Εντυπώσεις απο τις συναντήσεις!

Επιτέλους,γράφω και'γω εδώωω .

Σήμερα συναντήθηκα με τον Νικόλα.Ήταν λοιπόν να συναντηθούμε στο Δημαρχείο και κάποια στιγμή με ρωτάει που ακριβώς και του λέω στο συντριβάνι.Περίμενα,περίμενα πουθενά ο Νικόλας,κάποια στιγμή μου κόβει και του στέλνω σε μύνημα οτί δεν είναι κανένας εδώ και μου λέει που και του απαντάω στο Δημαρχείο ρε χαζό και πάει και μου στέλνει ΠΟΙΟ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ;Εγώ στο συντριβάνι πάω(εννοώντας την πλατεία) .Πάω,τον παίρνω τηλέφωνο και του λέω που ακριβώς είμαι και τελικά ξεκινάει για το Δημαρχείο.
Αφού κάναμε μισή ώρα να συναντιθούμε,εγώ έβλεπα έναν που πήγαινε πέρα-δώθε βέβαια αλλά δεν το κατάλαβα οτι ήταν αυτός και έτσι τον παίρνω τηλ. Το σηκώνει και μετά από μισή ώρα αφού με εντοπίσει και αυτός χαιρετηθήκαμε! Μου έφερε και δώρο,για τον οποίο λόγο νιώθω ακόμα τύψεις διότι δεν του πήρα εγώ .Δύο υπέροχα στολιδάκια και δύο ακόμα πιο υπέροχες και νόστιμες σοκολάτες.Τεσπα,μετά τις χαιρετούρες αποφασίσαμε,ύστερα από πολύ σκέψη να πάμε βόλτα στην πλατεία που ήταν εκεί κοντά.Σταματήσαμε στο έλκηθρο και ήθελα να τον βγάλω φωτογραφία αλλά αυτός δεν ήθελε και έτσι τον έβγαλα δύο με το ζόρι,αλλά και αυτές βγήκαν.....Μετά μπήκε η φίλη μου μέσα στο Samara μαζί με την αδερφή μου τις οποίες περιμέναμε για μισή ώρα απ'έξω και έτσι απόφασίσαμε να μπούμε μέσα να τις ψάξουμε.
Ρωτήσαμε μια κοπέλα μας λέει οτι πήγανε στον τρίτο όροφο και αντί να πάμε από το ασανσερ πήγαμαι από τις σκάλες πράγμα το οπίο δεν με ευχαρίστησε καθόλου γιατί αναιβήκαμε άλλον έναν όροφο διότι βρισκόντουσταν στον τέταρτο και κοιτάγανε τα αθλητικά.
Μόλις βγήκαμε λοιπόν συνεχίσαμε φτάνοντας σε κάτι "φίλους" μου και εγώ έπαιζα σαν χαζό που είμαι ενώ ο Νικόλας μίλαγε στο τηλ.Μόλις τελείωσε πήραμε από πίσω την φίλη μου και την αδερφή μου,ενώ εγώ και η αδερφή μου κρύβομασταν πίσω από τον Νικόλα και από την φίλη μου γιατί ήταν ένα τεράστιο σκυλί πριν το οποίο του έλεγα να έρθει εδώ. Να προσθέσω οτι το κορδόνι από το πράγμα που φοράνε οι σκύλοι στον λαιμό τους που μου διαφεύγει αυτή η λέξη this moment πιάστηκε στο παπούτσι μου .Μετά με τον Νικόλα μιλάγαμε για το Yulle Ball και ακούστε ερώτηση: Εγώ θα πάω με την Αλεξάνδρα,την ξέρεις; .Και καθόμουν και του εξηγούσα πως γνωρίστηκα με την Χάνδρα κλπ.( ).Btw η φίλη μου και η αδερφή μου είχανε μπει σε άλλο μαγαζί με αθλητικά για να κοιτάξουν πάλι.Εμείς καθόμασταν έξω και λέγαμε για το τι θα γράψουμε στις εντυπώσεις,ο'τι πιο αξίωμα θα θέλαμε να πάρουμε,τις λατρείες του Ραβεν και τα μεγάλα όνοματα του Χαφλ κλπ.
Ύστερα,αφού βγήκαν αυτές ο Νικόλας έπρεπε να φύγει γιατί όπως έλεγε έκαναν μάζωξη οι φίλοι του και έπρεπε να πάει,καθώς όμως έφευγε μας ρωτούσε συνέχεια: Είστε σίγουρες πως μπορείτε να γυρίσετε μόνες σας σπίτι,ενώ εμείς μέναμε δίπλα σχεδόν .Απόχαιρέτηστήκαμε και αυτός πήγε στους φίλους του(λογικά τώρα θα έχει φτάσει) και εμείς πήγαμε και παίξαμε με τους "φίλους" που αναίφερα πριν .

