Εντυπώσεις απο τις συναντήσεις!

Είχα γράψει μια αναλυτικότατη περιγραφή των γεγονότων κατα την επίσκεψη της Ελισάβετ στην συμπρωτεύουσα αλλά έκλεισε ο κωλοχρόμ () και τα έχασα όλα. Σόρυ χαν

Θα γράψω λίγα και καλά.

Λοιπόν το Σάββατο κατα τις 2 εγώ και ο Λευτέρης ξεκινήσαμε απο Καμάρα για να πάρουμε το καμάρι μας (την ελισάβετ ντε ) Αλλά επειδή ο οδηγός της είπε να το παίξει ύζι ράιντερ ήρθε πιο νωρίς απ'ότι υπολογίζαμε και περίμενε λίγο μόνη της στα κτελ Τελος πάντων συναντηθήκαμε ασπαστήκαμε χαρήκαμε κτλ. και ξεκινήσαμε για το σπίτι του Λευτέρη για να αφήσει τα πράγματα της η Καλεσμένη. Πήγαμε να φάμε σε μια ταβέρνα, οπου εγώ ξέχασα την νηστεία μου και έφαγα κρέας Μετά πήγαμε σε ένα καφενέ οπου συναντήσαμε τον Αμίλητο (τον ρέγκολο ντε ) Ήπιαμε όχι καφέ και φύγαμε για καμάρα να βρούμε την Κώνει και τον Σαράντη (που πιθανώς δεν ξέρετε) απο εκεί πήγαμε άθωνος για κρασάκι Μετά πήγαμε για βολτούλα στην παραλία οπου κάτσαμε στο σημείο που έγινε στέκι μας τις επόμενες μέρες... στα σκαλάκια του Λευκού! Επιστρέψαμε στου Λευτέρη με τον Χρήστο οπου και είδαμε 10η εντολή. Ο αγενέστατος Οικοδεσπότης μας κάπου στην μέση της προβολής μας παράτησε για τον Μορφέα. Αφού τελείωσε η σειρά ο Χρήστος επέστρεψε σπίτι του και εγώ και η Ελισάβετ πήγαμε στα ενδότερα Εγώ μιας και δεν είχα άδεια έφυγα σαν κλέφτης απο το σπίτι τα χαράματα για να πάω στο δικό μου

Κατα τις 11 η ώρα της επομένης πήγα απο το σπίτι τους για να τους ξυπνήσω (κοιμώντουσαν ακόμα οι ακαμάτηδες ) Μετά απο παρακάλια, τάματα, απειλές και εκβιασμούς καταφέραμε να βγάλουμε την ελισάβετ απο τα σκεπάσματα και να την ντύσουμε. Ξεκινήσαμε για βολτούλα στην παραλία καταλήγοντας στο πλοίο-καφέ οπου ο Λευτέρης ήπιε καφέ και παρόλες τις ιστορίες που μας έχει πει για το γεγονός οτι τον πειράζει ο καφές δεν συνέβη τίποτα Μετά πήγαμε για τσάρκα με την άμαξα (με ένα άλογο, τον δημήτρη ) οπού ακούσαμε και το καροτσέρι (!!!) Συνεχίσαμε την βόλτα μας ως το λιμάνι αυτή την φορά οπου μας έκοψε η λόρδα και πήγαμε για φαΐ στα Γκούντις ( ) Το βράδυ πήγαμε σε ένα ναργιλεδάδικο με την Κώνει τον Σαράντη και τον Χρήστος :blasé: Εγώ έφυγα κατα τις 12 μιας και έπρεπε να παρευρεθώ στο σχολείο την επομένη

Δευτέρα ο Λευτέρης είχε σχολή και εγώ σχολείο => η ελισάβετ έμεινε μόνη της για αρκετή ώρα οπου και όπως πληροφορήθηκα πέρασε την πλειοψηφία τους χρόνου της σε κατάσταση ύπνου Τέλος πάντων κατα τις 5-6 τους συνάντησα και το βραδάκι πήγαμε για καραόκε με χρήστο-κώνει οπου τραγουδήσαμε όλοι (ναι και ο χρήστος ) Εγώ και η Ελισάβετ τραγουδήσαμε πρώτοι το Ανήκω σε εμένα (μιας και δεν είχε το καλύτερα οι 2 μας ) έπειτα ο Λευτέρης με την Ελισάβετ είπαν το Δίδυμα φεγγάρια και η Κώνει τον Αύγουστο. Δυστυχώς ο Χρήστους είπε το τραγούδι αφού έφυγα Αλλά είπε και αυτό αρκεί Αν θυμάμαι καλά είπε το "Στο τσιγάρο που κρατωωωώ" Θα λέγαμε και το Κούτσι φόρεμα και άλλο ένα αλλά ήταν χαλασμένο το σιντί τους και δεν μπορούσαν να μας τα βάλουν

