Εντυπώσεις απο τις συναντήσεις!

Μετά τα χτεσινά, ένιωσα μια πανίσχυρη ανάγκη να ποστάρω.

Από την ώρα που πάτησα το ποδάρι μου στο μετρό χτες (θα προσπαθήσω να μην αναφερθώ στην άθλια γιαγιάκα που με έβαλε και πήγα σε λάθος μετρό και βρέθηκα στου διαόλου τη μάνα, γτ το ποστ θα θεωρηθεί υβριστικό ) βαράγανε τα τηλέφωνα από το Μήτσο. Για την Κόννι δε το συζητάω καν. Αυτή με ξύπνησε... . Μου είπε λοιπόν, οτι μόλις βγω στην Ακρόπολη, θα με περιμένει έξω από τη στάση. Βγαίνω κι εγώ. κοιτάω δεξιά, κοιτάω αριστερά, πουθενά ο μορφονιός. Χτυπάει το τηλέφωνο πάλι , και μου λέει οτι πήγε στα εκδοτήρια εισητηρίων ο ανώμαλος! Τον μπινελίκωσα καλά καλά, και μετά ανέβηκε. Εγώ τον πήρα πρέφα από την ώρα που έσκασε μύτη, αλλά εκείνος τίιιιποτααα...Κοίταξε όοοοοοολο το υπόλοιπο μέρος εκτός από το σημέιο που καθόμουνα Δεν ξέρω γιατί, αλλά αποφάσισα να μην του μιλήσω, σταύρωσα τα χέρια, ακούμπησα την πλάτη σε μια κολώνα, και περίμενα να του έρθει η Θεία επιφοίτηση. Με παίρνει τηλέφωνο, και αρχίζει να χτυπάει, Αφού έκανε 50 στροφές γύρω από τον εαυτό του, εστίασε στο σημείο που βρισκόμουν κουνώντας του επιδεικτικά το τηλέφωνο. Τον άρχισα ωραία και καλά στα βρισίδια, και διαπίστωσα πως όχι μόνο δεν μου ανταπέδιδε τίποτα, αλλάχαζογέλαγε αμήχανα!

Αφού σπατάλησα όλον αυτόν τον χρόνο στα άχρηστα μούτρα του, διαπίστωσα πως όσο εγώ ασολιόμουν μαζί του, οι άλλες δίπλα είχαν βρεθεί! Πάω εκεί, αγκαλιές, φιλιά ιστορίες, τους είπα για τη βρωμογιαγιάκα, και κινήσαμε όλοι μαζί να βρούμε την Κόννι. Η Ρέα σε όλο το δρόμο πήγαινε μπροστά, σέρνοντας την Ειρήνη από το μπράτσο , και σταματούσε την κυκλοφορία στο περασμά της. Οι αδελφές Αποστολοπούλου όλο χανόντουσαν, αφήστε που η Χριστίνα ντρεπόταν. Εν τω μεταξύ , μία μαύρη σκιά περιφερόταν γύρω μας , χωρίς να μιλάει. Έκανα φιλότιμες προσπάθειες στην αρχη να βάλω τον Δημήτρη στην κουβέντα , και μετά που με πήρε χαμπάρι η Ρέα, πήρε μπρος κι εκείνη και άρχισε να κάνει το ίδιο. Με τα πολλά, μπήκε στο κλίμα, ειδικά μετα που ήρθε η Κόννι, και νομίζω πως άρχισε να περνά καλά. Στηθήκαμε έξω από το μουσείο να περιμένουμε την αφεντιά της Κόννι, που όλο ερχόταν σε 4 λεπτα . Μετά πήγαμε όλοι μαζί βόλτες, βγάλαμε μια φωτο στην οποία η Ρέα με το Μήτσο δεν καταδέχτηκαν να ποζάρουν και η Κόννι τραβούσε, φάγαμε παγωτό, και πήγαμε για καφέ, και την Κόννι την είχαν πιάσει τα κουβαρνταλίκια της και μας κέρασε όλους. Πέρασα υπέροχα χτες , και από τη στιγμή που τελείωσε, είχα γεμίσει με μια απεριγραπτη τρυφερότητα για όλους τους...

