Εντυπώσεις απο τις συναντήσεις!

Οξ απ' εδω έγραψε:Minerva McGonagall - The Voice of Eternity

Όταν μπήκαμε νε δούμε την ταινία στριμωχτήκαμε σε μια ανήλιαγη, αρραχνιασμένη και παραγκωνισμένη και καταχωνιασμένη στην άκρη της αίθουσας γωνία ( ) και αρχίσαμε να καφρουλιάζουμε τη σκ*τα μετάφραση (αυτό συνέβαινε μέχρι το τέλος) και να σχολιάζουμε τις ανακρίβειες.

Η αλήθεια είναι πως έχω μανία με τις γωνιές.

Οξ απ' εδω έγραψε:Εξαιρετικά συγκινητική στιγμή ήταν όταν μπήκε μέσα ο Σνέιπ και του κάνω:
-Ααααααα ο δικός σου! Μπλιάαααααξ!
και θυμηθήκαμε τα παλιά

εγώ φυσικά, σαν ανώτερος άνθρωπος, έκανα πως δεν την άκουσα.

Οξ απ' εδω έγραψε:
Και όταν πήγε ο Χάρι στον τάφο της Λίλυ και του Τζέιμς :
-Κοίτα μικρέ! Ο τάφος του Τζέιμς.
-Της Λίλυ.
-Του Τζέιμς.
-Της Λίλυ.
-Αφού μαζί τους θάψανε.
-Κανείς δεν είναι τέλειος.
-Πφφφφφ...

Σπόιλερ:

Οξ απ' εδω έγραψε:Έχω να πω, πως όταν ο Μάριος λέει πως είναι παράξενος, ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΠΛΑΚΑ.

σου είπα... αυτό ήταν το (πολύ) χαρούμενο μου.
που να δεις το κανονικό...

Η δική σου σκοπιά που είναι;

ΓΡΑΦΕ.-

Αχουυυ,ειδες τον Μαριο.

Τι ωραιος διαλογος στον ταφο.

Χθες, που λέτε, υπήρξε μία τυχαία συνάντηση το βραδάκι. Καθώς λοιπόν περπατούσα αμέριμνος κι ωραίος κάτω από την Καμάρα, είδα κάτι που μου κέντρισε την προσοχή, κάτι οικείο. Σε αυτό το σημείο να αναφέρω ότι πληρώνομαι με την λέξη οπότε θα δείτε πολύ σπαμ και περιγραφή. Είδα λοιπόν μια κορμοστασιά, περήφανη και ψηλή και κατάλαβα κατευθείαν ότι το μικρό καχεκτικό πλάσμα δίπλα της ήταν -omg κρατιέστε? - ο Tom Marvolo Riddle ο οποίος όλως τυχαίως ήταν επίσης κάτω από την Καμάρα την ίδια ώρα.

Εγώ προσπάθησα να αντιδράσω ψύχραιμα και να φύγω τρέχοντας - ή να τρέξω φεύγοντας, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία - αλλά δυστυχώς τελευταία στιγμή με είδε και με χαιρέτισε οπότε δεν μπορούσα να τον αποφύγω. Μιλήσαμε και είπαμε μιας που μας έφερε κοντά η τύχη ας πάμε για καμιά μπυρίτσα - εγώ βέβαια γιατί αυτουνού η αγάπη για την γρεναδίνη καταντά αηδία σε αηδιαστικό σημείο! . Κάναμε λοιπόν μια τεράστια βόλτα στο κέντρο και συζητούσαμε περί ανέμων και υδάτων, ασχέτων και γενικοτήτων. Ιφ γιου γκετ μαι ποιντ οφ βιου γιεααααα!

Επειδή ξυλιάσαμε γρήγορα παρατήσαμε τα φτυάρια αποφασίσαμε να πάμε σε κανα μαγαζί και ο Ριδλ αφέθηκε στα χέρια μου (Μαριλένα έτσι να σκας μαρήηηηηηηηηηη!!!! ) να τον καθοδηγήσω και πήγαμε κάπου στην παραλία. Εκεί πίνοντας το αφέψημα μας αποφασίσαμε να πάρουμε κανα τηλ αλλά επειδή είχε πάει 12 πήραμε μόνο κανέναν που θέλαμε να ενοχλήσουμε και κανέναν που θα ταν ξύπνιος σίγουρα. Έτσι πήραμε την Ελλίζα () και την Ρέα!! Αλλά δεν είμασταν μόνοι μας. :panic: :panic: :panic: Ανακαλύψαμε έναν κατάσκοπο μπροστά δίπλα και πίσω μας -άλλαζε θέσεις για να μην υποψιαστούμε αλλά που εμείς, σιγά μην ψαρώναμε. . Τελικά αφού ξεφύγαμε από την κατάσκοπο και αφού βεβαίως της είπαμε μέσα στο μούτρα της ότι είναι κατάσκοπος και της αραδιάσαμε ένα σωρό ονόματα ατόμων - πιθανών εργοδοτών της ο Λευθέρης μου έκανε την αποκάλυψη ότι δουλεύει για αυτόν και μάλιστα ότι τον θέλει κιόλας! Αλλά αν θέλετε να ξέρετε αυτουνού η καρδιά ανήκει σε μία και μόνο μία κοπέλα από το φόρουμ την οποία όμως δεν έχω σκοπό να αποκαλύψω προς το παρόν.

