από Milady D' Hiver Τρι Νοε 03, 2015 4:41 amThe Curse of the Sad Prefect
15 Ιουνίου 2015 στη σχολή Harryworld για μαγείες και ξόρκια. Οι μαθητευόμενοι μάγοι κατεβαίνουν βαριεστημένα τα σκαλιά προς την μεγάλη τραπεζαρία. Κάτι η ζέστη, κάτι η δύσκολη εξεταστική, δεν θέλει και πολύ για να έχουν όλοι φάτσες σαν ληγμένο πάφσκιν. Όλοι οι μαθητές δείχνουν αγχωμένοι αλλά κάποιοι προς το τραπέζι του Χάφλπαφ φαίνονται μάλλον περισσότερο στην τσίτα.
-Έλα ρε Χρήστο, άντε αγόρι μου μας έσκασες…Θα γίνει σήμερα η δουλειά; Ρώτησε όλο προσμονή ο John Dawlish κοιτάζοντας με το γνωστό στραβό γελάκι του τον Magorian Greyback που μόλις είχε φανεί αγουροξυπνημένος στην τραπεζαρία.
-Μη με πιέζετε σας λέω, έχω εξεταστική…έχω διάβασμα…
-Μα αυτό λέμε ρε άνθρωπε, να κάνουμε τη δουλειά και πάπαλα η εξεταστική! Λοιπόν λέγε μέσα? Δήλωσε όλο παράκληση ο The Sorting Hat.
-Και με τι αιτήματα θα πάμε πάνω ρε παιδιά? Θέλουμε δημητριακά με γεύση βουτυρομπύρα στο πρωινό; Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα αφή...
-Δεν είναι κακή ιδέα. Πετάχτηκε με το ονειροπόλα λαίμαργο ύφος της η Claire Delacour. Αν και έχω μια…μάλλον καλύτερη. Γέλασε συνωμοτικά δαγκώνοντας ένα παραγεμισμένο με ζάχαρη ντόνατ.
-Για λέγε ρε κοριτσάρα…για λέγε…τι ιδέα; Ελπίζω να ναι από εκείνες τις καλές που σου κατεβαίνουν άμα τρως. Να φάε λίγο…τη μπούκωσε με ζαχαρωμένη κολοκύθα ο Βαγγέλης.
-Σιγά καλέ θα με πνίξεις…τινάχτηκε η Κλαιρ γεμίζοντας ένα γύρω ψίχουλα και ζάχαρες. Λοιπόν ακούστε: Θα πάμε να του πούμε πως κάνουμε κατάληψη γιατί μας πηγαίνουν τόσα χρόνια εκδρομή στο Χόγκσμιντ. Έχουν αλλάξει οι εποχές. Πρέπει να ανοιχτούμε στη Μαγκλ κοινωνία αν θέλουμε να πάμε μπροστά. Πρέπει…
-Για σου κοριτσάρα μου! Τέλεια ιδέα! Χειροκρότησε ο Πάνος. Άντε ξεκουνάτε. Πάμε να στήσουμε τα πανό. Εσύ Χριστίνα αναλαμβάνεις τα κλειδώματα.
-Ειδικότητά μου! Κλειδώματα και γαλέρες… Του έκανε ματάκια η Cassiopeia Black!
-Kαι μόλις είναι όλα έτοιμα θα πάμε αντιπροσωπεία στον μεγάλο να του θέσουμε τα αιτήματά μας. Πάμε αρχηγέ δώσε σύνθημα! Είπε ο Βαγγέλης τραβώντας το Χρήστο από την κουκούλα του μανδύα του.
-Ποιος αρχηγός, τι αρχηγός…τι λέτε ρε παιδιά. Είπαμε έχω διάβασμα…εγώ δεν…
Αλλά όσο και αν διαμαρτυρόταν με το που σηκώθηκε όλοι οι μαθητές που είχαν ειδοποιηθεί μέρες πριν ξεκίνησαν για τις αίθουσες διδασκαλίας με πανό και φωνάζοντας «Κατάληψη» και «Με το Χρήστο αρχηγό πάμε στο Μαγκλόκοσμο».
Η αντιπροσωπεία των 5 κατευθύνθηκε όπως είχαν συμφωνήσει προς το γραφείο του διευθυντή Merlin The Great. Ο Χρήστος που μπορεί να δυσανασχετούσε στην αρχή αλλά τώρα είχε μπει για τα καλά στο ρόλο του αρχηγού χτύπησε την πόρτα.
-Βρε καλώς τους! Οι πληροφορίες μου λένε πως κάποιοι ανήσυχοι Χαφλ οργάνωσαν κατάληψη της σχολής. Λοιπόν ποια είναι τα τόσο σοβαρά αιτήματά που σας οδήγησαν να μας το κλείσετε το μαγαζί μες την εξεταστική?
Ο Χρήστος εξήγησε ήρεμα το αίτημά τους και τελείωσε λέγοντας:
-Όπως καταλαβαίνετε κύριε διευθυντά κανένας μαθητής δεν θα κουνηθεί από τις αίθουσες αν πρώτα δε μας διαβεβαιώσετε ότι θα μας πάτε εκδρομή σε μαγκλ τοποθεσία. Το πού, το αφήνουμε σε εσάς, αρκεί να μην είναι στο Χόγκσμιντ.