Έλεος ρεεεε.... από όοολα αυτά που κάναμε , μόνο αυτά έγραψες;

Πόνεσε το χέρι μου...Ήθελα να γράψω και για τα όργια στο ξενοδοχείο, αλλά δεν άντεχα άλλο...

To καλύτερο τους στέρησες...

Άσε , καλύτερα να μην ξέρουν τα ιδιαίτερα μας

Ωπα... Μου τα ειπε η Conna η Βάρβαρη απ' το τηλ, αλλα δεν περιμενα οτι ισχυαν ολα.
Επρεπε να ρθω. -.-

Πηγατε και στο ξενοδοχειο ε; :P Να βαλω τη φαντασια μου να οργιαζει ή μπα; :P

Βάλτη και βάλε και μπόλικη σάλτσα
Έμαθε τη χάρη μας όλη η Θεσσαλονίκη

Καλά... ξέχασα να αναφέρω πως οι συμμαθητές της Κόννι, έχουν ΤΟ γέλιο :

Τι έχουνε λέει;
Χαζοπέφτουλες ήτανε

Έλα ρε, παρακμή..

Όλοι ειναι πεφτουλες.

Μην το γενικεύεις. Δεν είναι όμορφο να ταμπελοποιούμε τους ανθρώπους. Φυσικά και δεν είναι όλοι.

Αλλα τωρα ξεφευγουμε.,

anthian9 έγραψε:Α όχι Δημήτρη! Θέλουμε και την δική σου εκδοχή! :

Ναι ρε Δημητρη : Την δικη σου εκδοχη δεν θα την εχουμε? :

Minerva McGonagall έγραψε:Πόνεσε το χέρι μου...Ήθελα να γράψω και για τα όργια στο ξενοδοχείο, αλλά δεν άντεχα άλλο...

Γιατι το εχασα αυτο ?


Ρεααα γαιδουριααα,που πολαπλασιαζονταν


Πειτε καλε κιωλας πως σας φανηκαμε σας ανθρωποι απο κοντα

Να τονισω πως η Μαρσυ πρεπει να λαβει σοβαρα υποψην της την ταμπελα "1500' 1500sms" :
Eπισης να προσθεσω πως ανακαλυψαμε με την Ειρηνη πως τοσο καιρο παμε στο ιδιο οδοντιατριο στην Αθηνα και περναμε απο την ιδια απαισια ταβερνα :P

FLEUR258 έγραψε:Ρεααα γαιδουριααα,που πολαπλασιαζονταν

Να τονισω πως η Μαρσυ πρεπει να λαβει σοβαρα υποψην της την ταμπελα "1500' 1500sms" :
Eπισης να προσθεσω πως ανακαλυψαμε με την Ειρηνη πως τοσο καιρο παμε στο ιδιο οδοντιατριο στην Αθηνα και περναμε απο την ιδια απαισια ταβερνα :P

Πολλα γαιδουρια.
Μαρσι, γουατς απ!
Ταβερνα? Ποντικοταβερνα θες να πεις! Γιατι εκει μονο ποντικια πανε! Ιου.



Λοιπον..
Κυριακη στις 2:00 το μεσημερι.
Αφου ηρθε η Κοννι, απο Θεσσαλονικη με τετραημερη με το σχολειο, κανονισε μιτινγκ, και ηταν πραγματικα μια ευκαιρια να συναντηθουμε ολοι μαζι.
Στις 2 παρα κατι, στελνει η Κοννι μηνυμα σε ολες, να μην βιαστουμε και να ερθουμε στις 2 μιση. Ναι, καλα. :P
Αφου εφτασα σε περιπου δεκα λεπτα στο σταθμο του μετρο διπλα απο το μουσειο της Ακροπολης, πηρα την Μαρια τηλεφωνο να δω που βρισκοταν. Για καλη μου τυχη, (καθως εκανε ΤΟ ψοφοκρυο) μολις ειχε βγει απο το σταθμο. Τις ειδα απο μακρια, (παρεπιπτωντος και οι τρεις φοραγαν εκρου μπουφαν , οι αδελφουλες βεβαια το ιδιο. ) :P και πηγα και τις χαιρετησα! Αμεσως μετα ηρθε η Μαριλενα με τον Δημητρη. Αξιζει να αναφερω οτι ο Δημητρης ειναι ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΤΑΤΟΣ, και το τονιζω επειδη το ειπε τουλαζιστον τρεις φορες.