Έπειτα τι άλλα?
Αν ναι, ο Λευθέρης

Σπόιλερ:

επιπλέον ο Λευθέρης είναι ένας σιχαμένος άνθρωπος και άξιος Γκρίφιντορ, ο καλύτερος του κοιτώνα του (Μαριλένα μόνο και μόνο για σένα το λέω να βγάλεις φλύκταινες και να ποστάρεις ότι να ναι από την ταραχή σου! ).

Δεν βαριέσαι καλούτσικα ήταν.

Κατ αρχήν η πρώτη φορά που ανέφερες το όνομά μου με αφήνει παγερά αδιάφορη αφού ακόμα κι αν αυτό το ασέξουαλ σφουγγαρόπανο που ονομάζεται Τομ μαρβολο ριδλ αφέθηκε στα χέρια σου, αν και είναι πολύ τυχερό που μου έκλεψε για λίγο το sb μου, εσύ είσαι πολύ άτυχος γιατί θα έπαθες τίποτα κρυοπαγήματα, οπότε ΔΕ ΖΗΛΕΥΩ, απλά νευριάζω από το γεγονός οτι μετά που θα έρθεις να κάνουμε τα δικά μας ( ) θα είσαι πιασμένος από την ψύξη.

Επιπλέον, όταν ΞΑΝΑαναφέρεις το όνομά μου ( μα τι αρρωστημένη εμμονή έχεις μαζί μου ρε άνθρωπέ μου, να το κοιτάξεις αυτό, ναι; ), όχι μόνο δε βγάζω φλύκταινες, αλλά ξέρω πως ισχύει αυτό που λες μιας και ο κύριος από κει σχεδόν το έχει στήσει το Γκρίφιντορ, όσο και αν δεν το παραδέχεται.

ΕΙΝΑΙ FB! όχι sb!!!!

ΤΕΛΟΣ.-

Και να παραδέχομαι ότι έχω μία εμμονή μαζί σου. Δεν φταίω εγώ. Δεν μπορώ να το ελέγξω βλέπεις. Μαριλένα μου έχεις κάνει μάγια ρεεεε?? Δεν μπορώ να σε βγάλω από το μυαλό μου.

Και σιγά που τον έχει στήσει, και σιγά τον σοβαρό κοιτώνα. Ξέρεις εσύ. Αλλά βέβαια όλα τα ξέρεις εσύ, αφού είσαι τέλεια.

Επιστρέφοντας ον τόπικ - - έχω να δηλώσω ότι υπάρχουν και φώτο αλλά θα τις δώσω στο μέλος που θα μου κάνει το καλυτερότερο δώρο Χριστουγέννων.

Ακούω προσφορές. :blasé:

