Εντυπώσεις από το Deathly Hallows: Part 2

Η ταινια ηταν ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ . Οι αγαπημενες μου σκηνες ηταν
1 η σκηνη που φιλιουνται ο ρον και η ερμιονη φυσικα
2 η σκηνη που ο πον κινηλαει τον γκοιλ και λεει αυτο ειναι το κοριτσι μου
3 η σκηνη που οταν τελειωνει η μαχη και ο πον και η ερμιονη μπαινουν στην τραπεζαρια χερι χερι και η ερμιονη κοιταει με ενα τελειο χαμογελο τον χαρι
4 ησκηνη μετα απο 19 χρονια(η ερμιονη δεν αλλαξε καθολου)!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!we love emma watson

Καταπληκτική. Όμως:
Θάνατος Μπέλατριξ-Βόλντεμορτ: Με χάλασε που έγιναν χίλια κομματάκια, λες και ήταν από χαρτί.
Φιλί Ρον-Ερμιόνης: Δεν έπρεπε να γίνει έτσι. Ήθελα να ακούσω τον Χάρι να λέει: "Ρε παιδιά, έχουμε πόλεμο! " Επίσης, που ο Ρον μίλησε ερπετικά και άνοιξε την κάμαρα με την πρώτη.
Μετάα, Δωμάτιο των ευχών. Με το που μπάινει μέσα ο Χάρι, εντοπίζει αμέσως το διάδημα, λες και ήταν εκεί και τον περίμενε. Άσε που θα έπρεπε να ήτανε μαυρισμένο από τα χρόνια, όπως στο βιβλίο. Είναι δυνατόν να ήτανε ασημένιο και αστραφτερό, και να γυαλίζει κιόλας? Αμ που ήταν σε κουτί κιόλας σκεπασμένο με ύφασμα μην και χαλάσει;
19 χρόνια μετά- Άλμπους Σέβερους: Τι καλό παιδάκιιιι

αυτές οι πρώτες εντυπώσεις, μου σβήστηκε 4 φορές το κείμενο.

Δυστυχώς εδώ στα Sters δεν είχε ούτε δίπλωμα ούτε γυαλιά Χάρι Πότερ..
Στην ταινία τώρα.Μου άρεσε πάρα πολύ.Ήταν ΤΟ επικό φινάλε!!