Τρίτη λοιπόν... Ήρθε το τέλος η Ελισάβετ έφευγε στις 6 και 15 αλλά προλάβαμε να πάμε μια βολτούλα στην παραλία και για να φαΐ στα γκούντις (πάλι ) Αφού ξεκουνηθήκαμε απο εκεί ξεκινήσαμε για το σπίτι του για να πάρει την βαλίτσα της οπου εγώ και ο Λευτέρης πήραμε παγωτάκι απο την Ναυαρίνου. Στο σπίτι κάτσαμε λίγο παραπάνω απ'ότι έπρεπε με αποτέλεσμα να καθυστερήσουμε υπερβολικά να πάρουμε ταξί για τα κτελ, να πέσουμε σε κλειστό δρόμο επειδή περνούσε τρένο, να αφήσουμε το ταξί και να αρχίσουμε να τρέχουμε προς τα κτελ και τελικώς να φτάσουμε στα κτελ με ανακούφιση κανα 5λεπτο πριν φύγει το λεωφορείο της ελισάβετ. Ασπαστήκαμε για άλλη μια φορά.. στενάχωρα δυστυχώς αυτή τη φορά.


Ακολουθούν φωτόζ

Σπόιλερ:

Τώρα όσον αφορά την Ελισάβετ, νταξ, τα λόγια είναι περιττά Ήταν που ήταν λατρεία, τώρα παραέγινε

Α και για να μην ξεχνιόμαστε. Το Φωτιστικό στο Σαλόνι θα πιεις

Καληνύχτα


εντιτ: τώρα που το ξαναβλέπω μόνο λίγα δεν είναι
εντιτ2: κάπου μέσα σε αυτές τις μέρες συναντήσαμε και τον Σοραζάλ, αλλά για ολίγο χρόνο

1) Κουκλάκια μου 2) Λευτέρη χαίρομαι που ξέρεις να συδερώνεις! 3) Στην φωτογραφία που είσαι ξαπλωμένος Λευτεράκη είναι σα να είσαι έτοιμος να γεννήσεις...!

Ο Τάσος τη πρώτη φώτο μοιάζει τόσο μη-Τασός.
Βίντεοζ από τα τραγούδια είναι διαθέσιμα;

Τί διάολο να γράψω; Σας ρωτάω τί τί τί τί τί;;;;;

Ας αρχίσω από τα πρόσωπα.
Ο Τασούμπης είναι η πιο γλυκιά φαρμακόγλωσσα του φόρουμ, καταλαβαίνει τα πάντα χωρίς να χρειάζεται περαιτέρω εξηγήσεις γι'αυτό και είναι ιδανικός για θάψιμο.
Επίσης είναι απαραίτητος τις ώρες που απλά δεν αντέχεις άλλο τον Λευτέρη Λευτέρη και τα κολλήματά του.

Ο Χρήστος είναι ένας τζεντλεμαν με τα όλα του, σε βουβό κινηματογράφο βέβαια, αλλά τον συγχωρούμε.
Δυστυχώς δεν κατάφερα να τον αποπλανήσω, για την ακρίβεια κανείς μας δεν το κατάφερε, επιφυλάσσομαι για την επόμενη συνάντησή μας.

Η Κωνσταντίνα είναι η Κωνσταντίνα που θυμόμουν σε πιο ώριμη/γλυκιά έκδοση και, δεν πιστεύω τα λόγια που βγαίνουν από το πληκτρολόγιό μου, ανυπομονώ να την ξαναδω.


Ο Σαράντης είναι φαν της Παναγίας των Παρισίων οπότε μου απαγορεύεται να κάνω οποιοδήποτε άλλο σχόλιο.

Ο Λευτέρης είναι ένας βλάκας και μισός που πήγε και γεννήθηκε στην Κατερίνη και μετά είχε το θράσος να μου μιλήσει και να με κάνει να τον αγαπήσω τόοοοοοοσο πολύ και να φάω για χάρη του και μπουγάτσα.
Αυτό το παιδί κάνει και λέει τόσες βλακείες και μετά σε κοιτάει σαν κουτάβι που το μαλώνουν. Αλήθεια σας λέω! Είμαι ο πιο σκληρός άνθρωπος που ξέρω και δεν μπορώ να του αντισταθώ.