-Χαχαχα!!!Ξέσπασε σε δυνατά γέλια ο Μέρλιν. Και δεν μας το λέγατε από πριν χρυσά μου; Θα σας πληροφορήσω λοιπόν ότι έχει ήδη κανονιστεί εκδρομή σε μαγκλ μαγαζί με την έναρξη της νέας χρονιάς. Το μαγαζί λέγεται Cap Cap και είναι αρκετά…μαγικό για μαγκλ. Έτσι δεν θα κινήσουμε υποψίες και θα είναι ασφαλές για το καταστατικό μυστικότητας. Όλη η σχολή θα φύγει με το Χόγκουαρτς εξπρές στις 1 Σεπτεμβρίου για το πιο μαγεμένο μαγκλ μέρος της Ελλάδας. Και τώρα πηγαίνετε κάτω και λήξτε αυτές τις σαχλαμάρες πριν σας εξαιρέσω και τους 5 από τη γιορτή.
Η πεντάδα κοιτάχτηκε σαστισμένη και ύστερα έφυγαν τρέχοντας να διαδώσουν τα νέα.
Μόλις έφυγαν στο άνοιγμα της πόρτας φάνηκε να γλιστρά στο πάτωμα το πτερύγιο ενός επιμηκυντικού αυτιού. Στην άλλη άκρη του ένας μαθητής με αγριεμένο ύφος ορκιζόταν πως θα το πληρώσουν που έβαλαν σε μπελάδες τη σχολή μες την εξεταστική.
-Ε, ρε Σοραζαλική χούντα που σας χρειάζεται σε όλους εδώ μέσα… Αλλά θα σας δείξω εγώ θα δείτε τι θα πάθετε…
Ήταν ο Severus John Snape ο επιμελητής του Χάφλπαφ που μονολογώντας απειλές έφυγε για τη βιβλιοθήκη. Ανάμεσα στα ράφια του απαγορευμένου τμήματος έπιασε με τρεμάμενο από νεύρα και προσμονή χέρι εκείνο που ήθελε «Η εξουσιαστική κατάρα και πώς να την κατακτήσετε».
H εξεταστική πέρασε για άλλους καλύτερα και άλλους χειρότερα. Ο Γιάννης ξέχασε για λίγο την αντιπάθεια του για τους συμμαθητές και συζητούσε συνεχώς με τον Χρήστο για τις απαντήσεις των εξετάσεων και για το ποιος έβγαλε μεγαλύτερο μέσο όρο ενώ ταυτόχρονα η Χριστίνα με τον Βαγγέλη συναγωνίζονταν για το ποιος πήρε τα περισσότερα “Κ” (Κακώς) στις εξετάσεις αλλά και για το ποιος θα καταφέρει να ξεπεράσει επιτέλους την Καλλιρόη στον άτυπο ενδοκοιτωνικό διαγωνισμό ταχυφαγίας.
Κάπως έτσι έφτασε το καλοκαίρι που βρήκε όλους τους νεαρούς μάγους να κάνουν τις διακοπές τους αλλά και να σχεδιάζουν τι θα κάνουν στην εκδρομή τους που θα γινόταν στην αρχή του σχολικού έτους. Φυσικά όλη αυτή η συζήτηση εξόργιζε όλο και περισσότερο τον Γιάννη ο οποίος καθʼ όλη την διάρκεια του καλοκαιριού εξασκούνταν στην εξουσιαστική κατάρα. Αρχικά, την δοκίμασε στον γάτο του τον “Φονικό” όπως τον έλεγε και στην συνέχεια την χρησιμοποίησε και σε όλους τους συγγενείς και γνωστούς του ώστε να είναι σίγουρος για το τέλειο αποτέλεσμα!
Το σχέδιο του είχε ως εξής: θα ξεμονάχιαζε όλη την παρέα που ήταν υπεύθυνη για τα έκτροπα της προηγούμενης χρονιάς που οδήγησαν τελικά και στην απομάκρυνση του από την θέση του επιμελητή και χρησιμοποιώντας την εξουσιαστική κατάρα θα τους ρεζίλευε και στους δύο κόσμους, τον μαγικό και τον κόσμο των Μαγκλ. Τα είχε σκεφτεί όλα. Θα έντυνε με τρομακτικές και γελοίες στολές τους συμμαθητές του και θα τους έβαζε να χαλάσουν τον κόσμο σε όλο τον χώρο του Cap Cap για να τιμωρηθούν επιτέλους για την ντροπή που του προκάλεσαν.
Ο Σεπτέμβρης δεν άργησε να φτάσει και όλοι οι μαθητές της σχολής HarryWorld βρέθηκαν μετά από καιρό μαζί στο HarryWorld Express. Φυσικά, οι Χάφλπαφς που είχαν κρατήσει επαφή και τους καλοκαιρινούς μήνες κάθισαν στο ίδιο κουπέ ενώ ο Γιάννης κάθισε στο διπλανό μαζί με τον Φονικό ο οποίος έγλυφε τον μισοφαγωμένο σοκολατένιο βάτραχο του Γιάννη ώστε να παρακολουθεί τις κινήσεις τους. Το ταξίδι ήταν ευχάριστο για την παρέα των μικρών μάγων οι οποίοι συνάντησαν τους φίλους τους από τους άλλους κοιτώνες, δηλαδή την Isabelle από το Γκρίφιντορ που τους χαιρέτησε με το χαρακτηριστικό: Που ʽσαι manmu? Και τον Θάνο από το Σλίθεριν ο οποίος ήταν πολύ αγχωμένος επειδή είχε αναλάβει το αξίωμα του Αρχιεπιμελητή.