Στην αρχή λίγο Σελ Κότατζ.Το πρόβλημα ήταν όμως ότι είχε λίγο Σελ Κότατζ.Τεσπα στην Γκρίνγκοτς δεν τσουρουφλίζονταν κι ήθελα να το δω αυτό..Η έξοδος με τον δράκο ήταν πολύ καλή.Και ο Γκρίπχουκ καλά να πάθει που σκοτώθηκε αφού τους πήρε το σπαθί.Στο Χόγκσμιντ τώρα.Δεν μου άρεσε που δεν τους είπε ο Άμπερφορθ για την Αριάνα.Μετά στο Χόγκουαρτς.Μου άρεσε πολύ η σκηνή που είχαν μαζευτεί όλοι οι μαθητές στην Μεγάλη Τραπεζαρία και βγαίνει ο Χάρι μπροστά και λέει: "Πώς τολμάς να κάθεσαι εκεί όπου καθόταν αυτός?Πες τους.Πες τους πώς τον σκότωσες.Έναν άνθρωπο που σε εμπιστεύτηκε.".Η ΜακΓκόναγκαλ μου άρεσε από την αρχή μέχρι το τέλος της ταινίας ήταν η καλύτερη πολεμίστρια."Πάντα ήθελα να κάνω αυτό το ξόρκι" lol.Εκεί γέλασα..Όσο για τον Σνέιπ τελικά πέθανε εκεί που ήταν παρκαρισμένες οι βάρκες.Καλό το εφέ με τα δάκρυα αλλά too much...Στις αναμνήσεις έκλαψα εκεί που πέθανε η Λίλι και την είχε αγκαλιάσει ο Σέβερους.Στο Δάσος συγκινήθηκα που ξαναείδε τους δικούς του ο Χάρι.Στο Κινγκς Κρος εξηγήθηκαν αρκετά πράγματα αλλά δεν ήταν κι αυτό που περίμενα.Όσο για τον Νέβιλ μπράβο κουράγιο!!Το γελάκι του Βολντεμορτ ήταν... Κόντεψα να πέσω από τη θέση μου από τα γέλια. Μετά είδαμε μια επείδηξη του ξύλου των Μαγκλ () την οποία ο σκηνοθέτης μας χρωστούσε από την πέμπτη ταινία (θυμάστε στο βιβλίο με το Κουίντιτς που ο Χάρι και ένας από τους διδύμους πλάκωσαν τον Μαλφόι αλλά δεν το έδειξε στην ταινία).Πάντως δεν το ήξερα ότι δίνει σφαλιάρες και κλωτσιές ο Βόλντεμορτ...Μπράβο του!Μετά το ξύλο ήρθε το "Come on Tom let's finish this the way we started it.Together.".Ευτυχώς που ο Βόλντεμορτ ξέρει να πετάει κι εκεί είδαμε την ένωση των δύω μάγων κάτι που επίσης μας χρωστούσε ο σκηνοθέτης από την πέμπτη ταινία αφού όταν κυρίεψε ο Βόλντεμορτ τον Χάρι στο Υπουργείο ο Χαρι λέει πως έγινε ένα με τον Βόλντεμορτ και δεν ήξερε που τελειώνει το σώμα του και αρχίζει το σώμα του Βόλντεμορτ ενώ στην ταινία είδαμε τον Χάρι να σφαδάζει.Οπότε με την ένωση τους στο πέταγμα σε αυτή την ταινία καλύφθηκε και αυτό το κενό..!Μετά ζήσαμε στιγμές αγωνίας με την Ναγκίνι αλλά ευτυχώς ο Νέβιλ (με τον οποίο γέλασα όταν σηκώθηκε) έκοψε το κεφάλι της και ησυχάσαμε.Μετά ακολουθεί η υπογραφή μου (ξέρετε,αβάντα κεντάβρα,αφοπλίσιους,το ραβδί πετάει στον Χάρι) και μετά κομφετί για το τέλος της ταινίας!!Αλλά χίλιες φορές το πώς πέθανε ο Βόλντεμορτ σε σχέση με το πώς πέθανε η Σκύλα..Τώρα στο 19 χρόνια μετά έκλαψα...Γέλασα με τον Ρον ο οποίος θύμιζε κλασσικό Άγγλο (κοιλίτσα κτλ.)...

Και δεν ξέρω αν το πρόσεξε κανείς αλλά έβγαλαν τα NYAAAAAAAAAAH!!Δεν θυμάμαι να άκουσα κανένα.

Αυτάαααα.

^^Aυτό με τα NYYYYEEEAAAAAAHHHHHHH!!!! το παρατήρησα κι εγώ, με το ζόρι πέτυχα δύο NYYEAAHH! στην ταινία, ενώ τα 4/5 του trailer ήταν τα NYEAH!...

Επίσης ξέχασα να αναφέρω ότι βγάλανε το "Why do you live?" "Cause I have something worth living for"

