Αίμα Μονόκερου

"Μα... ποιος θα βρισκόταν ποτέ σε τόσο μεγάλη ανάγκη, ώστε να σκοτώσει ένα μονόκερο;" αναρωτήθηκε δυνατά. "Αν πρόκειται να είσαι καταραμένος, ο θάνατος είναι καλύτερος, έτσι;"
Εσείς τι πιστεύετε; Είναι καλύτερος ο θάνατος από το να ζεις μια ζωή καταραμένη;
Αν βρισκόσασταν στη θέση του Βόλντεμορτ, όχι απαραίτητα έχοντας τις ίδιες αξίες με αυτόν, θα πίνατε αίμα από μονόκερο προκειμένου να επιβιώσετε;
Θα σκοτώνατε έναν μονόκερο για να δώσετε το αίμα του σε κάποιον που αγαπάτε πάρα πολύ, προκειμένου να τον κρατήσετε στη ζωή;

Όχι
1ον)δεν θα σκότωνα ποτέ ένα τέτοιο πλάσμα

και 2ον)αφού θα εξασθενούσε μετά από λίγο καιρό,πιο το νόημα;

Γιατί προσωρινό είναι;

fanny έγραψε:
και 2ον)αφού θα εξασθενούσε μετά από λίγο καιρό,πιο το νόημα;

Σκέψου πως αν είσαι ετοιμοθάνατος και φοβάσαι τον θάνατο, λίγο σε ενδιαφέρει αυτό. Το θέμα ειναι να παρατείνεις τη ζωή σου έστω και για λίγο.

Ποτε δεν θα σκοτωνα μονοκερο για κανεναν λογο...

Είναι παράλογο. Τέτοια ζωή απλά δεν τη θες. Εκτός κι αν είσαι τόσο δειλός όπως ο λόρδος μας , που δεν αντέχεις καν στην ιδέα του θανάτου. Ισως να ήθελα να κάνω πράγματα για να παρατείνω τη ζωή μου, αλλά να είναι τουλάχιστον ζωή. Όχι καταρραμένη.

Για τι κατάρες μιλάμε; Αν είναι τίποτα μπούρδες...

Μάλλον καταραμένη εννοώντας πως αυτός που θα το πιει θα ζει όλη του τη ζωή με τις τύψεις... Για μαγικά δεν αναφέρεται τίποτα.

Για μένα δεν θα το έκανα. Γιατί να τυραννιέμαι σε μια τέτοια ζωή;

Τώρα για άλλα άτομα... Σίγουρα θα έμπαινα στον πειρασμό, αλλά:
α) Είναι τόσο ωραία πλασματάκια! Γιατί να το σκοτώσεις;
β) Θα ζούσα και εγώ και αυτός που θα το έδινα με τύψεις. Εγώ γιατί το σκότωσα και αυτός γιατί ήπιε το αίμα του.

εγώ για κανέναν λόγο δεν θα το έπινα...Δεν φοβάμαι τον θάνατο...Άμα το ήθελε πάρα πολύ κάπιο αγαπημένο μου πρόσωπο θα προσπαθούσα να του αλλάξω γνωμή...Δεν είναι σωστό...

Εξάλλου γιατί να σκοτώσεις ένα τόσο όμορφο και γλυκό ζωάκι?

Προσωπικά θεωρώ αδιανόητο να κακοποιήσω ή φερθώ επιθετικά σε οποιοδήποτε ζώο, ανεξαρτήτως του μεγέθους του, του χρώματός του, της ομορφιάς του και του ονόματά του... πόσο μάλλον να το σκοτώσω.
Οπότε σκεφτόμενος αυτά, δεν προκειται να έπινα ποτέ το αίμα ενός μονόκαιρου.

Από την αλλή αν επρόκειτο για κάτι ιδιαίτερα σημαντικό, για μια αποστολή που θέλω να φέρω εις πέρα, για μια επιθυμία που θέλω να πραγματοποιήσω, κάτι που θα έδινε μεγάλη χαρά στον εαυτό μου και σε δικά μου πρόσωπα... τότε ναι, ίσως έδινα μια μικρή παράταση στην ζωή μου έστω και μ'αυτόν τον άθλιο τρόπο.
Δεν νομίζω όμως πως θα έκανα κάτι τέτοιο σε ένα αγαπητό μου πρόσωπο, προκειμένου να κρατηθεί στην ζωή... Θα μπορούσα όμως να υποκύψω αν μου το ζητούσε επίμονα το ίδιο.

Tom Marvolo Riddle έγραψε:Μάλλον καταραμένη εννοώντας πως αυτός που θα το πιει θα ζει όλη του τη ζωή με τις τύψεις... Για μαγικά δεν αναφέρεται τίποτα.

Σίγουρα είναι μόνο αυτό; Εκτός κι αν εννοούμε πως η κατανάλωση του αίματος σου δημιουργεί τύψεις κι όχι η ίδια η πράξη του να σκοτώσεις έναν μονόκερο... Διαφορετικά αναίσθητοι μάγοι υπάρχουν πολλοί που δεν θα δίσταζαν να κάνουν κάτι τέτοιο..

Οχι δεν θα το εκανα.. Καλυτερα μια ζωη συντομη αλλα ωραια απο μια καταραμενη..

Με τίποτα!Δε θέλω να γίνω φονιάς!

