The fail topic

και στο Avengers τι γινεται; Γνωρίζονται, πινουν τσάι και πάνε να σωσουν τον κόσμο; 
Ναι. 

Μαρία-Ιμπέριο: Και φόρεσα γυαλιά στα 7-8 μου, αρχές δευτέρας λυκείου... *beat* ΤΙ ΜΛΚΙΕΣ ΛΕΩ?
Εμείς:

Μετά από ένα τελείως εξαντλιτικό πρωινό πάω χαρούμενη να βγάλω 60 ευρώ που μου έβαλε η γιαγιά.Βάζω την κάρτα μου στο ΑΤΜ,πατάω να βγουν και τα λεφτά.Μετά ως συνίθως λέει τραβήξτε την κάρτα σας για να πάρετε τα λεφτά.Την τραβαω.Γλιστραει.Δεν βγαίνει.την ξανά τραβάω.Τίποτα.Την παίρνει το μηχάνημα μέσα και μετά την ξανά βγάζει.Την ξανά τραβάω.Πασχίζω να την βγάλω αλλά τίποτα.Και μετά την ξανά παίρνει μέσα και γράφει αυτό:H KΑΡΤΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΡΑΤΗΘΗΚΕ,ΓΙΑ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΠΗΓΑΊΝΤΕ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΆ ΜΑΣ.
Και να είμαι σε φαση:  
ΜΟΥ ΕΦΑΓΕ ΤΗΝ ΚΑΡΤΑ   

Πήγα μου είπανε να πάρω το 181818.Το πήρα.Είπανε βγάλε καινούργια κάρτα.Δεν πήρα τα λεφτά μου.Δεν ψώνισα τίποτα.Και γύρησα σπίτι στις 1,και δεν προλάβαινα να πάω με το βιβλιάριο μου έστω στην τράπεζα,

Πιο fail παθαίνεις.Γιατί φυσικά είμαι και πολύ γκαντέμω

^ Το επαθα την προηγουμενη βδομαδα.  

Το εντελως τραγικο, ειναι οτι ηθελα να κανω καταθεση και οχι αναληψη  Και την καρτα μολις την ειχα βγαλει.   

^Ασε 


Γυρνάω πριν λίγο γεμάτη όρεξη και χαρά να ξαπλώσω και να δω tv.Και η τηλεόραση δεν πιάνει σήμα.ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΗΜΑ.ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΚΑΝΑΛΙ.Σ'αυτή την μια και μοναδική,μικρή τηλεόραση που έχουμε σπίτι.Να κουνάω κανένα 20λεπτο τις καιρέες,ΤΙΠΟΤΑ.
Η σημερινή γκαντεμιά μου συνεχίζεται. 
Απλά σκωτώνω και άνθρωπο τώρα.
 

ΥΓ:Kαι μένω και κοντά στον Υμμητό.ΠΟυ είναι αυτό το ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΑΙ ΨΗΦΙΑΚΟ ΣΗΜΑ που μας πλασάρανε???????? Εδω πιάνει σήμα στην Κόρινθο και εδώ που είμαι δίπλα δεν δείχνει ούτε ένα κανάλι???? Ελεος. 

ο κολλητός του αδερφού μου παίρνει κάθε μέρα τηλέφωνο το 11880 για να βρεί το τηλέφωνο της δουλειάς της μαμάς του και να τη ρωτήσεςι τι να κάνει   

τώρα πια που έχω αποδείξεις οτι είναι χαζό έχω δύο λόγους για να θέλω να μην έρχεται σπίτι 

^θα φοβόμουν να δω το λογαριασμό του τηλεφώνου τους.

Αχ θεέ μου, τι αδερφός κι αυτός, χειρότερος κι από μένα το καθίκι!  

^όχι ο αδερφός μου ,δόξα τους Επτά, ο κολλητός του

Aurora Sinistra έγραψε:ο κολλητός του αδερφού μου παίρνει κάθε μέρα τηλέφωνο το 11880 για να βρεί το τηλέφωνο της δουλειάς της μαμάς του και να τη ρωτήσεςι τι να κάνει   

τώρα πια που έχω αποδείξεις οτι είναι χαζό έχω δύο λόγους για να θέλω να μην έρχεται σπίτι 

γιατί δεν του λές να δοκιμάσει να γράψει το τηλέφωνο σε ένα χαρτάκι;;  

