Εσείς Σκουίμπ;

Εάν τυχόν γεννιόσασταν στην κοινότητα των μάγων ως ένας σκουίμπ,τότε τι αντιδράσεις θα είχατε όταν το μαθαίνατε;Θα πέφτατε σε κατάθλιψη για όλην σας την ζωή για αυτήν την μοναδική ευκαιρία που χάσατε,μήπως θα λυπόσασταν βαριά αλλά τελικά θα το ξεπερνούσατε ή μήπως θα προσπαθούσατε να φανήτε απο την αρχή αδιάφοροι πάνω σε αυτό το θέμα;
Ακόμη τι θα κάνατε για να τα βγάλετε πέρα στην ζωή σας;Θα συνεχίζατε να ζείτε στον κόσμο των μάγων,όπως ο κύριος Φιλτς,ή θα πηγαίνατε να κατοικίσετε στον κόσμο των μαγκλς,όπως έκανε η κυρία Φιγκς;
Και τέλος,αν δεχόσασταν ποτέ τις κοροιδίες λόγω του ότι είστε σκουίμπ απο κάποια παιδιά,τα οποία είναι μάγοι,τότε ποιές αντιδράσεις και ποιές σκέψεις θα είχατε;

Ουάου, θα μου ήταν πολύ δύσκολο.
Βασικά για να έχεις γεννηθεί Σκουίμπ, σημαίνει πως οι γονείς σου ήταν μάγοι. Άρα εάν από τη γέννησή μου έβλεπα τους γονείς μου να ζουν στον κόσμο των μάγων, τότε η μαγεία θα ήταν μέρος και του δικού μου κόσμου. Οπότε θα μου ήταν πολύ δύσκολο να το συνειδητοποιήσω.

Για τον εξής λόγο θα μου ήταν ακόμη πιο δύσκολο το να παραμείνω μέρος της μαγικής κοινότητας. Νομίζω πως μετά την ενηλικίωσή μου, θα έφευγα από την οικογένειά μου και θα έμενα μόνη (σαν το λεμόνι )για να ενταχτώ στον κόσμο των Μαγκλ.

Θα το μισούσα σίγουρα!Να είχα ΤΕΤΟΙΑ ευκαιρία και να την χάσω.Αλλά θα το συνήθηζα.Και για ότι κόλπο θα ήθελα να κάνω θα έλεγα στους γονείς μου να το κάονυν για εμένα.

Θα προσπαθούσα να το παίξω αδιάφορη(αν και δε θα'χα καμια επιτυγχία).Αλλά όντως,συμφωνώ με τη Maria Granger-να΄χω τέτοια ευκαιρία και να τη χάσω;;;;;;;;Σίγουρα θα έσκαγα απ'το κακό μου που δε θα μπορούσα να κάνω ξόρκια,αλλά μάλλον-μάλλον-κάποια στιγμη θα το συνίθιζα(μάλλον)

Ως Μαγκλ, αυτή τη στιγμή, θα ήθελα να μάθω πως ο κόσμος της Ρόουλινγκ είναι πραγματικός και όχι φανταστικός και να προσπαθήσω να μάθω ολοένα περισσότερες πληροφορίες, χωρίς να με ενδιαφέρει που δεν είμαι μάγος.
Κάτι που θα δε θα νομίζω πως θα ισχυε έτσι και ήμουν Σκουίμπ. Μπορεί ο κόσμος εκείνος να ήταν, πλέον, κάτι δεδομένο για μένα πως ήταν αληθινός και να μη μου φαινόταν περίεργη η όλη κατάσταση, αλλά νομίζω πως πάλι θα ήθελα να πάω στο Χόγκουαρτς και να μεγαλώσω όπως οι υπόλοιποι μάγοι. Να κάνω ξόρκια, να φτιάχνω φίλτρα και να έχω μάγους φίλους. Γενικά το να είσαι μάγος, είναι κάτι το αξιοθαύμαστο.
Αν ήμουν, λοιπόν, Σκουίμπ, νομίζω πως δε θα άντεχα να μείνω για πολύ στο κόσμο των μάγων, οπότε θα προσπαθούσα να γίνω Μαγκλ και να ζήσω μια φυσιολογική και μη-μαγική ζωή, ακολουθόντας τα χνάρια της Λίζας. Φυσικά, θα είχε επαφή με τους γονείς μου και δε θα τους κρατούσα μακρυά από την ανθρώπινη χωρίς μαγεία ζωή μου, αλλά με επιφυλάξεις μη καταλάβουν οι κοντινοί μου - Μαγκλ - άνθρωποι πως κάτι συμβαίνει με εκείνους.

