Flying with a Hippogryph

θα ηταν τελεια εμπειρια

Δεν μυ πολυαρέσουν τα ύψη, αλλά η αίσθηση θα ήταν μαγική!

Πιστέυω ότι θα το τολμούσα.....
Στήν αρχή θα φοβόμουν λίγο αλλά μέτα θα χαλάρωνα και θα το απολάμβανα όσο μπορούσα!!!!

Δεν ξερω αν θα ηθελα...
Θα με ρωτουσε και εγω θα το σκεφτομουνα λιγα δευτερολεπτα...

θα ανεβαινα και θα καναμε εγω και ο ιππογρυπας μου φιγουρα σε οσους φοβουνται μη σου πω οτι θα τον ζηταγα μονιμα απ τον Χαγκριντ

Εγώ προσωπικά θα το έκανα . Θα ήταν τέλειο να πετάς με ένα τέτιο υπέροχο μαγικό πλάσμα .Θα πετούσαμε μέχρι πάνω πολύ πάνω . Θα περνάγαμε μέσα από λίμνες και δάση .Μετά θα προσγειωνόμασταν και θα ήθελα συνέχεια και άλλο και άλλο . Άπλα υπέροχο .

Τέλεια!! Σκουπόξυλο, υπόγρυππας να πετάει κι ότι να 'ναι!!!

edit by Alicia Spinnet: σύμφωνα με τους κανόνες του φόρουμ τα greeklish απαγορεύονται. Καλή συνέχεια.

Σίγουρα θα ήθελα ν' ανέβω!!
Νιώθω τον αέρα στο πρόσωπό μου,όλη τη θεσπέσια μαγική ατμόσφαιρα,δεν φοβάμαι τίποτα,σηκώνω τα χέρια μου ψηλά και αισθάνομαι πανευτυχής για μια τέτοια ευκαιρία που μου δόθηκε και την αξιοποίησα...

ΝΑΙ με τη μία!

θέλω να πιστεύω ότι έχω μια ιδιαίτερη σχέση με τα ζώα, οπότε δε θα υπήρχε πρόβλημα "συνεννόησης"!
Απο 'κει και πέρα αυτή η αίσθηση ελευθερίας που θα ένιωθα θα ήταν η πολυτιμότερη για 'μένα ανταμοιβή για την αρχική αμηχανία και διστακτικότητα που θα είχα!

^Ναι!Κι εγώ το ίδιο!Αμεσως!

Άμα κατάφερνα και ανέβαινα στην πλάτη του Ιππόγρυπα και πετούσα πάνω στην πλάτη του νομίζω πως θα ένοιωθα λίγο άβολα γιατί θα φοβόμουν μην πέσω αλλά μετά από λίγο θα έβρισκα τον τρόπο ώστε να είμαι πιο άνετα και να μην φοβάμαι μην πέσω και τότε θα ένοιωθα πραγματικά τέλεια!!!

Θα ηθελα πολυ να ανεβαινα αλλα πολυ φοβαμαι πως δεν θα τα καταφερνα

Θα ήθελα πολύ!!Θα πετουσαμε πάνω από το Χόγκουαρτς και οι μαθητές θα μας κοιτούσαν με ανοιχτό το στόμα!!!Πάνω από την Λίμνη,από το Απαγορευμένο Δάσος και εκεί θα προσγειωνόμασταν!!!Θα ήταν ωραία!!!

Δε θα αρνιόμουν τέτοια ευκαιρία!! Θα ταν απλά τέλεια!!!

φυσικα θα εκανα βολτα με ιππογριπα θα ηταν τελεια

ναι!! Αρχικά θα φοβόμουν πάρα πολύ αλλα απο την αρχή θα ήθελα να παω βόλτα στην πλάτη ενος ιππογριπα.Σιγά σιγά θα τον πλησίαζα όπως μας είχε πει ο Χαγκριντ αν και δεν θα ήμουν η πρώτη πιυ θα δοκίμαζε.Θα περίμενα πρώτα να τον πλησιάσει κάποιος άλλος και να κάνει βόλτα κάποιος άλλος.Αφου γύριζε τότε θα πήγαινα δειλά δειλά κι εγώ.Η βόλτα θα ήταν μαγευτική.Θα ένιωθα σαν να πετάω!

