Θέλετε η Ρόουλινγκ να γράψει βιβλία με τον Τζέιμς Πότερ;

Θα ήταν πραγματικά πολύ ενδιαμφέρον.... και επίσης θα ήταν ενδιαμφέρον αν γράψει για τις περιπέτειες των παιδιών των ηρώων μας!!!!

ms_padfoot!!! έγραψε:Eμ...ειδες τι αναγκαζομαι να γραφω η καημενη για να γινω αντιληπτη???????

Mια χαρα αντιληπτη γινεσαι,φιλεναδα!!!!!!!!!Παιδια δεν το συζητω!!!!!!!!Ψηφιζω ναι με τα χιλια!!!!!!!Οι Mauraders τα σπανε!!!!!!!!Αμα εκδοθει ποτε ενα τετοιο βιβλιο (αμην και ποτε!) θα παρω πανω απο 5 αντιτυπα!!!!!!!!!Δεν με ενδιαφερει τι λενε αυτοι που ειναι κατα τετοιων βιβλιων........εγω το μονο που ξερω ειναι οτι θελω υπερβολικα να μαθω για τον Τζειμς και δεν πατε να λετε οτι θελετε!!!!!!!!Η αποψη μου δεν αλλαζει!!!!!!

Sev έγραψε:Όχι δε με έπεισες. Και ξέρεις γιατί? Γιατί δεν είπες τίποτα για το πιο σημαντικό: ότι είναι καλύτερο να φανταζόμαστε μόνοι μας τι μπορεί να έχει συμβεί, ενώ άμα δούμε κάτι γραμμένο τότε όαλ αυτά παύουν...

Mα δεν με προσεχιες ? Εγραψα οτι καμια φορα δεν φτανει μονο η φαντασια , πρεπει να ξερουμε κ τα πραγματικα γεγονοτα . Κ αυτο δεν σημαινει οτι η συγγραφεας θα εξαντλησει καθε ορο κ καθε συμβαν .


Μα γιατι δεν το σταματαμε επιτελους ? Ξερεις πολυ καλα οτι ετσι δεν βγαζουμε πουθενα . Αλλες αποψεις εχεις εσυ , αλλες εγω . Ουτε εγω μπορω να αλλαξω τις δικες σου , ουτε εσυ τις δικες μου .

Συμφωνω....αλλα για τους παραπανω λογους που εξηγησα,πρεπει σεβ να σταματησεις να κριτηκαρεις τοσο πολυ αυτα τα βιβλια...μου αρκει να πεις ''δεν θελω να βγουν γιατι δεν ενδιαφερομαι να μαθω αυτη την ιστορια'' η ''οχι γιατι για μενα ο κοσμος της μαγειας δεν τραβαει αλλο''....τοτε εγω θα σου απαντησω...οκ αποψη σου....παρολο που δεν συμφωνουν ολοι με αυτο!!!!Αλλα μην αρχιζεις το ειναι ανοφελο να σκαλιζουμε το παρελθον και τετοια....σου εξηγησα τον λογο..ελπιζω να διαβασες το ποστ-σιδηροδρομος!!!!!

Όλα τα ποστ τα διαβάζω. Αλλά στο δικό σου έριξα το γέλιο...
Άλλα λέω γω, άλλα λες εσύ...
Δεν έχεις καταλάβει που το παώ...
Ενώ εγώ έχω καταλάβει που το πας εσύ...
Αλλά για να βάλω ένα τέλος σε όλες αυτές τις ατελείωτες συζητήσεις και αναλυσεις (και για να μη μας νευριάζει και ο Ρέμους (που το πας αυτό?)) λέω: Άντε χαλάλι, να βγουν τα βιβλία που θα είναι τόσο συναρπαστικά και ωραία, που θα λύσουν τόσα μυστήρια σοβαρά και επίμονα... Με την ευχή μου...




Ε δεν μπορούσα να κρατηθώ άλλο... Και δεν έχω και κανέναν να με βοηθά στο να γράφω, αφού οι υπόλοιποι ομοϊδεάτες αρκούνται σε ένα απλό όχι... Τέσπα, ωραίο το ποστ σιδηρόδρομος, πολύ γέλιο...