Μετα απο λιγα λεπτα, καταφθανει η Ρεα (και αυτη με εκρου μπουφαν ) :P και τρεχει προς το μερος μου και με αγκαλιαζει! Μετα, αφου χαιρετησε και τους υπολοιπους, πηραμε την Κοννι τηλεφωνο και μας ειπε οτι ειναι στο μουσειο της Ακροπολης και θα εφευγε σε λιγο. Φτανουμε εμεις στο μουσειο, κατεβαινουμε τα σκαλακια, και καθομαστε και την περιμενουμε. Εκει που λετε, ειχε κατι ωραια αρχαια με κατι ωραιες λακουβιτσες, ακι μας εμπαιναν πολλες ιδεες στο μυαλο, ε Ρεα? Α μπε μπα μπλομ, ποια τρυπουλα να διαλεξουμε? Τελος παντων, αφου καθησαμε και ξεπαγιασαμε εξω στο κρυο και μετα απο εκατο τηλεφωνηματα προς την Κοννι, εγω με την Ρεα την διακριναμε απο το τζαμι. Βεβαια δεν προλαβαμε να την χαιρετησουμε γιατι μας επιασε το νευρικο το γελιο επειδη την βλεπαμε να σκυβει και να μας δει. Μας ειδε τελικα, βγηκε, μας χαιρετησε κτλ, και επιτελους φυγαμε απο εκει.. Ρεα τους θυμασαι τους τυπους με τα γυαλια απο το σχολειο της Κοννι? :

Τελος παντων, μετα χωριστηκαμε καθως η Κοννι επρεπε να παει μοναστηρακι με το σχολειο της, και αρχισαμε και περπαταγαμε στο Θησειο. Μπροστα ημασταν εγω με την Μαρια και την Ρεα, και λεγαμε οτι μας ερθει στο μυαλο. Ο κυριος με τα ασπρα ηταν θεικος! Επιτελους, φτασαμε στο Μοναστηρακι και αρχισα να ψαχνω την Κοννι με την Ρεα να με τραβαει απο το χερι. : Χαθηκαμε δυο φορες απο τα υπολοιπα παιδια, αλλα στο τελος βρεθηκαμε ολοι μαζι. Και προχωραγαμε, και προχωραγαμε και προχωραγαμε, και ουτε και ξεραμε που πηγαιναμε. Μεχρι ομονοια φτασαμε. Και οντως, η Ρεα σε μια στιγμη, αρχισε και εκανε σαν τουριστρια!
Φτασαμε σε μια "Παγωτομανια" και πηρανε καποιοι παγωτο. Εγω ηθελα καφε. Οπως και η Ρεα, η οποια τελικα πηρε ενα τεραστιο παγωτο χωνακι με δυο μπαλες, η μια ηταν φρρρρρραουλα. : Απορω πως και ποτε κιολας το εφαγε.

Μετα, αφου μας καθοδηγησε ο Δημητρης, που παλι καλα βρηκε μια καφετερεια της προκοπης. :P κατσαμε εκει και παραγγειλαμε. Η Κοννι τα πληρωσε ολα, χωρις να το παρουμε χαμπαρι. : Εκει επεσε ΤΟ θαψιμο. Αλλα ειπαμε λιγα, και ουσιαστικα. Τελος, κατα τις πεντε, χωριστηκαμε στη σταση του μετρο. Επρεπε τελικα να ερθω και εγω στο ξεναδοχειο, ηταν κοντα στο σχολειο μου, που επρεπε να παω μετα. Κριμα.