Νικόλας: Άκουσα για π΄ρωτη φορά την φωνή τουυ! Τι γλυκιά και φιλική που ήταν .Λατρειαα η φνή του Νικόλα,γενικά τον λάτρεψα

Λοιπόν ας γράψω για το χθεσινό μύτινγκ
Και που λέτε ξεκινάω κατα τις 5:30 απο το σπίτι μου παίρνω το λεωφορείο για Πυλαία και φτάνω στην στάση απο την οποία έρχονται και με παίρνει η μάνα της κώνεις και η κώνει. Σε ένα λεπτό φτάνουμε σπίτι (δίπλα ήταν το σπίτι :Ο απλά επειδή είναι πολύ τσέτλεμεαν δεν ήθελαν να περπατάω μεσ'το κρύο *τι καλοί *) Φτάνουμε λοιπόν στο σπίτι και τότε είναι που βλέπω για πρώτη φορά απο κοντά, γκες χου τον φίλιους φλίτγουικ (επίσης εκεί ήταν και η μαρία η λάβγκουντ )
'Νταξ η μαρία είναι τόσο καλούλα Ευτυχώς κάνει παρέα με την κώνει γιατί τόση καλοσύνη δεν αντέχετε *Μπδγ η Κώνει είχε το μαλλί της ίσιο και ήταν τόσο... τόσο... ΑΝΘΡΩΠΟΣ Και γλυκιά Την χάλασαν οι κακές παρέες με την Λάβγκουντ *
Μπακ του δε τόπικ Λοιπόν αφου η κώνει δεν με τράταρε τίποτα εκτός απο ένα γαλλικό κάτσαμε να παίξουμε μπιρίμπα Στην οποία φυσικά και κέρδισε η Ντριμ Τημ Τα Σλυθ-Ράβεν κοριτσάκια χάσαν κατα 100 πόντους (πολύ στεναχωρήθηκα τώρα ) Στην διάρκεια του παιχνιδιού η κώνει έκανε τις γνωστές μ@λ@κίες της και έριξε τον καφέ μου στην τσόχα
Μετά (επειδή τα κοριτσάκια χάσαν και φοβόντουσαν μην ξαναχάσουν ) είπαμε να κάτσουμε να μιλήσουμε, δατ ίκουαλς η κώνει άνοιξε το λάπτοπ της μάνας της για να μπει να παίξει κάτι με βαμπιρ στο φέισμπουκ εντομεταξύ η κώνει παίζει να'χει το πιο αργό ίντερνετ στην ιστορία της ανθρωπότητας . Παίξαμε φυσικά και το εθνικό άθλημα του Χάριγουορλντ Παίξαμε πολύ άγρια Επίσης κάπου εκεί ήρθε ο sir.brutus (ο οποίος νομίζω λέγεται παναγιώτης τον συμπάθησα πολύ αλλα δεν έμαθα ποτέ το όνομα του )
Επίσης παίξαμε 2 τέλεια παιχνιδάκια Τον ψύχολόγο τον οποίο έκανε ο σαράντης, ο οποίος δεν έβρισκε τι ασθένεια έχουμε και μόνο που δεν έκλαψε . Μετά τον ρόλο του ψυχολόγου πήρε η μάνα της κώνεις κάνοντας μας μια σειρά επιστημονικών ψυχολογικών ερωτήσεων απο τις οποίες δεν κατάφερε τίποτα και επειδή ήταν έτοιμη να καταρρεύσει σαν τον σαράντη ( ) μέχρι που τελικά το βρήκε Περιττό να πω το πόσο επικό ήταν τουτο το παιχνίδι Δεν λέω περισσότερα γιατι μπορεί κάποτε εσύ που θα διαβάσεις τώρα αυτή την εντύπωση απο μυτ να είσαι στην θέση του σαράντη και της μάνας της κώνεις και δεν θέλω να σου χαλάσω την ευχαρίστηση να το βρεις μόνος σου
Αμέσως μετά παίξαμε και άλλο παιχνίδι Οπου χαίρονταν όλοι, όχι μόνο οι παίχτες και ο ψυχολόγος να κλαίγεται Δεν ξέρω πως λέγεται αλλα έφευγε ένας πάνω και αποφασίζαμε ποιος θα είναι αυτός (χαρακτήρας, πρόσωπο κτλ) και μετά αυτός ερχόταν και με ερωτήσεις yes or no προσπαθούσε να βρει ποιος είναι! Και επειδή είμαστε γαμάτοι το παίξαμε στα αγγλικά
Κάπου εκεί έπρεπε να φύγω (αφού πρώτα έφυγε ο σερ μπρουτους), ο σαράντης έμεινε εκεί το βράδυ και κάναν όργια με αρχηγό την λάβγκουντ Πήγα στην στάση, στην οποία περίμενα κανα 20λεπτό και το λεωφορείο δεν εμφανίστηκε Ευτυχώς ήρθε η θεά ( ) μάνα της κώνεις να με πάει σπίτι (μα πόσο καλή πια; )