Χτες, γυρνώντας από την βόλτα μου με τα πόδια, επειδή μένω αρκετά μακριά, είχα πάρει έναν φίλο τηλ. να μιλάμε στην διαδρομή. Κάποια στιγμή ακούω ένα "Γεια σου Ανθή!" και επειδή αυτός που το ξεστόμισε, το είπε τελείως φυσικά μου βγήκε αυθόρμητα "Γεια! Πως είσαι; Καλά;" και του έριξα μια ματιά: δεν είχα ιδέα ποιος ήταν που με ήξερε κιόλας. Προχώρησα αμέριμνη. Μέχρι που ακούω από τον ίδιο "Δεν με θυμάσαι ε;", τον γράφω, προχωράω τον δρόμο μου, λέω στο τηλ. "καλά, ποιος στο διάολο ήταν αυτός;" και το ξεχνάω επιτόπου.
EPIC FAIL

Σήμερα έχω αφήσει τα κλειδιά μέσα στο σπίτι δύο φορές. 
Πάλι καλά που είχα και δεύτερα, γουάτ δε Χέιλη;

Ειμαι στην αλλη ακρη του δωματιου και ποσταρω οταν αρχιζει να χτυπάει το τηλέφωνο. Μεσα στ δωματιο ειναι ο πατερας μου και η πορτα ειναι ανοιχτη. Σκεφτομαι δεν υπαρχει περιπτωση να το σηκωσω εγω γιατι Α) ΒΑΡΙΕΜΑΙ, Β) ειμαι στην αλλη ακρη.
Ο μονος λογος που σηκωνομαι ειναι γιατι το τηλεφωνο εχει εναν ΕΝΤΕΛΩΣ σπαστικο ηχο που σου τρυπάει τα τυμπανα κυριολεκτικα και κανεις δεν το σηκωνει. -.-

*σηκωνω το τηλεφωνο νευριασμενη με τον ηχο προσπαθωντας να ακουστω ευγενικη*

-Ναιι? *τραβαω τη λεξη σε στιλ "ειμαι κουλ, δεν τρεχει τιποτα" για να μην ακουστω αποτομα με αποτελεσμα να ακουστω σαν καθυστερημενο. -.- :p*

-Eλα, μ'ακους? Δεν σ'ακούω

-Ναι, ακουω

-Ελα, ο Βαγγελης ο Ταδε ειμαι, ειναι εκει η Δεινα;

-Ααα, εεελα Βαγγελη , εδω ειναι  *δε σε ξερω ανθρωπε μου, με φωτισες!*
...
-Ενας Βαγγελης ειναι.

^   

Θα συναντιόμασταν 2μιση στο Νομισματοκοπείο με μία φίλη μου για να πάμε καπ καπ(και 3 με την αδερφή μου Αιγάλεω).
Χάνω το λεοφωρείο και αντί για 2μιση είμαι στην ώρα μου 3.
Με παίρνει όμως τηλ η αδερφή μου η οποία ήτανε στο Γεωπονικό,και μου λέει ότι και τα δυο τις πέδιλα καταστράφηκαν σε μια τούμπα. 
ΓΥΡΝΑΜΕ ΠΙΣΩ στην αγία παρασκευή  μαζί με την φίλη μου,στα τζάμπο και τις παίρνουμε κάτι ψευτομπαλαρίνες.
Πάμε να πάρουμε λεοφωρείο το χάνουμε.Ευτυχώς ήρθε άλλο γρήγορα.
Πάμε να πάρουμε το μετρό το χάνουμε.Ευτυχώς το επόμενο ήρθε σε 5' λεπτά.
Βγαίνουμε τελικώς Κεραμικό κατά της 4,και κατά της 4κ τέταρτο είμαστε στο Γεωπονικο. 
(Στο δρόμο συνειδητοποιούμε πανικόβλητες ότι οι μπαλαρίνες ήτανε καλά δεμένες με αυτό το πλαστικό.Ευτυχώς η φίλη μου είχε ένα σουγιά,και εκεί που δεν μας έβλεπε κανείς το κόψαμε με λίγο κόπο το πλαστικό. )
Δίνουμε στην αδερφή μου τις μπαλαρίνες,και εγώ πίνω ένα ολόκληρο μπουκαλάκι νερό σε δευτερόλεπτα.
Πάμε να πάρουμε λεοφωρείο,το χάσαμε,και περιμέναμε το επόμενο για Αιγάλεω 20 λεπτά. 

Τελικώς φτάνουμε κατά της 5 στο καπ καπ. 

Σπόιλερ:

Τόσο φαιλ η σημερινή μας βόλτα. 

