Κάτι μου λείπει....

Τι λείπει από τι ζωή σας ? Τι πιστεύεται οτι θα συμπλήρωνε αυτό το προσωπικο παζλ που λέγεται ευτυχία?

Νομίζω δεν μου λείπει κάτι πέρα από τις 4 κολλητές μου, να μέναμε μαζί σε ένα σπίτι και να ήμασταν μαζι κάθε μέρα. Μου λείπουν τοοόσο πολύ. Αυτό πιστεύω μου αρκεί.

Πολύ πολύ αργότερα, γύρω στα 30+ θα ήθελα να υιοθετήσω ένα παιδάκι. Και θα ένιωθα πλήρης πια.

That's all I'm asking for.

Αυτή τη στιγμή...μου λείπει η ζωή που ονειρεύομαι να έχω σε 3,5 χρόνια!
Όταν θα σπουδάζω στη Θεσσαλονίκη και θα έχω τη ζωή που θέλω, με τα άτομα που θέλω!

Μου λείπει ένας κουραμπιές.

Μια συγκεκριμένη παρέα.

Τα cartoons μου (παρεακι ) και λιγη ηρεμια

να ταν ολες οι μερες σαν την σημερινη... και λιγο αδυνατισμα μου λειπει

Χμ...βασικα δεν ξερω.Γενικα παντα κατι θα μου λειπει...Καποιος...
Αλλα γενικα νομιζω οτι και παλι αν ειχα αυτα που νομιζω πως μου λειπουν δεν θα συντελουσα ποτε αυτο το παζλ που λεγεται ευτηχια.Γιατι γενικα οπως γραφω και εδω στο πμ δεν πιστευω οτι υπαρχει ευτυχισμενη ζωη,αλλα μονο ευτυχισμενες στιγμες .

Μου λείπουν τα παιχνίδια που παίζαμε στο δημοτικό που τώρα πια δεν παίζουμε επειδή υποτίθεται ότι έχουμε μεγαλώσει!!!!!!!!!

Αν είμαι πλήρης,δεν θα μπορώ να γκρινιάζω
Δεν θέλω να είμαι πλήρης,άλλωστε ποτέ δεν μου άρεσαν τα παζλ.

Ειλικρινά νομίζω πως θα είμαι πολύ καλύτερα όταν γυρίσω στην Ελλάδα, μείνω μόνη μου, αρχίσω τις σπουδές μου, και γενικά αρχισω να τακτοποιώ τη ζωη μου όπως τη θέλω και όχι όπως την κανόνισαν άλλοι για μένα.

Ευτυχισμένη δεν ξέρω αν θα είμαι, αλλά τουλάχιστον δε θα νιώθω μαριονέτα σε παιχνίδια άλλων, και η ευτυχία μου θα εξαρτάται μόνο από μένα. Θα μπορώ να κάνω τα δικά μου λάθη, να μετανιώνω γι αυτά, να σπάσω τα μούτρα μου όπως όλοι περιμένουν εναγωνίως, και τότε θα 'μαι καλά γιατί θα ξέρω οτι την έπαθα από δικές μου επιλογές ή οτι ευτύχησα αντίστοιχα από δικές μου επιλογές.

Με λίγα λόγια αυτό που μου λείπει... Εϊναι η ζωή μου στα χέρια μου.

Σιωπη.

Ηρεμια....

Katie Bell έγραψε:Τι λείπει από τι ζωή σας ? Τι πιστεύεται οτι θα συμπλήρωνε αυτό το προσωπικο παζλ που λέγεται ευτυχία?

Τίποτα. Το παζλ δεν πρόκειται να συμπληρωθεί ποτέ και πάντα κάποια κομμάτια θα λείπουν. Αν τα βρεις, τότε άλλα θα χαθούν και θα συνεχίσεις την έρευνα. Αυτό είναι το ωραίο κιόλας σε αυτή τη ζωή που είμαστε αναγκασμένοι κατά κάποιο τρόπο να ζούμε.

Παντα κατι θα λειπει απο τη ζωη μας κατι και παντα θα ειναι κατι διαφορετικο ..

Εϊναι η ζωή μου στα χέρια μου.

Αυτο ακριβως

Μου λειπουν πολλα....καθε μερα θελω και κατι διαφορετικο οποτε....
Ας πουμε τωρα μου λειπει η θαλασσα....