Προσωπικα, περασα υπεροχα!
Τοσο γελιο, καιρο ειχα να ριξω!
Φυσικα και θα ηθελα να επαναληφθει η συναντηση, και ολα τα ατομα που γνωρισα ηταν απιθανα!

Φαινεται πως το καταευχαριστηθήκατε!!!

ΑΝτε σειρα εχουν οι φωτογραφιες!!!!!!!


ΒΑλτε τες!!!!!!

Τρεις τραβηξαμε, και σε αυτες δεν βγηκαν η Ρεα με τον Δημητρη.
Και τις εχει η Κοννι. :P

Poisonous_touch έγραψε:


Φτασαμε σε μια "Παγωτομανια" και πηρανε καποιοι παγωτο. Εγω ηθελα καφε. Οπως και η Ρεα, η οποια τελικα πηρε ενα τεραστιο παγωτο χωνακι με δυο μπαλες, η μια ηταν φρρρρρραουλα. : Απορω πως και ποτε κιολας το εφαγε.

Οχι μια Παγωτομανια, Η Παγωτομανια!
Λατρεια

Η Ρέα θέλει τον τρόπο της για να βγει

^ Εσυ μη μιλάς. :

Ειρήνη, πολλά γαϊδούρια, πολλά μεθυσμένα και φυσικά στην τρύπα που ήταν έξω έξω γτ ήταν πιο μεγάλη.

