We need feminism because....

Μαρία, νο οφένς, αλλά είσαι triggered. Το ότι διαφωνούμε με εσένα, δεν σημαίνει ότι λέμε μπούρδες.  Δεν χρειάζεται να μας διατυμπανίζεις την αντίθεσή σου ούτε να μπαίνεις σε τόσο επιθετική στάση. Ή δεν απαντάς ή συγκρατιέσαι στο λόγο σου. Αν ήταν να απαντάμε όλοι έτσι, θα σας είχα κάνει τον ημερήσιο προφήτη δωμάτιο με κόκκινο λαμπάκι.

Με λίγα λόγια, ένα επίπεδο να κρατήσουμε. Διάλογο κάνουμε. Δεν προσπαθούμε να επιβάλλουμε απόψεις.

Back on topic...

Triggered? Lol...

Καλύτερη αστυνόμευση. Ελ Οου Ελ.

Isabelle Lightwood έγραψε:
Αν και νομίζω ότι αυτό που είπες, το είπες απλά για να το πεις, δεν βγάζει και νόημα. Προφανώς και αξιολογώ βάσει της κοινωνίας ΜΟΥ, εφόσον αυτή βιώνω και αυτής τις καταστάσεις επωμίζομαι.

Θα εξηγήσω αυτό που είπα με καλύτερο τρόπο λοιπόν. Τουλάχιστον θα προσπαθήσω.
Αν εφαρμόσεις τον φεμινισμό στην δική σου κοινωνία, τότε δεν θα βρεις κάποιο πραγματικό πρόβλημα να επιλύσεις με τον φεμινισμό. Άρα θα αναγκαστείς να λύσεις "προβλήματα" όπως manspreading και mansplaining. Καταλαβαίνεις τι εννοώ; Αυτά τα δύο "προλήματα" (manspreading και mansplaning) έχουν δημιουργηθεί από τις φεμινίστριες του 21ου αιώνα επειδή δεν έχουν κάποιο άλλο σοβαρό πρόβλημα να επιλύσουν με τον φεμινισμό.  
Αν εφάρμοζαν τον φεμινισμό εκεί που πραγματικά οι γυναίκες καταπιέζονται, τότε θα αντιμετώπιζαν πραγματικά προβλήματα, και όχι pseudo-problems όπως manspreading και mansplaning.

Σίγουρα θα αξιολογήσεις την κοινωνία στην οποία ζεις, αλλά δεν ζούμε σε μια φούσκα. Έχουμε διαδίκτυο και βλέπουμε τι συμβαίνει σε ξένες χώρες. Βλέπουμε γυναίκες να βιώνουν πραγματική καταπίεση λόγω του φύλου τους. Άρα από την στιγμή που δεν βιώνουμε μόνο την κοινωνία μας αλλά και άλλες κοινωνίες, οφείλουμε να εφαρμόσουμε τον φεμινισμό εκεί που χρειάζεται.

Isabelle Lightwood έγραψε:Ναι μωρέ, ψιλοπράματα. Και τι έγινε δηλαδή που πρέπει να αγγαρεύεις συνέχεια γκόμενο/πατέρα/φίλο να σε γυρνάει σπίτι το βράδυ; Που αν τυχόν και βγεις μόνη ενημερώνεις την κολλητή για την τοποθεσία σου; Που κρατάς το κλειδί στο χέρι ως αυτοσχέδιο όπλο;  
Και θα σου πω κάτι, τα ερημικά σοκάκια είναι το λιγότερο, γιατί στην τελική, τα αποφεύγεις. Δεν είναι εκεί το νόημα.
Και ναι, σαφώς και η εγκληματικότητα απειλεί τους πάντες, η έμφυλη βία όμως όχι, μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. \