Αυτά είχα να πω :blasé:
Απαιτώ η Λάβγκουντ μόλις λογκάρει να γράψει

Από τα μαζικά μιτινγκς των 26-28 δεν μπορώ να σχολιάσω τίποτα.Έχουμε ορκιστεί για άκρα του τάφου σιωπή!

Μπορώ μόνο να πω πως ήταν τα καλύτερα μίτινγκς που χω κάνει ως τώρα, πως πέσαν πολλές μάσκες ( ) και πως θα ξανάρθω σίγουρα!

Έχω όμως να πω για το μίτινγκ με Σόφη. Και χτες. Και σήμερα. Και αύριο. Και τι σημερα, τι αύριο, τι τώρα

Πρώτον η κυράτσα πρέπει να σταματήσει να είναι τόοοοοοοσο ντροπαλή. Και να μας έρχεται και με τακούνια σαν καμιά του δρόμου Δεύτερον έχει απιστευτικότατο μαλλί και όπως είπε και η ίδια εγώ έχω απιστευτικότατα μάτια και την ευχαριστώ πολύ εκ μέρους μου

Χιούμορ έχει. Καμία σχέση με το μσν σαναλέμε. Από την άλλη ρίχνει και κάτι κλωτσιές υπογείως που μου ρχεται να τη μαχαιρώσω

Τελικά ούτε εγώ την ντρεπόμουν αν και ήμουν σίγουρος πως αυτό θα συμβεί αφού η κοπέλα είναι τόσο επιβλητική και έξυπνη και ουάου.

Α.

Έκπληξη προς όλους!!!!!

Έχουμε φωτογραφία της ΣΟΦΙΑΣ!!!!!!!!

3.








2.






1.

Σπόιλερ:

Σπόιλερ:

Ρεεε σε αυτές δεν είμαι καλή

Σπόιλερ:

Ναι αλλά έχουμε αυτόγραφο

Δεν τις δείχνει καθόλου σε εμένα...

Σε μένα φαίνονται, τι browser έχεις?

Mozila Firefox, εσύ??

Και σε εμένα φαίνονται

Και σε μένα!Για κάνε ρισταρτ

Όχι και πάλι τίποτα...

κι εγω τις βλεπω!

Τι συμβαίνει βρε παιδιά? :/ Μόνο εγώ δεν τις βλέπω...?

μαλλον!

Ναι...

Είναι σαν τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα.
Ρε άντε να χαθείτε όλοι σας.


