Εντυπώσεις απο τις συναντήσεις!

ουτε εγω

Τα γράφω τώρα γιατί αύριο θα κοιμάμαι και μετά θα ξεχάσω να τα γράψω
Η συνάντηση ξεκίνησε χτες κατά τις επτά το απόγευμα και τελείωσε πριν καμιά ώρα περίπου, αρμένικη βίζιτα το καταντήσαμε
Συναντήθηκα με την Ελίζα, την Εκάτη, τον Θάνο-Amicus και τον Νίκο. Την Ελίζα την είχα ξαναδεί για λίγο πριν καμιά βδομάδα τα άλλα δυο παιδιά τα συνάντησα πρώτη φορά χτες.
Αν εξαιρέσουμε τον Θάνο που μου έκανε κάτι τεστ για να πεισθεί ότι είμαι όντως η Φλερ, ου άπιστε , και ότι δεν του έκανε κάποια πλάκα ο Νίκος η συνάντηση εκτυλίχθηκε μέσα σε απόλυτα φιλικό κλίμα.
Η συνάντηση έγινε εξοχικά στη Γλυφάδα. Και τα τρία παιδιά τα συμπάθησα πάρα πολύ και μιλήσαμε για τα πάντα, εννοείται και για τα του φόρουμ,και ήμασταν μεσ΄την άνεση και την καλή χαρά (<- περίπου κάπως έτσι).
Πήραμε και τηλέφωνο την Γιάννα και την βάλαμε να μαντέψει ποια είμαι, δεν με βρήκε Και αργότερα ο Θάνος και η Ελισάβετ έφυγαν και οι υπόλοιποι συνεχίσαμε σε ρεμπετάδικο
Χόρεψα ακόμα κι εγώ που δεν τρελαίνομαι για χορούς, τραγουδήσαμε, θάψαμε τους διπλανούς μας και γενικά ξεδιπλώσαμε όλα τα ταλέντα που είχαμε
Αχ τι καλά που τα περάσαμε εις τα εξοχάς Ελπίζω να ξαναβρεθούμε και αυτή τη φορά να έχει περισσότερα συρτά και καλαματιανά γιατί μόνο αυτά κατέω σιορ Φονικέ και σιόρα Εκάτη

Η Φλερ είναι αντιπαθούκλα, να μην πάει να τη γνωρίσει κανείς Είμαι σίγουρη ότι και οι υπόλοιποι θα συμφωνούν μαζί μου Άσε που μικροδείχνει κιόλα και ήταν σαν να είχαμε βγάλει βόλτα τη μικρή μας ξαδέρφη. Παρόλα αυτά, όταν καθόμασταν στα Όσπρια κάναμε καινούρια συκώτια απ' τα γέλια. Τρολάραμε και τον Λευτέρη

Η Σοφία μέχρι πέρυσι δεν έβγαινε από το σπίτι και τώρα ακούει μίτινγκ και τρέχει, τι γίνεται;

Α,ήτανε απο τα ωραία μύτινγκ.
Το τι θάψιμο έπεσε,δεν λέγεται και κυρίως δεν γράφεται.Μου φαίνεται πως η 21 Απριλίου θα καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Λόξυγκα μετά απο αυτό το μύτ.Τι Απριλιανά μου λες,οι μισοί έτρωγαν ζάχαρη και κρατούσαν την αναπνοή τους μπας και γλιτώσουν απο τα χικ-χικ. Αν μας έβλεπε ο Κουτσομύτης,άλλους θα διάλεγε για τον ρόλο της καρά-Κατίνας στις "Μάγισσες της Σμύρνης".

Πέρα απο την πλάκα,η Σοφία είναι Βλαχοπούλου.Τον αμάζευτο έχει.Καλέ,βγαίνεις και σε cd;
Μετά Ελισάβετ-Εκάτη-Νίκος να δίνουν ρέστα σε ατάκες όλων των ειδών,κοκκινίζω μόνο που τα θυμάμαι γιατί είμαι και συνισταζούμενος.