Παρεξήγησες. Δεν είπα πως η ασφάλεια είναι ψιλοπράγματα. Είπα πως ο φεμινισμός δεν προορίζεται για να λύσει το πρόβλημα της ασφάλειας. Γι'αυτό υπάρχουν άλλες λύσεις, τις οποίες ανέφερα.
Η ασφάλεια είναι πρόβλημα, αλλά δεν το λύνεις με τον φεμινισμό...
Έμφυλη βία υπάρχει, αλλά προφανώς για πρακτικούς λόγους. Ένας εγκληματίας θα επιλέξει να επιτεθεί σε μια γυναίκα επειδή είναι σωματικά μικρότερη, και άρα πιο εύκολο θύμα. Αυτό είναι ο κανόνας, άρα υπάρχουν και εξαιρέσεις. Αν για παράδειγμα κάνεις το λάθος και επιτεθείς στην Cris Cyborg, θα φας πολύ ξύλο  

Isabelle Lightwood έγραψε:
Δεν υπάρχει ιεράρχηση σε τέτοια θέματα. Ένα πρόβλημα είναι ένα πρόβλημα και αξίζει να αντιμετωπιστεί όσο και τα "πιο σοβαρά" γιατί στην τελική το πόσο σημαντικό είναι ένα θέμα είναι εντελώς υποκειμενικό και επίσης με αυτή την λογική κανείς δεν θα έπρεπε να θεωρεί τίποτα πρόβλημα, εφόσον υπάρχουν καταστάσεις σαν της Συρίας και δεν μας επηρεάζουν. Τι, όχι;

Εδώ απλά διαφωνούμε. Ανέκαθεν ο άνθρωπος ιεραρχούσε τα προβλήματά του και τα έλυνε με την σειρά. Υπάρχουν επείγοντα προβλήματα (καρδιακό επεισόδιο) και υπάρχουν λιγότερο σημαντικά προβλήματα (έχασες το πορτοφόλι σου).
Ο άνθρωπος έχει ανάγκες οι οποίες ιεραρχούνται. Άρα ιεραρχούνται και τα προβλήματα που δημιουργούν αυτές οι ανάγκες. Για παράδειγμα, έχω την ανάγκη να πιω νερό, αλλά έχω και την ανάγκη να φορώ όμορφα και άνετα ρούχα ώστε να έχω υψηλή αυτοπεποίθηση. ΟΚ, άρα σε μια επείγουσα κατάσταση (π.χ. ξαφνικός πόλεμος) εγώ θα πακετάρω νερό και εσύ θα πακετάρεις ρούχα... Δεν πάει έτσι. Πρώτα θα πακετάρεις νερό επειδή δεν θα ζήσεις ούτε δυό μέρες χωρίς αυτό, και ας φοράς κουρέλια, δεν έχει σημασία. Το νερό είναι πρωταρχική ανάγκη και αυτό είναι ένα αντικειμενικό δεδομένο. Η δίψα λοιπόν, είναι μια πρωταρχική ανάγκη και αυτό αυτό είναι αντικειμενικό.

Έτσι λοιπόν, έχει νόημα να συγκρίνεις προβλήματα και ανάγκες. Όπως και να το κάνουμε, το ότι έχασες 100 ευρώ δεν είναι τίποτα μπροστά σε μια ζωή καταπίεσης και πείνας. Δεν σημαίνει πως δεν θα πας να δηλώσεις την κλοπή στην αστυνομία, προφανώς. Αλλά ούτε θα συμπεριφερθείς σαν να ήρθε το τέλος του κόσμου. Είναι καλό να εχουμε perspective και να εκτιμούμε κάποιες ανέσεις. Και ναι, το να χάσεις 100 ευρώ είναι άνεση στα μάτια ενός πεινασμένου. Αυτός δεν έχει καν 100 ευρώ για να του τα κλέψουν. Ας είχε την ζωή που κάνουμε εμείς, και ας του έκλεβαν και 100 ευρώ..  