Είμαι στο μπαλκόνι αραχτός στο μπαλκόνι με το pc και απλωμένος. Η απέναντι πολυκατοικία είναι κοντή (σα τη Πόπη ένα πράμα ) και η ταράτσα της βγαίνει στο μπαλκόνι μια κοπέλα κι ένας άνθρωπος μεγάλης ηλικίας (ο πατέρας της θα ήταν) και έπλεναν τη ταράτσα. Η κοπέλα πρέπει να ήταν στην ηλικία μου, άντε λίγο μικρότερη. Την ακούω σε κάποια φάση και λέει: "Γεια σου Γιώργο...". Γυρνάω, τη κοιτάω, της κάνω: "Γεια σου" και της χαμογελάω. Δε την αναγνώριζα. Και απ' ότι φάνηκε ούτε αυτή. Με κοίταξε σα να ήμουν τρελός, γύρισε και κοίταξε έναν όροφο κάτι και συνεχίσε "...γεια σου Χαρά".
Μίλαγε σε κάτι παιδάκια που έμεναν από κάτω. Ξεφτιλίστικα.

^ 
Ε: τι θα τη κερασουμε;
Τ: δε φτιάχνουμε κανά κέικ;
Ε: δεν έχουμε αυγα. Πάω να πάρω.
Μ: δε παίρνεις και κανά δυο πακέτα δημητριακα που τα έχει 40%;
Τ: να πάρεις και *τα τάδε* και *τα τάδε*. Και αλεύρι. Α και κόκα κόλα ζίροου.
Ε: οκ.
*παει κι έρχεται*
Ε: πήρα δημητριακα, γάλα που το ειχε 0,99, αλεύρι, δυο κοκα κόλες γιατι ειχε προσφορά, γιαούρτι που μας τελείωσε, γαλοπούλα και ψωμί του τοστ.
Μ: αυγα πήρες;

*βλεποντας ταινια*


Π:-Αυτό δε θα γινόταν ποτέ τότε στην Ελλάδα! Θα τη σκότωνε ο αδερφός της! Ακούς Μανώλη;
Μ:-Ακούς Ποπη;
Ε:-Ακούς μαμά;

γεία σας ήρθα να γραψω ενα επικό φειλ μου που μολις θυμήθηκα.
Ηταν στις ενδοσχολικές φετος το τελευταίο μάθημα το οποίο το έδινα λιγο μετά με άλλα θεματα μονη εγω κι αλλες δυο κοπέλες απο αλλες τάξεις στην αίθουσα κι οι επιτηρητές (δεν το είχα δωσει κανονικά επειδή μισούσα τη φυσική και δεν μπορούσα να διαβάσω.Εκεινη τη φορα είχα καταφερει το προηγουμενο βραδυ παντως να κανω ενα πολύ γρηγοροπασάλειμα).Πάω λοιπόν γράφω κατι ερωτήσεις θεωρίας και σωστό λάθος οτι ήξερα και μετά πάω να παραδίσω το γραπτό μου αλλα ξαφνικά θυμάμαι οτι δεν έχω γραψει πάνω στα στοιχεια κτλ το ονομα του καθηγητή που εβαλε τα θεματα.Προσπαθώ να θυμηθώ αλλα το μυαλό μου εχει κολήσειΕγώ η ηλιθια δεν σκέφτηκα πως μαλλον το εγραφε πανω στη φωτοτυπία με τα θέματα  οπότε το άφησα κενο.Πήγα να το παραδόσω και το είδε ο επιτηρητής οτι ηταν αυτό κενό με ρωταει
-ποιος σου κάνει φυσική
(εγώ με εντελώς χαμένο και απελπισμένο βλέμα ) εεεε..... δεν θυμάμαι  
-(ο επιτηρητής εκπληκτος)  Εισαι καλά κοπέλα μου? δεν θυμάσαι ποιός σου έκανε φυσική έναν ολόκληρο χρόνο???  
-(εγώ έτοιμη να βάλω τα κλάματα και κοιτώντας επίμονα το πάτωμα) θυμάμαι φατσικά αλλα αυτή τη στιγμή μου διαφεύγει το όνομα  

ο επιτηρητής μου έριξε ένα ακομα βλέμα εκπληξης και αποδοκιμασίας και πήγε στο γραφείο των καθηγητών να τον βρει.
Εγω εφυγα αμέσως.Πάντως αργότερα το θυμήθηκα το ονομα

Η αδελφή μου εχει μια μπλούζα με τηγανιτες πατάτες μου λέει πάνω FAT (τέλεια). Ειναι νούμερο XL απο τα αντρικά. Σημ. η αδερφη μου ειναι αδύνατη.
Μ: ωραία μπλούζα.
Α: ευχαριστώ.
Ε: ειν νούμερο XL απο τα αντρικά.
Μ: what the fat?  