Η ταινία ήταν εξαιρετική! Και εξηγούμαι.Μετά απο απο πολύ μέτριες έως και κακόγουστες μεταφορές,αυτή τουλάχιστον είχε ένα πλεονέκτημα:σεβάστηκε απόλυτα την αύρα του βιβλίου και όλη την προοπτική του.Ήδη απο το 1ο κεφάλαιο του βιβλίου βλέπουμε έναν Βόλντεμορτ που είναι ουσιαστικά αδύναμος και καταδικασμένος.Ο σκηνοθέτης το απέδωσε άρτια,έβλεπες πλάνο-πλάνο πως ο Βόλντεμορτ θα ηττηθεί,πως παρόλη την παντοδυναμία του,αυτή δεν είναι τίποτα περισσότερο απο μια φενάκη,μια αυταπάτη.Και αυτός είναι ο λόγος που αγάπησα τόσο αυτή την ταινία -μετά την 1η που είναι αξεπέραστη- γιατί αν και είχε αλλάξει πολλά,κράτησε αυτό που ήταν πολύ βασικό για εμένα και που συνέχεια επαναλάμβανε ο Ντάμπλντορ στον Χάρι:πως το κακό σε κάνει αδύναμο και τελικά σε σκοτώνει και πως το μεγαλύτερο όπλο του Χάρι είναι η αγάπη.
Πιο αναλυτικά τώρα.
Η σκηνοθεσία ήταν αξιόπιστη (; ).Τα πλάνα καλοστημμένα,γρήγορα,πολλές φορές επικά.Δεν πρωτοτύπησε ο Yates αλλά δεν νομίζω ότι αυτό του αφαιρεί κάτι.Αντίθετα μάλλον είναι υπέρ του που δεν θέλησε να πειραματιστεί σε μια τέτοια ταινία.Εκτός απο μερικά σημεία.
Σενάριο εξαιρετικό και αυτό -υπάρχουν σημεία αμφισβητίσιμα- αλλά είμαστε συνηθισμένοι πια στις εκπλήξεις.
Μουσική τρομερή απογοήτευση.Όταν διάβασα πως επιστρέφει ο Williams χάρηκα γιατί ήξερα ότι θα κάνει εκπληκτική δουλειά.Μετά ήρθε ο Desplat και κατάλαβα πως δεν έπρεπε να περιμένω και τίποτα.Απόδειξη πως το συγκινητικότερο σημείο της ταινίας επενδύθηκε μουσικά με την μουσική του Hooper (Dumbledore's Farewell).Κρίμα και πάλι κρίμα.

Λατρεμένη σκηνή ο θάνατος του Σνέιπ.Χρειάστηκε μόνο να βάλουν τον Rickman να πει την ατάκα που έλεγαν όλοι στον Χάρι όταν τον συναντούσαν:"έχεις τα μάτια της μητέρας σου".Τόσο τραγικό και τόσο ανθρώπινο.Ήταν σα να ζητούσε συγγνώμη στον Χάρι για ό,τι κακό του προξένησε και ταυτόχρονα να του έλεγε πόσο ερωτευμένος ήταν με την μητέρα του.Πάνω λοιπόν στην ατάκα,άρχισα να πέφτω στα πατώματα...

Η σκηνή στην Γκρίνγκοτς ήταν απλά εξαιρετική.Τα ειδικά εφέ και οι ερμηνείες σε ισορροπία,καλοζυγισμένες και όχι υπερβολικές.Ό,τι έπρεπε.

Η μάχη του Χόγκουαρτς.Εδώ έχω τις πρώτες ενστάσεις.Δεν είχαμε την ένταση των βιβλίων,το μέγεθος της καταστροφής,τις μάχες στήθος με στήθος.Κάπου πέρασαν "στα ψιλά" όλα αυτά.Αλλά ήταν απαραίτητα συστατικά για να δοθεί το τι σήμαινε η μάχη στο Χόγκουαρτς.Αντίθετα έπρεπε να δούμε κάποιες δήθεν "αστείες" σκηνές με τον Νέβιλ και τους θανατοφάγους που ήταν εκτός τόπου και χρόνου.Μέγα σφάλμα καθώς δεν υπήρχε λόγος να ελαφρύνει το κλίμα.Μέσα στο κάστρο πέθαιναν.

Τελική μάχη.Και πάλι θα γίνω κακός.ΓΙΑΤΙ έπρεπε να αλλάξει η τελική μάχη; Δεν ήταν αρκετά δυνατή η σκηνή όπως ήταν στο βιβλίο και χρειαζόνταν ενίσχυση; Το να βλέπεις τον Βόλντεμορτ και τον Χάρι να κάνουν Bungee jumping ήταν δραματουργικά δυνατότερο; Που πήγε η συγκλονιστική συνομιλία των δυό τους γύρω απο τους ήρωες του Χόγκουαρτς; Απλά καταφύγαμε πάλι στην εύκολη λύση της ένωσης των ραβδιών (ανάθεμα στην τέταρτη ταινία!).Επίσης κανείς δεν κατάλαβε πώς πέθανε ο Βόλντεμορτ που έγινε απλά χαρτοπόλεμος.

Κίνγκς Κρός εξαιρετικό.Δεν εισήλθε σε πολλές λεπτομέρειες που ίσως κούραζαν και που δεν θα είχαν λόγο να αναφερθούν.

