The fail topic

Lucy Weasley έγραψε:Χαχαχα δεν είστε καθόλου καλά...

Μας λείπει, δατ'ς ολ.

Πρώτη μέρα σχολείου, είχαμε αγιασμό. Καθόμασταν σε σειρές και είχα παρακαλέσει τον διπλανό μου κάθε φορά που έπρεπε να κάνω το σταυρό μου να με σκουντάει, για να μη χρειάζεται να προσέχω. Μία, δύο, τρεις, τελείωσε ο αγιασμός και βγήκε ο διευθυντής να βγάλει λόγο. Στο τέλος άρχισε το χειροκρότημα και ο διπλανός μου με σκούντηξε για να χειροκροτήσω, πράγμα που φυσικά δεν κατάλαβα, οπότε άρχισα να σταυροκοπιέμαι. Δεν έχω παράπονο πάντως, όλο το λύκειο ψυχαγώγησα.


Στην τάξη, περί ανέμων και υδάτων:
Κ: Και πώς ήταν οι σάτυροι;
Β: Αυτοί με τα κέρατα μωρέ.
Α: Ναι, αυτοί που ήταν μισοί άνθρωποι και μισοί άλογα.
Π: Ταύροι ήταν ρε.
[...]
Κ: Και τι θεός ήταν ο Απόλλωνας;
Δ: Του μούστου!
Ι: Των μουστοκούλουρων!

Α2 ΤΙ ΠΙΝΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙΣ;;

-Σ'αρεσει η Adele?
-Χοντρη ειναι.

- Τι ήταν ο κουταλιανός?
- Κάποιος που έτρωγε κουτάλια
- Δεν ήταν ζώο?

^ Κι εγώ μικρή νόμιζα πως ήταν κάποιος που έτρωγε κουτάλια.
^^^ Ω θεοί.

Σήμερα καθώς κατέβαινα έναν κεντρικό δρόμο με μια φίλη μου συναντήσαμε έναν τυπά που πωλούσε ημερολόγια που 'χαν σκυλιά μέσα. Λίγο ο ήλιος, λίγο οι 2 ώρες αρχαία,λίγο οι 2 ώρες ιστορία, λίγο οι μαύρες μου γενικότερα, ε, αγένεια στο φουλ κι εγώ... Με το που πάει να μου δώσει το ημερολόγιο και το κοιτάζω
Ε: Μισώ τα σκυλιά. :yaya:
Τ: Εμ, εντάξει, αλλά το ημερολόγιο αυτό είναι για έναν οργανισμό που βοηθά κακοποιημένες γυναίκες και παιδιά, οπότε δε θα το πάρεις για τα σκυλιά.
Μ: Λες σε έναν αντικοινωνικό κι εκνευρισμένο μισάνθρωπο να βοηθήσει; Είσαι σοβαρός;
Τ: ...
Ε: Άλλο αυτό ρε Μ. Θα έπαιρνα, αλλά δεν έχω ψιλά μαζί μου.
Τ: Δεν πειράζει, έχω να σου χαλάσω.
Ε: *προς τη Μ, αλλά δυνατά* Ρε συ, είναι καλός αυτός. Κοίτα, δεν παίζει. Να πας 2 στενά πιο πάνω όμως, σχολάνε σε λίγο τα λύκεια εκεί. Και να πας μέσα στην Αριστοτέλους, όλο ευθεία και να ανέβεις στον 4ο όροφο! (το γραφείο των καθηγητών ) Μπάι μπάι! ^__^


Ρεζίλι. Κανονικότατα.

Η μάνα μου ανοίγει την τηλεόραση στο Μέγκα και κάθεται να δει.
*μισή ώρα αργότερα και αφού έχει παρακολουθήσει τη μισή Σιλά* "Αυτό τώρα γιατί το βλέπω αφού δεν το βλέπω; "

^αυτό ήταν ΜΛΙΑ

Μόλις τώρα:

*Εγώ ακούγοντας μουσική*
Μαμά:Πόσο έχει ο μήνας;
*χαμηλώνω τη μουσική*
Μ:Χριστίναα!
*χαμηλώνω κι άλλο τη μουσική*
Μ:Χριστίνα, είσαι εδώωωω?
Ε:Ε πόσο να τη χαμηλώσω ακόμα;
Μ:Πόσο έχει ο μήνας σε ρώτησα


Πρέπει να πάω επειγόντως στον ωριλά!