Λοιπον... !! Σημερα,2 Ιανουαριου του ετους 2011 μετα απο 7 μηνες παραμονης στο φορουμ ειχα το πρωτο μου μιτινγκ !! Ειχαμε ραντεβου στις 5 στην σταση της Ακροπολης . Δυστυχως πηγα πρωτος και περιμενα σχεδον 35 λεπτα να δω γνωστο προσωπο . Εντωμεταξυ εβρεχε και εγινα και λιγο μουσκεμα ... Στις 5 παρα κατι εμφανιζεται ενας αντρας στην σταση με πολυ γνωριμη φατσα Τον κοιταω,τον ξανακοιταω και υποψιαστηκα πως θα ηταν ο Θανος...Αλλα εκει που θα του μιλουσα,τσουπ...! Ερχετε σιγα σιγα η Μαριλενα και του μιλαει και λεω εδω ειμαστε... Η κυρια δεν με αναγνωρισε ( ) αμεσως αλλα μετα πηρε μπρος το καρμπυλατερ ... Αγκαλιτσες ,φιλακια,αηδιες και στην συνεχεια καθησαμε να περιμενουμε την Ειρηνη,την Αρτεμις,την Ελλιζα και την Μαρια !! Μολις μαζευτηκαμε ολοι,ξεκινησαμε την βολτα μας... Αλλο τοσο περπατημα... Εντωμεταξυ στην αρχη η κυρια Μαριλενα να με πρηζει απο την αρχη να μιλαω να μιλαω να μην μεινω μουγκος... .. Φτασαμε σε μια καφετερια,περιοχη δν ξερω ,και κατσαμε ...επιτελους
Εκει επιασα την κουβεντα ( μην σχολιασεις μαρσυ ) με τον Θανο και την Αρτεμις για περι ανεμων και υδατων... Επεσε και λιγο (!) θαφτινγκ ,παραδοση πλεον . Η κυρια να μην με αφηνει ,να με πρηζει ολη την ωρα "Θα μιλησεις εσυ ποτε?" ή "Σε απολαυσαμε σημερα Χριστοφορε" .. Ηπιαμε,συζητησαμε ,γελασαμε ... Παρα πολυ ομορφα
Κατα τις 9 σηκωθηκαμε να φυγουμε... Αποχαιρετησαμε την Αρτεμις αρχικα... Πηγαμε στο μετρο... Ο Θανος και η Ειρηνη πηρανε αλλη διαδρομη κι εγω με την Μαριλενα,Μαρια και Ελλιζα πηραμε το μετρο για Συνταγμα... Θελω να πω εδω οτι λατρευουμε αγκαλιες Μαριλενας Με συγκινησε το σκατο που με αγκαλιασε δυο φορες,ασχετα που λεει οτι ξεχασε να με φιλησει Αφησαμε την Ελλιζα και στην συνεχεια την Μαριλενα και εγω με την Μαρια πηραμε το μετρο για σπιτια μας...
Εγω προσωπικα περασα πολυ ομορφα,αν και δν μιλησα και τοοοοσο πολυ...
Με την Ελλιζα δν μιλησα πολυ,ελπιζω να γνωριστουμε καλυτερα Πολυ γλυκια κοπελα !!
Την Αρτεμις δεν την γνωριζα καθολου και χαρηκα που την συναντησα!! Πολυ συμπαθητικη κοπελιτσα !
Ειρηνη - Μαρια χαρηκα πολυ που σας γνωρισα κι απο κοντα ... Η Ειρηνη εαν και poisonous μια χαρα μου φανηκε Η Μαρια σκετος αγγελος
Ευτυχως που ηρθε ο Θανος,θα ημουν ολομοναχος με 5 κοπελες
Πολυ ωραιος τυπος,μου αρεσε ο χαρακτηρας του...Θα τα ξαναπουμε σιγουρα
Και τελος ... Σιγουρα δν περιμενα ετσι την Μαριλενα... Απο το φορουμ και το μσν δειχνει οτι ειναι δυναμικη και κακια αλλα τελικα απο κοντα ειναι ψυχουλα και πολυ συμπαθητικη...
Πραγματικα την συμπαθησα ακομα πιο πολυ και στεναχωρηθηκα λιγο που φευγε και δν θα την δω παλι προσφατα... Καθως με αποχαιρετουσε ειπε οτι ημουν βλαμμενος...
Δεν με χαρηκε πολυ ειναι η αληθεια και ουτε εγω εκεινη... και το καταλαβα... Αλλα δν θα χαθουμε Σιγουρα τωρα που εγινε η αρχη... Στο τελος μου τραβηξε και τα μαγουλακια και της αρεσε νομιζω...αλλα αργα το θυμηθηκε...
Εν ολιγοις περασα τελεια !! Χαρηκα πολυ που σας γνωρισα ολους απο κοντα και θα ξαναβρεθουμε... Φιλια

Ναιιι,σημερα ειχε συναντηση.
Να πω ενα δημοσιο συγνωμη που αργησα αλλα φταει ο μπαμπας μου γι'αυτο.

Χριστοφορε δεν περπατησαμε πολυ.Αλλα φορα να δεις ποσο περπαταμε.
+1 αγαπαμε αγκαλιες Μαρσυς.

Η καφετερεια ηταν στο Θησειο. Ωραια καφετερεια,μου αρεσε εκει.
Μιλησαμε,γελασαμε κλ. Ειπαμε περι φορουμ.
Και κανονισαμε με την Μαρσυ να την επισκεφτω στην Κυπρο.
(Εγω εντωμεταξυ με την Ειρηνη και την Μαρσυ παιζαμε μ'ενα κερακι που ειχε εκει,με αποτελεσμα να το σβησουμε δυο φορες,και να μας το ξανα αναβει ο Θανος. )
Ο Θανος μας κερασε κιολας...ευχαριστουμεεεεε!!