Από όλους που ήταν στις συναντήσεις δεν είχα δει τη Λίζα και τον Λευτέρη.
Η Λίζα έχει ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ενέργεια, φοβερή προφορά και είναι πολύ καλή στο ταμπού. Νομίζω πως όλοι θα συμφωνήσουμε σε αυτό.
Το αφεντικό είναι τόσο τόσο τόσο γλυκό! Πραγματικά τον λάτρεψα και κάνει και τέλειες αγκαλίτσες. Επίσης έχω να πω ότι έχει υπέροχα μάτια.-

Και κάτι τελευταίο, Νικόλ, μετά από αυτές τις 2 συναντήσεις (κυρίως την πρώτη ) έχω να πω πως είσαι ΘΕΑ.

Ύστερα από την Οδύσσεια μου να ανακαλύψω μπροστά σε ποιο συντιβάνι στεκόταν η Ντέπυ (τα πολλά συντριβάνια μας μάραναν στην κατσικούπολη που ζω ) βρήκα επιτέλους τη Ντέπυ, συνοδευόμενη από μια φίλη της και την αδερφή της! Μετά από τις τυπικές χαιρετούρες, τα χρόνια πολλά και τις βλακείες, που προκαλεί η αμηχανία των πρώτων στιγμών , η Ντέπυ ζήτησε να κάνει εξονυχιστική έρευνα πάνω στο κινητό μου, για άγνωστο λόγο.
Πήραμε και μεις λοιπόν το δρόμο για τον κεντρικό, όπου η συνοδεία της Ντέπυς άρχισε να πέρνει ένα ένα τα μαγαζιά, να ανεβαίνει και να κατεβαίνει ορόφους και γενικά να ζαλίζει τις πωλήτριες. Εν τω μεταξύ, έβγαλα την Ντέπυ πάνω στο έλκηθρο του Άι-Βασίλη, σε αντίθεση με τον εαυτό μου που αρνιόμουν πεισματικά να βγω. Βγήκα. Κουνημένες.
Στη συνέχεια, άρχισαν να πέφτουν βροχή τα τηλέφωνα καθώς είμαι και περιζήτητος , στη διάρκεια των οποίων η Ντέπυ αφοσιώθηκε στο ποδόσφαιρο με κάτι παιδάκια, στη μέση του πεζοδρόμου. Είναι καμένη σας λέω!
Να μην αναφερθώ στο γεγονός ότι η ντέπυ φοβάτε τα μεγάλα σκυλιά συν το ότι ένα μας πήρε από πίσω και η αδερφή της άρχισε να κρύβετε πίσω μας . Και το άλλο γεγονός που από τη μια στιγμή στην άλλη, η Ντέπυ βρέθηκε μπλεγμένη με το λουρί ενός σκυλιού: Πώς τα κατάφερε ένας Αλάχ ξέρει! Είναι υπέρκαμένη σας λέω ντε!
Στη συνέχεια αρχίσαμε να περπατάμε συζητώντας περί του φόρουμ Έχει μιλήσει μέσω τηλ με το μισό φόρουμ απ' ότι έχω καταλάβει και μετά αποφάσισε να με μυήσει και μένα στο σπορ πέρνοντας (δε θυμάμαι ποιον) που δεν απαντούσε και αναγκαστήκαμε να εγκαταλείψουμε τις προσπάθειες.
Στη συνέχεια έπρεπε να φύγω (μαζώξεις για ποπ κορν και βασανιστικά άθλιες ταινίες) και αποχαιρετηθήκαμε με την υπόσχεση να συναντηθούμε σύντομα (Πάσχα,καλοκαίρι, επόμενα Χριστούγεννα! ).

Ariana Lestrange έγραψε: Μου έφερε και δώρο,για τον οποίο λόγο νιώθω ακόμα τύψεις διότι δεν του πήρα εγώ .

Αηδίες!

Ariana Lestrange έγραψε:λέγαμε για το τι θα γράψουμε στις εντυπώσεις,ο'τι πιο αξίωμα θα θέλαμε να πάρουμε,τις λατρείες του Ραβεν και τα μεγάλα όνοματα του Χαφλ κλπ.