Το μέρος.
Καλά καταλάβατε, όλα όσα περιέγραψε ο Τασούμπης έγιναν στην Θεσσαλονίκη ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ.
Αυτό που με τρελαίνει σε αυτούς τους ανθρώπους είναι που νομίζουν ότι μένουν σε πόλη.
Ξέρετε πόσο απέχουν ΟΛΑ από εκεί που βρίσκεστε στην Θεσσαλονίκη;
5 λεπτά.

Σπόιλερ:

Οι στιγμές.
Δεν μπορώ εύκολα να ξεχωρίσω κάτι από αυτές τις μέρες όμως νομίζω πως από τις αγαπημένες μου στιγμές ήταν το πρώτο βράδυ στην ταβέρνα ανάμεσα στον καταπιεσμένο χορευταρά Λευτέρη και τον κρασοκανάτα Τασούμπη και αργότερα η βόλτα στην παραλία.
Επίσης το τηλεφώνημα στην Νικόλ.


Στον γυρισμό με έπιασε μια μελαγχολία, ένα πλάκωμα φοβερό και πήρα μιαν απόφαση.
Αποφάσισα να υιοθετήσω τον Λευτέρη και τον Τάσο και επειδή ξέρω πως δεν τους αρέσει η Αθήνα θα μείνουμε Θεσσαλονίκη και θα ζήσετε ΕΣΕΙΣ καλά και μεις καλύτερα.



Αυτά τα ολίγα.

Υ.Γ Θέλω κι άλλες φωτό με Κώννη και γενικώς τις θέλω όλες.

Όλες θα στις στείλω μωρή! Δε θα αφήσω καμία!

Εγώ δέχομαι να με υιοθετήσεις αλλά θα μένουμε Αθήνα, δεν θέλω να σε εγκλωβίσουμε σε μία πόλη που δε σ' αρέσει, εμένα μια χαρά μου αρέσει η Αθηνούλα


Και ζητάμε συγγνώμη για την τέλεια οργάνωση της Θεσσαλονίκης, που φτιάχτηκε έτσι με σκοπό να εξυπηρετεί τους πολίτες της και να μην τους αναγκάζει να αλλάζουν 244! μέσα για να βρουν αυτό που ψάχνουν

Εγώ έχω να πω πως η Ελισάβετ ροχαλίζει, κλωτσάει στον ύπνο, παίρνει μαξιλάρια και πάει να με πνίξει και είχε το θράσος να κοιμηθεί και όταν βλέπαμε 10η εντολή και όταν βάλαμε να δούμε την Αναστασία.
Καπνίζει σαν φουγάρο και παρασέρνει και τον Τασούμπη, έχει εθισμό με την παραλία και μας τραβολογούσε κάθε μέρα προς τον βόρειο νότο φίλησε το παγκάκι όπου δύο ημέρες πριν είχε καθίσει η Νικολέτα και φυσικά έχει την πιο γαμάτη κρεβατομουρμούρα που θα μπορούσατε να φανταστείτε

Αλλά δεν μπορώ να καταλάβω πως δεν της άρεσε η μπουγάτσα. Με τυρί. Θεός φυλάξοι.
Αγαπημένη στιγμή ήταν όταν μπήκαμε στα Κτελ και την είδαμε να στέκεται αγέρωχη (ήταν λίγο πιο κοντή απ' την βαλίτσα της), όταν πρωτοείπε την ατάκα του μίτινγκ (το ...φωτιστικό... μου θα πιεις) και όταν με φιλούσε σε απρόοπτες στιγμές. Ή σταθείτε, εγώ το έκανα αυτό

Προγραμματίζω επίσκεψη μέσα στο Πάσχα. Έτσι για να την δω. Έτσι γιατί ήδη μου λείπει.

να μας το πεις απο νωρις να μπορει κι η Λουση ομως!

Imperio έγραψε:να μας το πεις απο νωρις να μπορει κι η Λουση ομως!

Καλό

Tom Marvolo Riddle έγραψε:

Αγαπημένη στιγμή ήταν όταν μπήκαμε στα Κτελ και την είδαμε να στέκεται αγέρωχη (ήταν λίγο πιο κοντή απ' την βαλίτσα της)

H βαλίτσα έκανε μυτούλες.