η δικια μου αποψη προς το γενικο θεμα ειναι ΟΧΙ τι μασ νιαζει τι εκανε ο πατερας του ΗΑRRY
?????αν ηταν πρωτα θα επρεπενα γραψει για τον πατερα και μετα για τον γιο !!!σωστα :?:

Οκ εσενα μπορει να μην σε ενδιαφερει.....δεκτο....αλλα εδω υπαρχουν ανθρωποι που καιγονται να μαθουν....τωρα σχετικα με την ερωτηση.....ο κυριος χαρακτηρας που σκεφτηκε η Ροουλινγκ ηταν ο Χαρι...μετα προεκειψε ο Τζειμς....λογικο δεν ειναι???Εμενα παντος θα μ αρεσε μια αναδρομη στο παρελθον....αυτη η διακοπη του σχεδιαγραμματος του χρονου και η αφηγηση του παρελθοντος παντα μ αρεσε!!!!!!!!Απο ταινιες εχω βα φερω κυριο παραδειγμα τα star wars....που παρεπιμτοντος το παρελθον ειχε μεγαλυτερη επιτυχια απο το παρον.......τα 3 πρωτα επεισοδια ξετρελαναν τα πληθη!!!!!!!!

Να σου πω την αληθεια θα θελα να μαθω καποια πραματα γι τον τζειμς

Γεια σου ρε Σιλια!!!!!!!!!!!!

Ε ναι δεν καταλαβαινω τον λογο να μν μαθουμε κτ κ για τον τζειμς

Όχι να βγει και ένα ολόκληρο βιβλίο. Γιατί τα λίγα που θέλεις να μάθεις τα έχει ήδη πει η Ρόουλινγκ σε δηλώσεις της...

Sev έγραψε:Όχι να βγει και ένα ολόκληρο βιβλίο. Γιατί τα λίγα που θέλεις να μάθεις τα έχει ήδη πει η Ρόουλινγκ σε δηλώσεις της...

Aλλο οι δηλβσεις , αλλο το βιβλιο . Αν σου πω εγω ''ο Βολντεμορτ πεθανε'' σου αρκει ? Θες να διαβασεις κ το βιβλιο .

Σωστος ο Ρεμους!!!!!!Και τι ξερεις βρε Σεβ???Δηλαδη αμα σου πω περιεγραψε μου τον χαρακτηρα του Τζειμς τι θα μου πεις???Μπορεις να κρινεις εναν ηρωα απο ενα-δυο στιγμιοτυπα που ειδε ο Χαρη?????Δε νομιζω.........

Εγώ πάλι νομίζω πως ναι... Αλλά κανένας δεν υποχωρεί και όλο αυτό αρχίζει να με κουράζει αφάνταστα προτείνω να σταματήσουμε προσωρινά, να κάνουμε ανακωχή και μόλις μπουν και άλλα μέλη και πουν τη γνώμη τους (αλλά πολλά μέλη, όχι ένα και δυο), τότε να ξαναποστάρουμε. Οκ?

Eγω στο ειπα Sev . Αλλα ειδες τι κανει ενα ποστ ? ΟΚ συμφωνω να το αφησουμε εδω προς το παρον .

Μολις χτες δημοσιευτηκε ενα πολυ συντομο prequel που εγραψε η Ροουλινγκ για να συμμετασχει μαζι με αλλους συγγραφεις σε μια φιλανθρωπικη καμπανια . Υπαρχει μονο μια χειρογραφη εκδοση που ηδη βρισκεται σε δημοπρασια . Τα εσοδα θα διατεθουν για να ενυσχιθει μια οργανωση για παιδια με δυσλεξια ...

Το prequel περιγραφει ενα περιστατικο που συνεβει σε μια περιοχη Μαγκλ τρια χρονια πριν γεννηθει ο Χαρι . Πρωταγωνιστες ειναι οι αγαπημενοι μας Σειριος κ Τζειμς ... Απολαυστε το !

" The speeding motorcycle took the sharp corner so fast in the darkness that both policemen in the pursuing car shouted,"Whoa!" Sergeant Fisher slammed his large foot on the brake, thinking that the boy who was riding pillion was sure to be flung under his wheels; however, the motorbike made the turn without unseating either of its riders, and with a wink of its red tail lights, vanished up the narrow side street.

"We've got 'em now!" cried PC Anderson excitedly. "That's a dead end!"

Leaning hard on the steering wheel and crashing his gears, Fisher scraped half the paint off the flank of the car as he forced it up the alleyway in pursuit.