Επρεπει απλα να ακουγατε τους ψευτοτσακωμους Μαρσυς-Ελλιζας. Πωω...ειχαν τοση πλακα οι δυο τους.

Δωσαμε και σ'εναν ξενο την φωτογραφικη του Θανου και της Μαρσυς και βγηκαμε ομοδικες φωτο.

Ο Χριστοφορος δεν μιλαγε πολυ. Ηταν υπερβολικα ησυχος. Αλλα πολυ συμπαθητικο παιδι!!
Ο Θανος παρα πολυ φιλικος και συζητησημος! Πολυ χαρηκα που τον γνωρισα!
Ενταξει για Ειρηνη,Μαρσυ,Αρτεμης,και Ελλιζα τι να πω? Εχουμε ξαναβρεθει τοσες φορες.

Περασα πολυ καλαα!

Α ναι μωρε ξεχασα να πω οτι αλληλοβριζοντουσαν
Εγω ομως περιμενα 30 λεπτα πριν τις 5...αλλα 30 μεχρι να ερθετε και + η διαδρομη...
Τα ποδαρακια μου μην βλεπεις που δν ειπα τπτ...εχω μεγαλη υπομονη...
Χαρειτε το τωρα που ειμαι ησυχος...γτ μετα εαν παρω φορα δν βαζω γλωσσα μεσα

Έλεγα να περιμένω να γράψουν όλοι, αλλά δεν ξέρω πότε θα ξαναβρώ υπολογιστή και έτσι θα κάτσω να κάνω την περιγραφή τώρα που τα χω και φρέσκα.

Σε αυτό το μύτινγκ όχι απλά πήγα στην ώρα μου αλλά έφτασα και 10 ΛΕΠΤΆ ΝΩΡΊΤΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΛΩ. Να σημειώνονται αυτά. Πάω στη στάση και βλέπω αρχικά πως είμαι μόνη μου. Αφού έριξα όμως μια προσεκτικότερη ματιά, βλέπω έναν τύπο με ένα παράξενα οικείο μπουφάν να κοιτάει μια βιτρίνα απέναντι. Σκέφτηκα μήπως είναι ο Θάνος αλλά περίμενα να έρθει να μου μιλήσει αυτός, οπότε κάθισα στη στάση και έπαιξα λίγο με την ομπρέλα μου. Αφού δεν είδα φως και ο τύπος ήταν ακόμα εκεί και κοιτούσε την ίδια βιτρίνα (μόνο το μπουφάν αναγνώριζα γιατί δεν φορούσα τα γυαλιά μου και φάτσα δεν έβλεπα), αποφάσισα να τον πλησιάσω. Ευτυχώς δε χρειάστηκε να ρεζιλευτώ με καμία ερώτηση γιατί καταλάβαμε και οι δύο αμέσως οτι δεν ερχόμουν τυχαία. Αφού χαιρετηθήκαμε σκάει μύτη ένας τύπος με γυαλιά και σκούφο και με χαιρετάει. Μου πήρε μερικά δευτερόλεπτα να πάρω μπρος και να καταλάβω πως ήταν ο Χριστόφορος, αλλά τελικά τον αναγνώρισα. Και ναι, μόλις έκανα όλον αυτόν το μεγάλο πρόλογο για να καταλάβετε πως για ένα διάστημα μερικών λεπτών ήμασταν και οι 3 ο ένας απέναντι από τον άλλον και δε μιλούσαμε!

Όχι οτι μετά μιλήσαμε και πολύ...
Ειλικρινά, αν δεν ήμασταν εγώ και ο Θάνος να μιλάμε για ότι πυρκαγιά έχει πέσει στο σπίτι μας, για τενεκέδες και φαϊ και τσιγάρα, θα την είχαμε βγάλει στη μούγκα. Μετά από κανα δεκάλεπτο σκάνε μύτη η Άρτεμις με την Ειρήνη, μετά το τσόκαρο η Ελίζα και μετά το Μαράκι και ξεκινήσαμε το δρόμο μας.