Ήταν απόλαυση.Παρά το ψοφόκρυο που φάγαμε γιατί τα Όσπρια ήταν φίσκα,την κάναμε την καφετέρια,αρχηγείο το Ciao.Προτείνω να αλλάξουμε το Σλόγκαν του ΧΓ.Να το κάνουμε "Harryworld.Το μόνο μέρος στον κόσμο που ο ήχος ταξιδεύει ταχύτερα απο το φως".

Και στα επόμενα μυτ χρυσά μου!

Fleur Delacour έγραψε:Αν εξαιρέσουμε τον Θάνο που μου έκανε κάτι τεστ για να πεισθεί ότι είμαι όντως η Φλερ, ου άπιστε

Του θωμά ήταν την επόμενη.Δεν το έχετε κάνει στα θρησκευτικά στο σχολείο; Τι σας μαθαίνουν;

Hecate έγραψε:Καθόμασταν στα Όσπρια κάναμε καινούρια συκώτια απ' τα γέλια.

Το έχουν αυτό τα Όσπρια.Μερικοί κάνουν και καινούργια μύτη.

όβελ έγραψε:Η Σοφία μέχρι πέρυσι δεν έβγαινε από το σπίτι και τώρα ακούει μίτινγκ και τρέχει, τι γίνεται;

Θέλει να ξεσκάσει το κορίτσι από το άγχος και την πίεση των Πανελληνίων.

Το Σάββατο που μας πέρασε, λοιπόν πραγματοποιήθηκε ένα μύτινγκ ανάμεσα στα εξής άτομα: Κόννι, Τάσος, Χάρης, Λευτέρης, Άλεξ(ένας-άσχετος-φίλος-της-Κόννις) και εγώ!

Έφτασα λοιπόν στο σημείο συνάντησης (Καμάρα ολ τάιμ κλάσικ!) την συμφωνημένη ώρα, με τη συνοδεία της μητέρας διότι αλλιώς θα χανόμουν
Είδα τον Χάρη (ήμουν 99% σίγουρη οτι ήταν εκείνος) αλλα η μαμά μου με έσυρε λίγο πιο πάνω για να της δείξω τις "πατούσες". -.-

Έτσι, λοιπόν, με 20-25 λεπτά καθυστέρησης έφτασαν και οι υπόλοιποι.
Γνώρισαν τη μητέρα μου μπλά μπλά μπλά και μετά απο μια σύσκεψη αποφασίσανε αποφασίσαμε να πάμε σε μια καφετέρια (Lol τη λέγανε, έτσι
Κάτσαμε, παραγγείλαμε, όλα καλά... σχεδόν...! Απλά ας πούμε οτι οι συζητήσεις περιελάμβαναν 2-3 άτομα οπότε ουσιαστικά είχαμε χωριστεί σε ομάδες.
Σ'αυτό το σημείο πρέπει να επισημάνω οτι ο Λευτέρης ενοχλούνταν όποτε έστρεφα το βλέμμα μου πάνω του. Μη ρωτάτε γιατί...δε ξέρω.
Πήραμε τηλέφωνο και τη Μαρία τη Λάβγκουντ!!!
Οκέικ, μετά απο αυτό ξεκινήσαμε να φύγουμε, ο Λευτέρης μας άφησε.. και οι υπόλοιποι κάναμε μια βόλτα προς τη Βιβλιοβάρδια οπου κάποιοι απο εμάς έκαναν αγορές-επενδύσεις!
Αφου, λοιπόν, η Κόννι τελείωσε την κουβέντα της με την κοπέλα απο το βιβλιοπωλείο, φύγαμε και κατευθυνθήκαμε προς το σπίτι μου, μιας και η ώρα είχε περάσει!
Κάτσαμε στα σκαλοπατάκια και λέγαμε βλακείες, βγάζαμε φωτογραφίες και γελούσαμε!
Όταν πήγε 12 παρά αποφάσισα να ανέβω, οπότε τους αγκάλιασα όλους και έφυγα!