Θα έκλεινα τα μάτια μου πολύ σφιχτά, θα γαντζωνόμουν πάνω του και θα ευχόμουν να προσγειωθεί πολύ γρήγορα. Έχω τρομερή υψοφοβία και παρόλο που θα είχα εμπιστοσύνη ότι δεν θα με άφηνε να πάθω κακό, δεν θα εμπιστευτόμουν τον εαυτό μου για την αντίδρασή μου αν με έπιανε μια φοβερή ζάλη. Γι' αυτό και στο πέταγμα με σκουπόξυλο θα είχα πάντα το χειρότερο βαθμό αν φοιτούσα στο Χόγκουαρτς.

φυσικα και θα πετουσα με εναν ιππογρυπα ειναι τοσο ομορφα πλασματα!
μπορει στην αρχη να φοβομουν λιγο ή να ενιωθα καπως...αλλα μετα θα χαλαρωνα

θα ανεβαινα σιγουρα πανω στον ιππογρυπα. σιγουρα θα φοβομουν στην αρχη μεχρι να βρω την ισσοροπία μου και να συνηθισω το ζωντανο πλασμα απο κατω μου, αλλα μετα απο λιγο θα χαλαρωνα και θα απολαμβανα την πτηση.

δεν νομιζω  δεν φοβαμαι τοσο τα υψη οσο να με ψιλοκοψει ενα γιγαντιαιο αλογοπουλι

Γενικά παίρνω ρίσκα οπότε θα ανέβαινα . Πιστεύω πως όσο επικίνδυνα και αν είναι μπορείς να το ελέγξεις

Οχι δεν θα ηθελα γτ φοβαμαι εχω και υψοφοβια οποτε ουτε για σκουποξυλο θα με εκοβα

εκτος βεβαια αν ηταν κι αλλος μαζι μου και κρατιομουν ισως να ενιωθα πιο ασφαλης

Θα το εκανα και θα ηταν τελεια

Και μόνο που κοιτάζω το μέγεθος και την ομορφιά του νιώθω δέος!!! Κάνω τα πρώτα δειλά βήματα προς το μέρος του. Υποκλίνομαι τρέμοντας, με την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά και με την αμφιβολία να με τριβελίζει... Και αν δεν με συμπαθίσει;; Και αν μου επιτεθεί;; Τελικά το ζώο υποκλίνετια με τη σειρά του και εγώ παίρνω θάρρος.. Προχωράω λίγο πιο αποφασιστικά προς το μέρος του. Το αγγίζω απαλά. Μένει ήρεμο. Βάζω τα δυνατά μου να το καβαλικέψω. Θεε μου, είναι πολύ ψηλά και εγώ πολύ κοντή!!! Τα καταφέρνω. Πιανομαι δυνατά από τις φτερούγες του. Αυτό πρώτα κινεί το κεφάλι του δεξιά αριστερά και σφίγγω τις λαβές μου από φόβο ότι θα με σωριάσει. Τελικά βγάζει μια δυνατή κραυγή και απογιώνεται. Και το συναίσθημα προπαθεί να μοιάσει σε αυτό που νιώθεις πάνω σε ένα γρήγορο τρενάκι λούνα παρκ. Αλλά ούτε κατά διανοια δεν το φτάνει... Είναι τέλεια!! Πετάμε πάνω από όλη την Ελλάδα. Πάνω από κάθε τόπο που έχω ταξιδέψει και λατρέψει... Δεν υπάρχει χρόνος, ούτε προορισμός. Μόνο εικόνες και ομορφιά και γαλήνη. Μετά από χρόνο που μου φάνηκε στιγμή καταλήγουμε πίσω στο απαγορευμένο δάσος. Τον χαιδέυω απαλά και τον αφήνω να φύγει. Σε ευχαριστώ καλέ μου υπόγρυπα για το μαγευτικό ταξίδι!!!!

Αν και φοβαμαι τα υψη ειναι ονειρο ζωης το να ανεβω στην ραχη ενος Ιππογρυπα! Θα ακολουθουσα κατα γραμμα τις οδηγιες του δασκαλου μου και υστερα οταν ανεβαινα θα τον αφηνα να με παει εκεινος ωπου ηθελε. Ισως να με πηγαινε επανω απο την Λιμνη οπως στην ταινια και μετα θα περνουσε απο τις κορυφες των δεντρων του Απαγορευμενου Δασους. Θα ηταν τελεια!