Lord Voldemort: Η υποχώρηση;

Πιστευω πως κανεις δεν θα μπορουσε να μεταπισει τον Βόλντεμορτ. Ισως ομως αν δεν εμπενε ποτε στο Χογκουατς να μην καταφερνε ποτε να γινει ατο που εγινε.

Δυστυχώς όλα δείχνουν πως δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς.Εκείνο το εντεκάχρονο αγόρι που συνάντησε ο Ντάμπλντορ στο ορφανοτροφείο είχε ήδη χαράξει την πορεία του.Περίεργο βέβαια,τα περισσότερα παιδιά σε αυτήν την ηλικία δεν ασχολούνται καν με τέτοια θέματα ούτε έχουν τέτοιες ανησυχίες.Ο Τομ φαντάζει να είναι προορισμένος να γίνει ο Βόλντεμορτ και αυτό είναι τρομακτικό.

Η ευκαιρία δόθηκε όταν πάτησε το πόδι του στο Χόγκουαρτς.Ήρθε σε επαφή με άλλα παιδιά,έγινε μέρος μιας οικογένειας που ποτέ του δεν είχε,απέκτησε ένα σπίτι.Και πάλι,όλα αυτά με τα διέστρεψε με έναν τελείως σατανικό τρόπο.Οι φίλοι έγιναν αυλή και ακόλουθοι,θανατοφάγοι μετέπειτα,το Χόγκουαρτς έγινε η κληρονομιά του και το μέρος που θα του πρόδιδε κύρος,οι καθηγητές του τα πιόνια στον σκοπό που είχε.Ήταν ίσως η πρώτη μεγάλη ευκαιρία του Βόλντεμορτ να αλλάξει,το πιστεύω ακράδαντα.Θα μπορούσε να ζήσει την ζωή που τόσο σκληρά στερήθηκε.Αλλά...

Αποφάσισε να δολοφονήσει το παρελθόν του,να φτιάξει το προσωπείο του Λόρδου.Να φτιάξει πεμπτουσιωτές,να γίνει αθάνατος.Στα 16 του και είναι ήδη μια τελειωμένη υπόθεση.Η μία και μοναδική ευκαιρία του φαντάζει πια χιλιάδες χρόνια μακριά.Δεν πιστεύω ότι υπήρχε πια δρόμος επιστροφής.

Αυτό που θα πω μπορεί να φανεί ουτοπικό αλλά αν ίσως κάποιος του μιλούσε με ψυχραιμία για το πόσο καλύτερη θα ήταν η ζωή χώρις τον πόλεμο που προκόλεσε ίσως να τον μετέπειτε...Αλλά μάλλον λέω χαζομάρες...

Amycus έγραψε:Δυστυχώς όλα δείχνουν πως δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς.Εκείνο το εντεκάχρονο αγόρι που συνάντησε ο Ντάμπλντορ στο ορφανοτροφείο είχε ήδη χαράξει την πορεία του.Περίεργο βέβαια,τα περισσότερα παιδιά σε αυτήν την ηλικία δεν ασχολούνται καν με τέτοια θέματα ούτε έχουν τέτοιες ανησυχίες.Ο Τομ φαντάζει να είναι προορισμένος να γίνει ο Βόλντεμορτ και αυτό είναι τρομακτικό.

Η ευκαιρία δόθηκε όταν πάτησε το πόδι του στο Χόγκουαρτς.Ήρθε σε επαφή με άλλα παιδιά,έγινε μέρος μιας οικογένειας που ποτέ του δεν είχε,απέκτησε ένα σπίτι.Και πάλι,όλα αυτά με τα διέστρεψε με έναν τελείως σατανικό τρόπο.Οι φίλοι έγιναν αυλή και ακόλουθοι,θανατοφάγοι μετέπειτα,το Χόγκουαρτς έγινε η κληρονομιά του και το μέρος που θα του πρόδιδε κύρος,οι καθηγητές του τα πιόνια στον σκοπό που είχε.Ήταν ίσως η πρώτη μεγάλη ευκαιρία του Βόλντεμορτ να αλλάξει,το πιστεύω ακράδαντα.Θα μπορούσε να ζήσει την ζωή που τόσο σκληρά στερήθηκε.Αλλά...

Αποφάσισε να δολοφονήσει το παρελθόν του,να φτιάξει το προσωπείο του Λόρδου.Να φτιάξει πεμπτουσιωτές,να γίνει αθάνατος.Στα 16 του και είναι ήδη μια τελειωμένη υπόθεση.Η μία και μοναδική ευκαιρία του φαντάζει πια χιλιάδες χρόνια μακριά.Δεν πιστεύω ότι υπήρχε πια δρόμος επιστροφής.