Εντυπώσεις απο τα Χαριγουορλντιανά παιδιά:
Τον Τάσο τον συμπάθησα! Είναι εντάξει άτομο και, αν μη τι άλλο, βγάζει γέλιο!
Την Κόννι απλά την αγάπησα περισσότερο...
Τον Χάρη επίσης τον συμπάθησα πολύ, παρόλο που δε μιλούσε ιδιαίτερα Συγνώμη που δε σε άκουγα όταν με φώναζες στην Καμάρα.
Για τον Λευτέρη δεν έχω ολοκληρωμένη άποψη γιατι δε μιλήσαμε πολύ και οι ειρωνίες πήγαιναν κι έρχονταν συνέχεια Αλλά νομίζω πως είναι εντάξει

Πέρασα μια χαρά κι ελπίζω να το επαναλάβουμε!
BTW, νομίζω πως με κάποιους ήμουν λίγο πιο κακιά απ'ότι συνήθως!

Κακιά; Άντε καλέ, καλά έκανες και έβαλες τον Λευτέρη στη θέση του
Η αποπάνω με κάλυψε, σιγά μη γράψω και γω

^Σ'ευχαριστώ. Τώρα νιώθω κάπως καλύτερα!

Ομαγκάντ, δεν το πιστεύω, γράφω σε αυτό το τόπικ; Ποιος, εγώ;

Λοιπόν, σήμερα η αδερφή μου πήγε στα Γιάννενα, οπότε φορτώθηκα και εγώ στο πίσω κάθισμα με τα γυαλιά ηλίου μου και αποφάσισα να επιβάλλω την παρουσία μου δια ενός εναμισαώρου στον Χάρη ή κοινώς Βιντίκτο Βιρίντιαν. Πώς τον άντεξα; Δεν.ξέρω, honestly
Λοιπόν, αφού αργήσαμε και έστησα ως σωστή Αγγλίδα στα ραντεβού μου το Χάρη λόγω προβλημάτων με το αυτοκίνητο, βρεθήκαμε στη Νομαρχία. Ο Χάρης μου καθόταν και πάνω-πάνω στα σκαλιά η ψωνάρα, να κάνει εντύπωση. Whatever, δεν.την.εκανε.
Κάναμε μετά 2-3 γύρους πέρα-δωθε μη αποφασίζοντας να κάτσουμε σε καφε και εν τέλει καταλήξαμε σε ένα καφενέ με κάτι γερόντους απέναντι από ένα παπουτσάδικο που χει μια ξανθιά σερβιτόρα. Πήρα και οι 2 φρέντο καπουτσίνο γλυκό (και όμως, ο Βιντίκτος πίνει γλυκό καφέ ) και συζητήσαμε για διάφορα θέματα. Μάλιστα έθιξε διάφορα πολύ επίμαχα θέματα και με έκανε να κοκκινίσω σα νεανιάδα Επίσης κατέβασε 15 ποτήρια νερό, μάλλον αγχώθηκε που κυκλοφορούσε μία τέτοια ομορφια Επίσης με έπιασε η μπανταλομάρα μου και παραλίγο να λερωθώ με τον καφέ, δηλαδή μόνο εγώ και η Τονκς τα κάνουμε αυτά, τζίζους Μετά βασανίσαμε λίγο τον Κωστή aka Herpo the Foul κάνοντάς τον να ζηλέψει με ένα τηλεφωνο.
Στη συνέχεια έβαλα το Χάρη σε μία τρελή διαδρομή, από την οποία εγώ τουλάχιστον βγήκα με πόδια και κεφάλι να πονούν, λόγω ασυννενοησίας με το μεγάλο μου αδέρφι. Και δυστυχώς με είδε με νεύρα, χάλασα όλο το meeting με αυτά Τι να κάνουμε, οι μεγάλες αδερφές είναι εξαιρετικά εκνευριστικές.
Γενικές εντυπώσεις τώρα. Ο Χάρης είναι πολύ όπως και στο τσάτ, νιώθω άνετα μαζί του, δηλαδή του μιλάω νορμάλ και τα σχετικά. Με κάνει να γελάω επίσης, πράγμα παράξενο, νόμιζα τα αστεία του ήταν κλεμμένα από το Ίντερνετ. Αυτός βέβαια μου συμπεριφερόταν λες και ήμουν κάποιο λούτρινο, ή ένα κουτάβι, ή στην καλύτερη περίπτωση η μικρή του τρίχρονη αδερφή. Πάντως γενικά είναι πολύ γαμάτο παιδί και την επόμενη φορά που θα πάω Γιάννενα θα του κατσικωθώ για πέντε ώρες