Γράφω και γω.
Που λέτε, το ταγάρι ο χημικός μου μας καθυστέρησε στο μουσείο επειδή καθυστέρησε η ξεναγός. Και βλέπω πως δεν πάει άλλο, πρέπει λίγη ωρίτσα να το αναβάλλω. Μισή τουλαχιστον. Και μόλις μαθαίνω πως βρίσκονται όλοι κάτω, παρατάω τα λεγόμενα της ξεναγού (η μόνη που έκανε ερωτήσεις εγώ ήμανε ) και αμέσως αρχίζω και παίρνω σβάρνα τα νύχια μου για γεύμα περιμένοντας να κατέβουμε. Κατεβαίνω πρώτη πρώτη, και κοιτάω από την πόρτα μία Ρέα αλλά δεν βγαίνω γτ δεν ήξερα αν μας αφήναν ακόμα τα ταγάρια.
Και μας βγάζουν και πρώτη πρώτη βλέπω πάλι τη Ρέα που από ό, τι κατάλαβα το μεγαλύτερο τσούξιμο να με δει ΑΥΤΉ είχε κι ας σνόμπαρε τον Θεσσαλονικιώτικο τόνο που είχα με το ΛΛΛΛΛΛ : Και μετά μας το παίζει κιουρία σλιθέρινω και δεν έχω αισθήματα για σένα και τραβά την καημένη την Ειρήνη (θεικό μαλλί, είναι να την κυκλοφοράς με φορεματάκι αέρινο όλη την ώρα και αυτή και την Ρέα ) και βουρ 843514012304912345913 χιλιόμετρα μακρυά από μας όταν ξεκινήσαμε το περπάτημα. Ενδωμεταξύ βλέπω μία κοπελιά, ένας μπόγος που λέτε, και δεν κατάλαβα πως ήταν η γριά (που θέλει να βρίσει και τις συνομίληκές της ρε στο μετρό ) και μετά ψάχνω και καταλαβαίνω πως ετούτο το χαρτί μου έτυχε για οχτρός και την λέω: Ποιά είσαι σύ; Και ξεκινώ την κλασσική σνομπαρία περί ηλικιακής ακράτειας και ευγενούς κοιτώνα σλίθεριν εναντίον τρώγλης γκριφ, και βλέπω έναν κυριούλη με μακρύ μαλλάκι, τελείως τρόμπας, συμφωνώ με την γριά σε αυτό, αντικοινωνικότατος, μονο σε μένα μίλησε ο μπαγλαμάς και τον πίεσα κιόλα γιατί καιγόμουν να τον ρωτήσω σοβαρά πράματα. 18ρης έμοιαζε κι ας το παίζει 23 και τζαμώ.
Βρίσκω και 3 ανορεξικά καημένα με καρπό κλαράκι να φανταστείτε.
1.60 κάτι και 44 κιλά.
Άλλη ήταν να ταίσω μόλις κατέβω από το τρένο, άλλες πρέπει να ταίσω, διότι τελικά η Ρέα το φαγε το παγωτάκι της.
Μία Μαρία λοιπόν, μία Δάφνη και την Έλενα τον γλυκό τον χαρακτήρα. Κούκλες όλες. Πραγματικά, ένιωθα weird. Πόση ομορφιά να μαζευτεί στο φόρουμ αυτό;
Τόσο γλυκές και οι 3 τους.
Και ομπρός την δόξα τραβά το πάνθεον των επιμελητών και διαφόρων άλλων μελών. Η Ρέα κλασσικά, ο άκυρος στρατηγός της υπόθεσης να τραβά το τάγμα αγκαζέ με το δηλητηριώδες άγγιγμα του οποίου το χέρι θα έβγαινε, το ορκίζομαι.
Και ο κακός πυρήνας, η Ρέα προτείνει να με παρατήσουν και να μην έρθουν μαζί μου με το μετρό. Καλώς, δεσποινίδα μου. : Στέλνω σουμουσου στην Ειρήνη πως έφτασα και μαθαίνω μυστηριωδώς πως πρώτη πρώτη έτρεξε η Ρέα από πίσω της η Ειρήνη να με βρουν. Τελικά με αγαπά, ΧΑ!
Και ξεκινά η καφρίλα σε όλο της το μεγαλείο :
Παίρνω γω αγκαζέ την γριά να την περπατήσω χωρίς την πατερίτσα της. Κούτσα κούτσα περπατά ο μπόγος. Συζητάμε τα αισθηματικά μας που είναι χάλι μαύρο τα δικά της, τα δικά μου: μου λείπει, μου λείπει, μου λείπει
Και πιάνω από την άλλη τον τρόμπα τον οινοποιό και τονε ρωτάω για τα δικά του τα γκομενικά.
Και διάφορα τέλος πάντων, εγώ δεν το ξερα πως πήραν τον Λεωνίδα οι μουσίτσες και το χα πεί στην Ειρήνη να το καλέσει το παιδί.
Τέσπα, η ορδή ξεκινά με την στρατηγό Ρέα, και να χοροπηδάνε και γω να τους τραγουδάω: Ένα πρωινόοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο!
Κλπ κλπ, φτάνουμε στης ιεροδούλης το σιδηρούν κιγκλίδωμα και μας το παίζει κινέζος η Ρέα.
Τρώμε παγωτό και βρίσκει ο Γέλλερδ καταφύγιο για τους χγιανούς σε ένα καφέ της πεντάρος :
Και πάω γω τα κανονίζω πως ή θα πληρώσω εγώ ή δεν θα πατήσω πόδι ξανά στο μαγαζί (εντωμεταξύ πέταξα ένα πετυχημένο γεια χαρρουά και με πέρασε για Αθηναία.) Και μιλάμε χωρίς τελειωμό. Παίρνουμε τηλέφωνο το ΜΠΑΟΚι το οποίο έχει ΤΗΝ φωνάρα και μιλάμε όλοι από λίγο. παίρνουμε τηλέφωνο και έναν κύριο πως τον είπαμε; Ναθάνιελ, ναι, και έπεσε ΤΟ γέλιο. Θάψιμο πολύ δεν έπεσε παρά τις σοβαρές παρακλήσης εμού και της Ρέως να βγάλουμε και λεκτικά και κανονικά φτυάρια. Εγώ να παρακαλάω να θάψουμε τον Σίμο και τον Τομ, οι άλλες αναποφάσιστες. Πφφφφ