γτ πρέπει πάντα να ποστάρεις τόσο τέλειες απαντήσεις που να μην μπορώ να προσθέσω κάτι
όπως καταλάβατε συμφωνώ απόλυτα

δεν θα αποχορουσε ποτε ο βολντερμορτ νομιζω

Οχι οχι φυσικα! Δεν ειναι απο τους ανθρωπους που θα τα παραταγαν ευκολα!

Δεν νομιζω να τα παραταγε με τιποτα ... Βολντι ειναι αυτος

Ο Βολντι δεν θα τα παραταγε ο κοσμος να γυρνουσε αναποδα ηταν ξεροκεφαλος

Η αλήθεια είναι ότι ο Βόλντερμορντ δεν είναι από τους ανθρώπους που παραδέχονται την ήττα τους. Βασικά γενικά δεν είναι άνθρωπου αισθάνεται (μιας κι όπως όλοι ξέρουμε δεν έχει αισθήματα). Οπότε το αποκλειώ να υποχωρεί, να δειλιάζει και να φοβάται. Από μικρός φαινόταν πως είναι ξεχωριστός, το μόνο που δε ξέραμε ηταν αν είναι ξεχωριστός με τη καλή ή τη κακιά έννοια. Κι αυτό το ανακαλύψαμε.Δυστηχώς συμφωνώ απόλυτα μ' αυτό που είπε ο Amycus λίγα ποστ πιο πάνω: Εκείνο το εντεκάχρονο αγόρι που συνάντησε ο Ντάμπλντορ στο ορφανοτροφείο είχε ήδη χαράξει την πορεία του.

Ο Βολντεμορτ δεν θα μπορουσε ποτε να αλλαξει,εκτος ισως αν η μητερα του Μεροπη δεν πεθαινε στην γεννα και του εδεινε μητρικη αγαπη αντι ο ιδιος να μεγαλωσει σε ενα ορφανοτροφειο.Ισως να αλλαζε και αν ο Νταμπλντορ ειχε κανει μαζι του μια πολυ σοβαρη συζητηση και να του αλλαζε καπως τα μυαλα.

Αν δεν έμπαινε στο Χόγκουαρτς θα έμενε στο σημείο να βασανίζει κάποιους με την μαγεία του και μέχρι εκεί.Ή θα τον έβαζαν στο τρελοκομείο ή στο Αζκαμπάν:"Φυλακές για παιδιά .Το πολύ πολύ να έμενε στον Άγιο Μάνγκο και να μην είχε καταφέρει τίποτα.

Amycus έγραψε:Δυστυχώς όλα δείχνουν πως δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς.Εκείνο το εντεκάχρονο αγόρι που συνάντησε ο Ντάμπλντορ στο ορφανοτροφείο είχε ήδη χαράξει την πορεία του.Περίεργο βέβαια,τα περισσότερα παιδιά σε αυτήν την ηλικία δεν ασχολούνται καν με τέτοια θέματα ούτε έχουν τέτοιες ανησυχίες.Ο Τομ φαντάζει να είναι προορισμένος να γίνει ο Βόλντεμορτ και αυτό είναι τρομακτικό.

Η ευκαιρία δόθηκε όταν πάτησε το πόδι του στο Χόγκουαρτς.Ήρθε σε επαφή με άλλα παιδιά,έγινε μέρος μιας οικογένειας που ποτέ του δεν είχε,απέκτησε ένα σπίτι.Και πάλι,όλα αυτά με τα διέστρεψε με έναν τελείως σατανικό τρόπο.Οι φίλοι έγιναν αυλή και ακόλουθοι,θανατοφάγοι μετέπειτα,το Χόγκουαρτς έγινε η κληρονομιά του και το μέρος που θα του πρόδιδε κύρος,οι καθηγητές του τα πιόνια στον σκοπό που είχε.Ήταν ίσως η πρώτη μεγάλη ευκαιρία του Βόλντεμορτ να αλλάξει,το πιστεύω ακράδαντα.Θα μπορούσε να ζήσει την ζωή που τόσο σκληρά στερήθηκε.Αλλά...

Αποφάσισε να δολοφονήσει το παρελθόν του,να φτιάξει το προσωπείο του Λόρδου.Να φτιάξει πεμπτουσιωτές,να γίνει αθάνατος.Στα 16 του και είναι ήδη μια τελειωμένη υπόθεση.Η μία και μοναδική ευκαιρία του φαντάζει πια χιλιάδες χρόνια μακριά.Δεν πιστεύω ότι υπήρχε πια δρόμος επιστροφής.

Η απάντηση με καλύπτει απόλυτα!

Ίσως μόνο αν δεν είχε μεγαλώσει σε ορφανοτροφείο αλλά σε μια οικογένεια που του έδινε αγάπητα πράγματα να ήταν διαφορετικά.