Γκουχ, γκουχ και γκουχ!

Ariana Lestrange έγραψε:Νικόλας: Άκουσα για π΄ρωτη φορά την φωνή τουυ! Τι γλυκιά και φιλική που ήταν .Λατρειαα η φνή του Νικόλα,γενικά τον λάτρεψα

Τι γλυκιάααα! Σ' ευχαριστώ τόσο πολύ!

Σχόλια πάνω στη Ντέπυ: Είναι τόσο γλυκιά και ότι να 'ναι! Τη λάτρεψα τόσο πολύ! Ακριβώς το άτομο που θα κάνα παρέα!

Αποκλειστική αποκάλυψη:

Ανυπομονώ να σε ξαναδώ (και για πολύ περισσότερη ώρα ) λατρεία!

Για τα ανεπανάληπτα meetings Σαββάτου-Δευτέρας-Τρίτης τα λόγια πειρισσεύουν. Πολύ μεγάλο το δέσιμο με τα παιδιά. Τα (μεταμεσονύκτια)meetings έχουν περάσει σε άλλη διάσταση


Δυο λογάκια για Λίζα και Σοφία.
Ναι ρε Φουσκομαγουλίτσα, δε θα προτοτυπήσω. Είχες απίστευτη αύρα και μηδενική αμηχανία Και νταξ, η αμερικάνικη προφορά σου τρώγεται... είναι κατάααααατι χειρότερη από τη δική μου! Αγκαλίτσα?

Και ναι, οι φήμες έχουν υπόσταση. Η Σοφία υπάρχει. Κυριολεκτικά. Γιατί μεταφορικά... η κοπέλα είναι το κάτι άλλο Θεά με τα ούλα της, ατακαδόρισα και καπάτσα. Και Δημήτρη όλα κι όλα... μάζεψε το στόμα σου! Άκου καούκα! Λίγα για την πυροσβεστική φωλιά αρχοντική κόμμη της

edit by FoNikos21: Μην είσαι γαϊδούρι και τεμπέλης, πρέπει να επανέλθεις για ορισμένα (soft ) highlights. ΣΥΝΤΟΜΑ, γιατί η μνήμη σου είναι πιο ασθενής και από του γερομπισμπίκη Μέρλιν. Άντε γιατί

Αγκαλίτσαααααααααααααααααααααααααααα!

Έχω να δηλώσω πως είμαι λίγο shocked γιατί ο Νίκος μου τσίμπησε τα μάγουλα μόνο μία φορά.

^Μαρή ούτε ένα χάρτη δεν τους έφτιαξες, τι αστρολογατζού είσαι;

Nα γράψω ολίγα για της Τρίτης γιατί έχω χρόνο.