Αφού, λοιπόν έφτασαν στο κάστρο της σχολής και κάθισαν όλοι στην τραπεζαρία, ακολούθησε η τελετή της κατάταξης σε κοιτώνες η οποία ήταν πολύ σύντομη καθώς πολλοί γονείς νέων μάγων αποφάσισαν να στείλουν τα παιδιά τους στο εξωτερικό, στην Ακαδημία του Ντάρμστρανγκ λόγω των περσινών καταλήψεων που στιγμάτισαν το HarryWorld. Αμέσως μετά τον λόγο πήρε ο Merlin the Great ο οποίος αν και ήταν ελαστικός και επιεικής σαν Διευθυντής της Σχολής φάνηκε πως δεν αστειεύεται...
-Μάγοι και μάγισσες της σχολής HarryWorld.
Αρχικά θα ήθελα να σας καλωσορίσω για άλλη μία χρονιά στην σχολή μας και να σας ευχηθώ να έχετε μία χρονιά γεμάτη γνώση και μαγεία! Έπειτα, για να μην μακρηγορώ θα μπω κατευθείαν στο ψητό: όπως όλοι γνωρίζετε μετά από την -όχι και τόσο ειρηνική- απαίτηση των συμμαθητών σας από τον κοιτώνα του Χάφλπαφ, φέτος με την έναρξη του σχολικού έτους, δηλαδή αύριο, 2 Σεπτεμβρίου, αντί να πάμε εκδρομή με τα σκουπόξυλα μας στο Χόγκσμιντ, θα επισκεφτούμε το Cap Cap, την πιο μαγική γωνιά του Μαγκλόκοσμου. Εκεί θα έχετε την ευκαιρία να δοκιμάσετε τα πλούσια εδέσματα και να πιείτε την αγαπημένη σας βουτυρόμπυρά, όχι όμως περιτριγυρισμένοι από τον περιορισμό του μαγικού αλλά από απλούς και φυσιολογικούς Μαγκλ οι οποίοι αυτή την εποχή γιορτάζουν το Wizardfest, μία γιορτή αφιερωμένη στον μαγικό κόσμο για τον οποίο γνωρίζουν τόσα λίγα. Πριν αρχίσετε να ουρλιάζετε και να πανηγυρίζετε... ΚΥΡΊΑ ΝΤΕΛΑΚΟΎΡ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΏ ΣΤΑΜΑΤΉΣΤΕ ΝΑ ΜΑΣΆΤΕ ΤΟ ΧΈΡΙ ΤΟΥ ΝΤΑΟΥΛΗ, ΤΑ ΦΑΓΗΤΆ ΘΑ ΣΕΡΒΙΡΙΣΤΟΎΝ ΣΕ ΛΊΓΟ... συγγνώμη για την διακοπή, πριν αρχίσετε, λοιπόν να ουρλιάζετε θα ήθελα να θέσω κάποιους κανόνες τους οποίους θα τηρείτε καθʼ όλη την διάρκεια της εκδρομής.
Φυσικά, θα πρέπει όλοι να είστε ντυμένοι σαν Μαγκλ ώστε να μην τραβήξουμε την προσοχή... ναι κυρία Lightwood απαγορεύονται και οι φουξ μανδύες. Ακόμη, δεν επιτρέπεται οποιαδήποτε χρήση μαγείας στον χώρο του Cap Cap. Αυτός ο κανόνας περιλαμβάνει την χρήση ραβδιών, μαγικών τρικ Ουέσλι, σκουπόξυλων και οτιδήποτε άλλο μπορεί να απειλήσει την μυστικότητα του μαγικού κόσμου και της σχολής μας. Τέλος, θα ήθελα ΌΛΟΙ να μείνετε μακριά από τις τουαλέτες του υπογείου εκτός και αν θέλετε να βρείτε τραγικό θάνατο.
Καλή σχολική χρονιά, καλή διασκέδαση αύριο και καλή όρεξη να έχετε!
Το πρωινό της 2ας Σεπτεμβρίου δεν άργησε να φτάσει και οι μαθητές της σχολής HarryWorld, ετοιμάστηκαν όπως τους είχε πει ο διευθυντής τους.
Όλοι στέκονταν στην είσοδο του κάστρου περιμένοντας τους επιμελητές και τους καθηγητές για να ξεκινήσουν για το Cap Cap. Οι μαθητές βλέποντας την ώρα να περνάει, άρχισαν να ανησυχούν πως το όλο σκηνικό απλά ήταν ένα κόλπο του διευθυντή για να σταματήσει τότε την κατάληψη και να μπορέσει να συνεχιστεί η εξεταστική κανονικά.
Ο Severus John στέκονταν σε μια γωνία, φορώντας ένα σκούρο τζιν και μια κατάμαυρη μπλούζα, η οποία έκανε το πρόσωπό του, ακόμα πιο άσπρο από ότι συνήθως, απομονωμένος από τους άλλους μαθητές και σκεφτόταν πότε θα ήταν η καλύτερη στιγμή για να δράσει.