Κλπ κλπ με βρίσαν που κέρασα αλλά δεν έπαιζε να μην κεράσω, και τραβιόμεθα προς μετρό μεριά. Φεύγουν όλοι εκτός εμού και Ρέας και γριάς ξενέρας και φιλιούνται αγκαλιάζονται κλπ κλπ. Και μεις αφού αποφασίσαμε πως δεν προλαβαίνω σε 5' να φτάσω μοναστηράκι πίσω, παίρνουμε μετρό. Άργησα 5' και μία φίλη μου μου την έλεγε και μλκίες, ενώ τότε ακριβώς είχαν φύγει και άλλοι, π@απάρια δλδ. Και φτάνουμε με τα ποδάρια μας στο ξενοδοχείο και μπαίνουμε στο δωμάτιο, η γριάμε την ακράτεια αμέσως τουαλέτα, η Ρέα ξάπλα στο κόκκινο κρεβάτι Ι-Ο-Υ το χρώμα και μου την έμπαινε η γριά για αυτό.
(Να μην ξεχάσω πως έβγαλα 3 φώτο στον δρόμο με όλες και μία κρυφή γκέλερτ-ρέας να συζητάνε και να θάβουνε, αλλά όταν πήρα σειρά για την wc το δε και το διέγραψε η κουφαλίτσα )
Και αρχίζουμε τις συνηθείς μαλακίες μας, να ψάχνει η Ρέα τις επαφές μου να δούμε ποιόν θα πάρουμε, και καλούμε ξανά τον boo παππού. :
Κλπ κλπ, παίρνουμε την Τίνα μα είχε δουλειά και κάπου εκεί η Ρέα θέλει να μου επιδείξει το άθλιο ταλέντο της στο γαργάλημα, και εφόσον κατάλαβε πως σε μένα δεν πιάνει, περνάω στην σφοδρή επίθεση. Αυτή από πάνω μου (ξαπλωμένες στο ιου κόκκινοκρέβατοπου να μου χαθεί) και ζητάω βοήθεια της γριάς που την είπα κιόλα πως την αγαπώ, αλλά πήρε το μέρος της Ρέας, το τέκνον Βρούτον.
Τέλος βγήκαμε να τις κατεβάσω κάτω και 2 τύποι την πέσανε στην Ρέα που θα τους το κάψω το σπίτι. Μόλις την είδαν μικρούλα με αγαθό πρόσωπο αποθαρρύνθηκαν και χάρηκα. Κλπ κλπ τις κατεβάζω κάτω, μιλάμε 1 λεπτάκι με την Ελμίνα στο τηλέφωνο, και με αγκαλιάζει η γριά και μία απροσδόκητη αγκαλιά μου δωσε η Ρέα. :
Και περπατάνε αυτές προς τα πάνω εγώ να κουνάω το μαντήλι, 10' μέσα στο κρύο να τις βλέπω μέχρι να στρίβουν.
ΆΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧ, πόσο θα μου λείψουν...

Να πω και άλλα.
Δευτέρα κατέβηκα Γλυφάδα. Του designer interior το τηλέφωνο δεν το χα αλλιώς δεν τον γλίτωνε τον βιασμό. Απελπισία εντελώς, ήθελα να τον κάψω. :
Κλπ κλπ και σήμερα να φανταστείτε ανεβαίνω προς κατερίνη μεριά με το πούλμαν και παίρνω τηλέφωνο ένα χαζό που δεν κατάλαβε που βρισκόμουν και του λεω που είμαι και απαντά ο ελευθέριος: όταν κάτσετε να μου πείτε που είστε να έρθω να φάμε μαζί.
Τελικά κάναμε στάση για φαί πιο έξω και λίγο μακρυά και τον πήρα και του το πα οπότε άκυρο.
Και ήθελα πολύ να παίξουμε ξύλο ρεεεεεεεεεεεεε

Αυτά.
Ά και ο Σίμος δεν ήρθε παρόλες τις φιλότιμες προσπάθεις από μεριάς μου.