Isabelle Lightwood έγραψε:
Α, επίσης ξεχνάτε κάτι: δεν είμαστε αμοιβάδες. Είμαστε, θεωρητικά τουλάχιστον, νοήμονα όντα με την μοναδική ικανότητα του multi-tasking. Το οποίο σημαίνει ότι μπορούμε να ασχολούμαστε με πολλά πράγματα ταυτόχρονα και να μην μονοπωλεί τον εγκεφαλό μας μόνο η κατάσταση των γυναικών σε μία χώρα. Τέλειο;

Αυτό δεν καταλαβαίνω τι σχέση έχει   Δεν είπα πως πρέπει να ασχοληθούμε με το πρόβλημα της Μέσης Ανατολής και να ξεχάσουμε τα δικά μας προβλήματα.... Το μόνο που είπα είναι πως κάθε πρόβλημα λύνεται με διαφορετικό τρόπο. Για παράδειγμα, το πρόβλημα της ασφάλειας θα το λύσεις με αστυνόμευση, παιδεία και μείωση της εγκληματικότητας, ενώ τον λιθοβολισμό γυναικών επειδή δεν φόρεσαν μπούρκα θα το λύσεις με τον φεμινισμό, δηλαδή την διάδωση ιδεών ισότητας των δύο φύλων

Isabelle Lightwood έγραψε:Λολ.
Αυτό που χρειαζόμαστε είναι καταπολέμηση του προβλήματος απ την ρίζα, όχι καταστολή των συμπτωμάτων του.

Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο Γι'αυτό προτείνω παιδεία, αστυνόμευση και μείωση της εγκληματικότητας. Για να καταπολεμηθεί το πρόβλημα της εγκληματικότητας καθολικά.

The Sorting Hat έγραψε:Καλύτερη αστυνόμευση. Ελ Οου Ελ.

Ναι, η καλύτερη αστυνόμευση λειτουργεί. Την δεκαετία του 1990 η εγκληματικότητα στην Νέα Υόρκη έπεσε κατακόρυφα επειδή οι αστυνομικές υπηρεσίες άλλαξαν το μοτίβο δράσης τους. Είναι πολύ ενδιαφέρον θέμα από κοινωνική άποψη Θα σου πρότεινα να το ψάξεις. Δεν θυμάμαι τις λεπτομέρεις, αλλά αν μου το ζητήσεις θα στις βρω.

Higgs Boson έγραψε:
Χρειάζομαι το φεμινισμό γιατί δε χρειάζεται να περπατώ στο δρόμο και να επιταχύνω το βήμα μου κάθε φορά που υποπτεύομαι ότι κάποιος με ακολουθεί. Όλες οι γυναίκες πρέπει να αισθάνονται ασφαλείς όπου κι εάν είναι, ό,τι κι αν φοράνε.

Για να εξακριβώσω λίγο αυτό που είπα στο ποστ μου αυτό, επειδή έχω την αίσθηση ότι παρερμηνεύτηκε:

Σίγουρα χρειαζόμαστε καλύτερη αστυνόμευση και καταπολέμηση της εγκληματικότητας, κάτι για το οποίο θα μεριμνήσει το κράτος. Το φαινόμενο όμως που παρουσιάζω είναι πολυπαραγοντικό, δηλαδή είναι καθαρά και θέμα νοοτροπίας. Όταν μία κοπέλα γυρίζει από το κλαμπ στις τρεις η ώρα τα ξημερώματα και σκέφτεται ότι τώρα μπορεί να τη βιάσουν επειδή φοράει κοντό φόρεμα ή όταν ένα θύμα κακοποίησης έχει αισθήματα ενοχής επειδή όλοι του/της λένε ότι "έδωσε δικαιώματα", τότε κάτι δεν πάει καλά μ'εμάς σαν κοινωνία. Κι αυτό είναι σημαντικό πρόβλημα.