Σε μια άλλη γωνία, η Louna και η Claire ψιθύριζαν, πράγμα που δεν εμπόδισε τον Γιάννη να ακούσει τι λέγαν.
«Είδες τι φοράει πάλι; Τον χαλάει να βάλει κάτι πιο χρωματιστό. Ένα μπλε, ένα πράσινο, κάτι τέλος πάντων»
«Ε και να έτρωγε και τίποτα! Δεν τον έχω δει ποτέ να τρώει.» έλεγε η Καλλιρόη την ώρα που κρατούσε στο χέρι ακόμα ένα κομμάτι σοκολατόπιτα από το πρωινό.
«Πάντως είναι περίεργος. Δεν μπορείς να πεις.»
«Απόμακρος και μυστήριος είναι.»
Δεν μπορούσαν να φανταστούν πως ο Γιάννης τους άκουγε, αλλά εκείνος απλά χαμογέλασε και συνέχισε να καταστρώνει το σχέδιό του. Σίγουρα θα είχε πολλές ευκαιρίες στο τρένο για να δείξει σε όλους αυτούς τους ταραξίες πως πρέπει να συμπεριφέρονται.
Όποιος γελάει τελευταίος γελάει καλύτερα.
Οι πόρτες της μεγάλης τραπεζαρίας εκείνη την στιγμή άνοιξαν διάπλατα και οι επιμελητές άρχισαν να μαζεύουν τους μαθητές ανάλογα με τον κοιτώνα τους. Λίγα λεπτά αργότερα το μπουλούκι ξεκινούσε για τον σταθμό.
Όλοι ήταν ευδιάθετοι και έτσι δεν κατάλαβαν πότε έφτασαν. Επιβιβάστηκαν στο τρένο το οποίο μετά ανέπτυξε ταχύτητα και χάθηκε στον ορίζοντα.
Ο Γιάννης που καθόταν στο κουπέ, των επιμελητών, παρόλο που είχε χάσει αυτό το δικαίωμα, άρχισε να ετοιμάζει την εκδίκησή του. Η τύχη αυτή τη φορά του χαμογέλασε γιατί ενώ σκεφτόταν πως θα πήγαινε στο κουπέ των υπολοίπων άνοιξε η πόρτα και εμφανίστηκε ο Sorting. Εκεί που ο Βαγγέλης ετοιμαζόταν να του πει για ποιον λόγο είχε έρθει στον πρώην επιμελητή του Χαφλ, ο Γιάννης, μέσα από τον μανδύα του και χωρίς να κουνήσει τα χείλη του, είχε εκτελέσει την εξουσιαστική κατάρα στον άτυχο Χαφλ. Για μερικά δευτερόλεπτα, ο Βαγγέλης έμεινε να κοιτά στο κενό, μετά το βλέμμα του καθάρισε και μαζί με τον Γιάννη, πήγαν στο κουπέ που κάθονταν οι υπόλοιποι ταραξίες. Πολύ γρήγορα και η υπόλοιπη ομάδα των άτακτων Χαφλ βρισκόταν υπό την επήρεια της εξουσιαστικής κατάρας. Το σχέδιο του Severus John Snape είχε αρχίσει να παίρνει μορφή.
Η διαδρομή μέχρι το Cap Cap πέρασε γρήγορα, και σύντομα είχαν κάτσει όλοι στα τραπεζάκια τους. Παρόλο που το κατάστημα έσφυζε από κόσμο στον επάνω όροφο επικρατούσε μια αφύσικη ησυχία. Η συνήθως φασαριόζικη παρέα, που ποτέ δεν άφηνε τους άλλους να ησυχάσουν με τα πειράγματα τους, πλέον καθόταν αμίλητη. Ξαφνικά, σαν κάποιος να έδωσε το σήμα, έβγαλαν όλοι τα ραβδιά τους!
Ο Βαγγέλης με ένα ομολογουμένως άψογο ξόρκι, μεταμόρφωσε τον μανδύα του σε στολή Βασίλισσα της Νύχτας, και έτρεξε να βρει την γυναίκα του, ρίχνοντας κάτω έναν γλυκούλη σερβιτόρο, με πολύ ωραίο σώμα που κρατούσε έναν δίσκο με mud pies. Η Μιραμπέλ έτρεξε στον σερβιτόρο και συγκρούστηκε με την Κλερ που έτρεχε στον δίσκο.
Στον κάτω όροφο ακούστηκε η φασαρία, και ο Μέρλιν με την Μιλέιντι πήγαν να σηκωθούν, αλλά εκείνη την ώρα ήρθαν η μανιταρόπιτες τους, οπότε πως τους κόβει και παραγγέλνουν και μια βουτυρομπύρα, να φύγει η μανιταρίλα. Η Έφη άρχισε να κατεβαίνει τρέχοντας τις σκάλες, ήθελε να φτάσει στην κουζίνα να πειράξει τα σπιτικά ξωτικά. Στις σκάλες πέτυχε τον Μαγκόριαν που απέκτησε μπλε μαλλιά, με καροτί άκρες και άρχισε να φωνάζει χοροπηδώντας "Έκανα όμπρε, έκανα όμπρε!" . Μπερδεύτηκε όμως και βγήκε στις τουαλέτες όπου είδε την Βερνιέ να βγάζει σέλφις και της έκανε ένα ξόρκι που της χαλούσε το μαλλί! "Συμφοράααα μου", φώναξε η Βερνιέ και λιποθύμησε.