Δε φταίω εγώ που δε με άφησαν να σε χτυπήσω με φτυάρι...κατάλαβέ με.
Εμ....το ξεχνάμε αυτό.
Η αγκαλιά ήταν μισή από μένα, μισή από την Έλμι, αλλιώς θα σου λεγα. :
Καλά, οι συμμαθητές σου είναι...εμ...ό,τι να 'ναι τελείως. :P

με αγαθό πρόσωπο

Όοοο,τι πεις. :

Poisonous_touch έγραψε:

FLEUR258 έγραψε:Ρεααα γαιδουριααα,που πολαπλασιαζονταν

Να τονισω πως η Μαρσυ πρεπει να λαβει σοβαρα υποψην της την ταμπελα "1500' 1500sms" :
Eπισης να προσθεσω πως ανακαλυψαμε με την Ειρηνη πως τοσο καιρο παμε στο ιδιο οδοντιατριο στην Αθηνα και περναμε απο την ιδια απαισια ταβερνα :P

Πολλα γαιδουρια.
Μαρσι, γουατς απ!
Ταβερνα? Ποντικοταβερνα θες να πεις! Γιατι εκει μονο ποντικια πανε! Ιου.

Τα γαιδουρια ηταν ολα λεφτα
Οντως απαισια ταβερνα
Μαρσυ τωρα γουατς υπ :

Poisonous_touch έγραψε:Τελος παντων, μετα χωριστηκαμε καθως η Κοννι επρεπε να παει μοναστηρακι με το σχολειο της, και αρχισαμε και περπαταγαμε στο Θησειο. Μπροστα ημασταν εγω με την Μαρια και την Ρεα, και λεγαμε οτι μας ερθει στο μυαλο. Ο κυριος με τα ασπρα ηταν θεικος!

Μονο θειικος? Δεν πηγαινε καλα Ειχα σκασει στα γελια :P

Poisonous_touch έγραψε:Οπως και η Ρεα, η οποια τελικα πηρε ενα τεραστιο παγωτο χωνακι με δυο μπαλες, η μια ηταν φρρρρρραουλα. : Απορω πως και ποτε κιολας το εφαγε.

Φρρρρρρρρρρρρρρρρρρραουλα Ρεα :

Poisonous_touch έγραψε:Μετα, αφου μας καθοδηγησε ο Δημητρης, που παλι καλα βρηκε μια καφετερεια της προκοπης. :P

Χωρις τον Δημητρη τι θα ειχαμε γινει ωρε? : Εγω προσωπικα αν δεν ηταν ο Δημητρης δεν θα ηξερα πως να γυρησω πισω :P

Poisonous_touch έγραψε: Τελος, κατα τις πεντε, χωριστηκαμε στη σταση του μετρο. Επρεπε τελικα να ερθω και εγω στο ξεναδοχειο, ηταν κοντα στο σχολειο μου, που επρεπε να παω μετα. Κριμα.

Και εγω επρεπε να ερθω :P
Να εβλεπα και το σχολειο σου Ειρηνη :

Οντως για τις φοτο πρεπει να περιμενουμε την Κοννι :P


Κοννι 1,64 και 47 κιλα ειμαι
Δεν το ειχαμε προγραματισμενο να παρουμε τον Λεωνιδα :P .Αυτος πηρε την Ειρηνη

Ενα πρωινοοοοοοοοο

dREAm Girl έγραψε:Δε φταίω εγώ που δε με άφησαν να σε χτυπήσω με φτυάρι...κατάλαβέ με.
Εμ....το ξεχνάμε αυτό.
Η αγκαλιά ήταν μισή από μένα, μισή από την Έλμι, αλλιώς θα σου λεγα. :Καλά, οι συμμαθητές σου είναι...εμ...ό,τι να 'ναι τελείως. :P

με αγαθό πρόσωπο

Όοοο,τι πεις. :

Κατανόηση πάνω από όλα.
Γκούχ ρε αλλοπρόσαλλο. :
Σε πιστεύω εγώ τώρα.

Δε φταίω γω που έχω τέτοιους συμμαθητές ρεεεεεε
Θα τους ξεσκίσω αμά σε αναφέρουν ποτέ.
Λέω το άτιμο αλλά δε με ακούς. :



Να σημειώσω πως ήθελα πολύ να έρθει η Αρτ, αλλά δεν.

πφφφ...Κοννι εγω τι σου λεω δεν ειδες?
Με ειπες πιο κοντη

Και δεν επρεπε να πληρωσεις βρε.


Τις φοτο θελω να τις δω πριν την ανεβασεις :