Μετά από πολλή αναποφασιστικότητα καταλήξαμε σε έναν καφενέ κοντά στο σπίτι της Αρτέμιδος. Εγώ σε όλη τη διάρκεια είχα ένα άγχος για το Θάνο και το Χριστόφορο γιατί δε μας είχαν ξαναδεί και φοβόμουν μήπως βαρεθούν. Πρέπει να παραδεχτώ οτι το άγχος μου αφορούσε κυρίως το Θάνο γιατί είχα καταβάλει προσπάθεια να φέρω μέλη στην ηλικία του να αισθάνεται πιο οικεία αλλά τελικά δεν έκατσε.

Όπως και να χει και τα είπαμε, και τα φτυάρια μας πήραμε και θάψαμε (αλλά ΠΟΛΥ λιγότερο από το συνηθισμένο ), και γελάσαμε και από όλα.

Βασικά στην καφετέρια είχαμε πάθει με τη Μαρία και την Ειρήνη μια ψύχωση με το κεράκι του τραπεζιού, μέχρι και ζάχαρη του ρίξαμε μέσα και το σβήναμε και βάζαμε το Θάνο να μας το ανάβει πάλι και αυτός μας κοιτούσε σαν να είμαστε φρενοβλαβείς.

Το Χριστόφορο τον έπρηζα πολύ να μιλήσει αλλά δε μιλούσε, ντρεπόταν πολύ και γενικά ήταν μαζεμένος και σφιγμένος μέχρι που τον αφήσαμε. Η αγκαλίτσα στο τέλος ήταν όντως επική αλλά πραγματικά είχα ξεχάσει να σε φιλήσω, γι αυτό ξανάρθα!

Τα κορίτσια ντάξει, τα χω δει όλα από 500 φορές οπότε δεν έχω να προσθέσω κάτι, όταν βγαίνω μαζί τους πια βγαίνω με δικούς μου ανθρώπους.

Μόνο για την Άρτεμις που ούτε την έχω δει τόσες φορές ούτε φορουμικά την πρόλαβα για μεγάλο διάστημα, έχω να πω πως είναι απίστευτα ευγενικός και γλυκός άνθρωπος, οτι πάντα τα λόγια της είναι ουσιαστικά και σωστά μετρημένα, και οτι κάθε φορά που τη βλέπω τη συμπαθώ και περισσότερο!

Όσο για το Θάνο, πραγματικά ποτέ δεν βγαίνει όπως τον περιμένω.
Είναι πολύ ζεστός άνθρωπος, και βγάζει κάτι τόσο αληθινό και ειλικρινές όταν σου μιλάει που πραγματικά σε κερδίζει. Αυτό που παρατήρησα είναι οτι ίσως είναι λίγο αφιλόξενος, ή αισθάνεται ακόμη ξένος.
Αλλά όπως και να χει ελπίζω να πέρασε καλά απόψε!

Άντε είπα να αξιωθώ να ποστάρω και εγώ τις εντυπώσεις μου, μιας και γνώρισα και καινούργια άτομα.
Γενικά, με κάλυψαν οι προηγούμενοι, πέρασα πολύ ωραία! Αν και λίγο τους έχασα σε κάποιες συζητήσεις, καθώς ήμουν στην άκρη του τραπεζιού και δεν τους άκουγα.
Για την Μάρσυ και την Μαρία δεν έχω να πώ κάτι, τόσες φορές έχουμε βρεθεί που πραγματικά νιώθω πολύ οικεία μαζί τους!
Την Αρτυ δεν την σχολιάζω, την ξέρω τέσσερα χρόνια.
Τον Χριστόφορο, αν και τον έχω δει σε φωτογραφίες κτλ, πραγματικά στη αρχή δεν τον γνώρισα, μέχρι που του συστήθηκα κιόλας και μετά το πήρα χαμπάρι! Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Πολύ συμπαθητικό παιδάκι, αν και υπερβολικά ήσυχο, δεν θυμάμαι να τον άκουσα να λέει κάτι.
Η Ελλίζα είχε πολύ πλάκα, ειδικά όταν μιλάγανε με την Μάρσυ χαχαχα. Πολύ καλούλα!
Τέλος και ο Θάνος που δεν τον ήξερα, ούτε κάν ακουστά, ήταν μια χαρά παιδί, και ανακαλύψαμε και ότι μένουμε και στην ίδια περιοχή!

Αυτά και από μένα.

τα κραταω αυτα
Εγω: Χριστοφορος ..
Ειρηνη: Ειρηνη (χειραψια )
.
.
.
Ειρηνη: Α ο Χριστοφορος καλε...
Ησουν μακρια και ειχε και μουσικη το μαγαζι...ειπα τρεις κουβεντες με τον Θανο

Αμαν πια με αυτο το ησυχο παιδακι

Ας γράψω και εγώ,αν και τα παιδιά άνωθεν έκαναν εξαιρετική περιγραφή.
Στάση:μετρό Ακρόπολης.Ημέρα:02/01/2011.Ώρα:17:00 μ.μ.