Higgs Boson έγραψε:

Για να εξακριβώσω λίγο αυτό που είπα στο ποστ μου αυτό, επειδή έχω την αίσθηση ότι παρερμηνεύτηκε:

Σίγουρα χρειαζόμαστε καλύτερη αστυνόμευση και καταπολέμηση της εγκληματικότητας, κάτι για το οποίο θα μεριμνήσει το κράτος. Το φαινόμενο όμως που παρουσιάζω είναι πολυπαραγοντικό, δηλαδή είναι καθαρά και θέμα νοοτροπίας. Όταν μία κοπέλα γυρίζει από το κλαμπ στις τρεις η ώρα τα ξημερώματα και σκέφτεται ότι τώρα μπορεί να τη βιάσουν επειδή φοράει κοντό φόρεμα ή όταν ένα θύμα κακοποίησης έχει αισθήματα ενοχής επειδή όλοι του/της λένε ότι "έδωσε δικαιώματα", τότε κάτι δεν πάει καλά μ'εμάς σαν κοινωνία. Κι αυτό είναι σημαντικό πρόβλημα.

Συμφωνώ απολύτως. Υπάρχει αυτή η νοοτροπία και δεν μπορούμε να την αγνοήσουμε. Αλλά κατά την δική μου ταπεινή άποψη, δεν μπορούμε να την λύσουμε προπαγανδίζοντας τον φεμινισμό. Οφείλουμε να βρούμε άλλες λύσεις, όπως η παιδεία
Δικαίωμα στον βιασμό δεν υπάρχει. Είναι ένα πολυσύνθετο θέμα και θα πρέπει να το δούμε καθολικά και με ανοιχτό μυαλό. Κανείς δεν γεννιέται βιαστής, κανείς δεν γεννιέται "πρόστυχος".

Έχει πλάκα που χαρακτηρίζεις το mansplaining ψευδοπρόβλημα, ενώ έτσι κάνεις ακριβώς αυτό: mansplaining.

Ώπα μισό λεπτό... ο διάλογος είναι mansplaining τώρα; Λέω τις απόψεις μου, λες τις δικές σου, υπάρχει διαφωνία, διάλογος και εξέλιξη. Αυτό είναι mansplaining?

Ακόμα και mansplaining να είναι, δεν σημαίνει πως είναι σοβαρό πρόβλημα... Αυτό προσπαθώ να εξηγήσω, πως δηλαδή όλα τα κανάλια κάνουν ρεπορτάζ για masplaining και άλλες τέτοιες μπαρούφες, αλλά όταν οι γυναίκες στο Ιράκ αντιστέκονται βγάζοντας τις μπούρκες τους, κανείς δεν λέει τίποτα...
Αυτό για εμένα είναι φεμινισμός δίχως αξία.

Χρειαζόμαστε τον φεμινισμό γιατί πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε πως είναι απολύτως οκ να θέτουμε όρια, μερικές φορές μάλιστα επιβάλλεται να θέτουμε και όταν το κάνουμε πρέπει ο άλλος να τα σεβαστεί.
Όχι σημαίνει όχι. Δεν είναι διαπραγμάτευση.

Ανησυχω λιγο, ελπιζω η ανασυρση του τοπικ στην επιφανεια να μην εχει να κανει με κατι που σου συνεβη.
Παντως σαν απαντηση σε αυτο που ειπες, ειναι απολυτως θεμιτο να κατσεις εντος των οριων που σου βαζει ο αλλος και να προσπαθησεις να τον πεισεις να τα διευρυνει. Ειναι κι αυτο ενας τροπος διαπραγματευσης. Αλλο η διαπραγματευση και αλλο ο εξαναγκασμος.

Όχι δεν είναι οκ η διαπραγμάτευση. Ειδικά όταν καταλήγει να περιλαμβάνει συναισθηματικούς εκβιασμούς. Ο εξαναγκασμός δεν είναι μόνο σωματική βία μπορεί να είναι και ψυχολογική.