και ναι σήμερα κατά τις 3 εκεί που ήμουν σε ύπνο βαθύ ακούω τον ήχο του μηνύματος ..."Η αδερφή μου θα έρθει Γιάννενα σήμερα μπορείς να βρεθούμε; "
Σιγά μην δεν μπορούσα
αφού λοιπόν στήσαμε τσάμπα ολόκληρη πλεκτάνη, μια πλεκτάνη που ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε, πήγα στην νομαρχία σαν καλό παιδάκι και αυτές οι φήμες πως είμαι ψωνάρα και για αυτό πήγα κι έκατσα στο ψηλότερο σκαλί είναι κακοήθειες. εγώ έκατσα εκεί επειδή από όλα τα σκαλιά αυτό μου άξιζε
ξαφνικά πέρασε μια κοπέλα συνοδευόμενη από ένα 12χρονο κοριτσάκι και νόμισα πως είναι η αδερφή της Μαρίας με την Μαρία... έκανα λάθος
αφού λοιπόν συναντηθήκαμε και την παρότρυνα τόσες φορές να επιλέξει που θα πάμε...αυτή επέμενε να διαλέξω εγώ γιατί δεν ξέρει από Γιάννενα...λες και είπα εγώ να διαλέξει επειδή μένει χρόνια εδώ και τα ξέρει καλύτερα
κανείς μας δεν διάλεξε τελικά λόγω έλλειψης χρόνου κάτσαμε στο πρώτο που βρήκαμε!!!!
ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΙΝΩ ΓΛΥΚΟ ΚΑΦΕ;
την πείραξα τρελά και την πήγα σε συζητήσεις που την έκαναν να μοιάζει με πατζάρι
πατζαράκι
ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΚΛΕΒΩ ΑΣΤΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ
τέλος πάντων χάρηκα πολύ που κάναμε το κωστή να ζηλέψει και βασικά η Μαρία τον έπεισε πως φλερτάρω μία φίλη του... δηλαδή έλεος πως της ήρθε;
τελικά το Μαράκι είναι θεά, και πραγματικά είναι σαν κουταβάκι...με προκαλεί τόσο να της τσιμπήσω τα μαγουλάκια
είναι επίσης πολύ αστεία και πετάει ατάκες εκεί που δεν τις περιμένεις...και είναι και πρόστυχη!!! Θα κάνω τα αδύνατα δυνατά να τα ξαναπούμε σύντομα...μαράκι...love you

Για ποια Μαρία απ' όλες μας αναφέρεις??

αααα δεν ξέρω....ποια έκανε ποστ πριν από μένα;

Ααα οκ σόρρυ είδα μόνο το δικό σου γι αυτό ρώτησα...

Νταξ, θέλω συνάντηση με Βιντίκτο και Μαρία!

