Το πιο Συγκλονιστικό Γεγονός Ever

Νομίζω, ο θάνατος του Μούντι.
Αν και φυσικά, δε νομίζω πως είναι το πιο συγκλονιστικό γεγονός του βιβλίου.
Ήταν ο τελευταίος άνθρωπος που περίμενα ποτέ ότι θα πέθαινε, για τους λόγους που ανέφερε και η Ερμιόνη στο βιβλίο.
Ήταν σκληροτράχηλος, πάντα εκεί, πηγή δύναμης και αποφασιστικότητας, ποτέ δεν περίμενα ότι θα πεθάνει.
Πραγματικά έπαθα σοκ, μούδιασα.
Για την ώρα αυτό είναι που θυμάμαι πιο έντονα αλλά θα επανέλθω.

Ο θανατος του Φρεντ. Οταν διαβαζα εκεινο το σημειο στο βιβλιο, που ελεγε οτι ειδε του πτωμα του Φρεντ, ηθελα να το πεταξω στο πατωμα και να αρχισω να κλαιω. Ναι μεν γιατι στενοχωρηθηκα αφου λατρευα τον Φρεντ, αλλα περισσοτερο επειδη μπηκα στην θεση του Τζορτζ. Ηταν παντα μαζι, ειχαν μαγαζι μαζι, εκαναν πλακες μαζι, μιλουσαν μαζι, ηταν σαν ενα. Και δεν αντεχα απλα να σκεφτομαι οτι πεθανε ενας απο τους διδυμους.

^Αυτό.
Βασικά, πριν φτάσω στο σημείο του θανάτου του, μου είχε πει μια φίλη μου ότι πεθάνει κι εγώ δεν την πίστευα γιατί νόμιζα ότι το έκανε για πλάκα για να στεναχωρηθώ. Και όταν το διάβασα στο βιβλίο ήμουν κάπως: .
Δεν περίμενα με τίποτα ότι θα πεθάνει ο Φρεντ.

Νομιζω ηταν ο θανατος τις Χεντβιχ ηταν η στιγμη που επαθα το σοκ δεν περιμενα ποτε οτι θα μπορουσε να σκοτωσει τη κουκουβαγια ωστε να σωσει το Χαρι...Οσο για την ταινια με αγκιξε περισσοτερο η στιγμη με το θανατο του Σνειπ δεν ξερω αλλα ο αλαν καταφερε να πω οχι ρε γ***** μην παθεις τιποτα

Μα φυσικά και ήταν η Μεγάλη Μάχη. Μιλάμε για Β' Μαγικό Πόλεμο που μας θυμίζει τον δικό μας Β' Παγκόσμιο.
Η τυραννία του Βόλντεμορτ στα ύψη, το ίδιο και οι εκτελέσεις γεννημένων από Μαγκλ. Επικρατεί ένα χάος και όλα αντιμετωπίζονται στο Χόγκουαρτς με έναν πόλεμο που κοστίζει τη ζωή σε αθώους και υπεύθυνους.
Συγκλονιστικό και τραγικό θα έλεγα. Αυτό άλλαξε ριζικά τα πράγματα στο μαγικό κόσμο, αφού ξημέρωσε μια νέα μέρα για τους μάγους που είχαν απαλλαγεί από το δικτατορικό καθεστώς του Σκοτεινού Άρχοντα.

Τί θα γίνει Τάσους, έχουμε ορεξούλες για τόπικς σήμερα;
Ο θάνατος του Ντάμπλντορ. Κανείς δε μπορούσε να πιστέψει πως ένας τόσο σοφός και έξυπνος άνδρας όπως ο Άλμπους Ντάμπλντορ θα πέθενε με τέτοιο τρόπο. Βέβαια αργότερα μαθαίνουμε ότι άλλος ήταν ο λόγος που έγινε αυτό, αλλά και πάλι υποβιβάζετε πολύ σαν Ντάμπλντορ, όπως τον ξέρουμε.