Συμφωνώ απόλυτα. Άσε που, ο Βόλντεμορτ δεν έχει ψυχή, δεν έχει ιδέα από φιλία ή αγάπη γιατί ποτέ δεν του δώθηκε η ευκαιρία...Οπότε η μόνη περίπτωση που μας μένει για να υποχωρήσει , είναι ...η περίπτωση που θα έβρισκε κανένα πλαστικό χειρούργο σε καλή τιμή για να του επιδιορθώσει τη μυτούλα...

Στον Τομ παρουσιάστηκε ήδη μιά ευκαιρία στο παρελθόν του για να εξιλεωθεί απο τον Ντάμπλντορ.Του ζητήθηκε να επιστρέψει όλα τα κλεμμένα πράγματα πίσω στους ιδιοκτήτες του.Αργότερα ο Τομ γνώρισε το Χόγκουαρτς και άλλα παιδιά που δεν είχαν καμία σχέση με τα παιδιά του ορφανοτροφείου.Και εκεί θα του δόθηκαν ανάλλογες ευκαιρίες για να πάρει τον ίσιο δρόμο.Όμως όχι,ο Τομ δεν εκμεταλεύτηκε ούτε μία απο αυτές.Τα κλεμμένα πράγματα τα επέστρεψε απο φοβία,προτίμησε να μην κάνει φίλους στο Χόγκουαρτς αλλά και όσους είχε-αν είχε-το πιό πιθανό είναι να τους εκμεταλεύτηκε και αυτούς όπως όλο τον κόσμο.Οι καθηγητές του παραδεχόντουσαν πως ήταν ένας εκπληκτικός μαθητής μπροστά του ακριβώς.Στο άκουσμα τόσων καλών λόγων ο Τομ θα έπρεπε όλα αυτά να τα "αλέσει" στο μυαλό του και να σκεφτεί σοβαρά αν ήθελε όντως να ακολουθήσει αυτήν την πορεία που χάραξε εκείνη την περίοδο με το μυαλό του,να γίνει δηλαδή μιά μέρα ο Λόρδος Βόλντεμορτ.Ίσως εάν το σκεφτόταν πάρα πολύ σοβαρά και έβλεπε όλα τα θετικά που μπορεί να έχουν οι καλοί(γιατί είναι βέβαιο πως ο Βόλντεμορτ δεν ήξερε τα πλεονεκτήματα που έχουν οι καλοί)ίσως και κλονιζόταν σημαντικά η επιθυμία του να γίνει ο σκοτεινότερος μάγος όλων των εποχών.Εάν είχε και κάμποσους φίλους(πραγματικούς φίλους,όχι ψευτοπαρέα)που να τον έκαναν να καταλάβει την έννοια της φιλίας,ίσως και να άλλαζε λογική.Το μίσος και η οργή του Τομ που είχε συσσορευτεί τόσα χρόνια στην ψυχή του θα μπορούσε να εξαφανιστεί και να αρχίσει ένας "νέος" Τομ,πολύ καλύτερος.
Ο Βόλντεμορτ μπορούσε να σταματήσει να σκέφτεται τέτοια πράγματα(να νικήσει τον θάνατο,να γίνει ο ισχυρότερος όλων κλπ),το πρόβλημα είναι πως ο ίδιος δεν ήθελε να διώξει το κακό απο μέσα του.Ήθελε συνέχεια να σκέφτεται με τον κακό και πονηρό τρόπο και η ιδέα πως μπορεί κάποτε να γινόταν ο Λόρδος Βόλντεμορτ που όλοι ξέρουμε ήταν απλά το μεγαλύτερο του όνειρο.Το κακό είχε αρχίσει απο τότε που χρησιμοποιούσε τις δυνάμεις του ενάντια στα υπόλοιπα παιδιά του ορφανοτροφείου του επείτηδες.Το αποτέλεσμα ήταν να του "καρφωθεί" στο μυαλό η ιδέα πως εκείνος έχει το πάνω χέρι.Και αυτό το σκεφτόταν στα πρώτα έντεκα του χρόνια λίγο προτού γνωρίσει τον Ντάμπλντορ.Λίγο πριν αρχίσει να μπαίνει στην εφηβία.Τα χρόνια αυτά είναι και τα πιό κρίσιμα για την διαμόρφωση του χαρακτήρα μας και ο Τομ είχε διαμορφώσει κατάλληλα τον δικό του χαρακτήρα.Ο Ντάμπλντορ του έδωσε την ευκαιρία να το ξανασκεφτεί χωρίς όμως να φανταστεί ότι ο Τομ απλά μετά απο τόσα χρόνια μίσους,μοναξιάς,αδικίας και αποξένωσης συνήθισε τόσο πολύ στον κακό και άδικό εαυτό του που τον λάτρεψε.Λάτρεψε την ιδέα ότι μπορεί να πειράξει και να αδικήσει τους άλλους και αυτό καθορίστηκε στην ηλικία των 16 όταν σκότωσε τον πατέρα του και τους παππούδες του και έφτιαξε και τον πρώτο Πεμπτουσιωτή.Ήξερε πως πλέον ο δρόμος της επιστροφής είχε χαθεί για τον ίδιο και αυτό ήθελε.Να σταματήσει να υποκρίνετε τον καλό και να είναι αυτός όχι πραγματικά που ήταν αλλά αυτός που απλά ήθελε να είναι.
Οπότε θεωρώ πως η ευκαιρία του απο τον Ντάμπλντορ καλώς και του δόθηκε όμως μάλλον έπρεπε να δοθεί πολύ πιό πριν.Όταν ακόμη ήταν πάρα πολύ νέος και δεν είχε γνωρίσει ακόμη το μίσος και την μοναξιά αλλά ούτε και να ελένγχει τις δυνάμεις του.