There in the headlights sat their quarry, stationary at last after a quarter of an hour's chase. The two riders were trapped between a towering brickwall and the police car, which was now crawling towards them like some growling luminous-eyes predator.

There was so little space between the car doors and the walls of the alley that Fisher and Anderson had difficulty extricating themselves from the vehicle. It injured their dignity to have to inch, crab-like, towards the miscreants. Fisher dragged his generous belly along the wall, tearing buttons off his shirt as he went, and finally snapping off the wing mirror with his backside.

"Get off the bike!" he bellowed at the smirking youths, who sat basking in the flashing blue light as though enjoying it.

They did as they were told, finally pulling free from the broken wing mirror, Fisher glared at them. They seemed to be in their late teens. The one who had been driving had long black hair, his insolent good looks reminded Fisher unpleasantly of his daughter's guitar-playing, layabout boyfriend. The second boy also had black hair, though his was short and stuck up in all directions; he wore glasses and a broad grin. Both were dressed in t-shirts emblazoned with a large golden bird; the emblem, no doubt, of some deafening, timeless rock band.

"No helmet!" Fisher yelled, pointing from one uncovered head to the other. "Exceeding the speed limit by-by a considerable amount!" (In fact, the speed registered had been greater than Fisher was prepared to accept that any motorcycle could travel.) "Failure to stop for the police!"

"We'd have loved to stop for a chat," said the boy in glasses,"only we were trying--"

"Don't get smart-you two are in a heap of trouble!" snarled Anderson. "Names!"

"Names?" repeated the long-haired driver."Er-Well, let's see. There's Wilberforce...Bathsheba...Elvendork..."

"And what's nice about that one is, you can use it for a boy OR a girl," said the boy in glasses.

"Oh, our names, did you mean?" asked the first, as Anderson spluttered with rage."You should've said! This here is James Potter, and I'm Sirius Black!"

"Things'll be seriously black for you in a minute, you cheeky little-"

But neither James nor Sirius was paying attention. They were suddenly as alert as gundogs, staring past Fisher and Anderson, over the roof of the police car, at the dark mouth of the alley. Then, with identical, fluid movements, they reached into their back pockets.

For the space of a heartbeat both policemen imagined guns gleaming at them, but a second later they saw that the motorcyclists had drawn nothing more than-

"Drumsticks?" jeered Anderson. "Right pair of jokers, aren't you? Right, we're arresting you on a charge of--"

But Anderson never got to name the charge. James and Sirius had shouted something incomprehensible, and the beams from the headlights had moved.

The policemen wheeled around, then staggered backwards. Three men were flying-actually flying- up the alley on broomsticks-and at the same moment,the police car was rearing up on its back wheels.

Fisher's knee bucked; as he sat down hard; Anderson tripped over Fisher's legs and fell on top of him, as flump-bang-crunch- they heard the mean on brooms slam into the suspended car and fall, apparently insensible, to the ground, while broken bits of broomstick clattered down around them.

The motorbike had roared into life again. His mouth hanging open, Fisher mustered the strength to look back at the two teenagers.

"Thanks very much!" called Sirius over the throb of the engine."We owe you one!"

"Yeah, nice meeting you!" said James. "And don't forget: Elvendork! It's unisex!"

There was an earth-shaking crash, and Fisher and Anderson threw their arms around each other in fright; their car had just fallen back to the ground. Now it was the motorcycle's turn to rear. Before the policemen's disbelieving eyes, it took off into thin air: James and Sirius zoomed away into the night sky, their tail light twinkling behind them like a vanishing ruby. "

Τελειο ε ?

Η Ρουλινγκ τονισε οτι δεν εργαζετε πανω σε κανενα prequel αυτην την περιοδο ...!

Οριστε κ η αυθεντικη χειρογραφη εκδοση :

[img][/img]
[img][/img]

δεν 3ερο ποσο 8α ι8ελα για να διβασο για το James 8ελω να βγει ακομα ενα βιβλιο για αυτον

αλλα 100% σιγουρα 8α ηταν πολυ πιο ωρεο να εβγαινε ενα βιβλιο για το νταμπλντορ απο την οπτικη μερια του ιδιου κατι σαν βιογραφια αλλα να ειναι σε αφηγηση-περιγραφη και να μιλα για παιδιξα χρονια και τισ μαχες του

RemousLoupin έγραψε:Μολις χτες δημοσιευτηκε ενα πολυ συντομο prequel που εγραψε η Ροουλινγκ για να συμμετασχει μαζι με αλλους συγγραφεις σε μια φιλανθρωπικη καμπανια . Υπαρχει μονο μια χειρογραφη εκδοση που ηδη βρισκεται σε δημοπρασια . Τα εσοδα θα διατεθουν για να ενυσχιθει μια οργανωση για παιδια με δυσλεξια ...