Η Επιστροφή του Βόλντεμορτ!Το γεγονός που με ταρακούνησε απίστευτα πολύ.Απο εκεί που παρακολουθούσαμε το τρίαθλο μαγείας,βρεθήκαμε να παρακολουθούμε την αναγέννηση του Βόλντεμορτ.Όταν επέστρεψε πλέον ήταν πανίσχυρος και μπορούσε να αρχίσει και πάλι απο την αρχή τις εγκληματικές του ενέργειες και τον Πόλεμο που έκανε με τους μάγους.Οι περισσότεροι απο τους ακολούθους του είχαν επιστρέψει στο κάλεσμα του με το σημάδι και έτσι ο Βόλντεμορτ σχημάτισε για δεύτερη φορά τον κύκλο του.Και αργότερα κόντεψε να σκοτώσει τον Χάρι στην θανάσιμη μονομαχία του μαζί του,όπου τα μόνα που τον έσωσαν ήταν οι όμοιοι πυρήνες των ραβδιών του Χάρι και του Τομ και τα πνεύματα των γονιών του.Και με ταρακούνησε ακόμη περισσότερο το ότι η αναγέννηση του Βόλντεμορτ σημαδεύτηκε απο τον Ποντικοουρά,το σκουλίκι που πρόδοσε τους καλύτερους του φίλους του οδηγόντας του στον θάνατο και που θα έμπαινε στο τρίτο βιβλίο στο Αζκαμπάν,τώρα επέστρεψε λόγω της δειλίας του τον Λόρδο Βόλντεμορτ και ξαναθύμησε στην μαγική κοινότητα τις όμορφες σκοτεινές εποχές που πέρασε μαζί του.

Σε ολοκληρο το 7ο βιβλιο, ειδικα στο κεφαλαιο "Η ζωη και τα ψεματα του Αλμπους Νταμπλντορ" |:
Επιπλεον, στο σινεμα οταν εβλεπα το Χογκουαρτς να καιγεται ημουν ακριβως οπως το gif που εβαλες..

Ο θανατος του Φρεντ! Παρ'ολο που λυπηθηκα περισσοτερο με τον θανατο του Νταμπλντορ, με τον Φρεντ πραγματικα εμεινα! Δεν θα φανταζομουν με τπτ οτι ειναι απ'τους χαρακτηρες που θα πεθαιναν στο τελος

Δεν μπορώ να αποφασίσω.Ή ο θάνατος της Χέντβιχ ή του Νόμπι ή του Φρεντ.Ήταν και οι τρεις πολύ ξαφνικοί και άδικοι.

Το πιο φορτισμένο σημείο για μένα ήταν στο 6ο βιβλίο, από τότε που πήγαν ο Χάρι και ο Ντάμπλντορ στη σπηλιά. Σε όλη τη διαδρομή, με τις περιγραφές με τα πτώματα, τα νερά, το σκοτάδι, τον πόνο στα μάτια του Ντάμπλντορ, λέω "ντάξει, θα μας μείνει στον τόπο. " Και εκεί που προσπαθείς να αποδεχτείς το γεγονός ότι πεθαίνει ο Ντάμπλντορ, σε αυτή την σκοτεινή σπηλιά, ο Χάρι καταφέρνει να τον γυρίσει στο Χόγκουαρτς και όλα δείχνουν να είναι ήρεμα πάλι και αρχίζεις να πιστεύεις πως ο Ντάμπλντορ θα σταθεί και πάλι στα πόδια του και όλα θα γίνουν όλα όπως πριν. Προσπαθείς να ξεπεράσεις το αρχικό σοκ και μπααααμ ο Ντάμπλντορ αβαντίζεται από τον Σνέιπ και σε κάνει ράκο από το κλάμα. Ε όχι ρε φίλε, θεά Ρόουλινγκ, γιατί παίζεις μαζί μας;

Εννοείται η μάχη στις 2 Μαΐου στο Χόγκουαρτς ήταν η πιο συγκλονιστική. Επίσης οι θάνατοι που με σόκαραν ήταν της Χέντβιχ, του Σίριου, του Σνέιπ, του Ντόμπι, του Μούντι, του Φρεντ, του Λούπιν, της Τονκς... Να μην τα πολυλογώ βασικά, όλοι οι θάνατοι... Έκλαψα πάρα πολύ...