Διαφωνία έχω στην ερμηνεία του Fiennes.Ίσως εδώ ο σκηνοθέτης να ήταν υπερβολικός όσον αφορά τον Βόλντεμορτ.Σαφώς και ήθελε να δείξει την τρέλα και την παραφροσύνη ενός μάγου αλλά κάπου κάπου γινόταν καρικατούρα.Ο Βόλντεμορτ δεν ήταν γελοίος αλλά παρανοϊκός.

Smith,Bonnam Carter,Gambon,Grint,Rickman ήταν απλά μοναδικοί!!!!

Για καποιον που δεν εχει διαβασει το βιβλιο η ταινια ειναι εξαιρετικη!!

Η ταινία έσκησε, ήταν φοβερή, γαμάτη, τέλεια, υπέροχη, εξαίσια, τρομερή και με το πιο όμορφο φινάλε. Όχι μόνο έκλαψα αλλά πλάνταξα στο κλάμα απο συγκίνιση και θλίψη διότι με Ηarry Potter έχω μεγαλώσει κυριολεκτικά. Είχα πάει στην πρεμιέρα και όταν τελείωσε ήθελα να σηκωθώ και να χειροκροτήσω αλλά δεν το έκανα. Χειροκρότησα λίγο όσο καθόμουν. Όλος ο κόσμος που συμμετείχε στην ταινία όπως και ο ίδιος ο Harry είναι η δεύτερη οικογένεια μου και το Hogwarts είναι το σπίτι μου.

επιτελους τα καταφερα και ειδα εχτες την ταινια στον κινηματογραφο

Σπόιλερ:

καθως πολλα ατομα εχουν γραψει κριτικη για την ταινια δεν θα σας κουρασω με την πλοκη για την οποια ειχα συμβιβαστει οτι θα ειναι way too far απο το βιβλιο αλλα με καποιες λεπτομερειες που μου αρεσαν

η αρχη με τον βοντεμορτ να παρουσιαζει το λογοτυπο της warner bros και τον χαρι να κλαιει στον ταφο του ντομπυ μου αρεσε πολυ οπως και η ολη σκηνη στο σελ κοτατζ

λατρεψα την ερμιονη μεταμορφωμενη σε μπελατριξ ( η στιγμη που σκονταφτε στα τακουνια της δεν υπηρχε οπως και το υφος της )

στη συνεχεια η πτηση με τον δρακο

ο αμπερφορθ δεν μου αρεσε καθολου οπως και η αριανα

τη στιγμη που η ερμιονη λεει τον περασα για τον νταμπλντορ σχολιαζω

" απο ποτε μας εγινες μυωπικια και εσυ κοριτσι μου? "

η αριανα περιμενα οτι θα ηταν ενα χαριτωμενο δεκαχρονο το πολυ κοριτσακι οποτε το αποτελεσμα δυστυχως δεν με ικανοποιησε

και μιας και σχολιαζω τις αποτυχιες της βραδιας η μεγαλυτερη ηταν η οικογενεια μαλφού

η διχρωμη μητερα απο την αρχη δεν μου ειχε αρεσει και τωρα που την ειδα μαζι με τον απεριποιητο λουσι μου φανηκε σαν κωμικο διδυμο

και τωρα παμε στο χογκουαρτς

* fangirlισμος mode on *

μου αρεσε τοσο πολυ που ο seamus ειχε δυο γραμμες και ο neville αρκετες ωστε να πιει ενα ποτηρι νερο ενδιαμεσα

* fangirlισμος mode off *

μου αρεσε το δαρμενο make up τους αλλα παραξενευτηκα που ολοι οι μαθητες αλλα και ο χαρι αλλαζαν ρουχα τοσο γρηγορα απο την σκηνη στο δωματιο των ευχων μεχρι την κατσαδα του χαρι στον σνειπ και μετα

δειτε τον χαρι και θα καταλαβετε τι στο καλο μαγοι ειναι?

