5 και...αγαπημένα

1.Όταν έφτασα τα 500 ποστς.
2.Όταν μπήκα σε οικογένεια.
3.Ο γάμος μου.
4.Όταν είμουν υποψήφια για Μ.τ.Μ στο Σλύθεριν!
5.Όταν γνώρισα καλύτερα αρκετά μέλη!

Imperio έγραψε:1. Τα μύτινγκς. Από τα μικρά των δυο ατόμων μέχρι εκείνα τα τεράστια που δεν ξέρεις τι ακριβώς συμβαίνει στην άλλη μεριά του τραπεζιού.
2. Εκείνη η πρώτη φορά που δεν ένιωθα ότι πάω σε ένα μύτινγκ φόρουμ αλλά απλά έβγαινα με φίλους.
3. Το Harry World και κυρίως το Durmstrang by night.
4. Τα άτομα που γνώρισα εδώ και ξέρω ότι θα συνεχίσω να τα βλέπω ακόμα κι αν -χτύπα ξύλο- σταματήσει να υπάρχει το φόρουμ.
5. Τα Χριστούγεννα του 2011. Και η ταινία μαζί με τα παρατρεχάμενα της.

Ακριβώς τα ίδια

Δεν νομίζω ότι υπήρχε και καμιά άσχημη μέρα στο φόρουμ εδώ που τα λέμε .Πάντοτε όποτε έμπαινα μέσα χαιρόμουν να ποστάρω,χαιρόμουν να βλέπω νέες απαντήσεις σε χαρριποτερικά,να γνωρίζω και άλλα μέλη κοκ.Πάντοτε ένιωθα φιλικά και ευχάρστα μέσα στην φορουμονική μας οκογένεια και σίγουρα νιώθω πραγματικά χάλια για τον τελευταίο καιρό που δεν πολυμπαίνω.Οι μέρες όμως δεν παίζει να ξεχάσω ποτέ μου είναι:
-Η μέρα που εγγράφηκα στο φόρουμ.Ήταν βασικά μέρα άνγχους,γιατί συναίβησαν αρκετά που μου χάλασαν λίγο την χαρά μου αλλά το γεγονός ότι μπόρεσα να κάνω τα πρώτα που ποστ και γευτώ το καλωσόρισμα μελών που τότε δεν γνώριζα αλλά τα είχα συμπαθήσει με τον καιρό(και απ την πρώτη στιγμή)ήταν πραγματικά αξέχαστο.
-Όταν έστειλα το τεστ του Καπέλου(την αμέσως επόμενη μέρα)και κατατάχθηκα στο Ράβεν.Ήταν υπέροχο,γιατί ήταν και ο ένας απο τους δύο κοιτώνες που ήθελα να μπω,ίσως και περισσότερο.Και επείσης ότανμε καλωσόρισαν και στον κοιτώνα και άρχισα να βλέπω καινούρια τόπικς,έα μέλη κλπ κλπ!!
-Όταν έστειλα πρώτη μου φορά συμμετοχή στο Ράβενγκλοου.Ένιωσα υπέροχα,ένιωσα χρήσιμος για τον κοιτώνα μου(που τον λατρεύω)και φυσικά το ίδιο χαιρόμουν και κάθε φορά που ξαναέστελνα συμμετοχή.
-Όταν εντάχθηκα στο Μπομπατόν.Μου άρεσε πραγματικά πολύ η ιδέα μιάς δεύτερης σχολής,πέραν του Χόγκουαρτς,και τελικά κατάφερα να μπω σε μία!
-Όταν κατέβηκα υποψήφιος στον Αίθριο του Υπουργείου μόλις δυό μηνών μέλος.Είχα απίστευτο τρακ και συνεχώς μετρούσα τις ψήφους,το ίδιο ίσχυε και για όλες τις μετέπειτα μερες.Και φυσικά η μέρα που μπήκα και έμαθα ότι βγηκα ΜτΜ,ήταν μάλλον η ομορφότερη απο όλες και δεν τη ξεχνάω με τίποτα.

1. Το πρώτο μου μύτινγκ με την Ανθή.Δε θα το ξεχάσω και να ξέρει ότι τη λατρεύω. Φυσικά και όλα τα μύτινγκ που ακολούθησαν με όλα τα παιδιά ανεξαιρέτως. Στιγμές μοναδικές για τις οποίες είμαστε ακόμη στο φόρουμ.

2. Το καλοκαίρι του 2011 και οι μεταμεσονύχτιες συζητήσεις είναι κάτι που μου έχει μείνει για το γέλιο και το ατέλειωτο κάψιμο με λατρεμένα μέλη.Για μένα ήταν και γενικότερα ένα μοναδικό καλοκαίρι και γιατί είχα τελειώσει με το σχολείο και δεν είχα έγνοιες αλλά και γιατί ήρθα πιο κοντά με πολλά άτομα.

3. Το βραβείο του γνησιότερου Ράβενκλοου στα golden snitches. Ήταν κάτι που εκτίμησα πάρα πολύ γιατί μου έδωσε όρεξη να συνεχίσω τη δουλειά στον κοιτώνα.

4. Τα Χριστούγεννα που πέρασαν. Ήταν μια μοναδική ατμόσφαιρα και κάθε φορά που έμπαινες στο φόρουμ χαιρόσουν να βλέπεις Χριστουγεννιάτικα ποστ, πάρτι, ευχές και όλα τα συναφή.

5. Και τέλος τα άτομα που γνώρισα και είμαι σε διαρκή επικοινωνία. Τα θεωρώ φίλους και τους στέλνω μήνυμα ή τους τηλεφωνώ όταν χρειάζομαι κάτι ή θέλω να μιλήσω με κάποιον, και το πιο περίεργο είναι ότι μερικά από αυτά τα μέλη δεν τα έχω συναντήσει κιόλας. Είναι μοναδικό να γνωρίζεις τόσο όμορφα άτομα. Είναι μαγεία.

Το καλύτερο για εμένα είναι το ότι είμαι ακόμα εδώ... Μπορεί η συμμετοχή και η κινητικότητά μου να έχει μειωθεί, αλλά μετά από 5 χρόνια εξακολουθώ να είμαι εδώ. Και χαίρομαι που θυμάμαι και τα 5 χρόνια λειτουργίας του φόρουμ.

Οι στιγμές είναι άπειρες, οι φάσεις και τα άτομα. Ειδικά τα άτομα, δεν είναι πολλά, αλλά είναι μοναδικά.