από Mrs Lovett Σαβ Μαρ 10, 2012 7:00 pm
Ο Χάρι σκέφτηκε τα συγκεκριμένα πρόσωπα γιατί ήταν σίγουρος ότι τον αγαπούσαν και τους αγαπούσε.Εκτός από τους γονείς του,που πάντα όνειρο του ήταν να τους συναντήσει,με το Σείριο αλλά και με τον Λούπιν είχε αναπτύξει μια σχέση οικειότητας όπου μπορούσε να τους εκμυστηρευτεί χωρίς φόβο, τις ανασφάλειες και τα προβλήματα του.Με τον Ντάμπλντορ είχε μια διαφορετική σχέση δάσκαλου-μαθητή όπου μερικές φορές ήταν αποστασιοποιημένη εξαιτίας του φόβου του Ντάμπλντορ να εμπιστευτεί στον Χάρι, πράγματα για τον ευατό του και την οικογένεια του.
Ο πραγματικός λόγος όμως,που δεν επιθυμούσε την παρουσία του Ντάμπλντορ σε μια τέτοια κατάσταση,ήταν γιατί ο Χάρι ήταν μπερδεμένος και θυμωμένος με τον Ντάμπλντορ εκείνη τη στιγμή.Ο Χάρι είχε περάσει εκείνο τον χειμώνα αμφισβητώντας και αποκαθηλώνοντας το προτυπο του, εξαιτίας των πληροφοριών που μάθαινε.
Αν και προς το τέλος αποφασίζει να εμπιστευτεί τις προθέσεις του Ντάμπλντορ παρόλο που ακόμα είναι θυμωμένος για τα μυστικά του,μαθαίνει μέσα απο τις αναμνήσεις του Σνέιπ πως ο Ντάμπλντορ ήξερε για τον απαραίτητο θάνατο του Χάρι.
Μετά από αυτό,κάποια στιγμή σκέφτεται: η προδοσία του Ντάμλντορ ήταν αναμενόμενη.Ηταν σίγουρο ότι θα υπαρχει ένα μεγαλύτερο σχέδιο για το ευρύτερο συμφέρον.
Ο Χάρι ήταν θυμωμένος γιατί πίστευε ότι ο Ντάμλντορ τον χρησιμοποίησε για να πετύχει τους σκοπούς του.Πίστεψε πως δε τον αγάπησε ,αλλά ότι τον αντιμετώπισε ως όργανο ενός μεγαλύτερου πλάνου.Ήταν θυμωμένος για την έλλειψη εμπιστοσύνης και την μυστικοπάθεια.
Όταν πήγε να παραδοθεί,δεν ήθελε να ακούσει λογικές συμβουλές σε περίπλοκα σχέδια,αλλά λόγια αγάπης και παρηγοριάς.
Ο Χάρι συγχώρεσε τον Ντάμπντορ στη λίμπο,όταν μπόρεσε να κατανοήσει τη συμπεριφορά και τις προθέσεις του μεντορα του και να αποδεχτεί πως ήταν ένας άνθρωπος με πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.