γενικα οι σκηνες της μαχης ηταν αρκετα καλες στεναχωρεθηκα που πεθανε ο φρεντ η λαβεντερ και το ζευγος το κινυγητο του νεβιλ με τους θανατοφαγους ειχε ενα σχετικο γελιο και λοιπα

οι αναμνησεις του σνειπ ηταν το αγαπημενο μου κομματι απο ολη την ταινια αν και ηθελα ο τζειμς απλα να μην υπαρχει ( το παιδι απεδωσε την αλλαζονια του )

τελος i ship neville and luna μια τεραστια αδικια διορθωθηκε

Και δεν ξέρω αν το πρόσεξε κανείς αλλά έβγαλαν τα NYAAAAAAAAAAH!!Δεν θυμάμαι να άκουσα κανένα.

χαχαχαα ναι ρε παιδι μου πως και πως τα περιμενα!! τελος παντων συμφωνω με οολα αυτα που ειπες και θα ηθελα να προσθεσω σαν (ψιλο)ρομαντικη ψυχη , οτι δε μου αρεσε το φιλι Ερμιονης-Ρον...πφφ και φυσικα θα ηθελα η τελικη μονομαχια και ο θανατος του λορδου να ηταν οπως στο βιβλιο μπροστα σε ολους δηλαδη!!αα ναι και την "ανασταση" του harry την προτιμουσα στο βιβλιο, οπου εκανε protego σωζοντας τη molly!! Aυταα
Υ.Γ. ουτε στην Καβαλα ειχε τα δωρακιαα


αλλα νταξει ηταν ΕΠΙΚΗΗΗΗΗ!! προσκυνω

Ασε αυτό με τα δωράκια με έχει πληγώσει και μένα...

λες και ελλαδα ειναι μονο η αθηνα!!

Επιτέλους την είδα,χθες στο θερινό. Δυστυχώς εδώ δεν έχει ούτε 3D ούτε τίποτα και αναγκάστηκα να πάρω μαζί και τρεις φίλες από τις οποίες η μια έβλεπε Χπ για πρώτη φορά και οι άλλες είχαν δει μόνο τις ταινίες. Γενικά θα ήθελα πολύ να είχα καταφέρει να πάω Αθήνα και να δω την ταινία με κάποιον που συμμερίζεται την πόρωσή μου.

Η ταινία τώρα ήταν εκπληκτική αν και σε κάποια σημεία με ξενέρωσε. Η αρχή και η σκηνή με την Γκρίνκοτς ήταν εκπληκτικά και αρκετά πιστή στο βιβλίο. Στη μάχη του Χόγκουαρτς η ΜακΓκόνακαλ ήταν θεά και ο Νέβιλ καταπληκτικός, πραγματικά είδαμε πόσο εξελίχθηκε ο χαρακτήρας του. Στη μάχη τώρα μου άρεσε οι προετοιμασία των δυο πλευρών, και απέδωσαν το μέγεθος της υλικής καταστροφής αλλά θα ήθελα κάτι παραπάνω, όχι απλά να μας δείξουν ποιοι σκοτώθηκαν τελικά. Στο θάνατο του Σνέιπ έβαλα τα κλάματα, το ήξερα από την αρχή ότι θα το έκανα. Και στις αναμνήσεις του επίσης συγκινήθηκα πολύ έχω ιδιαίτερη αδυναμία σε αυτό το κομμάτι αν και θα ήθελα λίιγο περισσότερες λεπτομέρειες. Εκεί που κρατούσε στην αγκαλιά του τη Λίλυ πάντως ήταν τόσο συγκινιτικό. Πάντως εκεί που ο Χάρι είπε στο Ρον και στην Ερμιόνη ότι θα θυσιαστει και αγκαλιάστηκαν δάκρυσα λίγο αν και ήξερα τι θα γίνει. Αυτό το "No sign of him, my lord", πόσες φορές παίζει να το είχα ακούσει πριν δω την ταινία? Στο σταθμό του Κινγκς Κρος ένιωσα τόσο όμορφα. Από τη στιγμή που ο Χάρι "επέστρεψε" κάποια σημεία με χάλασαν όμως. Η ομιλία του Νέβιλ ήταν πραγματικά απίστευτη αλλά την τελική μάχη την ήθελα κάπως καλύτερη. Καταρχήν προτιμούσα να δω πτώματα με γουρλωμένα μάτια κλπ παρά τον Βόλτεμορτ και την Μπέλατριξ να γίνονται χαρτοπόλεμος. Νομίζω ότι αυτό δεν ήταν ανάγκη να γίνει... Γενικά χάρηκα που είδα αυτούσιο το "Νot my daughter you bitch," αλλά περίμενα να δέιξει την αντίδραση και την αλάζονεία της Μπέλατριξ όχι απλά να αποφεύγει μερικές κατάρες και τελικά να γίνεται κομματάκια. Και στη μονομαχία Χάρι- Βόλτεμορτ πού ήταν η όλη συζήτηση όπως έγινε στο βιβλίο? Επίσης ξενέρωσα αν και μόλις είδα τα κομματάκια του Βόλτεμορτ σκέφτηκα: "Καλό κατευόδειο" . Και μια λεπτομέρεια, που θα πείτε ότι τα ψιρίζω αν την αναφέρω αλλά anyway... Συμφωνώ ότι το ανίκητο ραβδί δεν θα 'επρεπε να ξαναχρησιμοποιηθεί αλλά ολόκληρο κλήρο του θανάτου να τον σπάνε στα δυο και να τον πετάνε στο κενό? Ας γινόταν όπως στο βιβλίο...
Το 19 χρόνια μετά να πω την αλήθεια μου φάνηκε γλυκό και όμορφο αν και δεν είδαμε το "All was well".
Γενικά έμεινα ευχαριστημένη παρά τις ενστάσεις μου. Ήταν από τις καλύτερες μεταφορές. Ευχαριστημένη αλλά όχι απόλυτα. Και ίσως για αυτό το λόγο, ενώ πήγα στο σινεμά με κατάθλιψη του στυλ "τελειώνει η παιδική μου ηλικία" κατάλαβα ότι τελικά τίποτα δεν τελείωσε. Για μένα το πραγματικό τέλος αν υπήρξε ποτέ ήταν με το τέλος των βιβλίων. Αφού δεν τελειωσε τότε ούτε τώρα θα τελειώσει. The boy who lived will keep living in my heart....forever.
Για να μην ξεφύγω να πω ότι ξεχώρισα την ερμηνεια της maggie smih, του Alan Rickman, και του mathew lewis. Κι άλλες ήταν πολύ καλές αλλά για μένα ειδικά αυτές.