 

-τι θα φας;
- το αγαπημενο σου.
-φασολάκια; 
-όχι, φακές.
-όλο όσπρια τρώτε εσείς;
-τα φασολάκια δεν είναι όσπρια 


- δεν εχει σημασία, είναι το ιδιο απαίσια. 
- εσύ είσαι απαίσια!  *φευγοντας μαζι με τις φακες* ακους εκεί τα φασολάκια απαίσια

^Δεν είναι απαίσια.Ειναι πολύ απαίσια. 

Φειλ της αδερφής μου:

-Μαρίνα βγάλε το κλειδί απο την πόρτα και ασ'το πάνω στο τραπέζι.
-Εντάξειιι.

*μετα απο λίγο*

-Καλά τι σου ειπα να κάνεις;
-Τι ?? το έκλεισα το cd player!

Δεν την γλιτώνουμε την επίσκεψη στον ωριλα.

Μια φίλη μου είχε πάει σε ένα χορό της Β' Λυκείου και την επόμενη μέρα με πήρε τηλέφωνο να μου πει εντυπώσεις.  

Αυτή: Και ανεβαίνει που λες η Κ. στο stand και άρχισε να χορεύει.
Εγώ: ΤΙ;;! ΉΤΑΝ ΚΑΙ Ο ΣΤΑΝ;;    

 

Άκουγα ραδιόφωνο και έκανα δουλειές όταν ανακοίνωσαν πως οι πρώτοι 10 που θα έπαιρναν τηλέφωνο θα κέρδιζα προσκλήσεις για ένα event:P Παίρνω το σταθερό και τηλεφωνώ στο νούμερο που νόμιζα πως άκουσα αλλά λέω λάθος θα είναι.
Ξαφνικά χτυπάει και πανικοβάλλομαι γιατί θα ήταν σίγουρα λάθος.Και μετά με βάζουν σε αναμονή με μουσική οπότε λέω οκ καλά πήρα!Μου απαντάνε:
-Καλησπέρα σας.Για πού τηλεφωνείτε;
-Στον rock fm..Για κάτι προσκλήσεις 
-Εδώ είναι το νοσοκομείο Μητέρα.

   

^  

Πάω σε μια εταιρία προώθησης να αφήσω ένα βιογραφικό.Στο τέλος είχε ποιος σας σύστησε την εταιρία?
Εμένα μου το είχε πει η φίλη μου(που το ήξερε από άλλη φίλη της),αλλά έβαλα έτσι σ'ένα κουτάκι από έντυπο.
Πάω μετά και μου λέει ποιος σας σύστησε.
Λέω και εγώ από ένα έντυπο,που μου έφερε μια φίλη μου.
Με κοιτάζει καλά καλά. 
"Εμείς δεν εκτυπώνουμε έντυπα"(ΘΕΕ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΓΙΑΤΊ ΕΙΧΑΤΕ ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΚΟΥΤΑΚΙ?  )
"αααα εε δεν ξερω τι να σας πω,μου είπε ότι ξερει την εταιρια μου έδειξε και κατι,και ήρθα  "
"Πως την λένε?"
Σ'εκείνος πρέπει απαραίτητα και η φίλη σου να έχει δουλέψει εκεί,δηλαδή δεν υπάρχει περίπτωση να το άκουσες από γνωστό,γνωστού κτλ. 
"Μαρία"
"Χμμμμ..."
"Εε δεν νομίζω να την ξέρετε."
"Εχει δουλέψει σ'εμάς?"
"Τι να σας πω,νομίζω πως όχι,τώρα που το ήξερε δεν ξέρω."

FAIL FAIL τόσο fail. Ρεζίλι μ'έκανε.  Ντε και καλά να μάθουνε το πρόσωπο που σου σύστησε την εταιρία.
Και μετά από αυτό μου έπεσε η διάθεση και της μίλαγα μονολεκτικά,και στην φώτο που με έβγαλαν είμαι σίγουρη πως θα φαινόταν πως είχα νεύρα.

^σιγουρα προκειται για εταιρια προωθησης και οχι για γραφειο Ντετεκτιβ;