Το prequel περιγραφει ενα περιστατικο που συνεβει σε μια περιοχη Μαγκλ τρια χρονια πριν γεννηθει ο Χαρι . Πρωταγωνιστες ειναι οι αγαπημενοι μας Σειριος κ Τζειμς ... Απολαυστε το !

" The speeding motorcycle took the sharp corner so fast in the darkness that both policemen in the pursuing car shouted,"Whoa!" Sergeant Fisher slammed his large foot on the brake, thinking that the boy who was riding pillion was sure to be flung under his wheels; however, the motorbike made the turn without unseating either of its riders, and with a wink of its red tail lights, vanished up the narrow side street.

"We've got 'em now!" cried PC Anderson excitedly. "That's a dead end!"

Leaning hard on the steering wheel and crashing his gears, Fisher scraped half the paint off the flank of the car as he forced it up the alleyway in pursuit.

There in the headlights sat their quarry, stationary at last after a quarter of an hour's chase. The two riders were trapped between a towering brickwall and the police car, which was now crawling towards them like some growling luminous-eyes predator.

There was so little space between the car doors and the walls of the alley that Fisher and Anderson had difficulty extricating themselves from the vehicle. It injured their dignity to have to inch, crab-like, towards the miscreants. Fisher dragged his generous belly along the wall, tearing buttons off his shirt as he went, and finally snapping off the wing mirror with his backside.

"Get off the bike!" he bellowed at the smirking youths, who sat basking in the flashing blue light as though enjoying it.

They did as they were told, finally pulling free from the broken wing mirror, Fisher glared at them. They seemed to be in their late teens. The one who had been driving had long black hair, his insolent good looks reminded Fisher unpleasantly of his daughter's guitar-playing, layabout boyfriend. The second boy also had black hair, though his was short and stuck up in all directions; he wore glasses and a broad grin. Both were dressed in t-shirts emblazoned with a large golden bird; the emblem, no doubt, of some deafening, timeless rock band.

"No helmet!" Fisher yelled, pointing from one uncovered head to the other. "Exceeding the speed limit by-by a considerable amount!" (In fact, the speed registered had been greater than Fisher was prepared to accept that any motorcycle could travel.) "Failure to stop for the police!"

"We'd have loved to stop for a chat," said the boy in glasses,"only we were trying--"

"Don't get smart-you two are in a heap of trouble!" snarled Anderson. "Names!"

"Names?" repeated the long-haired driver."Er-Well, let's see. There's Wilberforce...Bathsheba...Elvendork..."

"And what's nice about that one is, you can use it for a boy OR a girl," said the boy in glasses.

"Oh, our names, did you mean?" asked the first, as Anderson spluttered with rage."You should've said! This here is James Potter, and I'm Sirius Black!"

"Things'll be seriously black for you in a minute, you cheeky little-"

But neither James nor Sirius was paying attention. They were suddenly as alert as gundogs, staring past Fisher and Anderson, over the roof of the police car, at the dark mouth of the alley. Then, with identical, fluid movements, they reached into their back pockets.

For the space of a heartbeat both policemen imagined guns gleaming at them, but a second later they saw that the motorcyclists had drawn nothing more than-

"Drumsticks?" jeered Anderson. "Right pair of jokers, aren't you? Right, we're arresting you on a charge of--"

But Anderson never got to name the charge. James and Sirius had shouted something incomprehensible, and the beams from the headlights had moved.

The policemen wheeled around, then staggered backwards. Three men were flying-actually flying- up the alley on broomsticks-and at the same moment,the police car was rearing up on its back wheels.

Fisher's knee bucked; as he sat down hard; Anderson tripped over Fisher's legs and fell on top of him, as flump-bang-crunch- they heard the mean on brooms slam into the suspended car and fall, apparently insensible, to the ground, while broken bits of broomstick clattered down around them.

