The Fallen

Μου λείπει πολύ η Μπελατριξ. Δεν ξέρω γιατί αγαπώ τις σκύλες και τις τρελές, αλλά είναι ο τύπος μου. Σατανική, δυνατή και πολύ δυναμική. Ήταν πάντα πλάι στο αφεντικό της. Επίσης, δεν θα ήθελα να πεθάνει ο αδελφούλης μου ( Ο Κόλιν ντεεεε ), και να είχε πεθάνει ο Νέβιλ.

^Ο Νέβιλ; Αρ γιου ινσέιν ορ σόμθινγκ;
Εγώ αν η Ρόουλιγνκ σκότωνε Νέβιλ ή Λούνα θα την είχα σκοτώσει, χωρίς πλάκα.-
Στην πραγματικότητα, πιστεύω ότι κάθε ζωή είχε τη δική της, μοναδική αξία. Ακόμα και αυτή του Ποντικοουρά. Ή του Βόλντεμορτ. Ωστόσο, δεν άντεξα το θάνατο του Σείριου. Κόντευα να βάλω τα κλάματα και μιας και το διάβαζα στα αγγλικά, επειδή δεν έβρισκα άλλη έκδοση, το γράψιμο της Τζόαν με καταρράκωσε. Επιπροσθέτως, η Τονκς, ο Φρεντ και ο Λούπιν. Από τους 5-6 αγαπημένους μου χαρακτήρες σε αυτή τη σειρά, σκότωσε τους 4. -.- Βενζιν-άδικο. Πραγματικά, η Τονκς ήταν τόσο αξιαγάπητος χαρακτήρας... Αλλά ο θάνατος που με συγκλόνισε ίσως πιο πολύ από αυτούς τους 3 ήταν του Φρεντ, καθώς περιγράφεται... σχετικά αναλυτικά.



Όπως και να τα κάνουμε, ο κάθε θάνατος κάπου αποσκοπούσε. Δε γίνεται να φέρουμε πίσω στη 'ζωή' αυτούς που 'πέθαναν' στη Μάχη, οπότε ας τους θυμόμαστε.

ο Σείριος μου ελειψε τρελά...οταν δε επεσε πανω του η καταρα της Μπελας...επεσε πολύυυυ κλαμα...
φυσικά δεν ηθελα να πεθάνει ουτε η Τόνκς ούτε ο Λούπιν

Εγώ στενοχωρήθηκα για τον καθένα που πέθανε. Ακόμα και για τον Βόλντεμρτ, σοβαρά. Αλλά πάνω από όλα, το άτομο που θα ήθελα να φέρω πίσω είναι η Νυμφαδώρα. Ο χαρακτήρας της Τονκς μου έμαθε πολλά. Και ήταν πάρα πολύ άδικο να πεθάνει μ'αυτόν τον τρόπο μάλιστα. Να τη σκοτώσει η θεία της. Έπρεπε να ζήσει, να ξεφύγει από την ανεμελιά της ηλικίας της και να σοβαρέψει, να μεγαλώσει το παιδί της. Έπρεπε ο Τέντ να γνωρίσει τουλάχιστον τη μητέρα του. Αλλά δεν τα κατάφερε δυστυχώς. Ίσως στη θέση της να πέθαινε κάποιος άλλος. Ο Κίνγκσλι, γιατί όχι; Θα γινόταν περισσότερος ντόρος διότι ήταν πανάξιος μάγος. Θα σε θυμόμαστε Τονκς, αλήθεια.

ο μονος που στεναχωρήθηκα που πέθανε ηταν ο ντομπι
ηταν ενας θανατος που πιστευω οτι δεν ηταν αναγκαίος
και μου λειπει τοσο πολυ!!

Ο Λούπιν είναι με αρκετή διαφορά ο αγαπημένος μου χαρακτήρας. Αρα μου λείπει και πιο πολύ.

Δεν θα έρπεπε να πεθάνουν και οι 2(Τονκς-Ρέμους).Είναι αδικο και για το παιδί. Πιστεύω βέβαια πως αν μαθαίναμε για τη ζωη του Τέντυ, θα μου άρεσε σαν χαρακτήρας.

ο σνειπ πεθανε αδικα επρεπε να πεθενε ο λουσιους

Ο Σείριος που να πάρει Ακόμα και τώρα είναι στους 5 αγαπημένους μου λογοτεχνικούς χαρακτήρες, και τον γνωρίσαμε τόσο λίγο
Έζησε μία άσχημη ζωή και βρήκε έναν ακόμα πιο άσχημο θάνατο από το χέρι της ζωής του, Τζοαν γιατί μας το κάνεις αυτό;

Sirius Black and Remus Loupin, we NEED you back!

Γιατί, γιατί, γιατί να πεθάνουν δυο τόσο άξιοι μάγοι;
Ιδίως ο δεύτερος που ο γιος του θα μεγάλωνε ορφανός!