Δύσκολο,πολύ δύσκολο.
Όλοι γύρω με ραβδιά,με μαγικές ικανότητες,με Χόγκουαρτς ή όπου αλλού,να γίνονται κλειστή ομάδα.Και εγώ κάπου 'κει γύρω να αναρωτέμαι τι έκανα λάθος και πως συνέβη αυτό.Ανθρώπινος ο πόνος,πολύ ανθρώπινος.
Εξαρτάται βέβαια και από την οικογένεια.Μπορεί να γεννήθηκα σκουίμπ αλλά είμαι και γιός τους.Μπορεί ίσως τα αδέρφια μου να είναι μάγοι αλλά όλοι είμαστε οικογένεια.Υποτίθεται αγαπάμε ο ένας τον άλλον.Δεν μπορώ να φανταστώ χτυπήματα κάτω από την μέση.Ή απόρριψη από γονείς,αδερφούς και φίλους.
Τι θα έκανα; Σκάσε και κολύμπα,αυτό θα έκανα.Μικρή η ζωή για να την περνάς με μιζέρια.Κάνεις το ελάττωμα προτέρημα.Οσο μπορείς.Εγώ θα μάθαινα για τους μάγους,οι υπόλοιποι θα μάθαιναν για τους μαγκλ.Ανταλλαγή απόψεων και εμπειριών.
Από κάποιο σημείο και μετά οι δρόμοι θα έπρεπε να χωρίσουν.Κακά τα ψέμματα,μία οικογένεια μάγων θα ήταν μία διαρκής υπενθύμιση.Καλύτερα με τους μαγκλ,με τις συνήθειές τους,τα ενδιαφέροντά τους,την ζωή τους.Και όλοι μαζί για το Κυριακάτικο τραπέζι αν και όταν... Ποιός ξέρει άλλωστε; Μπορεί να είχα άλλα ταλέντα.Δεν είναι και η μαγεία το παν.

Θα γινόμουν ράκος μόλις το μάθαινα και θα προσπαθούσα να το ξεπεράσω. Αρχικά θα προαπαθούσα να αποφύγω την οικογένειά μου μέχρι να έρθω στα συγκαλά μου. Δεν θα έμενα όμως στον κόσμο των μάγων, θα ήταν μια συνεχής οδυνηρή υπενθύμιση. Δεν θα διέκοπτα όμως τις σχέσεις μου με την οικογένειά μου.

Θα τους έβαζα να μου κάνουν όλα τα χατήρια γιατί εγώ δεν θα μπορούσα και θα συνεχίζαμε να είμαστε μία οικογένεια όπως και πριν.

Ασχετα με τα οποια σχολια απο τους μαγους που θα δεχομουν, ρε παιδια.... Καλυτερα Σκουιμπ! Παρα Μαγκλ!! Οχι εγω δεν θα ημουν και τοσο αρνητικη... Kαι ΕΝΝΟΕΙΤΕ πως εφοσον θα ειχα τη δυνατοτητα θα εμενα στην κοινοτητα τον μαγων!!! Ο Φιλτς την καλυτερη δουλεια εκανε! Σιγα μην αφηνα το Χογκουαρτς ας πουμε για να παω να γινω γειτονας με κατι τυπους σαν τους Νταρσλι!
Παντως θελω να πω επισης πως αυτοι που ειναι να κοροϊδεψουν θα κοροϊδεψουν! Ακομη και ο Χαρι το παιδι θαυμα, ειδαμε πως μια χαρα "επιθεσεις" δεχοταν στο σχολειο! Αρα λοιπον απλα θα προσπαθουσα να τους αγνοησω και ουτε καν θα εμπαινα σε σκεψεις!! Γιατι πολυ απλα θα ηταν κατι με το οποιο γεννηθηκα και δεν νομιζω πως θα επρεπε να ντρεπομουν!

Εγώ θα χρησιμοποιούσα τη μέθοδο που ήθελε να χρησιμοποιήσει κι ο Φιλτς!

Εντάξει, θα ήταν σαν να χάνω τη γη κάτω απ'τα πόδια μου όταν θα το συνειδητοποιούσα. Θα είχα μεγαλώσει σ'ένα κόσμο μάγων, σ'ένα σπίτι γεμάτο μάγια και ξόρκια αλλά δε θα γινόμουν ποτέ μια κανονική μάγισσα!
Αφου, λοιπόν, ξεπερνούσα την κατάθλιψή μου θα έκανα τα αδύνατα δυνατά για να βρεθεί μια λύση. Θα δοκίμαζα όποια σκουιμπ-μέθοδο υπήρχε, θα συζητούσα με άλλους μάγους που είχαν σκουιμπ στον στενό φιλικό ή οικογενειακό τους κύκλο, με δυο λόγια δε θα το άφηνα να με πάρει απο κάτω.