εκεινο το κομματι που κανει ο χαρι

come on tom let's finish it together

και τον αγκαλιαζει και πεφτουν μαζι απο τον πυργο με κανει να αναφωνω

" ΖΜΟΥΤΣ! "

επισης ειχε πολυ γελιο εκει που κανει ο αμπερφορθ στον σιμους:

περιμενα να γινεις και εσυ ψηλος σαν και αυτον

και δειχνει τον ντιν

επισης γελασα με την αφασια του νεβιλ μεχρι να σηκωθει μετα που τον χτυπησε το ξορκι

σαν να εβλεπε εφιαλτη ηταν

19 χρονια μετα

οι απολυτοι θειτσοι και θειτσες αν και μου αρεσε που ο γιος του ντρακο ειχε ιδιο μαλλι με αυτον στην πρωτη ταινια

ηταν καλο σαν κωμωδια του βιβλιου γιατι καπως ετσι βλεπω τις ταινιες μετα την πεμπτη

Εμενα η ταινια μου αρεσε παρα πολυ!!πηγα και την ειδα την δευτερη ημερα με τον κολλητο μου και θα ελεγα οτι ξετρελαθηκα!!!τα εφε ηταν τελεια!!!Και πιο πολυ απο ολα μου αρεσε η μαχη του χογκουαρτσ

ωραιο ηταν αλλα καμια σχεση με το βιβλιο

---

πωσ γινεται να βαλουμε εικονα ειμαι καινουρια




edit by Amelia Blackfoot: Δεν επιτρέπονται τα διπλά ποστς. Καλή συνέχεια!

^ Θα σου στείλω πμ για να μην σπαμάρουμε.

Την λάτρεψα Θέλω να την βλέπω συνέχεια...

Ήταν μακράν πιο ωραία απο το πρώτο μέρος... Στη μάχη Χογκουαρτς εναντίον Θανατοφάγων ανατρίχιασα... Μέχρι και στον ύπνο μου το έβλεπα μετά... Θεικό!!!