εγώ θα θυμάμαι πάντα τον θάνατο του Βολντεμορτ του Τομπι και ιδικά του Νταμπλντορ εκείνη η ημέρα ήταν από τις χειρότερες τις ζωής μου συναισθηματικά είχα καταρρεύσει ένιωθα χαλιά δεν θα τους ξεχάσω ποτέ αυτούς

Φέρτε πίσω Μπέλατριξ, Σείριο, Τονκς, Λίλι, Τζέιμς, Φρεντ και σας δίνουμε τον Φατζ, την Άμπριτζ, Άρθουρ, Μόλι, Ντάντλι και όλους τους κομπάρσους.

Eιδικά η Τονκς και ο Σείριος δε το άξιζαν. Σε μισώ και σε λατρεύω Μπέλατριξ.

Helena Ravenclaw έγραψε:Φέρτε πίσω Μπέλατριξ, Σείριο, Τονκς, Λίλι, Τζέιμς, Φρεντ και σας δίνουμε τον Φατζ, την Άμπριτζ, Άρθουρ, Μόλι, Ντάντλι και όλους τους κομπάρσους.

Eιδικά η Τονκς και ο Σείριος δε το άξιζαν. Σε μισώ και σε λατρεύω Μπέλατριξ.

Σε αγαπώ!!
Συμφωνώ απόλυτα!!!

Sirius και Fred

Ο Φρέντ πραγματικά δεν άξιζε να πεθάνει Δεν έπρεπε να πεθάνει. Και τον Σείριο θέλω πίσωωω. Και ας πάρουν τις θέσεις τους η Αμπριτζ και ο Φατζ

Θελω τον Σεβερουλη μου πισω
Δεν φανταζεστε τι κλαμα εριξα!!! Να ζουσε και να πεθαινε οποιος να' ναι...
Και ο Φρεντ δεν επρεπε να πεθανει...

ο σειριος

νταμπλντορ,ντομπι,σνειπ,τζειμς,λιλυ και του σειριου

Στεναχωρήθηκα πολύ με τους περισσότερους θανάτους!!!Αλλά εκεί που πλάνταξα στο κλάμα ήταν με του Νταμπλντορ του Σείριου και του Ντόμπι

Ο Φρεντ.Αν και ο Σείριος μου λείπει πολύ, ο Φρεντ ήταν νέος και είχε όλη τη ζωή μπροστά του.Βέβαια και ο Κόλιν ήταν νέος αλλά τον Φρεντ αγαπήσαμε και θέλουμε πίσω.

Ω δεν μπορώ να διαλέξω.

Θέλω να πω, κάθε θάνατος ήταν τραγικός για διαφορετικούς λόγους. Μακάρι να μην πέθαινε κανείς αλλά...

Ωστόσο, σαν Sirius girl, αν μου βάζατε το πιστόλι στον κρόταφο θα έλεγα ότι θέλω τον Σείριο πίσω, δε με νοιάζει αν θα προχωρούσε η υπόθεση ή όχι, ήταν ά-δι-κο, ΠΟΛΥ ά-δι-κο.

Δεν ξέρω αν θα έφερνα κανέναν πίσω. Θα μου άρεσε να έμενε ζωντανός ο Σνέιπ. Ή ο Λούπιν. Αλλά αν έμενε ζωντανός ενώ είχε πεθάνει η Τονκς θα πέθαινε ξανά από τη στεναχώρια του. Θα μου άρεσε να έμενε ζωντανή η Μπέλατριξ για να έβλεπα την αντίδραση της. Δεν έχω πάντως πρόβλημα με το πόσους και ποιους επέλεξε να σκοτώσει η Ρόουλινγκ. Θα ήμουν δυσαρεστημένη αν το αποτέλεσμα του πολέμου ήταν "Νικήθηκαν οι κακοί και πέθαναν η τρίτη ξαδέρφη της Σούζαν Μπόουνς, ο μάγος με τη νυχτικιά από το Κύπελλο της Φωτιάς και ο ανιψιός του καλύτερου μαθητή του καθηγητή Σλάγκχορν". Σε έναν πόλεμο δεν πεθαίνουν μόνο κομπάρσοι.