Ο Βαγγέλης και η Καλ έβαλαν στοίχημα, ποιος θα αρπάξει τα περισσότερα γλυκά, από όσο πιο μικρά παιδάκια γίνεται και έτσι άρχισαν να τρέχουν στον κάτω όροφο, να τραβάνε γλυκά και ενίοτε μαλλιά από καημένα μαγκλάκια και να τα τρώνε! Ο Γιώργος αντέδρασε πρώτος και άρπαξε την Μιραμπέλ που ζαχάρωνε τον σερβιτόρο, κυριολεκτικά του έριχνε ζάχαρη και τον ρωτούσε για τις σκωτσέζικες ρίζες του, και την πήγε στις τουαλέτες να κάνει παρέα στην έξαλλη Βερνιέ που απειλούσε τον Μαγκόριαν και την Έφη. Εκεί έφτασαν και η Καλλιρόη με τον Βαγγέλη υπό την συνοδεία της Μιλαίδης, που είχε στάμπες από μανιτάρια στον μανδύα του.
"Μα γιατί ήρθατε στις τουαλέτες;", ρώτησε αλαφιασμένος ο Μέρλιν όταν έφτασε. "Δεν σας είπα να μην πατήσετε εδώ για κανέναν λόγο;"
Ο Μέρλιν είχε χάσει για τα καλά το γαλήνιο και σοφό του ύφος που τον έκανε τόσο μοναδικό, και τώρα είχε γίνει κατακόκκινος σαν το παντζάρι από το θυμό του. Ήταν ελαστικός και φιλικός κι έτσι απαιτούσε τα λεγόμενά του να μην παραβιάζονται. Από την άλλη οι ταραξίες που βρίσκονταν στον χώρο είχαν αρχίσει να αναρωτιούνται τι έκρυβαν αυτές οι τουαλέτες και ήταν τόσο πολύτιμες και επικίνδυνες, γιατί εκ πρώτης όψεως ήταν σαν οποιεσδήποτε άλλες τουαλέτες. Εντάξει όχι ακριβώς ίδιες είχε χαρτί υγείας από περγαμηνή και λεκάνες ανάποδα καπέλα επιλογής, αλλά λέμε τώρα.
«Ξαναρωτάω, τι κάνετε εδώ κάτω, αφού σας είπα ότι απαγορεύεται; Τi den katalabaineis;»
Πριν προλάβουν να του απαντήσουν, η Λεονί άρχισε να κυνηγά τον Μαγκόριαν και την Έφη εξαπολύοντας κατάρες, μίας εκ των οποίων πέρασε σύριζα από το κεφάλι του Μέρλιν. Εκείνος γρήγορα μάζεψε κοντά του τον Γιώργο και την Μιλαίδη.
«Γιώργο, πήγαινε γρήγορα πάνω και κλείδωσε όλες τις εισόδους και εξόδους του μαγαζιού. Όποιος είναι σε αυτό το χώρο δεν πρέπει να βγει καθόλου! Κλείσε και όλες τις κουρτίνες, και αν δεις απέξω κάποιον να κοιτάζει, κανʼ του Λήθη. Όσο για τους ταραξίες που το προκάλεσαν θα τους κανονίσω εγώ αργότερα. Εσείς οι δυο, ελάτε μαζί μου.»
«Μάλιστα Διευθυντά!» φώναξε προσοχή ο Γιώργος. «Τι τιμωρία σκοπεύετε να τους βάλετε;» κι έτριψε τα χέρια του.
«Μα φυσικά θα βάλω την Κλερ Ντελακούρ να τους φάει ζωντανούς!»
Ο Γιώργος κατευθύνθηκε πάλι προς τα πάνω και έκανε σε χρόνο ντετέ ότι του είχε ζητήσει ο διευθυντής. Ύστερα, κοίμισε όλους τους μάγους και αφού με ένα ξόρκι καθάρισε τα πάντα μπροστά στους εμβρόντητους μαγκλ , έκανε σε όλους λήθη και τους κοίμισε κι αυτούς.
Ο Μέρλιν εντωμεταξύ με ένα ξόρκι μαρμάρωσε τον Μαγκόριαν, την Έφη και την Λεονί που έκαναν γύρους στις τουαλέτες, και κατευθύνθηκε προς την τουαλέτα των αναπήρων. Αφού κοίταξε με ένα σκοτεινό βλέμμα προς τα πίσω του για να δει αν κάποιος κοιτούσε, πιάστηκε χέρι χέρι με την Μιλαίδη και τον Γιώργο που επέστρεψε και προφέρανε μαζί ένα ξόρκι ένα απίστευτα μεγάλο ξόρκι σε κρυπτονιανά, από εκείνα που όταν τα ακούγανε οι μάγοι, λέγανε: Μα την φράντζα του Μέρλιν! Έπειτα, με αισθητό φόβο στα μάτια, ακόμα και από έναν τόσο έμπειρο μάγο, άνοιξε την πόρτα και μπήκαν και οι τρεις μέσα.