^ Δηλαδή κορίτσια θα προτιμούσατε να έχετε για μια ζωή ένα ρόλο κομπάρσου, και να ζείτε σε έναν κόσμο στον οποίο θα έχετε περιορισμένες ικανότητες, και ακόμα πιο περιορισμένες επιλογές για το μέλλον, από το να πάτε να ζήσετε με τους ομοίους σας όπου θα μπορούσατε να ακολουθήσετε τα ταλέντα σας και να διακριθείτε κιόλας;

Εγώ πάντως αν ήμουν Σκουίμπ με τους μαγκλ θα πήγαινα να ζήσω, δε θα επέλεγα μια ζωή στην οποία θα είχα πάντα δεύτερο ρόλο και θα ένιωθα λιγότερη. Εν τέλει, οι μάγοι που γεννιούνται από μαγκλ πηγαίνουν να ζήσουν με τους μάγους. Το ίδιο θα πρέπει να γίνεται και με τους Σκουίμπ

Απαπα!!! Ούτε να το σκέφτομαι δε θέλω..!!!Θα έκλαιγα με μαύρο δάκρυ μιά ζωή!!

Minerva McGonagall έγραψε:^ Δηλαδή κορίτσια θα προτιμούσατε να έχετε για μια ζωή ένα ρόλο κομπάρσου, και να ζείτε σε έναν κόσμο στον οποίο θα έχετε περιορισμένες ικανότητες, και ακόμα πιο περιορισμένες επιλογές για το μέλλον, από το να πάτε να ζήσετε με τους ομοίους σας όπου θα μπορούσατε να ακολουθήσετε τα ταλέντα σας και να διακριθείτε κιόλας;

Εγώ πάντως αν ήμουν Σκουίμπ με τους μαγκλ θα πήγαινα να ζήσω, δε θα επέλεγα μια ζωή στην οποία θα είχα πάντα δεύτερο ρόλο και θα ένιωθα λιγότερη. Εν τέλει, οι μάγοι που γεννιούνται από μαγκλ πηγαίνουν να ζήσουν με τους μάγους. Το ίδιο θα πρέπει να γίνεται και με τους Σκουίμπ

Αυτό ακριβώς.
Ο Φιλτς είναι το ακριβές παράδειγμα του Σκουίμπ που για όλη του τη ζωή δεν κατάφερε να αποδεχτεί το ποιος πραγματικά είναι και έγινε ένας στριμμένος άνθρωπος από τη μιζέρια του.
Να γίνω σαν αυτόν; No thanks.

Να είμαι Σκουίμπ και να ζω στον κόσμο τον μάγων; Δεν νομίζω
Σίγουρα θα πήγαινα να κάνω μία νέα ζωή στον κόσμο των Μαγκλ, αν και θα είχα απογοητευτεί μιας και δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι το καταπληκτικό. Φυσικά, θα προσπαθούσα να το ξεπεράσω και να συνεχίσω, με δυσκολία πάντα. Δεν θα δυσκολευόμουν στην ζωή μου με μάγους γονείς και ίσως να πήγαινα και να τους επισκεπτόμουν.
Σίγουρα η μαγεία θα ήταν ένα μέρος της ζωής μου, αλλά με λίγη προσπάθεια και παρακάλια για να απομακρυνθούν από την μαγεία οι γονείς μου, θα ζούσα ευτυχισμένα σε έναν κόσμο without magic.

Θα ήταν χάλια.. θέλω να πω, να έχεις τη μαγεία δίπλα σου και να μην μπορείς να κάνεις τίποτα? Αλλά θα προσπαθούσα να το δω διαφορετικά.. σαν Μαγκλ που είχε την τύχη να εισαχθεί στον κόσμο των μάγων. Μπορεί και να έφτιαχναν τα πράγματα. Θα έμενα εννοείται στον κόσμο των μάγων. Θα ήταν αχαριστία να γυρίσω την πλάτη μου στην μαγική κοινότητα αφού μπορώ και μου προσφέρεται έστω κι έτσι. Και τα σχόλια των άλλων θα με κατέβαλαν ψυχολογικά αλλά πάντα πρέπει να βρίσκεις τη δύναμη για να συνεχίζεις και να ακούς αυτούς που σε ξέρουν καλύτερα και σε συμβουλεύουν, όχι τους άλλους που ξέρουν μόνο επιφανειακά τι είσαι.

Είναι καλοκαίρι. Εσείς και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς σας περιμένετε με αγωνία τα γράμματα από το Χόγκουαρτς. Το αίμα σας είναι ανόθευτο. Μια μέρα, ο δίδυμος αδερφός/αδερφή σας λαμβάνει το γράμμα του, ενώ εσείς παίρνετε ένα γράμμα που σας λέει ότι δυστυχώς δε θα μπορέσετε να φοιτήσετε στη σχολή επειδή είστε Σκουίμπ. Εσείς, ξέρετε ότι ποτέ δεν είχατε δηλώσει ίχνη μαγείας, αλλά δεν ανησυχούσατε γι'αυτό. Τι θα κάνατε, λοιπόν; (συγγνώμη εάν υπάρχει ήδη ένα παρόμοιο/ίδιο τόπικ!!!)