Πολυ καλυτερη απο το πρωτο μερος, θα συμφωνησω! Αγαπημενες σκηνες η προετοιμασια για τη μαχη και οι αναμνησεις του Σνειπ. Περιττο να πω οτι στη μιση και βαλε ταινια ημουν ετσι . Εκει που δειχνει τον Φρεντ την Τονγκς και τον Ρεμους νεκρους , οταν μιλαει ο Χαρι στους δικους του, εκει που ειναι μωρο ο Χαρι(στις αναμνησεις του Σνειπ, η σκηνη που του λεει η μαμα του "harry be strong. Be safe " Οταν φευγει ο Χαρι για να παει να βρει τον Βολντερμορτ, επισης συγκινηθηκα.
Γενικα ηταν πολυ ωραια ταινια, καπως διαφορετικη απο τις αλλες στη σκηνοθεσια,καπως πιο 'καλλιτεχνικη' θα ελεγα.Μου αρεσε! Απο τις αγαπημενες μου μαζι με την 2η!

Παιδιά συμβουλή... κατεβάστε την σε blu-rey version με torrent ειναι φοβερό

μεγαλη διαρκιας ταινια οραια καλα εφε μαχεςςς ολα ΤΕΛΕΙΑ

Beatrice Baudelaire έγραψε:Μετάα, Δωμάτιο των ευχών. Με το που μπάινει μέσα ο Χάρι, εντοπίζει αμέσως το διάδημα, λες και ήταν εκεί και τον περίμενε.

Ὅπως λέει κι ὁ Ντάμπλντορ τὸ Γκρίφοντορ βοηθάει ὅσους χρειάζονται βοήθεια.

Beatrice Baudelaire έγραψε: Άσε που θα έπρεπε να ήτανε μαυρισμένο από τα χρόνια, όπως στο βιβλίο. Είναι δυνατόν να ήτανε ασημένιο και αστραφτερό, και να γυαλίζει κιόλας? Αμ που ήταν σε κουτί κιόλας σκεπασμένο με ύφασμα μην και χαλάσει;

Τὰ πολύτιμα μέταλλα δὲν ὁξειδώνονται.


Πρὶν ἀρχίσω νὰ λέω τὶς ἀπόψεις μου νὰ ἐπισημάνω ὄτι δὲν ἔχω διαβάσει τὰ βιβλία. Ἔχω δεῖ τὶς ταινίες καὶ ἔχω διαβάσει κάποια πράγματα στὴν Wikipedia.
Νυχτερινὸ προσκλητήριο Σνέηπ: -
Σὲ βίντεο στὸ youtube δείχνει ὄτι ἐν μέσω τῶν μαθητῶν τοῦ Γκρίφιντορ νὰ εἶναι ὁ Χάρυ πιασμένος χέρι χέρι μὲ τὴν Τζίνι. Γιατὶ τὸ ἔκοψαν ἀπὸ τὴν ταινία;

Κομμένες σκηνές: -
Ἔχω δεῖ στὸ youtube τὴν θεία τοῦ Χάρυ στὸ ἄδειο σπίτι, τὴν σκηνὴ ὅπου ὀ ξάδερφος ἀποχειρετὰ τὸν Χάρυ καθῶς τὴν σκηνὴ τὴν ὁποία περιέγραψα προηγουμένως. Γιατὶ τὶς ἔκοψαν;

Ὁ Χάρυ ἀποκαλύπτει τὸν φονιὰ τοῦ Ντάμπλντορ: +
Ἡ Ἀθηνᾶ μπαίνει μπροστὰ ἀπὸ τὸν Χάρυ γιὰ νὰ τὸν προστατεύσει. Στὴν συνέχεια κινεῖται μὲ θανατηφόρο πρόθεση κατὰ τοῦ Σνέηπ. Στὸ πρόσωπό της φαίνεται ὁ ὀργή της.

Οἱ μαθητὲς εἶναι ἔξω ἀπὸ τοὺς κοιτῶνες: +
Μοῦ ἄρεσε ποὺ μπῆκε "τσόντα" αὐτὴ ἠ κωμικὴ σκηνή: ἐννοεῖται ῤὲ ἠλίθιε πῶς εἶναι ἔξω ἀπὸ τοὺς κοιτῶνες.