Τώρα μπροστά τους απλωνόταν μία τεράστια αίθουσα, που όμοια της κανένας μάγος δεν θα είχε ξαναδεί. Το επικίνδυνο ήταν πως αφού μεταφέρονταν σε μία αίθουσα σε παράλληλη διάσταση, η πόρτα της τουαλέτας δεν μπορούσε να κλείσει παρά μόνο στην έξοδο, έτσι έμενε ανοιχτή για όποιον μάγο πήγαινε εκεί κάτω από εδώ και στο εξής
Με μια τσαχπίνικη και όλο νάζι ματιά, ο Μέρλιν τίναξε την πλούσια κόμη του και χαιρέτησε μερικά καλά του φιλαράκια από το EpsilonTv. Έπειτα, αφού χαιρέτησαν και ο Γιώργος με την Μαρίνα, προχώρησαν πίσω από τον Μέρλιν. Εκείνος κάθισε σε ένα πράσινο τραπέζι δίπλα στην αγαπημένη του φίλη Ναταλία Γερμανού, και της ψιθύρισε στο αυτί.
«Τι γίνεται Ναταλίτσα, θα βγάλουμε σήμερα κάνα φράγκο; Μου ʽχεις φάει πιο πολλές γαλέρες 4 μήνες τώρα από όσος είναι ο μισθός μου.»
«Μην ανησυχείς μάγε, έχω ρέντα σήμερα, θα τους σκίσουμε τα σώβρακα.»
Είπε και του έδειξε μια στοίβα από μαγκλ μάρκες δίπλα της. Του μοίρασε πέντε φύλλα, όπως και στους άλλους δύο και ξεκινήσανε το ποκεράκι. Όντως η Γερμανού είχε τρομερή ρέντα.
«Αυτό το μαγκλ παιχνίδι πολύ μου αρέσει. Πως το είπαμε; Γκόρτζος;»
«Τζόγος λέγεται Θάνος, τζόγος, ο συμμαθητής σου ο Γκόρτζος έχει πεθάνει πια, έλα παίξε τώρα να δούμε. Κι αν κάνεις κάνα μαγικό θα δεις.»
Κι ενώ οι ʽεπικίνδυνεςʼ τουαλέτες του υπογείου ήταν ουσιαστικά μια κρυφή λέσχη καζίνο όπου διακινούνταν μαύρα χρήματα από τα κονδύλια για την σχολή, κάποιος τους είχε μυριστεί. Ο Βαγγέλης, που είχε καταφέρεινα ξεφύγει από τον χαμό, πέρασε την πόρτα και αντίκρυσε τους θαμώνες να τσοντάρουν συνεχώς. Αμέσως κατάλαβε τι παιζόταν και όσο πιο αθόρυβα μπορούσε, έκανε να ξαναφύγει χαρούμενος που είχε πια κάτι για να εκβιάζει τον Μέρλιν. Ο Μέρλιν όμως, παλιά κουφαλίτσα στο να καλύπτεται και να κρύβεται τόσο σαν μάγος όσο και σαν τζογαδόρος, τον αντιλήφθηκε και δίχως να τελειώσει την παρτίδα του, πέταξε κάτω τα χαρτιά και άρχισε να τον κυνηγάει. Οι υπόλοιποι θαμώνες τον κοίταξαν με γουρλωμένα μάτια και συνέχισαν να παίζουν.
Ο Sorting κατευθύνθηκε προς το πάνω όροφο, ενώ ο Merlin καθώς τον κυνηγούσα παρέλυσε. Τον έπιασε λουμπάγκο, γεράματα βλέπετε! Για καλή του τύχη, όμως, ο Βαγγέλη δε κατευθυνόταν σε κάποιον που μπορούσε να του καταστρέψει τη καριέρα. Πήγε και μίλησε σε ένα συμμαθητή του.
"Είδα τον διευθυντή να έχει στήσει παράνομα, τζογαδόρικα παιχνίδι κάτω, κύριέ μου.
Κύριε μου; αναρωτήθηκε ο Μέρλιν. Κατάφερε λίγο να τεντωθεί και να δει. Το σώμα του Βαγγέλη ήταν στητό και ίσιο. Λες και πάσχει από λόρδωση. Από την άλλη στο πρόσωπο του Severus John Snape είχε σχηματιστεί ένα σαρδόνιο χαμόγελο. Ο Μέρλιν έκανε τη σύνδεση των γεγονότων και τότε κατάλαβε. Ο Βαγγέλης ήταν υπό την επήρεια της εξουσιαστικής κατάρας!
Μα αυτό είναι άνω ποταμών! Άνω ποταμών, βεβαίως, βεβαίως. Έπρεπε να δράσει σύντομα.
Ξάφνου ένα δυνατός ήχος ακούστηκε κι ο Μέρλιν γύρισε να δει τι συμβαίνει. Μετά το κρακ που έκανε η πλάτη του, κατάλαβε ότι δε πρόκειται να ξανακουνηθεί μέχρι να λάβει δραστήρια μέτρα. Έτσι μεταμορφώθηκε σε δεκαοχτούρα και ακολούθησε τον ήχο. Ο θόρυβος ερχόταν από τις τουαλέτες. Συγκεκριμένα από τις λεκάνες, καθώς πλησίασε λίγο το ράμφος τους μοβ καπνός απελευθερώθηκε κι άρχισε να περικυκλώνει τους πάντες. Μαγκλ, ανθρώπους, σκουίμπ, κολοκύθες, τις φιγούρες του Jack Skellington και της Narcissa! Για μία στιγμή ο Μέρλιν αναρωτήθηκε αν θα πάνε στο Storybrook, όταν πίσω του βρέθηκαν τρεις μαθητές. Ο smaug με πόδια βατράχου και φωνή κόρακα, η Mirabelle με κέρατα Maleficent και σώμα κοτόπουλο και ο Dawlish με ράμφος πάπιας και κεραίες κατσαρίδα.