Εγώ συναντήθηκα με την Αστόρια και είναι πολύ καλή, καμία σχέση με το χαζό που φαίνεται στο φόρουμ

Σήμερα είχαμε κανονίσει συνάντηση στην Σαλαμίνα με Τζέο, Σάντρα(Black Queen) και με το νέο μας μέλος, τον Άκη(You Know Who, που τον ξέραμε ήδη εννοείται χωρίς το ΧΓ ). Κατά τις 12:15 φτάνουν στην Σαλαμίνα. Είχα πάει να τους πάρω απ' το λιμάνι και μόλις έφτασα άρχισαν να τρέχουν και να σπρώχνονται για το ποιος θα με αγκαλιάσει πρώτος Εε τελικά με αγκάλιασε ο Τζέο, μετά ο Άκης και ύστερα η Σάντρα! Νομίζω ήταν η πιο μαμάτη συνάντηση έβερ... Πραγματικά περάσαμε πάααααρα πολύ ωραία, αν δεν βιαζόταν να φύγει η Σάντρα ακόμα εδώ θα ήταν τα παιδιά..! Όταν φτάσανε, αφού αγκαλιαστήκαμε, φιληθήκαμε και τα λοιπά, πήγαμε στο παλιό μου σπίτι που ήταν κοντά και ήμασταν και μόνοι μας. Ο Τζέο να μην χάσει ευκαιρία, μπήκε αμέσως στο ίντερνετ... Ήπιαμε νεράκι γιατί τα είχαν φτύσει τα παιδιά μου..!<3 Μετά από 3 τέταρτα περίπου έρχεται ο μπαμπάς μου να μας πάρει με το αυτοκίνητο για να μας αφήσει στις καφετέριες(στο ΝΑΤΟ για όποιον ξέρει). Εε πήγαμε εκεί και πραγματικά κάναμε ένα τέταρτο για να αποφασίσουμε τι θέλουμε..! Επίσης έκαναν άλλο ένα 20λεπτο να μας τα φέρουν αλλά τέλος πάντων... Παίξαμε θάρρος ή αλήθεια στην καφετέρια και όπως ήταν αναμενόμενο γίναμε ρεζίλι..! Δεν ήταν και τόσο φυσιολογικό το να σηκωθώ και να αρχίζω να χτενίζω τα μαλλιά μου, ούτε να κάνω μασάζ στον Άκη, ούτε επίσης ήταν φυσιολογικό να αρχίσω να δείχνω στον Άκη την χορογραφία του Νόσα... Μετά από όλα αυτά ήρθε ο αδερφός μου να μας πάρει για να πάμε να φάμε στο καινούριο μου σπίτι. Να σημειώσω πως μου είχε κοπεί η όρεξη και έφαγα μισό κομματάκι κρέας και 4-5 πατάτες και είχα φουσκώσει..! Τα υπόλοιπα παιδιά έφαγαν κανονικά! Μετά ακολούθησε παγωτό απ' το οποίο έφαγαν μόνο η Σάντρα και ο Τζέο. Ύστερα είχαμε και επίδειξη ανοιγμάτων από εμένα... Στο δωμάτιό μου μετά εννοείται μπήκε ο Τζέο στο ίντερνετ, η Σάντρα έστελνε μηνύματα και εγώ ίσιωνα τα μαλλιά μου με τον Άκη! Πριν από αυτό παίξαμε και μπουκάλα... Μετά χαλαρά για λίγο,αλλά έπρεπε να φύγουν τα παιδιά μετά γιατί βιαζόταν η Σάντρα... Περάσαμε φανταστικά! Ααα να σημειώσω πως τα φάγαμε τα μάγουλά μας γιατί συνέχεια δίναμε αγκαλίτσες και φιλιά(στα μάγουλα καλέ ), ο ένας στον άλλον συνέχεια... Χάσαμε το μέτρημα! Ο Άκης μου έκανε επίσης μαμάτα μαλλιά! Τώρα κανονίζουμε να έρθουν πάλι(τουλάχιστον ένας από αυτούς θα έρθει σίγουρα) μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες που μας μένουν μέχρι να πάω Αγγλία! Επίσης ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ θα έρθουν και μετά το ταξίδι μου!