Δεν μου έχει συμβεί κάτι τρελό αλλά θα αναφέρω τα καθημερινά περιστατικά που έχω συναντήσει πάνω σε αυτό (κάποια από αυτά, έχει κι άλλα που δεν θα ήθελα να αναφέρω )

- Ένα αποτυχημένο πρώτο ραντεβού που προσπάθησε να με φιλήσει, δεν τον άφησα, ξαναπροσπάθησε, δεν τον άφησα και  το δέχτηκε αλλά μετά μου έστειλε μήνυμα γιατί "μπερδεύτηκε". Όταν του εξήγησα (ευγενικά) πως τελικά δεν ψήνομαι δεν τον βλέπω έτσι κατέληξε σε κανονικότατο παραλήρημα για το οτι εκείνος έχει βγει και με μονδέλα και δεν του έχουν ξαναπεί όχι και πρέπει να του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία, θα δω απλά δεν ήταν στα καλύτερα του αλλά αμα του δώσω δεύτερη ευκαιρία θα μου αρέσει και να ξαναβγούμε έστω και φιλικά και να με παίρνει τηλέφωνο να το αναλύσουμε το μα γιατί δεν θέλω να βγούμε. Παιδιά δεν είναι διαπραγμάτευση, απλά δεν τον γούσταρα δι εντ. Κράτησε 1 ώρα το τηλεφώνημα δεν κατάφερε να το δεχτεί ο εγωισμός του μπδγ.
- Ένας τύπος που ήθελε/απαιτούσε σεξτινγκ. Όταν του είπα πως α. δεν έχω όρεξη και β. έτσι κι αλλιώς δεν μου αρέσει αυτό, μου είπε πως δεν είχε σημασία το οτι δεν είχα όρεξη εκείνη την ώρα έπρεπε να το είχα κάνει και ξενέρωσε που δεν το έκανα και πως στην τελική μπορεί να βρει και πολύ πιο ενδιαφέρουσες κοπέλες. (εδώ να σημειωθεί ο συναισθηματικός εκβισμός του αν δεν κάνειςτο χ/ψ είσαι ξενέρωτη)
- Είχαμε συμφωνήσει με ένα άτομο σε κάτι, δεν έχει σημασία τι. Άλλαξε γνώμη όσον αφορά την συμφωνία οπότε προσποιήθηκε "απώλεια μνήμης" και ανακαλούσε την συμφωνία κάπως διαφορετικά. Χρειάστηκε να πω όχι πάρα πολλές φορές και να αναφέρω  ακριβώς πως είχε η συμφωνία για να παραδεχτεί πως όντως έτσι ήταν και απλά άλλαξε γνώμη.
- Έχουμε βγει μεγάλη σχετικά παρέα και ένας (όχι δεν γνωριζόμαστε καλά) όπως φεύγουμε παίρνει το κινητό μου το βάζει στην κωλότσεπη και όταν του λέω να μου το δώσει δεν μου το δίνει και τέλος πάνδων μου δίνει χιντ πως "ε γυναίκα είμαι θα έχω τον τρόπο μου να το πάρω"και κλείνει μάτι. Ήταν και ένας φίλος (του) μαζί που με παρότρυνε να κάνω αυτά τα "γυναικεία πράγματα" και έλα θα τον απασχολώ για να το πάρεις από εκεί που το έχει κτλ. Σε φάση, έλα παίξε λίγο το παιχνίδι, φλέρταρε. Το πήρα τελικά. Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί θα πρέπει να φλερτάρω κάποιον που δεν μου αρέσει για να πάρω το κινητό μου. Ζήτησα βοήθεια από άλλο άτομο της παρέας (επίσης αγόρι) που είπα με λίγα λόγια πως υποστηρίζει τον φίλο του.

Έχεις δίκιο, αυτά που λες συμβαίνουν και είναι πολύ σεξιστικά. Θα παίρνανε σε έναν άντρα το κινητό για αυτό το λόγο?

