από Hermione Granger. Παρ Ιουλ 09, 2010 9:26 pmΑίνιγμα: Τι είναι καλοντυμένο, έχει ύφος υπεροπτικό, σώμα σαν αυτό που δίνει η νευρική ανορεξία και στήθος σαν αυτό που φτιάχνει η πλαστική χειρουργική, κι επιπλέον η ζωή του όλη είναι σπίτια (με πισίνα…) αυτοκίνητα, κοσμήματα, ρούχα, καλλυντικά, κι ένας γκόμενος;
ΤΟ ΒΡΗΚΑΤΕ! ΕΙΝΑΙ Η ΜΠΑΡΜΠΥ! Η πλαστική (κυριολεκτικά) κούκλα που ζει πλαστική (μεταφορικά) ζωή, και με τα πλαστικά αξεσουάρ της και τα ηλίθια βιβλιαράκια της μεταφέρει τη νόσο της πλαστικίτιδας στα μικρά κορίτσια που παίζουν μʼ αυτήν.
Είναι η Μπάρμπυ! Μια ολίγον μεγαλύτερη από έφηβη, που κατακρεουργεί στην προκρούστεια κλίνη της τα κορίτσια της παιδικής και της εφηβικής ηλικίας, μη αφήνοντας καθόλου χώρο για δραστηριότητες που ταιριάζουν στα δικά τους χρόνια. Είναι αυτή, που δημιουργεί την πεποίθηση ότι σκοπός μας είναι να ζούμε με καλοπέραση, shopping, στρας, φλας και χαζογκομενιλίκια. Όχι υπευθυνότητα και υποχρεώσεις και κοινωνικές σχέσεις – όπως οι κλασικές κούκλες που πάνε επίσκεψη και παίζουν τις κουμπάρες και πάνε βόλτα το μωρό τους ή μαγειρεύουν. Και βέβαια όχι κάτι πιο ριζοσπαστικό, όπως π.χ. μια κούκλα ακτιβίστρια, νταλικιέρισα κ.τ.λ.. Και προς Θεού, όχι φτωχοντυμένη!
Θα μου πείτε, η Μπάρμπυ δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πιο ριζοσπαστικούς ή πιο παραδοσιακούς ρόλους στο παιχνίδι; Ναι, ασφαλώς, αν το παιδί σκεφτεί κάτι τέτοιο από μόνο του ή του το υποδείξει κάποιος άλλος, αλλά η ίδια η κούκλα και τα βιβλιαράκια της που κατευθύνουν το παιχνίδι μαζί της, διδάσκουν άλλα… Βασικά, το να κάνεις επίδειξη, κοινώς φιγούρα, και να ψωνίζεις, πάλι για να κάνεις επίδειξη.
Διάφορες μελέτες δείχνουν ότι η Μπάρμπυ ευθύνεται για την εμφάνιση νευρικής ανορεξίας σε μικρά κορίτσια που την θεωρούν σαν πρότυπό τους. Ασφαλώς, δεν μπορεί να ευθύνεται μόνο η Μπάρμπυ για τη μανιώδη προβολή του πολύ αδύνατου σώματος, έχει όμως κι αυτή τη δική της αποτελεσματική συμβολή. Δείτε τι γράφει σε επιστολή της στην εφημερίδα New York Times (http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9D00E1D7123AF935A15755C0A96F958260) μια πρώην οπαδός της Μπάρμπυ, που κάνει μια ενδιαφέρουσα σύγκριση μεταξύ της κούκλας και του καρτούν του Ταρζάν:
«ʽΓιατί ο Ταρζάν δεν είναι επικίνδυνος όπως η Μπάρμπυʼ
Δημοσιεύθηκε στις 26 Ιουνίου 1999
Ο Kevin Colleary… υποθέτει ότι ο μυώδης χαρακτήρας καρτούν παρουσιάζει μερικά από τα προβλήματα που έχουν και οι κούκλες Μπάρμπυ. Αλλά υπάρχει τεράστια διαφορά. Το εξάχρονο παιδί μου ξέρει ότι αυτός ο χαρακτήρας καρτούν δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι αληθινός, και ότι οι γορίλλες δεν μιλάνε.
Όταν ήμουν μικρή, τα κορίτσια θεωρούσαν τις Μπάρμπυ τα ιδανικά θηλυκά. Φανταζόμασταν ότι ήμασταν αυτές – τα δημοφιλή κορίτσια που φορούσαν κολλητά φορέματα και πήγαιναν στο χορό του κολεγίου με τον Κεν. Επειδή υπήρχε αλληλεπίδραση με τη Μπάρμπυ, θέλαμε να είμαστε εκείνη. Ήταν το πρότυπό μας – επικίνδυνη λόγω της σιλουέτας της, κι επειδή όλο κι όλο που ήθελε απʼ τη ζωή της ήταν να παντρευτεί τον Κεν, το ταίρι της στην τελειότητα.
NANCY INTRATOR
Mount Kisco, N.Y., 22 Ιουνίου 1999».
Δεν υπήρξαμε όλες οπαδοί της Μπάρμπυ, όπως η φίλη μας η Νάνσυ πέραν του Ατλαντικού (εξάλλου, υπήρχε και η Σίντυ, και η Μπίμπι Μπο, οι άλλες κούκλες-πρότυπα…) Όμως όλες είμαστε πια δηλωμένες εχθροί της και σας καλούμε να την εξοβελίσετε από τα σπίτια σας, αυτήν και τα ηλίθια βιβλιαράκια της, και αν θέλετε να κάνετε δώρο σε μικρά κορίτσια κούκλες, να προτιμάτε αυτές που δεν καλουπώνουν τόσο αφύσικα το κριτήριο που έχουν τα παιδιά για την ωραία εξωτερική εμφάνιση και την ευτυχισμένη ζωή. Είναι κι αυτό μια πράξη αντίστασης στον έξωθεν επιβαλλόμενο έλεγχο για το πώς αντιλαμβανόμαστε τη ζωή και τι θέλουμε από αυτήν!
Γιʼ αυτό λοιπόν, ΚΑΤΩ Η ΜΠΑΡΜΠΥ!
: 
Η Μπάρμπι αυτή καθ' αυτή ήταν απλά μία καταπληκτική επιχειρηματική ιδέα. Τώρα για το πως θα καταλήξει ένα παιδί, μάλλον η τελευταία υπεύθυνη είναι η κούκλα 
)για να προωθησω το σατανικο τους σχεδιο στα μικρα ανυποψιαστα κοριτσακια που ηξερα :P 