Θα με επιανε καταθλιψη, θα ηταν χαλια να ειμαι σε μια οικογενια οπου μονο εγω δεν θα ειχα μαγικες δυναμεις και θα ειχα και τον μαγο- διδυμο αδερφο μου να μου το υπενθυμιζει καθε μερα!

Θα ήταν πολύ άσχημοο..να είμαι η μονη που να μην είχα μαγικές ικανότητες..και συγουρα θα δεχομουν κ την απόρριψη πολλών εκτός του Χόγκουαρτς..
Αλλά σιγά σιγά θα δημιουργούσα την δική μ μικρή ζωή στον κόσμο των Μάγκλ..θα πετύχαινα σε άλλους τομείς και θα έκανα πολλούς φίλους..και σύγουρα θα ξεπερνουσα σιγα σιγα το γεγονός οτι ήμουν Σκουίμπ..

Χάλια θα μουν και γω, αλλά αυτό δεν θα με σταματούσε από το να μελετήσω την μαγεία

Θα ετρωγα τα λυσακα μου.

Α πα πα... Ουτε να το σκεφτω δε θελω... Να μην ειχα μαγικες ικανοτητες? Θα ημουν μια κινουμενη γκρινια. Ισως να μετακομιζα με τους Μαγκλ, σε μια ησυχη παραλιακη πολη. Αλλα ν'αφησω τον κοσμο της μαγειας πισω μου... Πικρα!

Θα αυτοκτονουσα. Το πιο σωστο ειναι να δωσεις ενα γρηγορο τελος σε μια δυστυχισμενη ζωη. Σορρυ, αλλα δεν θα το αντεχα, να εχουν ολοι ετοιμα τα μπαουλα τους με περγαμηνες, ρομπες, ραβδια και εγω να αναγκαζομουν να μενω πισω.

Τα τόπικ Εσείς Σκουίμπ; και Τι θα κάνατε αν ήσασταν Σκουίμπ? συγχωνεύτηκαν.

στην αρχη θα μισουσα τον εαυτο μου αλλα μετα ειμαι σιγουρη οτι με τα χρονια θα το ξεπερνουσα!!!θα πηγαινα στον κοσμο τον μαγκλ και στο σχολειο των μαγκλ!!!

Βασικα νταξει..το να μεγαλωνεις με μαγους,να βλεπεις μαγικα και να θαυμαζεις γι αυτο πιστευοντας μια μερα οτι κι εσυ θα τα κανεις αυτα και τελικα ανακαλυπτεις πως εσυ δεν εισαι μαγος...ε,ενταξει!Φυσιολογικο δεν ειναι να στεναχωρη9εις?Εγω αν ημουν Σκουιμπ(που ουτε να το σκεφτομαι 9ελω)πιστευω πως 9α στεναχωριομουν ρε φιλε αλλα θα το ξεπερνουσα!Οχι και να πεσω σε καταθλιψη.Αυτα ειναι για τους δειλους που φοβουνται να αντιμετωπισουν τους αλλους!Εγω κανονικα θα πηγαινα σε σχολειο μαγκλ,θα μαθαινα μαγκλ-μαθηματα και θα ημουν περηφανη που μπορεσα και το ξεπερασα!Βεβαια,θα ημουν ταυτοχρονα και στον κοσμο των μαγων...αλλα οκ,ειπαμε,η ζωη εχει μελλονννν

Αν ήμουν σκουίμπ θα δυσκολευόμουν πολύ να αποδεχτώ πως όλοι γύρω μου έχουν μαγικές ιδιότητες και εγώ όχι.Βασικά δεν ξέρω αν θα κατάφερνα να το αποδεχτώ.Πάντως σίγουρα θα περνούσα διάφορα στάδια κατάθλιψης μαζί με συμπλέγματα κατωτερότητας κτλ.Θα δυσκολευόμουν όμως πολύ να το αποδεχτώ και να πάω να ζήσω με τους μάγκλ το οποίο πιστεύω θα ήταν το καλύτερο και το λιγότερο επόδυνο για μένα.

Θα ένιωθα μεινεκτικά αυτο είναι σίγουρο!!!!!!!
Δεν θα ήθελα να μου σειμβεί (υποθετικά μιλάω) ΠΟΤΕ!!
Αλλά εφόσον θα είχα γεννηθεί Σκουίμπ, το μόνο πράγμα που θα με παρηγωρούσε θα ήταν το γεγονός πως ζούσα στην κοινωνία των Μάγων. Η αντίδρασή μου όμως εξαρτάται από τη συμπεριφορά των γύρω μου.