The motorbike had roared into life again. His mouth hanging open, Fisher mustered the strength to look back at the two teenagers.

"Thanks very much!" called Sirius over the throb of the engine."We owe you one!"

"Yeah, nice meeting you!" said James. "And don't forget: Elvendork! It's unisex!"

There was an earth-shaking crash, and Fisher and Anderson threw their arms around each other in fright; their car had just fallen back to the ground. Now it was the motorcycle's turn to rear. Before the policemen's disbelieving eyes, it took off into thin air: James and Sirius zoomed away into the night sky, their tail light twinkling behind them like a vanishing ruby. "

Τελειο ε ?

Η Ρουλινγκ τονισε οτι δεν εργαζετε πανω σε κανενα prequel αυτην την περιοδο ...!

Οριστε κ η αυθεντικη χειρογραφη εκδοση :

[img][/img]
[img][/img]

Όντως τέλειο. Καλή δουλειά.
Οι καημένοι οι αστυνομικοί...

Εγώ ψήφισα όχι.Πιστεύω ότι εκτός εκτός από το γεγονός ότι θα ήταν βαρετά έως πολύ δε θα υπήρχε και πολλά να γράψει για τον Τζέιμς δεδομένου ότι δεν είχε τις περιπέτειες του Χάρρι και σαφώς την δημοσιότητά του... :P

πως το 3ερεις πως δεν ειχαι τις περιπετεις του Χαρι? 7 ολοκληρα χρονια και η ζωη του μετα δεν γεμιζαν 2 βιβλια?

Δεδομένου ότι ο Βόλντι δεν είχε αρχίσει τις παλικαριές του ακόμα τότε.Και αν το προσέξεις όλες οι περιπέτειες του Χάρι έχουν λίγο πολύ άμμεση σχέση με τον Βόλντεμορτ.Αν ο Τζ. Πόττερ είχε κάποιες περιπέτειες τότε αυτές θα ήταν μόνο με τον Σνέιπ και αν.Ή ακόμα και αν σκαρφιζόταν κάτι η Rowlling που το βλέπω αρκετά απίθανο, θα έχει λιγότερη απήχηση απ'οτι ο Χάρι.Λες να είχε καμιά περιπέτεια με γίγαντες ο Τζέιμς? Δεν ήταν και κανένας διάσημος σαν το Χάρι που ο τελευταίος ήταν και ο "εκλεκτός".Ολα αυτά μαζί δημιούργησαν τις ιστορίες του Χάρι.Και για τέλος δεν πιστεύω ότι θα ενδιέφεραν κανέναν οι περιπέτειες του Τζέιμς Πότερ για τους λόγους που ανέφερα παραπάνω.

ms_padfoot!!! έγραψε:Σωστος ο Ρεμους!!!!!!Και τι ξερεις βρε Σεβ???Δηλαδη αμα σου πω περιεγραψε μου τον χαρακτηρα του Τζειμς τι θα μου πεις???Μπορεις να κρινεις εναν ηρωα απο ενα-δυο στιγμιοτυπα που ειδε ο Χαρη?????Δε νομιζω.........

Βασικά δεν καταλαβαίνω γιατί να ξέρουμε τον χαρακτήρα του Τζέημς αφού το βιβλίο είναι για τον γιο του. Όντως όπωως λέει ο σεβ αυτά που πρέπει να ξέρουμε για τον Τζέημς και γρνικότερα για την ζωή των ανθρώπων από το περιβάλλον του Χάρυ μας τα λέει η Ρόουλιγκ!!!

εγω παντος θα ηθελα να βγουν.και για να χορτασω τη περιεργια αλλα και για να απολαυσω μερικα ακομα βιβλια της ταλαντουχας αυτης συγγραφεα...

Βασικά η μαγκιά της θα είναι αν γράψει κι άλλα επιτυχημένα βιβλία κι όχι μόνο τον Χάρι Πότερ... Τότε θα θεωρείται όντως μεγάλο ταλέντο!!!

Ακριβώς.Αν γράψει άλλα βιβλία που έχουν έμμεση σχέση με το Χάρι Πότερ πιστεύω ότι δε θα ευχαριστήσει τους αναγνώστες.Δε θα έχουν σημασία τα πρόσωπα πόσο μάλλον ο James Potter.