Λοιπόν, το φιλοσόφησα.

Όντως πάντα κάτι θα λείπει, η ανθρώπινη ματαιοδοξία πάντα θα υπάρχει.

Πάντως, τώρα τώρα μου λείπε εκτός από την ηρεμία, η ανεξαρτησία μου και το να μη δίνω λογαριασμό σε κανένα.

Αύριο θα μου λείπει κάτι άλλο, σε κάτι χρόνια, κάτι άλλο, ποτέ δε σταματάει αυτό.

κι εγώ αυτό θέλω και νιώθω πως μου λύπει το να μην δίνω λογαριασμό σε κανένα
δεν αντέχω άλλο το ότι η μάνα μου είναι τόσο ενοχλυτικη η λ΄ξη που τη χαρακτιρίζει είναι πριχτισσα στα κυπριακά σιμαινει όπως καταλάβατε ότι με πρίζει κανονικότατα και δεν αν΄τεχετε θέλω να τη βρίσω
αλλά νομίζω πως φταει εφιβεία πριν λίγο καιρό είχα την τελεια σχέση με τη μαμα μου
μου λύπει αυτή η τέλεια σχέση

Πάνω απ' όλα μου λείπει η κολλητή μου και είναι ένας από τους λίγους λόγους που θέλω να μεγαλώσω. Για να μένουμε μαζί! Και...κάτι ακόμα. Ή μάλλον κάποιος. Αλλά δυστυχώς εγώ δε λείπω σε αυτόν τον κάποιον και μάλλον δε του λείψω ποτέ...

ο ορεστης

Όντως πάντα κάτι θα μας λείπει, ανάλογα με το πως διαμορφώνονται οι εκάστοτε συνθήκες στα στάδια της ζωής μας.

Τα δύο χρόνια που ήμουν έγκλειστος στη σχολή, μου έλειπε η ατομική ελευθερία και με καταπίεζαν οι κανόνες.

Τώρα που την έχω, μου λείπει αφάνταστα ο χαβαλές και τα καλαμπούρια που έκανα εκεί μέσα με τους συναδέλφους μου, γιατί στη Λευκάδα δεν έχω βρει παρέα που να με ικανοποιεί.


Εν ολίγοις, μας λείπει αυτό που δεν έχουμε. Και όταν το αποκτήσουμε και κορεστούμε, μόνο τότε θα εκτιμήσουμε την κατάσταση στην οποία βρισκόμασταν πριν. Καλό είναι να προσπαθούμε να αλλάξουμε κάτι προς το καλύτερο, αλλά προς Θεού... μην γυρίζουμε τη πλάτη σε ότι ήδη έχουμε. Γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο...


Πάντως, τώρα, μου λείπει μια τιραμισού

FoNikos21 έγραψε:Όντως πάντα κάτι θα μας λείπει, ανάλογα με το πως διαμορφώνονται οι εκάστοτε συνθήκες στα στάδια της ζωής μας.

Τα δύο χρόνια που ήμουν έγκλειστος στη σχολή, μου έλειπε η ατομική ελευθερία και με καταπίεζαν οι κανόνες.

Τώρα που την έχω, μου λείπει αφάνταστα ο χαβαλές και τα καλαμπούρια που έκανα εκεί μέσα με τους συναδέλφους μου, γιατί στη Λευκάδα δεν έχω βρει παρέα που να με ικανοποιεί.


Εν ολίγοις, μας λείπει αυτό που δεν έχουμε. Και όταν το αποκτήσουμε και κορεστούμε, μόνο τότε θα εκτιμήσουμε την κατάσταση στην οποία βρισκόμασταν πριν. Καλό είναι να προσπαθούμε να αλλάξουμε κάτι προς το καλύτερο, αλλά προς Θεού... μην γυρίζουμε τη πλάτη σε ότι ήδη έχουμε. Γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο...

τι γίνεται αν χάσουμε για πάντα αυτό είχαμε και το εκτημούσαμε κιόλας?

οι παλιές μέρες των παιδικών μου χρόνων

η ζωη που θελω να εχο σε 3 χρονια!

Αυτο το διαστημα μου λειπουν πολλα,οπως περισσοτερος ελευθερος χρονος,ηρεμια,μια φιλια που θα με ικανοποιει.
Βασικα μου λειπει μια ηρεμη και ξεγνοιαστη ζωη.