Ο Sorting - αρκουδίσια άκρα και μοβ πρόσωπο - κατέβηκε ζαλισμένος τις σκάλες.
"Τι συνέβη;"
Η δεκαοχτούρα Μέρλιν, επέστρεψε στη αρχική της μορφή. Περίπου. Κράτησε τα μικροσκοπικά φτερά και του φύτρωσαν και δύο αυτιά δράκου, εκεί που θα έπρεπε να βρίσκονται τα δικά του. Ο Μέρλιν εξήγησε περιληπτικά στα παιδιά αυτό που συνέβη - παραβλέποντας τη χαρτοπαικτική λέσχη, φυσικά. Η εξουσιαστική κατάρα φάνηκε πως έσπασε, επομένως ο Severus δε τη χρειαζόταν άλλο. Ο Μέρλιν κατευθύνθηκε στο πάνω όροφο και όπως, φυσικά, περίμενε δε ήταν κανείς εκεί. Κάτι βαρύ κι αιχμηρό των χτύπησε στο πίσω μέρος του κεφαλιού του...
Οι Μαγκλ προσπαθούσαν να βγουν από το μαγαζί κατατρομαγμένοι με τη νέα τους αμφίεση και η Milady με τον Headless ανέβηκαν σ' ένα τραπέζι προκειμένου να τους ηρεμήσουν.
"Ε, σκάστε λίγο όμως! „φώναξε σε μία έκρηξη θυμού του η Μαρίνα. Το περίεργο ήταν ότι πέτυχε.
"Γνωρίζουμε" πρόλαβε να μιλήσει ο Headless, πριν η Μαρίνα ξεκινήσει ένα μονόλογο με πέντε λέξεις και όλες τις άλλες βρισιές "πως όλο αυτό είναι πολύ για εσάς..."
"Δεν ακούμε πάπιες εμείς!" φώναξε κάποιος βατραχομούρης από κάτω. Η Μαρίνα άρπαξε μία βουτυρόμπυρα και του τη πέταξε στο κεφάλι.
"Ευχαριστώ" είπε ο Headless, προσπαθώντας να κρύψει ένα γελάκι "ούτε εμείς αντιλαμβανόμαστε πλήρως τα γεγονότα των τελευταίων ωρών, όμως προσπαθούμε να τα φτιάξουμε όλα. Το μόνο πράγμα που χρειαζόμαστε από εσάς, εάν φυσικά θέλετε να επανέλθετε στην αρχική σας μορφή, είναι να έχετε λίγη υπομονή και κάνετε ησυχία".
Όλοι κατάλαβαν πως τους είχε χτυπήσει στο αδύναμο σημείο. Ένα παιδί - αγνώστου φύλου με τόσα ζωικά χαρακτηριστικά που είχε - γούρλωσε τα μάτια και ψέλλισε "πρώτο!", όταν ένα βαρύ αντικείμενο χτύπησε με δύναμη τον Headless και την Milady ρίχνοντάς τους κάτω.
Ενώ η Μαρίνα προσπαθούσε να επαναφέρει τον Τζέο που είχε σωριαστεί στο πάτωμα από ένα μπουκάλι, σοκολάτας ζωντανού νεκρού, που τον είχε πετύχει ξώφαλτσα η Έφη, που είχε απελευθερωθεί από την κατάρα του Τζον Σνέιπ, έτρεχε πανικόβλητη να βρει τα βιβλία του Μέρλιν στο βάθος του μαγαζιού. Κάπου κάτι είχε διαβάσει και το θυμόταν για αυτό το τρελό πάρτι που είχε ξεσπάσει στο Cap Cap. Ο Μέρλιν από την άλλη δεν είχε συνέλθει ακόμα και έτσι όπως ήταν φαρδύς πλατύς στο δάπεδο του δευτέρου ορόφου μετρούσε ακόμα προβατάκια. Οι φωνές στον κάτω όροφο πλήθαιναν όσο οι μάγοι που βρίσκονταν στο Cap Cap, δεν μπορούσαν να επαναφέρουν τους πάντες στην κανονική τους μορφή.
Στο πίσω δωμάτιο, όπου η Ναταλία ακόμα καθόταν ατάραχη με τα χαρτιά στα χέρια, φτερά νεράιδας και ράμφος αετού, επαναλάμβανε την φράση «Σσσοκολατάκι κανείς; Γιατί ο μπαμπάς μου εδώ έχει και σσο-κολατάκια…» Η Louna εντωμεταξύ είχε αδειάσει όλα τα ράφια στην βιβλιοθήκη του Μέρλιν, αλλά δεν έβρισκε αυτό που ήθελε. Που στο καλό το είχε κρύψε το γεροχούφταλο. Μόνο τρία βιβλία κάθονταν ακόμα στο ράφι. Ένα μπλε ένα κόκκινο και ένα πράσινο. Η Louna άρπαξε το πράσινο και άρχισε να το ξεφυλλίζει. Εκεί, στο τέλος του βιβλίου, βρήκε επιτέλους αυτό που ήθελε. Το αντί-ξόρκι. Αλλά πως στο καλό θα το έκανε αυτό. Έπρεπε λέει να βρει αυτόν που ευθύνονταν για την κατάσταση και να τον βάλει να πει την φράση «Δεν γιορτάζω Halloween» τρεις φορές. Μετά είχε 5 λεπτά για να βρει ποιος είχε μεταμορφωθεί τελευταίος και να τον βάλει να πει το ίδιο.