Όχι και βέβεια όχι
Ο Λόρδος ήταν πιστός στα πιστεύω του κανένας δεν θαμπορούσε να του αλλάξει γνώμη

Και εγω με το Θανο συμφωνω.

Αν καψουρευότανε ίσως!!!!

πιστεύω πως αν δεν πήγαινε στο Χογκουαρτς πάλι θα γινόταν αυτό που ήταν, γιατί οι δυνάμεις του έβγαιναν αυθόρμητα. Τα παιδιά στο ορφανοτροφείο είχαν πάθει πολλά. Εγώ πιστεύω πως αν ο Ντάμπλιντορ τον σκότωνε ή του έπαιρνε τις δυνάμεις με κάποιο τρόπο δεν θα μπορούσε να αγγίξει ούτε μυρμήγκι.

Λοιπόν: Ο Βόλντι συλλήφθηκε υπό την επιρροή ερωτικού φίλτρου άρα δεν μπορούσε να αγαπήσει αληθινά. Δεν καταλάβαινε το μόνο πράγμα που μπορούσε να νικήσει τις σκοτεινές τέχνες: την αγάπη. Έτσι για αυτόν οι σκοτεινές τέχνες μοιάζαν ακατανίκητες. Έτσι βυθίστηκε πάρα πολύ βαθιά σε αυτές. Ως γνωστόν οι σκοτεινές τέχνες διαφθείρουν τον μάγο. Αυτός είναι ο λόγος που ο Βόλντι έχασε την φυσική του μορφή, την ομορφιά του. Επίσης βυθίστηκε σε μια ιδεολογία η οποία είναι πολύ παρόμοια με τον ναζισμό. Ήθελε να κυριαρχίσει τον κόσμο. Τίποτα δεν τον σταματούσε, είχε χάσει κάθε ανθρωπιά με τα 'πειράματα' που είχε κάνει στο σώμα του. Ο μόνος που μπορούσε να σταματήσει τον εαυτό του ήταν ο ίδιος. Όπως η Τζοάν μας λέει, ο Βόλντι είχε εισάγει στο σώμα του κάποιες σταγόνες καλοσύνης και έτσι άν είχε μετανωήσει τα αποτελέσματα θα ήταν τρομερά. Όπως του λέει και ο Χάρι ''μετάνοιωσε είναι η μόνη σου ευκαιρία'' Ίσως αν μετάνοιωνε βαθιά μέσα του θα μπορούσε να γιατρέψει την ψυχή του, να πάρει πίσω την φυσική του ομορφιά, δεν θα 'κολλούσε' στο limpo καθώς οι πεμτουσιωτές δεν θα ίσχυαν πια. Όμως δεν το έκανε και τα αποτελέσματα είναι γνωστά..

Ο Ντάμπλντορ ή ο Γκρίντελβάλντ!!Δυο πανίσχυροι μάγοι εναντίον ενός ανώτερου του μετρίου!!Στο Αζκαμπάν ή στο Νούμενγκάρντ κλεισμένος θα ήταν καλά!!

Όχι. Ο ΆΡΧΩΝ ΒΟΛΝΤΕΜΟΡΤ είναι υπέρτατος και δεν επιρεάζεται από τίποτα!

Ο μόνος τρόπος να γίνει τέτοια αλλαγή θα ταν απλά να μη μεγάλωνε έτσι αλλά με τη μητέρα του, τότε όλα θα ταν αλλιώς

αφου δε τα καταφερε ο αλμπους θα τα καταφερνε καποιος αλλος?

πιστευω πως θα μπορουσε να του αλλαξει το μυαλο ο οικτος για την οικογενεια του. Αν ας πομε εμφανιζονταν μπροστα του σαν φαντασματα ολοι οσοι ειχε σκοτωσει και του εξιστορουσαν τις αμαρτιες του ισως να τον επιαναν οι τυψεις και να μετανιωνε!!