Ἡ Τζίνι Οὐέσλι μπαίνει μπροστὰ ἀπὸ τὸν Χάρυ: -
Ὅταν μιὰ μαθήτρια τοῦ Σλίθεριν προτρέπει τοὺς ὑπόλοιπους νὰ συλλάβουν τὸν Χάρυ τότε πρώτη ἠ Τζίνι μπαίνει μπροστὰ ἀπὸ τὸν Χάρυ (ἀκολουθούμενη ἀπὸ τὴν Ἑρμιόνη καὶ τὸ Τάγμα τοῦ Φοίνικα). Ἡ ἀντίδραση τῆς Τζίνι εἶναι πολὺ χλιαρή. Θὰ προτιμούσα μόλις μπῆκε μπροστά του νὰ σήκωνε τὸ ῥαβδί της καὶ νὰ τὴν ἐπιτιθόταν ἢ ἔστω νὰ τὴν ἀπειλοῦσε.

Ἡ Ἀθηνᾶ πρὸ τῆς μάχης τοῦ Χόγκουαρτς: +++++++++++
Διέταξε τὸν ἐπιστάτη νὰ κλείσει τὸ Σλίθεριν στὸ μπουντρούμι.
Ὀργάνωσε τὴν ἄμυνα τοῦ Χόγκουαρτς.
Ὅταν ὀ Φίλιους εἶπε ὄτι δὲν μποροῦν νὰ τὸν κρατήσουν ἀπ'ἔξω γιὰ πάντα τοῦ ἀπάντησε ὄτι μποροῦν νὰ τὸν καθυστερήσουν. Στὴν συνέχεια ἀκούγεται πιὸ ἀγριεμένη καθῶς λέει: τὸ ὄνομά του εἶναι Βόλντεμορτ, μπορεῖς νὰ τὸ πεῖς. Θὰ ἐπιχειρήσει νὰ μᾶς σκοτώσει ἔτσι κι ἀλλιῶς.
Μοῦ ἄρεσε ἡ παιδικὰ χαρά μὲ τὴν ὁποία εἶπε: πάντα ἤθελα νὰ χρησιμοποιήσω αὐτὸ τὸ ξόρκι
Ὁ Κίνγκσλι Σάκλμπολτ σκόπευε νὰ ἀναλάβει τὴν ἄμυνα τοῦ Χόγκουαρτς ἀλλὰ ὐπαναχώρησε ὅταν εἶδε τὴν ἀσπίδα γύρω ἀπὸ αὑτό.

Ἡ πρώτη φάση τῆς μάχης τοῦ Χόγκουαρτς: --------
Δείχνει μόνο τὸν Φίλιους νὰ ὀπισθοχωρεῖ πίσω ἀπὸ τὰ ζωντανεμένα ἀγάλματα. Μόνες σκηνὲς μάχης ἄτομο μὲ ἄτομο δείχνει στὸν πύργο Ἀστρονομίας: ὁ Ἄρθουρ Οὐέσλι (ἀν δὲν τὸν μπερδεύω μὲ ἄλλον) κι ὁ Κίνγκσλι Σάκλμπολτ ἐξουδετερώνουν κάποιους ἐπιτιθέμενους.
Δείχνει μόνο τὸν ἔνα δίδυμο πεσμένο μπροστὰ ἀπὸ κάποια Θανατοφάγο ὅταν ὀ Βόλντεμορτ καλεῖ τοὺς δικούς του νὰ ὀπισθοχωρήσουν. Δὲν δείχνει ὅμως τὴν μάχη. Δὲν δείχνει τὶς σκηνὲς μάχης ὅπου φονεύθηκαν οἱ Λούπιν, Τόνκς. Γενικῶς θὰ ἔπρεπε οἰ σκηνὲς μάχης νὰ εἶναι πολλές.

Αὐτὰ τὰ ὁλίγα γιὰ τώρα, to be continued.

ολα στην ταινια ηταν τελεια.Δεν μου αρεσε μονο ο θανατος του Βολντερμορτ.Ηταν σαν να ηταν χαρτινος και να τον εκοψε στην μεση ο Χαρι.Κατα τα υπολυπα στενοχοριθικα για τον θανατο του Ντομπι του τρελοματι και τους υπολιπους.

πολλυ καλη Ταινια