Υ.Γ. Πρώτο: Σας αγαπώ πολύ πολύ πολύ παιδάκια μου και να έρθετε οπωσδήποτε πάλι να περάσουμε σουπερφανταστικοτέλεια! Μου γεμίσατε την μέρα ευχάριστα<3

Υ.Γ. Δεύτερο: Έχουμε τραβήξει και μερικές φωτογραφίες οι οποίες θα περαστούν το συντομότερο δυνατό!

Αυτά από εμένα!

Πραγματικά ήταν τόόόόσο υπέροχα...

Όπως είπε και η Έυα εννοείται πως θα ξανακανονήσουμε!! Και συγνώμη που βιαζόμουν

Ειλικρινά δεν ήθελα να φύγουμε, άλλα αν καθυστερούσαμε έστω και λίγο ακόμα θα έφτανα σπίτι τα μεσάνυχτα

Και μεις σ'αγαπάμε ευάκι μουυ και ευχαριστούμε για όλα !!!Σε περιμένουμε και μεις αθήνα

Δεν πειράζει βρε αγάπη, έτσι κι αλλιώς θα ξαναέρθετε κάποια μέρα! Σε καταλαβαίνω όμως..! Φυσικά και θα έρθω αλλά κι εσείς να έρθετε πάλι γιατί μου λείπετε απ' την ώρα που φύγατε..!

Ωωωωω Και σε εμάς λείπεις πολύ

Φυσικά!!!Τώρα που σε γνώρισα και face-to-face δεν μου γλυτώνεις..θα σε ζαλίζω μέρα νύχτα

Αμέεεεεε

Πηγα Κυπρο. Ειδα την Αρτεμις και την Μαρσυ. Πέρασαμε τελεια. Τις μισησα ομως.

Γιατί καλέ? Τι σου κάνανε??

Εγώ έκανα Μύτινγκ με έναν όβελ σήμερα.

Καλό παιδάκι μου φάνηκε, συμπαθητικό.

Τρώγεται.