Με την ΔΙΚΙΑ μου ομπρέλλα υπό μάλλης,ανέβηκα την κυλιόμενη 5 λεπτάκια πρίν την καθορισμένη ώρα.Ψυχή στην στάση,μόνο κάτι τουρίστες που τραβούσαν μανιωδώς το μουσείο της Ακρόπολης.Άναψα ένα τσιγάρο και χάζευα μια βιτρίνα με χριστουγεννιάτικα είδη σε πολύ προσιτές τιμές (ένα καρουζέλ μια σταλιά 200 ευρώπουλα παρακαλώ).Κάποια στιγμή είδα στην αντανάκλαση της βιτρίνας μια κοπελίτσα να έρχεται προς το μέρος μου.Και εκεί που ετοιμαζόμουν να βγάλω κανά 20λεπτο απο την τσέπη μου να της το δώσω,κατάλαβα ότι ήταν η Μαριλένα.Αίφνης γυρίζω,την κοιτάζω για κλάσματα και αρχίσαμε τις χαιρετούρες.Γελαστός άνθρωπος,χαρούμενος,ζεστός.Εκείνη την στιγμή,ένα παλληκάρι που στεκόταν 2-3 μέτρα πιο κεί,αναφωνεί ξαφνικά ''Μαριλένα!!''.Ήταν ο Χριστόφορος.Συστηθήκαμε εκ νέου,καλές χρονιές κ.τ.λ και αρχίσαμε την κουβέντα.Πολύ συνεσταλμένος,δεν ακούγαμε την αηδονολαλιά του και εμείς κάναμε ό,τι περνούσε απο το χεράκι μας για να του το υπενθυμίζουμε κάθε 5 λεπτά.Πως δεν μας σιχτίρισε ο άνθρωπος που τον πρήξαμε.Σε λίγο ήρθε και η Άρτεμις,η Μαρία,η Ειρήνη και η Ελίζα και ξεκινήσαμε για κανά καφενέ να πιώ και εγώ το κατιτίς μου γιατί είχε πάει 6 παρά η ώρα και ο οργανισμός ζητούσε απεγνωσμένα καφεϊνη.Κάτσαμε σε ένα ωραιότατο καφενείο,με την μουσική λίιιιγο πιο δυνατά απο το επιτρεπόμενο όριο για συζήτηση αλλά το πάλεψα να ακούω καθαρά.

Θάψιμο δεν έπεσε ιδιαίτερο.Είχαμε πολύ καλύτερα πράγματα να συζητήσουμε απο τα παρατράγουδα του φόρουμ και προσωπικά ήθελα η κουβέντα να είναι πιο γενική για τον Χάρι Πότερ,θεωρώντας πως αν συνεχίζαμε σε θέματα Κίτρινου Τύπου θα φτάναμε σε τέλμα.Αρκεί να πω πως εφαρμόσαμε την απομυθοποίηση του Εμμάνουελ Κάντ στους πεμπτουσιωτές του Βόλντεμορτ.Επίσης ασχοληθήκαμε με τα εικαστικά και το master chef,αφού η Μαρία η Ειρήνη και η Μαριλένα ρίχνανε ζάχαρη σε ένα κεράκι και φτιάχνανε σκιουράκια με το λιωμένο κερί.

Πρέπει να ομολογήσω πως,αν και ο αρχικός μου σκοπός ήταν να μην καπνίσω σαν φουγάρο,εντούτοις το άδειασα το πακέτο.Με παρέσυρε η κουβέντα.Mea culpa.

Για τα παιδιά τώρα.Απο την Ελίζα μου έκανε εντύπωση το βλέμμα της.Είναι το βλέμμα που σαρώνει τον χώρο και ζυγίζει τους ανθρώπους.Σε μετράει.Και πέρα απο τις ατάκες της προς την Μαριλένα,ό,τι λέει είναι just to the point.Άποψη με επιχειρήματα.

Η Αρτεμις,ήσυχο άτομο.Δεν μας είπε πολλά,αλλά θα σημειώσω 2 καίριες ατάκες της.Όταν έβγαλα τα τσιγάρα μου και είπα με ψευτοπαράπονο ''Τι να κάνω,έπεσα σε φόρουμ αντικαπνιστών'',μου είπε απλώς την αλήθεια.''Ε,βασικά,όχι σε φόρουμ αντικαπνιστών αλλά σε φόρουμ ανηλίκων''. Και όταν κάναμε μια κοινωνιολογική προσέγγιση αντιστοιχώντας το φόρουμ με την πραγματική ζωή και βρίσκαμε ομοιότητες μου τόνισε πως αυτό συμβαίνει ''Γιατί είναι πραγματικοί άνθρωποι'' αναφερόμενοι στους χρήστες.Γερό μυαλό.