Εγώ ποτέ δεν θα ήθελα να επιβιώσω. Άμα θελήσει ο θεός να με πάρει είναι απόφασή του και δεκτή για εμένα. Δεν θα έκανα ό,τι έκανε ο Άρχοντας του Σκότους.
Επίσης ναι θα σκότωνα έναν μονόκερο για να πιει το αίμα του άμα υον αγαπούσα πολύ.

Σίγουρα ο θάνατος είναι καλύτερος από μια τόσο μίζερη ζωή! (άσε που μπορεί κάποια φορά να μην βρείς μονόκερο και τελικά να πεθάνεις)

ενοειται καλυτερος ο θανατος...

Το τόπικ μεταφέρθηκε στα βιβλία!

ποτε δεν θα σκοτωνα κατι τοσο παραμυθενιο και ομορφο....



απο το να ζει καποιος καταραμενα , ακομα και να τον αγαπουσα καλυτερα να πεθαινε...

Ποτε δεν σκοτωνεις κατι τοσο αγνο, ισως λιγες τριχες απο την ουρα του, να ηταν χρησιμες για παρασκευη φιλτρων .

χμμμ..δε νομιζω πως θα το σκοτωνα για μενα...δν θα το αντεχα..μια μικρη παραταση δεν ειναι σημαντικη...ο θανατος ο ιδιος δεν ειναι κατι σημαντικο..ειναι απλως η απουσια της ζωης...ακομα κ αν πεθανεις δεν θα στενοχωρηθεις μετα..
αυτο που με φοβιει στον θανατο ειναι κυριως το να πεθανω αγωνιοντας..πχ καθως πεφτει ενα αεροπλανο ή καθως καιγεται το κτιριο στο οποιο ειμαι μεσα..κατα τ αλλα δν μ φοβιζει τοσο...απο τν αλλη βεβαια δν εχω βρεθει σε μια οσο δυσκολη κατασταση για να πω με σιγουρι οτι δν θ σκοτωνα μονοκερο..αλλα ΠΙΣΤΕΥΩ οτι δεν θα το κανα..

ωρα για καποιο αλλο προσωπο...αλλαζει..εκει η απουσια ειναι μεγαλυτερη γι τον ιδιο σου τον εαυτο επειδη την αντιλαμβανεσαι καθημερινα..σ αυτην τν περιπτωση πιθανον το εκανα.. :shy:-:

Ποιος θα ήθελε μια τέτοια ζωή καταραμένη; Ότι και να έπρεπε να γίνει δεν θα σκότωνα ποτέ ένα τόσο όμορφο και αγνό πλάσμα γιατί έτσι δίνοντας παράταση στην ζωή μου, αφαιρώ την ζωή από ένα άλλο πλάσμα που δεν μου έφταιξε σε τίποτα. Δεν κοιτάω το συμφέρον μου αλλά το κοινό καλό.

Δε θα σκότωνα μονόκερο, δε θα έπινα το αίμα του και με τίποτα δε θα το έδινα σε κάποιον άλλον.

Αρχικά , ό,τι είναι να γίνει , θα γίνει. Άρα γιατί να σκοτώσω το ζωάκι (ή οτιδήποτε άλλο του οποίου το αίμα θα με κρατούσε στη ζωή) ; Και μόνο η διαδικασία θα με κούραζε ( εντελώς φυγόπονη >.< ). Επίσης, αν θεωρήσουμε πως ο θάνατος του μονόκερου από ανθρώπινο χέρι είναι το κομμάτι το οποίο κάνει τη ζωή όποιου πιει το αίμα του ζώου "καταραμένη", θα έπερνα στο λαιμό μου και τον άνθρωπο που θα είχε σκοτώσει τον μονόκερο για να πιω εγώ το αίμα του, αφού λόγω της κατάστασης που θα βρισκόμουν δε θα ήμουν σε θέση να το κάνω.

Ούτε θα το έδινα σε κάποιον άλλο. Δε νομίζω να μπορούσα να του πω πως αυτό που πίνει είναι χυμός/νερό/γουτέβερ και στην πραγματικότητα να του δίνω αίμα μονόκερου (που στην μαγική κοινωνία θεωρείται τόσο σημαντικό και σπάνιο ζώο), αλλά ούτε και να του πω πως όντως σκότωσα τον μονόκερο για να τον κρατήσω στη ζωή.

Αλλά η ζωή με τις υποθέσεις που κάνουμε τώρα διαφέρουν πάρα πολύ.
Για εμένα ξέρω σίγουρα πως δε θα το έπινα. Αλλά δεν ξέρω αν θα το έδινα σε κάποιον άλλον να το πιει (αφού του είχα πει την αλήθεια). Πάντως αν το έκανα, δηλώνει καθαρό εγωισμό...

Ποτέ δεν θα σκότωνα ένα ζώο (εδώ δεν μπορώ καλά καλά να σκοτώσω μια μύγα)

Και ποτέ δεν θα άφηνα έναν άνθρωπο να βασανίζεται γιατί δεν μπορώ να αποδεχτώ τον θάνατό του. Το θεωρώ τρομερά εγωιστικό.

Δεν θα χρησιμοποιούσα το αίμα του για κανένα λόγο...Όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο, ποιά είμαι εγώ που θα τ αλλάξω;

Δεν θα σκότωνα ποτέ μονόκερο για τίποτα από τα 2. Προτημούσα να πέθαινα γιατί ούτος η αλλιώς θα τελείωνε η επίδρασή του μετά από κάτι μέρες και θα υπέφερα ξανά οπότε ποιο το νόημα.