Aurora Sinistra έγραψε:Χρειαζόμαστε τον φεμινισμό γιατί πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε πως είναι απολύτως οκ να θέτουμε όρια, μερικές φορές μάλιστα επιβάλλεται να θέτουμε και όταν το κάνουμε πρέπει ο άλλος να τα σεβαστεί.
Όχι σημαίνει όχι. Δεν είναι διαπραγμάτευση.

Denrean έγραψε:Ανησυχω λιγο, ελπιζω η ανασυρση του τοπικ στην επιφανεια να μην εχει να κανει με κατι που σου συνεβη.
Παντως σαν απαντηση σε αυτο που ειπες, ειναι απολυτως θεμιτο να κατσεις εντος των οριων που σου βαζει ο αλλος και να προσπαθησεις να τον πεισεις να τα διευρυνει. Ειναι κι αυτο ενας τροπος διαπραγματευσης. Αλλο η διαπραγματευση και αλλο ο εξαναγκασμος.

Aurora Sinistra έγραψε:Όχι δεν είναι οκ η διαπραγμάτευση. Ειδικά όταν καταλήγει να περιλαμβάνει συναισθηματικούς εκβιασμούς. Ο εξαναγκασμός δεν είναι μόνο σωματική βία μπορεί να είναι και ψυχολογική.

Νομίζω ότι ενώ γενικά συμφωνείτε, αναφέρεστε σε διαφορετικό πράγμα. Ενώ η Βασιλική μιλάει για περιπτώσεις ανθρώπων που είναι αυτό που λέμε "they don't take no as an answer" όσον αφορά τα προσωπικά τους και νομίζουν ότι είναι entitled μόνο και μόνο επειδή είναι άντρες ή επειδή σε προηγούμενη τους σχέση/προσπάθεια δεν είχαν δεχθεί ανάλογη απόρριψη, ο Στέλμος μιλάει για τη δυναμική μίας σχέσης ή δύο ατόμων που ενδιαφέρονται ο ένας για τον άλλον και πως μπορεί μέσω αμοιβέων υποχωρήσεων να διευκολυνθούν και οι δύο ώστε να είναι πιο άνετα μέσα σε αυτή .

Διαπραγμάτευση μπορεί να υπάρξει μόνο αν θέλουν και οι δύο να διαπραγματευθούν .

^ Αυτό που λέει ο Βαγγ. Οχι σημαινει οχι, προφανως. Ομως το να προσπαθησεις να αλλαξεις γνωμη σε καποιον το κανει ολος ο κοσμος σε ολα τα θεματα. Ειναι κομματι της καθημερινοτητας. Γι'αυτο το λογο ειπα αλλο η διαπραγματευση και αλλο ο εξαναγκασμος.

Το παραδειγμα με το τηλεφωνο δεν ηταν διαπραγματευση, ηταν καθαρος εξαναγκασμος.  

Το παραδειγμα του τυπου που δεν καταλαβαινε οτι δεν τον θες ηταν εξαναγκασμος οχι διαπραγματευση. Εκει του κλεινεις το τηλεφωνο στη μουρη και τον μπλοκαρεις απο παντου. Τι παει να πει "εγω εχω βγει με μονδελα"; Ε εγω δεν σε θελω ρε φιλε, πηγαινε στα μονδελα. Προφανως δεν σε αναγκασε να πας μαζι του, ομως εκβιασε τη συζητηση και αρα ειναι μια μορφη εξαναγκασμου.

Και στο παραδειγμα του σεξτινγκ ειναι προσπαθεια εξαναγκασμου. Με ποιο δικαιωμα εχει την απαιτηση να κανεις κατι που δεν θελεις επειδη το θελει εκεινος;
Το προτεινεις, σου λεει οχι. Παρακαλας, παλι σου λεει οχι. Δοκιμαζεις μερικα επιχειρηματα μπας και πεισεις τον αλλο. Παλι οχι; Ε ενταξει, φτανει. Ως εδω ειναι διαπραγματευση. Απο εδω και μετα η διαπραγματευση εχει σταματησει. Και με αυτα που σου ειπε, προσπαθουσε να σε αναγκασει να το κανεις.

