The Illusionist

Υπόθεση

Βρισκόμαστε στις αρχές του 20ου αιώνα. Ο Άιζενχαϊμ (Έντουαρντ Νόρτον), ένας νεαρός μάγος, που εξαιτίας των μαγικών του δυνάμεων, πολλοί πιστεύουν ότι έχει παρτίδες με το διάβολο, ερωτεύεται παράφορα την πριγκίπισσα Σοφία (Τζέσικα Μπίελ). Παρόλο που ένας τέτοιος έρωτας φαντάζει αδύνατος, εξαιτίας των κοινωνικών τους διαφορών, ο ήρωάς μας δεν το βάζει κάτω. Όμως, τα πράγματα δυσκολεύουν όταν η νεαρή πριγκίπισσα ανακοινώνει ότι αποφάσισε να παντρευτεί το διάδοχο του θρόνου, πρίγκιπα Λεοπόλδο. Η καρδιά του νεαρού μάγου ραγίζει. Ο μοναδικός τρόπος να κερδίσει την αγαπημένη του είναι να χρησιμοποιήσει τις μαγικές του δυνάμεις. Ξόρκια, υπερφυσικές δυνάμεις, μάγια και ό,τι άλλο βάζει ο ανθρώπινος νους, επιστρατεύονται. Στην πορεία, η ασφάλεια ενός ολόκληρου βασιλείου υπονομεύεται προκειμένου να πετύχει ο Άιζενχαϊμ το σκοπό του


Την εχετε δει? Αν ναι, πως σας φανηκε?

Σπόιλερ:

Ακουμε εντυπωσεις!

Νομίζω την έχει χιλιοπαίξει το Star. Τέσπα.

Την είχα δει πριν καιρό και φυσικά την λάτρεψα.
Το πρώτο πράγμα που θυμάμαι αυτή τη στιγμή είναι η εξαιρετική της φωτογραφία και ο μυστηρίωδης Έντουαρτ Νόρτον.
Την είχα δει λίγο μέτα το εκπληκτικό The Prestige και θα την σύγκρινα με την αίγλη και την γοητεία της. Στο μόνο που ίσως υστερεί είναι, όπως λέει και πάνω, στην αποκάλυψη της αλήθειας στο τελος. Ήρθαν όλα απότομα και ξαφνικά, μην αφήνοντας τον θεατή να επεξεργαστεί όλα τα γεγονότα. Όχι ότι θα 'πρεπε μιμηθεί το Prestige, άλλωστε νομίζω την ίδια περίπου περίοδο βγήκαν και τα δύο, απλά αρχίκα χάνεις λίγο τον μπούσουλα.

Πάντως, μια και κάνω μια σύγκριση, το Illutionist ήταν πιο μαγευτικό, πιο ατμοσφαιρικό και πιο γοητευτικό από το Prestige και ασχολήθηκε και με την στάση της άρχουσας τάξης απέναντι σε αυτούς τους νέους τότε διασκεδαστές -γιατί, όπως αποκαλύπτεται άλλωστε, καθαρά αυτό είναι- των μαζών.

Πάρα πολύ καλή ταινία.

κάδος