Η Μαριλένα φιλική,χαρούμενη,προσιτή.Σωστός παγοθραύστης,δεν θα άφηνε τίποτα να πάει στραβά.Χαμογελαστός,ζεστός άνθρωπος,σε κερδίζει αμέσως με την αμεσότητά της.Μόνο που με άγχωσε επειδή αγχώθηκε αν βαριόμουν ή αν δεν περνούσα καλά.Και αυτό δείχνει πόσο ενδιαφέρετε για τους άλλους.Κάτι που είναι πολύ σπουδαίο στον καιρό μας.

Ο Χριστόφορος πολύ μετρημένος,πολύ συνεσταλμένος.Δεν μιλούσε και πολύ αλλά όπως μας εξομολογήθηκε αργότερα,ντρεπόταν λίγο και αυτό τον κράτησε σιωπηλό.Τον μουρλάναμε και εμείς τον άνθρωπο με τα ''μίλα και λίγο'' ή τα ''μας ξεκούφανες''.Πληρωμένες ατάκες για να ξεπεράσουμε και εμείς την αμηχανία μας.Την επόμενη φορά ψυχανεμίζομαι πως θα μας πάρει τα αυτιά.

Η Μαρία,απίστευτα χαμογελάστη.Με εντυπωσίασε το γέλιο της,αληθινό και από μέσα της,σε κάνει να νιώθεις άνετα.Σε κοιτάει στα μάτια και δεν βρίσκεις τίποτα τα προσποιητό,το ψευτοχαριτωμένο,αλλά έναν άνθρωπο πραγματικά χαρούμενο και φιλικό.

Η Ειρήνη είναι το το alter ego της Μαρίας.Χαμογελαστή,ευδιάθετη,φιλική.Είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε λίγο παραπάνω επειδή πήραμε τον ίδιο συρμό και ένιωσα όπως με την Μαρία.Τίποτα ψεύτικο,τίποτα υπερβολικό,ένα φυσιολογικό παιδί,μακριά απο δηθενιές και στησίματα.

Πέρασα πάρα πολύ ωραία και χάρηκα που βρέθηκα με τα παιδιά.Σας ευχαριστώ όλους πολύ.

με φαγανε οι κακοι

Amycus έγραψε:Επίσης ασχοληθήκαμε με τα εικαστικά και το master chef,αφού η Μαρία η Ειρήνη και η Μαριλένα ρίχνανε ζάχαρη σε ένα κεράκι και φτιάχνανε σκιουράκια με το λιωμένο κερί.

Λαγουδάκι ήταν. Και μετά έφτιαξα και δάσος.

ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΥΠΟΥΛΟ ΤΣΟΦΛΙ ΑΝΟΙΞΕ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΣΟΥ ΝΑ ΣΕ ΞΕΧ*ΣΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ακούς εκεί δεν με πήρε τηλ να χαιρετίσω τα παιδιά.

Ελπίζω να περάσατε τέλεια! *Πόσο τέλεια μπορεί να πέρασαν αφού δεν άκουσαν την φωνή μου?*

Ρε θα σε έπαιρνα, αλλά ξέχασα το κινητό μου στο χωριό και είμαι 2 μέρες εδώ χωρίς κινητό!

Με έχει ξεχέσει το μισό φόρουμ, μην αρχίζεις κι εσύ, πλιζ

Έκανες και κάτι καλό edit, επομένως σε συγχωρώ σχεδόν.

Δηλαδή να μην σε πάρω τηλ??

Παιδιά πως σας φάνηκε η Μαριλένα από κοντά??
Δεν είναι ακόμη πιο απαίσια?

Sorazal the Erized έγραψε:Έκανες και κάτι καλό edit, επομένως σε συγχωρώ σχεδόν.

Εγώ το έκανα.


Πότε θα ξανάρθεις Μάρσυ;

Sorazal the Erized έγραψε:
Παιδιά πως σας φάνηκε η Μαριλένα από κοντά??
Δεν είναι ακόμη πιο απαίσια?

Μπααααα,σκέτη γλύκα είναι.

Διάβασε τις εντυπώσεις τους.

Ρέα Πάσχα.