Τελος, στην συμφωνια που ανεφερες, ειναι πραγματικα απαραδεκτο που σου ειπε ψεματα. Δεν θα ηταν κακο, ομως, αν ειχε προσπαθησει να σου αλλαξει γνωμη. Ακομα κι αν προσπαθουσε πολυ, οσο δεν σου πεταγε ψυχολογικους εκβιασμους, ψεματα, απειλες κλπ αλλα σεβομενος εσενα προσπαθουσε να σε πεισει, ειναι λογικο να το κανει. Θες κατι πολυ, το συζητας με τον αλλο σε πολιτισμενα και λογικα πλαισια ωστε να δεις αν υπαρχει περιπτωση να γινει. Ετσι λειτουργουν οι σχεσεις. Ξαναλεω, οχι με ψεματα, εκβιασμους και απειλες!

Η διαπραγματευση οριζεται ως μια συζήτηση για να βρεθεί συμβιβαστική λύση. Η λεξη συμβιβαστικη ειναι εκει για καποιο λογο. Οταν ο συμβιβασμος ειναι ξεκαθαρο οτι δεν προκειται να γινει ο αλλος οφειλει να σταματησει τη διαπραγματευση και να αποδεχτει την κατασταση και οχι να περασει σε αλλα μεσα προκειμενου να πετυχει το σκοπο του.

Παρ'ολ'αυτα συμφωνω, χρειαζομαστε το φεμινισμο προκειμενου κατι τετοια τυπακια να μαθουν απο νωρις που ειναι το οριο

Δυστυχώς πολύ συχνά αυτή η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην διαπραγμάτευση και τον εξαναγκασμό δεν είναι τόσο διακριτή. Συνήθως αυτοί που ξεπερνάνε τα όρια δεν καταλαβαίνουν πως το ξεπερνάνε. Είναι τόσο βαθιά πεπεισμένοι πως έχουν όλα τα δίκα του κόσμου με το μέρος τους που σε κάνουν να αναρωτιέσαι μήπως τελικά είμαι εγώ λάθος; Μήπως έχει δίκιο; Μήπως είμαι όντως εγωίστρια που σκέφτομαι μόνο την δική μου ανάγκη (να μην κάνουμε το χ/ψ/ω σήμερα/τώρα/τόσο σύντομα/έβερ) και όχι την νάγκη του άλλου να γίνει το χ/ψ/ω ( και να γίνε άμεσα) ;
Καμιά φορά δεν είναι κάτι που συμβαίνει σε εμάς, αλλά βλέπουμε ένα γνωστό μας ή φίλο μας να το κάνει που ακριβώς επειδή είναι γνωστός/φίλος και το άλλο άτομο είναι άγνωστο δεν καταλαβαίνουμε ακριβώς τι συμβαίνει ή καλύτερα, δεν θέλουμε να καταλάβουμε.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά πως έβλεπα έναν τύπο στη σχολή που ήταν πολύ συχνά απέξω από το μάθημα περιμένως την σχέση του. Το έβρισκα πολύ γλυκό να έχει μάθει απέξω το πρόγραμμα και να έρχεται όταν είχε την ίδια ώρα διάλειμμα πιάναμε και συζήτηση που και που και τον είχα συμπαθήσει. Μέχρι που έμαθα πως δεν ήταν σχέση του. Στην πραγματικότητα του είχε πει όχι ήδη 2-3 φορές. Δεν του είχε πει ποτέ το πρόγραμμα μαθημάτων. Το βρήκε μόνος του από το σαητ της σχολής. Δεν τον κάλεσε ποτέ. Μου φάνηκε λίγο κρίπι αλλά δεν κατάλαβα αμέσως το πόσο. Είχα ήδη συμπαθήσει το συγκεκριμένο άτομο και δεν ήθελα να δω.
Άλλες φορές απλά τυχαίνει κάποιος να γνωστός να αναφέρει κάποιο περιστατικό μπροστά μου. Του στιλ, κοιμήθηκα με την τάδε ένα βράδυ, εκείνη το βλέπει ως κάτι που συνέβη μια φορά αλλά θα την πείσω να ξανασυμβεί κτλ. Δηλαδή γιατί να πρέπει να πείσεις την άλλη να κάνει κάτι μαζί σου; αν πέρασε καλά θα θέλει από μόνη της, αν είπε όχι είναι όχι. Αλλά κανένας δεν βλέπει κάποιο πρόβλημα όταν ειπωθεί κάτι τέτοιο.

