόλις πήρε το γιαταγάνι στο χέρι του, εφόσον ήταν ένα όπλο ελαφρύ, μπόρεσε να βγάλει την αγριάδα του πολεμιστή. Δεν είναι τόσο δύσκολη η ξιφασκία. Ακόμα και εγώ, που πέφτω κάτω συνεχώς και δε βρίσκω ποτέ στόχο είχα βγει πρώτη σε ένα διαγωνισμό ξιφασκίας στους προσκόπους. Ξεκόλλα με αυτό. Με εντατική προπόνηση γίνεσαι σπουδαίος. Ο Οκτάβιος ήταν ένα υπερφίαλο φρικιό που ξεφλούδιζε το δέρμα των προδοτών. Δεν πίστευε ότι ο Καρλομάγνος θα έκανε κάτι για να τον νικήσει. Ο Καρλομάγνος όμως, δυναμωμένος από τη δύναμη και την αγάπη της φιλίας και εφόσον βρέθηκε στην κατάλληλη συγκυρία, του κοψε το λαρύγγι.
β)Μέσα σε αυτούς τους 10.000 υπήρχαν βρικόλακες, φαντάσματα, λυκάνθρωποι, απέθαντα ζόμπι. Και δεν ήταν 10.000. 30.000 ήταν μόνο οι Λούζου και κάμποσοι άλλοι από το Λαό της Ερήμου, συν 1000κάτι λυκανθρώπους και πελεκυοφόρους, κάνε μια πρόσθεση και θα δεις τι δυναμικό έφερε ο Καρλομάγνος στη μάχη! Και δες το έτσι. Μόλις ψόφησε ο Οκτάβιος, τράπηκαν σε φυγή τα δικά του στρατεύματα. Μόλις ψόφησε ο Σούλας, έφυγαν και τα δικά του. Και η στρουθοκάμηλος ο Σκίπιο, πήγε να το σκάσει, ω, αυτός ο γενναίος και τόσο έμπειρος διοικητής που τόσο υποστηρίζεις, πήγε να κόψει λάσπη, και τον έπιασαν. Όταν οι άνθρωποι φοβούνται Πάνο, φεύγουν. Όταν οι στρατιώτες είδαν ότι οι Μπελόρουμ, που τους τρομοκρατούσαν, έβλεπαν τα θυμαράκια ανάποδα γιατί να μη σώσουν τις ζωές τους; Χαζοί είναι;
γ)Η Θιρίν ήταν 14 και πάλευε με ένα δειλό στρατηγό που όταν κόντευε να πεθάνει από ένα βρικόλακα, διέταξε πισώπλατο χτύπημα. Η Θιρίν μάθαινε να πολεμά από την κούνια της.
Ρωτάς πού ζει ο συγγραφέας. Θα σου πω εγώ. Ζει σε ένα σωστό κόσμο. Ξύπνα λίγο και συνειδητοποίησε πόσο το έψαξε το θέμα για να γράψει μια απο τις πιο απίθανες τριλογίες του κόσμου. Η Πολύποντη Αυτοκρατορία πίστευε πως ήταν και γαμώ λόγω της επιστήμης της, ποιοι ήταν οι βάρβαροι και τα μυθικά τέρατα να τους αντισταθούν; Όταν όμως η επιστήμη απέτυχε, όταν όλα χάθηκαν, κόψαν λάσπη.
Και στα λέω αυτά επειδή και εγώ ψάχνω να δω σε ποια πλαίσια έγραψε κάθε βιβλίο του. Μια χαρά τα γράφει.
Αν ήταν έτσι, μετά θα πρεπε να λέμε πως τα βιβλία της Κλερ είναι φέιλ επειδή η οποιαδήποτε αγγελική παρουσία(βλέπε Ραζιήλ στο 3) θα σκοτωνε άνθρωπο(βλέπε στο γεγονός ότι ο Θεός ποτέ δεν εμφανίστηκε σε όλο του το μεγαλείο+ο Δίας όταν εμφανίστηκε σε όλο του το μεγαλείο στη Σεμέλη, εκείνη τα τίναξε). Επίσης είναι φέιλ, αν σκεφτεί κανείς, πως ό,τι συνέβη με το Σεμπάστιαν στο τέλος του 4ου δε μπορεί να υφίσταται. Η ψυχή του οκ δεν αμφιβάλλω ίσως να εξαρτόνταν από την ψυχή του Τζέις. Η καρδιά του και το μυαλό του όμως είχαν σταματήσει να λειτουργούν, δε θα μπορούσε να επικοινωνήσει με το Τζέις. Και όμως το έκανε. Αμφισβητείς όμως την Κασσάντρα Κλερ; Όχι. Γιατί να αμφισβητείς το Χιλ λοιπόν, που όντας βιβλιοπώλης έχει διαβάσει περισσότερα βιβλία από όσα θα μπορούσες να φανταστείς ποτέ σου;
Και στην τελική, αν δεν σου αρέσουν, οκ, απλά δε μπορείς να λες ότι κάτι είναι φέιλ, όταν απλά δεν είναι.