Τάσο πες!

elliza έγραψε:
Αποφάσισα να υιοθετήσω τον Λευτέρη και τον Τάσο και επειδή ξέρω πως δεν τους αρέσει η Αθήνα θα μείνουμε Θεσσαλονίκη και θα ζήσετε ΕΣΕΙΣ καλά και μεις καλύτερα.

Μέχρι και στην αθήνα έρχομαι για εσένα μωρή

elliza έγραψε:

Tom Marvolo Riddle έγραψε:

Αγαπημένη στιγμή ήταν όταν μπήκαμε στα Κτελ και την είδαμε να στέκεται αγέρωχη (ήταν λίγο πιο κοντή απ' την βαλίτσα της)

H βαλίτσα έκανε μυτούλες.

Τάσο πες!

Όχι απλά μυτούλες, μυτάρες

Έκλεισε λοιπόν.
Θα ετοιμάσω τα χαρτιά υιοθεσίας.

Και αφού είστε τόσο γλυκούληδες και θέλετε να έρθετε Αθήνα θα σας αφήνω να τρώτε μαρσμέλοουζ κάθε μέρα μετά το φαγητό!

Και θα με αφήνεις να ανάβω φωτιές και να τα λιώνουμε;

Ανησυχώ για τις τάσεις πυρομανίας σου γιε μου.

Τέλος πάντων θα κάνετε ότι θέλετε, θα είστε οι Ματίλντες μου.

H elliza και ο tom marvolo riddle είναι οι ηλιαχτίδες της γκρι ζωής μου!!
Τάσο σου στειλα πολλές φορές χαιρετίσματα,δεν ξέρω αν τα πήρες!

Πήρα αρκετές φορές, ελπίζω να πήρες και'συ τις ανταποδώσεις μου

Berenice έγραψε:H elliza και ο tom marvolo riddle είναι οι ηλιαχτίδες της γκρι ζωής μου!!
Τάσο σου στειλα πολλές φορές χαιρετίσματα,δεν ξέρω αν τα πήρες!

ΣΛΑΤ.
Είσαι το ψηλό μας καμάρι, είσαι η ελπίδα μας, είσαι η αλήθεια μες στην ψευτιά!

Δεν είσαι εσύ, σαν τις άλλες αγάπες!

Θέλω να σταματήσω να συμπαθώ τόσο την Λεονί, θέλω να γυρίσω στον παλιό κακό καιρό.

Λέω να φάει μπαν αυτή η γιαπωνέζικη απομίμηση ανθρώπου.


Και οι άλλοι καλοί είστε αλλά αυτόν τον καιρό γλείφω μόνο κοντούς με αξίωμα.

Αααα να πω και εγώ!

Είχαμε μύτινγκ το Σάββατο Έμυ,Τασούμπης,Όλγα και εγώ ...αυτά

^Περι αυτού έχω να πω οτι η Όλγα γίνεται αδυναμία/λατρεία κάθε φορά και πιο πολύ

Αχ ναι ...αλλά πάντα ήταν

Εγώ την Όλγα την αγαπώ και θα την παντρευτώ άλλες 34316764987 φορές.

Αυτά έχω να δηλώσω, τα άλλα δεν με παίρνει. :blasé:

Tia Dalma έγραψε:Θέλω να σταματήσω να συμπαθώ τόσο την Λεονί, θέλω να γυρίσω στον παλιό κακό καιρό.

Λέω να φάει μπαν αυτή η γιαπωνέζικη απομίμηση ανθρώπου.


Και οι άλλοι καλοί είστε αλλά αυτόν τον καιρό γλείφω μόνο κοντούς με αξίωμα.

Λες γι' αυτό να 'μαι τάπα; Επειδή 'μαι απ' την Ιαπωνία.
Αγάαααπη μου.

Oh stop it all of you

Ναι ναι ειναι γεγονός, το πολυπόθητο μίτινγκ με την Έμυ μετά από ενάμιση χρόνο που το προσπαθούμε έγινε
Δεν περίμενα κάτι διαφορετικό από αυτό το κορίτσι
Περιμένουμε την επόμενη συνάντηση (ελπίζω όχι σε ενάμιση χρόνο) με ανηπομονησία

Καλά για τα αγόρια τι να πω, έχω σιχαθεί να τους βλέπω Είναι πολύ σκατόπαιδα και τους αγαπώ!

Τι έχεις σιχαθεί να μας βλέπεις μωρή που μας βλέπεις μια φορά στους 2 μήνες και αν.

Εσένα ειδικά

Να το κάνουμε μία το δίμηνο