Well, ήρθε η Ιμπέριο Κύπρο!!
Την Παρασκευή το μεσημεράκι κάτω απʼ τον αξιαγάπητο καφτό ήλιο με μια κάποια χρονοκαθηστέρηση λόγω κίνησης πήγα να πάρω τη Μαρία από τη στάση… Αγκαλιαστήκαμε όπως άρμοζε στη στιγμή και μπήκαμε στο αμάξι. Μετά τα γνωστά τύπου «πώς ήταν το ταξίδι» και τις συστάσεις με τη μάνα μου πήραμε τηλέφωνο τη Μαριλένα! Η Μάρσυ όπως οφείλω να ομολογήσω περίμενα, όχι απλά δεν είχε φτάσει Λευκωσία αλλά είχε μόλις ξυπνήσει! Μέχρι να φτάσουμε στην παλιά Λευκωσία θάψαμε όλο τον κόσμο όπως ήταν αναμενόμενο! Έκανα στη Μαρία μια ¨προσπάθεια ξενάγησης» στο κέντρο της πόλης μου, αφού βέβαια σαβουριάσαμε στο Στάρμπαξ κάτι κρουασάν σοκολάτα! Η ξενάγηση βέβαια κυριολεκτικά ναυάγησε αφού άρχισε να βρέχει και τελικά έπιασε καταιγίδα και ευτυχώς είχε ομπρέλα η Μαρία (κάτω απʼ την οποία ήταν η τσάντα και η φωτογραφική μου οπότε εγώ καταβράχηκα)! Μετά από δεκάλεπτο περπάτημα στη βροχή καταφθάσαμε στο «Καθʼ οδόν» εκεί όπου θα τρώγαμε δηλαδή, παραγγείλαμε και περιμέναμε τη Μαρσυ. Μετά από μερικά λεπτά μας έκανε την τιμή και αυτή και το πεντανόστιμο φαγητό! Η Ιμπέριο έχω την ελπίδα ότι έμεινε ικανοποιημένη από τα κυπριακά εδέσματα καθώς εγώ μάθαινα για την πραγματική μου ταυτότητα (ένα ακόμα μέρος του εαυτού της Μάρσυ πάνω στο οποίο έστησα ολόκληρη θεωρεία που τους ανέπτυξα την επομένη) Ε μετά φύγανε :P
Την επόμενη μέρα το πρωί, για καλή μου τύχη, τα κορίτσια ξύπνησαν νωρίς και όταν πήγα Λεμεσό ήταν έτοιμες! Πήγαμε στο… Μολ (πολύ ωραίος χώρος να πας κάποιον που έρχεται πρώτη φορά σε ένα μέρος :P) Κάναμε μια βόλτα και μετά κάναμε επιδρομή στο Αttr@ivo, δοκιμάσαμε το μισό κατάστημα και τελικά… δεν πήραμε τίποτα! Κάναμε και μια προσπάθεια για Makeover του λουκ της Μαρίας αλλά ήταν όλα πανάκριβα! Μετά από το σοκ των τιμών λοιπόν μπήκαμε στο φθηνότερο κατάστημα του Μολ όπου ντυθήκαμε… λεοπαρδάλεις, (βλέπε στις φώτος των μελών)! Μπήκαμε με μια απόλυτη πώρωση στα Πάμπλικ όπου η Ιμπέριο επιτέλους απέκτησε τον Αιχμάλωτο του Αζκαμπάν! Φάγαμε στα Μακντόναλτς (η Μαρία πήρε Μακτσίκεν!) Μετά πήγαμε στη μέση του τόπου και βγάζαμε κάτι φέιλ φωτογραφείες, (επίσης βλέπε στις φώτο των μελών δεν ανέβαζα άδικα δύο ώρες :P)
Τα κορίτσια το απόγευμα πήγαν θάλασσα, το βράδυ, μετά από μια κάποια καθυστέρηση πήγαμε στην πλατεία του κάστρου της Λεμεσού! Καθίσαμε σε ένα καφέ Παραγγείλαμε μια κρέπα με παγωτό και ένα σοκολατένιο κέικ με παγωτό τα οποία σαβουριάσαμε μετά μεγάλης ευχαρίστησης! Πληρώσαμε και φύγαμε! Περπατώντας τραγουδήσαμε όλο μας το ρεπερτόριο όταν… θυμηθήκαμε το πολυαγαπημένο τραγούδι το οποίο έχει γίνει πια σήμα κατατεθέν «Κρίμα το παιδί» Από ένα μαγαζί μας άκουσε ο μουσικός και άρχισε να το παίζει! Εγώ τις τράβηξα να πάμε (αυτές δεν θέλανε) Μας αφιερώσανε το πρόγραμμα, εγώ σηκώθηκα και του πήρα το μικρόφωνο του ανθρώπου και τραγούδησα το «Ριτά Ριτάκι» Μετά κάναμε παραγγελιά το «Rock and Roll στο κρεβάτι» μας έπαιξε κάτι άσχετα μετά άλλο Σιδηρόπουλο και αφού τραγούδησα το ¨Μπάμπη το φλού» ήρθε και η Μάρσυ είπαμε το ¨Ροκ εντ ρολλ στο κρεβάτι» και η Ιμπέρια μας καταδεκτικέ και ήρθε να πει μαζί μας το «Σαπιοκάραβο»
Ε μετά την πήγαμε στη στάση και έπειτα από ένα ολιγόλεπτο κλάμα της Μαρίας έφυγε!
o Αυτάαα! Δηλώνω ότι εξαιτίας τους με έπιασε κρίση αυτοπεποίθησης γεγονός σπάνιο και τις ευχαριστώ πολύυυ!

Νταξει το χθεσινο θα μεινει αξεχαστο σε εμας και σε οσους ειχαν την ατυχιατυχη να βρεθουν στον δρομο μας!