Ήταν ήσυχη συνάντηση.Πραγματικά ήσυχη.Εκεί που πήγαμε δεν είχε καφέ,αλλά ένα φοβερό νερωμένο ξυνόκρασο.Όσοι δοκίμασαν μπορούν να γράψουν στις "Εντυπώσεις απο το κρασί του Θάνου".Καφέ λοιπόν δεν είχε.Αλλά είχε δυνατά την μουσική.Και απαίσια μουσική.Δεν άκουγα τίποτα.Και χαμηλά φώτα.Δεν βλέπαμε τίποτα.Με την Ρέα βγάλαμε τα μάτια μας να φτιάξουμε το παζλ μέχρι που τράβηξα κάτι φωτάκια απο την διακόσμηση και είδαμε το φως το αληθινό (στο περίπου).Μετά παίξαμε taboo.Καλά ήταν,είχαμε έμπνευση στην περιγραφή των λέξεων.Αν δε,ήταν τίποτις πρόστυχες,δίναμε ρέστα και έμεναν και για τα παιδάκια που λέγανε τα κάλαντα.Μετά έπρεπε να σφουγγαρίσω κιόλας γιατί η τύπισσα επί του καθαρισμού θα είχε κάνει μανικιούρ μάλλον και δεν έπιανε την σφουγγαρίστρα.Ντεκαντάνς.Μετά πήραμε και την σουρωμένη απο το μετρό (να σπάσετε το κεφάλι σας να βρείτε ποιά είναι,δεν λέγω μα τους επτά πεμπτουσιωτές του Βόλντεμορτ) και σούρωσε ακόμα περισσότερο.Τι τα θες,πέρασε η ώρα και ήρθε ο Νίκος με τον Λευτέρη και την κάναμε για τα Goody's (τρομάζεις με την πρωτοτυπία; ).Εκεί τσίμπησα μια λεοπάρδαλη (όχι σαν μενού,σαν λούτρινο λόγω ημερών αλλά στην περιπτωσή μου ποτέ δεν ξέρεις) και μιλήσαμε με τον Λευτέρη για λίγη ωρίτσα αφού πρώτα δείξαμε ο ένας στον άλλον τα βαπτιστικά μας σταυρουδάκια απο ατόφιο χρυσάφι 18 καρατίων.Στο μεταξύ ήρθε και η Έμυ,σας το είπα αυτό; Που λες,συνεχίσαμε να μιλάμε γενικά μέχρι που ήρθε και ο Δημήρης.Δέχτηκα πιέσεις για να συνεχίσω και μετά -ξέρετε,θα ήταν πιο εύκολο να με πείσετε αν όλες αυτές οι πιέσεις συνοδευόντουσαν απο μία τουλάχιστον ανήθικη πρόταση- και τελικά υπέκυψα.Στα Εξάρχεια που λες,εκτός απο υπαίθριες φωτιές και φήμη,υπάρχουν και μπυραρίες.Αλλά εγώ δεν πίνω μπύρα.Τελικά ήπια μία κόκκινη με φρουτώδη γεύση (αυτό το φρούτο πρέπει να ήταν πραγματικά πολύ πικρό) με την ευγενική βοήθεια της τέως σουρωμένης,νυν μέλος των ΑΑ.Με τον Ηλία αναλύσαμε τα πάντα περί βαψίματος/στοκαρίσματος/κοψίματος και λοιπών οικιακών εργασιών που περιλαμβάνουν ένα τουλάχιστον πινέλο και 5 κιλά μπογιά.Μετά είπαμε κι'αλλα και μετά φύγαμε.

Θα γράψω για τον Λευτέρη γιατί ήταν ο μόνος που συνάντησα για πρώτη φορά.Αλλά μιάς και μιλήσαμε 10 λεπτά περίπου,μην περιμένετε και ψυχολογικό προφίλ.Εντάξει παιδί μου φάνηκε,έχει στυλ,ειδικά όταν στρίβει τα Rizzla,συζητήσιμος,με θετική αύρα.Από μακριά,ξέρει τι τον χωρίζει,από κοντά,ψάχνει τι τον ενώνει.Όταν με το καλό θα μιλήσουμε περισσότερο,θα γράψω και περισσότερα.Γενικά,μιά καλή αρχή την λες,καλύτερη ίσως απ'ό,τι θα ελπίζαμε και οι δυό.

Αυτά πάνω-κάτω.Τα υπόλοιπα στον "Καψωμένο Προφήτη".

Ήσυχο ήθελες ήσυχο πήρες, αγάπη. Σε καλέσαμε για το ανήσυχο αλλά χτύπησε το ρίνγκτόουν. Ποπόγρια.

ΦοΝικε21 θα σε σκοτωσω..Οταν με ειχες δει εμενα δεν εγραψες εντυπωσεις..Τωρα το θυμηθηκα αθλιο ασβοκουναβο Καλα,οταν ξαναρθω Αθηνα θα σου βγαλω τα φρυδια μονο και μονο για να σε εκδικηθω
Τελος το βραδυνο παραλληλημα...

Αstοria Greengrass έγραψε: Καλα,οταν ξαναρθω Αθηνα θα σου βγαλω τα φρυδια μονο και μονο για να σε εκδικηθω

Καλή τύχη μ' αυτό!

Ρεα,θα σε παρω μαζι μου να με βοηθησεις

Α, εγώ θέλω να τραβάω φωτογραφίες.