Πω κριπιασα και αηδιασα ταυτοχρονα με τον τυπο που stalk-αρε.

Ναι, από τότε το σκέφτομαι δύο φορές πριν δώσω οποιοδήποτε στοιχείο μου αλλά δυστυχώς είναι αναπόφευκτο. Σχολή και έτος αρκεί για να στοκαρει καποιος. Ένα fb δηλαδή να έχει άστο. Και δεν ξέρεις μέχρι που μπορεί να φτάσει. Αυτός ήταν ακίνδυνος πάντως.
Γνωρίστηκαν απ οτι έμαθα μετά μέσω φβ, από ένα απλό ποστ σε μια ομάδα που ήταν και οι δύο. Δεν θέλω καν να φανταστώ τι μπορεί να συμβεί μέσα από τα ποστ σε ομάδες τύπου thank you next κτλ.
Χρειαζόμαστε όμως τον φεμινισμό για να μπορούμε να δίνουμε τα στοιχεία μας χωρίς να φοβόμαστε.

Χαζεύω μαγνητάκια και τζάτζαλα μάτζαλα σε ένα μαγαζί με τουριστικά. Βλέπω τον υπάλληλο πιο πέρα, τον ρωτάω "τιμούλα;". Μου απαντάει, ευχαριστώ λέω, συνεχίζω. Κάθεται μπάστακας, τον αγνοώ. Μου πιάνει την κουβέντα, του λέω ότι περιμένω παρέα. Μου κάνει "boyfriend? If no boyfriend, cheaper"

ΑΧΑΧΑΧΑ^ .

Πόσο φθηνότερα ;

Ρε δεν ήταν αστείο, ένιωθα άβολα και το έβλεπε. :P

Aurora Sinistra έγραψε:Χρειαζόμαστε όμως τον φεμινισμό για να μπορούμε να δίνουμε τα στοιχεία μας χωρίς να φοβόμαστε.

^ δις

Isabelle Lightwood έγραψε: Μου κάνει "boyfriend? If no boyfriend, cheaper"

Κατσε μισο, γιατι σου μιλαγε στα αγγλικα;

Στα αγγλικά η πεσιματική είναι πιο effective .

Denrean έγραψε:

Aurora Sinistra έγραψε:Χρειαζόμαστε όμως τον φεμινισμό για να μπορούμε να δίνουμε τα στοιχεία μας χωρίς να φοβόμαστε.

^ δις  

Isabelle Lightwood έγραψε: Μου κάνει "boyfriend? If no boyfriend, cheaper"

Κατσε μισο, γιατι σου μιλαγε στα αγγλικα;

Γιατί ήμουν στη Ρώμη. Δεν του είπα "τιμούλα" προφανώς.

Αυτό με το στόλκινγκ το έχω δει σε κοπέλες. Βρίσκουν φβ σε δεύτερα, βλέπουν τμήμα, βρίσκουν πρόγραμμα και ξέρουν πότε ποιος είναι που στα διαλείμματα

Isabelle Lightwood έγραψε:Γιατί ήμουν στη Ρώμη. Δεν του είπα "τιμούλα" προφανώς.

ΑΥΤΗ Η ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟ ΑΡΧΙΚΟ ΣΟΥ ΠΟΣΤ.

Νταξει, αυτος ειναι πρωτα απο ολα αγαμητος