Εεε, δεν είναι ακριβώς γεγονός... γεγονότα θα έλεγα. Αλλά το γράφω εδώ γιατί "δημοσιοποιήθηκαν" όλα μαζί... είναι οι "μεγάλες αποκαλύψεις" της κιβωτού των στοχασμών, οι αναμνήσεις του Σνέιπ, στο έβδομο βιβλίο... πραγματικά με στέλνουν αδιάβαστη!

Μάρθα!

Συγκλονίστηκα με τους περισσότερους θανάτους...
Χέντβιχ, Ντόμπι, Φρεντ, Λούπιν, Τονκς...
Πολύ κλάμα
Στην ταινία έκλαψα περισσότερο με τον Φρεντ και το Ντόμπι.
Και φυσικά με το σχολείο που καταστρεφόταν. Το είχα συνηθίσει να είναι πάντα εκεί και ξαφνικά πάει...

Aggeliki Lupin έγραψε:Συγκλονίστηκα με τους περισσότερους θανάτους...
Χέντβιχ, Ντόμπι, Φρεντ, Λούπιν, Τονκς...
Πολύ κλάμα
Στην ταινία έκλαψα περισσότερο με τον Φρεντ και το Ντόμπι.
Και φυσικά με το σχολείο που καταστρεφόταν. Το είχα συνηθίσει να είναι πάντα εκεί και ξαφνικά πάει...

Συμφωνώ πάρα πολύ σε αυτό... ειδικά το σχολείο, ήταν το μόνο μέρος που ήμουν πάντα σίγουρη ότι θα είναι ασφαλές, ακέραιο και άθικτο... και ξαφνικά, καταστρέφεται! ήταν απλώς απίστευτο!

Ξεχασα να αναφερω την πρωτη φορα στο Υπουργειο Μαγειας!
Ποσο υπεροχη στιγμη. *.*

Ο θανατος του Νταμπλι

Ο θάνατος του Φρεντ Δεν το περίμενα με τίποτα και μόλις το διάβασα έμεινα Και λυπήθηκα τόσο πολύ για τον Τζορτζ που μου ερχόταν να βάλω τα κλάματα Πάντα σκεφτόμουν τον Φρεντ και τον Τζορτζ μαζί,δεν μπορούσα να τους σκεφτώ χωριστά.Και ξαφνικά έμεινε μόνος ο Τζορτζ...Γιατί,γιατί,γιατί;;;;; Τον λάτρευα σαν χαρκτήρα τον Φρεντ είχε τόσο γέλιο.Δεν γράφω άλλα για τον Φρεντ γιατί θα βάλω τα κλάματα
Το δεύτερο πιο δυγκλονιστικό γεγονός για μένα ήταν ο θάνατος του Ρέμους και της Τονκς. Είναι το αγαπημένο μου ζευγάρι και, αν και είχα ένα προάισθημα πως θα είχαν κακό τέλος, το έμαθα έμεινα Τόσους άλλους μπορούσε να σκοτώσει η συγγραφέας, έπρεπε αυτούς; Έλεος

Αχ ναι...
Πόσο με στενοχωρησε που εμενει ορφανός ο μικρός Τέντι...

Θα'λεγα ο θάνατος και οι αναμνήσεις του Σνέιπ και ο θάνατος του Σείριου, δεν μπορούσα να το πιστέψω εκτός από ότι δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω...

Ο Θανατος της Μπελλατριξ

με τον θανατο του τομπι

Οι αναμνήσεις του Σνέιπ στην Κιβωτό των Στοχασμών,με συγκίνησαν βαθιά...αποκαλύφθηκε κάτι που ήταν κρυφό τόσα χρόνια,και ο καθηγητής που όλοι αντιπαθούσαν αποδείχτηκε πόσο ήρωας ήταν και πόσο γενναία φέρθηκε...!

Ο θάνατος του Φρεντ και οι αναμνήσεις του Σνέιπ.Κυρίως στην ταινία,οι τελευταίες αναμνήσεις του Σνέιπ ήταν πραγματικά πολύ συγκινητικές(έχυσα δάκρυ εγώ...!)