Αν ήσουν η Ρόουλινγκ, τι θα ήθελες να προσθέσεις στα βιβλία;

imiemos prigipas έγραψε:λοιπόν... θα έλεγα μια πιο πολύπλοκη και λυπητερή ιστορία για τον snape..."ασπουμε" θα "προοσθετα" δυο τρία περιστατικά στο σχόλιο p θα τον κορόιδευαν και θα έβαζα και μια σκοινί όπου ο snape θα έκλαιγε και θα ερχόταν ο vlodemort αθόρυβα και θα 4ιθιριζε": έλα μαζί m και δεν θα ξανά κλα4is ποτε..θα είσαι με ανθρώπους του επιπεδου σ και θα εκδικηθείς αυτούς p σε έκαναν να κλα4is και αυτός θα δεχόταν....και θα δικαιολογιόταν το γεγονός πως έγινε "θανατοφαγος"...επίσης θα έβαζα πιο θεαματικό τέλος "ασπουμε" ο harry αντί να έλεγε μονο σ ντίνο μια τελευταία ευκαιρία μετανόησε για τα σφάλματα σ και τα λοιπά θα έλεγε..μετά από την απάντηση του voldemort θα έλεγε..ne μετανόησε γατί έχεις μπροστά σου tonb harry potter γιο του james και τις lily και κύριο του θανάτου..και μετά θα τον έβαζε να υποκλιθεί όπως τον ανάγκασε ο voldemort στο 4 ....μετά θα έλεγε ο voldeort....harry potter...είσαι μονος σ δεν boris να νικήσεις..και ο harry θα έλεγε...δεν είμαι μονος m και θα "εφανιζονταν" τα φαντάσματα τον γονιών t και του σύριου και μετά θα ακολουθούσε μονομαχία στην οποια ο harry στο κάθε ξόρκι θα έλεγε:αυτή για τον πατέρα m και τα λοιπά...και το τέλος τις μονομαχίας θα ήταν τον γνωστό τέλος......πολύ φαντασία ε?

HermioneGinny έγραψε:Θα πρόσθετα περισσότερες λπτομέρειες στο τέλος.
Δεν θ'άφηνα ένα τόσο μεγάλο κενό 19 χρόνων.
Θα μιλούσα περισσότερο για το παρελθόν των γονιών του Χάρι.

ms_padfoot έγραψε:Aν ημουν η Ρουλινγκ δεν θα αλλαζα απολυτως τιποτα απ τα βιβλια.....πολυ απλα γιατι αν αλλαζα κατι μπορει να επιρεαζε τελειως την εξελιξη της ιστοριας.......υπηρχαν οντως πολλα πραγματα που με στεναχωρησαν....αναφερομαι κυριως στους θανατους....αλλα αν το καλοσκεφτουμε θα δουμε πως ο καθε θανατος ειχε την σημασια του.....

Οι θανατοι εκαναν τον Χαρι πιο δυνατο και προετοιμασμενο για την τελικη μαχη του με τον κακο.....τον εκαναν να βαλει ολη του την ψυχη και την καρδια στον πολεμο που επικρατουσε....ακομα τον εκαναν και πιο εβαλωτο......ο Χαρι ειχε δεχθει τοσο πονο στην καρδια του....δεν ηθελε να χασει κι αλλους φιλους,κι αλλους υποστιρικτες...δεν ηθελε να δει και αλλες οικογενειες να υποφερουν και παιδια να θρινουν για την απωλια των γονιων τους,οπως και ο ιδιος........ετσι καταφερε να θυσιαστει,να πεθανει για ενα καλυτερο αυριο και για να απαλαχτει απ τον πονο που ενιωθε!!!!

Ακομα,μπορει να εκλαιγα ωρες ατελειωτες για τον θανατο του Σειριου,του Λουπιν,της Τονκς και πολλων αλλων,αλλα αργοτερα συνειδητοποιησα πως δεν θα υπηρχε καλυτερο τελος γι αυτους....δεν θα ηθελα να δω ολες αυτες τις αξιοσημειοτες προσωπικοτητες να πεθαινουν απο εναν φυσικο και συνηθισμενο θανατο....αντιθετα πεθαναν υπερασπιζομαινοι το καλο,πολεμοντας,δειχνωντας θαρρος και κοιτωντας τον θανατο καταματα.........πεθαναν δοξαμενοι και τιμημενοι και εμειναν για παντα στη μνημη της μαγικης κοινοτητας.......αυτοι οι θανατοι τονησαν την σημασια και τα κατορθωματα ολων αυτων των προσωπων....και μας εκαναν να καταλαβουμε ποσο τους αγαπαμε και τους εκτιμαμε...

Τελος,δεν θα ανεφερα τιποτα για το παρελθον του Τζειμς,της Λιλι,του Λοθπιν,του Σνειπ και ολων των ''παλαιων.''.....Διοτι αν ημουν η Ροουλινγκ,θα αφηνα να περασουν καμια 10ρια χρονια απο την εκδοση των Κληρων του Θανατου και μετα θα εγραφα αλλα 7 βιβλια με το ονομα ''Τζειμς Ποττερ''.....οπου θα τα εξηγουσα ολα........

kostis18 έγραψε:Εγώ πάντως θα ήθελα στο πρώτο βιβλίο να γράψω λίγο για τα χρόνια του james και της lilly και των υπολοίπων από το τάγμα.