θα ήθελα να ζει ο λούπιν, τονκς, μπελα, σειριος
να πεθάνουν ο Λούσιους,ένας από την τριάδα χαρι ή ερμιόνη ή ρον(όχι ότι δν τους συμπαθώ απλά για να γίνει πιο τραγικό),αμπρίτζ,τσο

Σπόιλερ:

Ο Σείριος...
Δεν έπρεπε να πεθάνει! Ούτε ο Φρέντ. Κανένας βασικά (εκτός απο τον Βόλντι και την Μπέλατριξ )

Ο Σείριος όντως δεν έπρεπε να φύγει. Και κύριως με τον τρόπο που έφυγε. ΕΠΡΕΠΕ να ήταν τουλάχιστον στην Μάχη του Χόγκουαρτς. Από τους ανθρώπους που έμειναν πιστοί στο Τάγμα και στις αξίες του, δεν έπαψε στιγμή να αγωνίζεται και δεν ξέχασε ποτέ τον λόγο που έπρεπε να αγωνίζεται. Δεν ήθελε απλά να πάρει εκδίκιση για τον θάνατο των καλύτερών του φίλων, αλλά ήθελε να προσφέρει για το κοινό καλό της μαγικής κοινότητας. Ένας 'σύγχρονος' οραματιστής, ένας από τους πιο έντιμους χαρακτήρες που μας παρουσίασε η σειρά. Κι ένας άνθρωπος που βίωσε την αδικία στο έπαρκο. Κι όμως στάθηκε στο πόδια του, πάλεψε... κι έφυγε πολύ πολύ άδικα. Θα γούσταρε, πιστεύω, να βρισκόταν στην τελική μάχη. Γιατί τέτοιος τύπος ήταν ο Σείριος. Αντράκι, παλικάρι, δεν μασούσε, δεν φοβόταν. Έπρεπε να μείνει... κι ας πέθαινε γι'αυτό που αγωνίζοταν όλα αυτά τα χρόνια.

Αμέσως επόμενος, ο Ντόμπυ. Το πιο αθώο πλάσμα, ο πιο άδικος χαμός. Ένα παράδειγμα απόλυτης καλοσύνης και ελευθερίας. Ένα πλάσμα τόσο καθαρό και φωτείνο μέσα του, που ποτέ δεν έκανε κακό ή πείραξε κανέναν. Και παλέψε ενάντια στο κακό, όπως αυτό μπορούσε. Τόσο μικρό κι αδύναμο κι όμως τόσο γενναία και δυνατό.

Και τέλος, ο Ρέμους Λούπιν. Αν και ο πλέον αγαπημένος μου χαρακτήρας, τον βάζω τελευταίο. Σε όλη του την ζωή ήταν ένας άνθρωπος χαμηλών τόνω με σπουδαίες αξίες και μία βαριά μοίρα να κουβαλάει στις πλάτες του. Γι'αυτό ίσως τον βάζω τελευταίο. Ίσως ήταν και μία λύτρωση για αυτόν. Αν υπολογίσουμε και τις τεράστιες ανασφάλιές του απέναντι στον γιο του. Ίσως πάντα να είχε τον φόβο ότι ο γιος του δεν θα αποδεχόταν την δική του φύση. Ίσως πίστευε ότι θα έβλαπτε τον γιο του. Μου αρέσει να θυμάμαι ότι ήταν ένας καλός κι έντιμος άνθρωπος, που είχε την τύχη να γνωρίσει τον έρωτα και να πεθάνει γι'αυτό που αγωνιζόταν, πλάι στην σύντροφό του... Εννοώ, τι πιο όμορφο. Ένας πραγματικα όμορφος χαρακτήρας.

Όσο για τον Λούσιους, που κάποιοι έχουν γράψει πως θα 'πρεπε να πάρει την θέση κάποιου άλλου, δεν συμφωνώ. Όχι, βέβαια, ότι ήταν καλύτερος άνθρωπος από εκείνους, αλλά... όλοι δεν αξίζουν μία δεύτερη ευκαιρία; Και πιστεύω πως φαίνεται ότι από ένα σημείο και μετά δεν ήθελε να το συνεχίσει όλο αυτό. Ίσως έχει επηρεάσει πολύ την γνώμη μου η σκηνή στην τελευταία ταινία, με τον Λούσιους, την Ναρκίσσα και τον Ντράκο να εγκαταλείπουν τον Άρχοντά τους και να φεύγουν μαζί ως οικογένεια... Θα μπορούσαν να κάνουν μία νέα αρχή.

RIP Sirius!!!!!!
Μιλάμε για κλααααμα όταν πέθανε και μέχρι και το τέλος περίμενα ότι κάποια στιγμή θα αποκαλυφθεί ότι τελικά δεν είχε πεθάνει αλλά απλώς πήγε κάπου αλλού όταν έπεσε μέσα στο πέπλο αλλά.. φρούδες ελπίδες

Και ο Φρεντ και ο Σνέιπ δεν έπρεπε να πεθάνουν αλλά τουλάχιστον αυτοί έμειναν μέχρι και το τέλος, οπότε δεν έλειψαν και από πολλές σελίδες ανάγνωσης! Αλλα ο Σείριος.. τραγικό έλλειμα!

Όσο για τον Ντάμπλντορ, εντάξει κρίμα, αλλά τουλάχιστον αυτός είχε ένα ρόλο μέσω του πορτρέτου του, οπότε ήταν σαν να είναι "εκεί εν μέρει