Εντιτ: Θάνο με συγκινείς ( Άκου τα συ, άκου τα συ.- )

Λοιπόοοον είχα κι εγώ μίνι-μίτινγκ σήμερα Με τον αγαπητό Χριστόφορο

Είχαμε πει 5 Σύνταγμα, εγώ μια φορά έφτασα στην ώρα μου, αυτός βρήκε να αργήσει Μετά από κανά 5λεπτο-10λεπτο βλέπω ένα χαριτωμένο παιδάκι με γυαλιά να έρχεται προς το μέρος μου κρατώντας μια κόκκινη τσάντα Hondos και μένω έτσι ->

Αφού τον μάλωσα που μου πήρε δώρο και προσφέρθηκα να κεράσω τις σοκολάτες αλλά δε με άφησε () ξεκινήσαμε για Μοναστηράκι. Στην αρχή λέγαμε για τον καιρό και το ότι η Αθήνα δεν είναι καθόλου βροχερή συνήθως, αλλά την πέτυχε σε άσχημες μέρες και μετά για αυτούς που πουλάνε ομπρέλες στο δρόμο, και κάπως έτσι κάτω από το ψιλόβροχο φτάσαμε στη Gallery, που ως συνήθως ήταν τίγκα οπότε κάτσαμε δίπλα στην πόρτα, όπου μας έκοψε γιατί κάποιοι την ξεχνούσαν μισάνοιχτη

Εκεί άρχισε το κάψιμο γιατί λέγαμε για ταινίες και για το WoW, τον ξαναμάλωσα που παράτησε το Death Note στο πρώτο επεισόδιο (!!!), μετά προσπάθησα να κεράσω τις σοκολάτες αλλά με πρόλαβε και γίναμε ολίγον ρεζίλι στην σερβιτόρα και έπειτα από λίγο πιάσαμε πάλι το περπάτημα, ευτυχώς είχε σταματήσει και η βροχή

Ανακαλύψαμε πως φοβόμαστε και οι δύο τα σκυλιά καθώς περπατούσαμε στην Αρεοπαγίτου, είπαμε κι άλλα πράγματα που δεν τα θυμάμαι τώρα, πάντως δεν θάψαμε πολύ Ε στην Ακρόπολη πήραμε το μετρό, βγάλαμε δύο αποτυχημένες φωτογραφίες και στο Σύνταγμα χωριστήκαμε

Από κοντά ο Χριστόφορος είναι πολύ συνεσταλμένος, δεν άντεξα να μην του πω 2-3 φορές "μίλα κι εσύ" Επίσης μου φάνηκε περίεργο που δεν με πείραξε καθόλου Πάντως είναι πολύ ήσυχο παιδάκι και μικροδείχνει

ΔΕΝ μικροδειχνω
Ζητησα συγνωμη για την καθυστερηση,το λεοφωρειο με εστησε ...
Σιγα μην σε αφηνα να με κερασεις κιολας Ανεπιτρεπτο.
Δεν αντεξα να δω παραπανω... Σου ειπα,μου την δινει ο ψαροφατσας
Ηταν πρωτη φορα και ντραπηκα λιγο να σε πειραξω... Οταν θα συναντηθουμε ξανα,να ετοιμαστεις

Θα μου το κολλησετε τελικα... "Μιλα λιγο κι εσυ"...
Θα με φατε μεχρι να μιλησω

Η αληθεια ειναι πως δν σε περιμενα ετσι... Σιγουρα μου αρεσε πολυ αυτο που ειδα.... Ουτε αναποδη εισαι,ουτε ψυχρη,ουτε κακια...
Γλυκια,ευγενικη και χαρουμενη
Το τελικο συμπερασμα ειναι πως σε συμπαθησα πολυ πολυ πολυ περισσοτερο απο κοντα ... Φιλακια

Poisonous_touch έγραψε:

Amycus έγραψε:Επίσης ασχοληθήκαμε με τα εικαστικά και το master chef,αφού η Μαρία η Ειρήνη και η Μαριλένα ρίχνανε ζάχαρη σε ένα κεράκι και φτιάχνανε σκιουράκια με το λιωμένο κερί.

Λαγουδάκι ήταν. Και μετά έφτιαξα και δάσος.

Αυτο ηθελα να το επισημανω και εγω.


Θανοοο και εμενα με συγκηνισεις με τα καλο σου λογια .

Ουπς,σόρρυ κορίτσια,αλλά άκουσα σκιουράκι.
Τελικά η μουσική ήταν δυνατότερη απο το επιτρεπόμενο για συζήτηση όριο.