RPG players

Πόσο τα σπάει.
Επίσης, αυτοί εδώ είναι rpgάδες, έτσι.

Μαλάκα τόσα άτομα μου λένε το ίδιο πράμα και έχει αρχίσει να μου βγάζει λογική. Απλά θεωρώ μεγάλο ψέμα πως οι υπόλοιποι δεν παίζουν και με στόχο να κερδίσουν κάτι. Σίγουρα το θέμα είναι να περάσεις καλά με φίλους. Βλέποντας τι έχει γίνει από την Τετάρτη, έτσι είναι. Να παίξεις και να περάσεις καλά. Αλλά δεν πιστεύω ότι είναι μόνο αυτό, ή τουλάχιστον όχι σε φάση "να πούμε πέντε βλακείες μεταξύ μας". Για κάποιο λόγο μπαίνεις σε έναν φανταστικό κόσμο, επειδή κάποια πράγματα που δεν είναι δυνατά στον κανονικό, είναι στον φανταστικό. Γιατί να παίξεις τόσο restricted και στον φανταστικό κόσμο;

Δεν είπα ότι δεν είναι στόχος να κερδίσεις, είπα ότι δεν είναι αυτοσκοπός. Και κυρίως ότι δεν συμβαίνει από μόνο του επειδή και μόνο παίζεις, πρέπει να παίξεις καλά.

Φυσικά και όλοι μας ταυτιζόμαστε σε κάποιον βαθμό με τους χαρακτήρες μας, θέλουμε το καλύτερο γι' αυτούς, μπλαμπλαμπλα χαιρόμαστε που δυναμώνουν ή παίρνουν δωράκια ή έχουν στην τσέπη συμμάχους και ευνοϊκούς παράγοντες. Με αυτήν την έννοια όλοι θα θέλαμε να κερδίσουμε στον βαθμό που η φύση του παιχνιδιού το επιτρέπει, τζίζας, άνθρωποι είμαστε. Κατ' εμέ το ενδιαφέρον της υπόθεσης βρίσκεται πιο πολύ στον χαρακτήρα και όχι στις ικανότητές του. Αν η οποιαδήποτε Τρεμερ ξέρει ρίτουαλς, έχει όλα τα παθς ξεκλειδωμένα μπλαμπλα αλλά είναι βαρετή στο ρπ δεν με ενδιαφέρει, θα είναι χρήσιμη αλλά θα παραμείνει βαρετή. Θα ήθελα λεπόν, για παράδειγμα ο χαρακτήρας σου, να εστιάσει στον ανθρώπινο παράγοντα πιο πολύ και να μην ακούω από σένα μόνο "ανοίγω Auspex". Θα μπορούσε να είναι αντικοινωνική ή στυλ Πυθία να μιλάει με γρίφους, δεν με ενδιαφέρει ποσώς, είναι ένας "ρόλος" και νομίζω είσαι πιο εξοικειωμένη με την λέξη από εμένα.
Από κει και πέρα, το παιχνίδι είναι ομαδικό και οι περισσότεροι συμφωνούμε σε κάποιους περιορισμούς που αφορούν την κοινή λογική (common sense) με την οποία σε έχουν πρήξει απ' το πρώτο σεσσιον. Προσωπικά θεωρώ δεδομένο ότι ένας καλός φανταστικός κόσμος μπορεί να έχει ελευθερίες που δεν υφίστανται στον αληθινό κόσμο, οι ελευθερίες αυτές όμως αντισταθμίζονται με ανάλογους περιορισμούς (ή συνέπειες). Πρέπει παντα να υπάρχει μια ισορροπία. Κανονικά και να feedάρουμε με ζάρια είναι φάουλ, εγώ φερ' ειπείν πρέπει να το κάνω με αυξημένο βαθμό δυσκολίας και σκέφτομαι να το προτείνω ώστε να βγαίνει νόημα σε αναλογία με το flaw μου.

Καταλαβαίνω τι λες. Απλά δεν θέλω να πάρω μόνο από τη μία πλευρά πράγματα. Θέλω να το ανοίγω το Ώσπεξ. Σε αποστολή είμαι, και ο μόνος μου τρόπος να βρω κάτι είναι οι αύρες και τα αποτυπώματα Και η θαυματουργία
Το κόμμον σενς είναι λίγο ντεμί. :/
Τώρα για το ρόλο. Στην αρχή το είχα πάρει έτσι, αλλά ένιωθα σα να με πετούσες πάνω να δουλέψω χωρίς να έχω κάνει πρόβα Οπότε πήγα κοντά σε μένα Αλλά ίσως αλλάξω nature-demeanor ή κάνω κάτι άλλο, δεν ξέρω

Εγώ γιατί το βλέπω καθαρά σαν άσκηση αυτοσχεδιασμού/ετοιμολογίας/δημιουργικότητας;

γιατί αυτό είναι, απλά εγώ το έχω κάνει τρία χρόνια στη σχολή κ δεν είναι πρώτη μ προτεραιότητα να το κάνω εδώ
αλλά σου είπα, και γω από αυτή την οδό θα το ξαναπάρω