Η Έφη σαν άλλη Μις Μάρπελ, ξεκίνησε την αναζήτησή της. Τον υπεύθυνο το ήξερε, δεν υπήρχε θέμα, ο Σνέιπ θα ήταν, αλλά ποιος είχε μεταμορφωθεί τελευταίος; Άρχισε να ρωτάει από εδώ και από εκεί. Κανείς δεν ήξερε ποιος είχε μεταμορφωθεί τελευταίος. Όλοι λέγανε, πως μεταμορφώθηκαν παράλληλα. O Τζέο σιγά σιγά συνέρχονταν και άρχισε να βρίζει τους πάντες, ειδικά αυτόν που του είχε πετάξει το μπουκάλι, αν και δεν ήξερε ποιος ήταν.
« Ρε παιδιά, σας ρωτάω κάτι, τόσο δύσκολο είναι να μου απαντήσετε;»
«Μα ΔΕΝ έχουμε απάντηση. Όλοι μαζί σου λέμε βγάλαμε φτερά και πούπουλα. Αφού δεν σου αρέσει η απάντηση τι να κάνουμε δηλαδή»
«Πωωωωω… πρέπει να βρω άκρη… Πάω στον Μέρλιν»
Ο Μέρλιν, ακόμα ήταν τέζα… Η Έφη προσπάθησε να το συνεφέρει ρίχνοντάς τους δυο χαστουκάκια. Αλλά αυτό τίποτα. Ξαναπροσπάθησε λίγο πιο δυνατά. Ο Μέρλιν κουνήθηκε.
«Τι θες μαρί τρελή και με βαράς» μούγκρισε.
«Έχουμε θέμα. Το Cap Cap έχει γεμίσει τερατοειδή μαγκλ και μάγους και δεν βρίσκω ποιος μεταμορφώθηκε τελευταίος, για να λύσω το ξόρκι και να μπορέσω να καθίσω επιτέλους. Ούτε την βουτυρόμπυρά μου δεν με αφήνετε νʼ απολαύσω, θα παραιτηθώ στο λέω.»
«Όχι δεν θα το κάνεις αυτό! Θα το λύσουμε. Μην κάνεις μόνο καμιά τρέλα.»
«Πως θα το λύσουμε; Για πες μου αφού κανένας δεν μου δίνει σημασία;»
«Λοιπόν έχουμε και λέμε, η κατάρα εξαπλώνεται από το κέντρο προς τα πιο απομακρυσμένα σημεία. Το κέντρο είναι αυτός που το εκτελεί. Ξέρεις ποιος ήταν;»
«Ο Τζον Σνέιπ, ποιος άλλος»
«Αυτό πιστεύω και εγώ. Άρα, στον πάνω όροφο δεν ήταν κανένας, άρα η κατάρα πήγε προς τα κάτω. Στις τουαλέτες.»
«Ε και ποιος ήταν στις τουαλέτες, αφού δεν έκανε να πας!»
«Ναι αλλά πήγαν, συζήτηση θα ανοίξουμε τώρα. Πιάσε τον Γιάννη και πάμε κάτω.»
Η Έφη πήγε να βρει τον Γιάννη, ενώ ο Δημήτρης έτρεξε στις τουαλέτες. Ήξερε πολύ καλά ποιος μεταμορφώθηκε τελευταίος και άντε τώρα να εξηγήσεις στην ξανθιά τι πρέπει να κάνει.
Φτάνοντας στη λέσχη, αντίκρισε την Ναταλία να συνεχίζει στο ίδιο τροπάριο.
«Σσσοκολατάκι κανείς; Γιατί ο μπαμπάς μου εδώ έχει και σσο-κολατάκια…»
Την άρπαξε από το μαλλί και την έβγαλε έξω από την τουαλέτα των αναπήρων. Με ένα γρήγορο κούνημα του ραβδιού του, κλείδωσε την πόρτα και η λέσχη εξαφανίστηκε.
Εκείνη την ώρα ήρθε και η Έφη με τον Σέβερους.
«Λοιπόν είπε, ξεκίνα… Όπως σου είπα»
«Δεν γιορτάζω Halloween», «Δεν γιορτάζω Halloween», «Δεν γιορτάζω Halloween»
Ο Μέρλιν τον κοίταξε, αλλά δεν είπε τίποτα, σκούντηξε την Ναταλία και της είπε, αυθόρμητα, όταν σου πω εγώ. Μέτρησε μέχρι το 3 και της είπε, «Τώρα, ξεκίνα»
«Δεν γιορτάζω Halloween», «Δεν γιορτάζω Halloween», «Δεν γιορτάζω Halloween».
Αμέσως από το σημείο που στεκόταν η Ναταλία, άρχισε να ξεχύνεται ένας πυκνός πράσινος καπνός.
Πάλι το Storybrook... σκέφτηκε ο Μέρλιν. Ο καπνός πήρε φόρα και όποιον ακουμπούσε μεταμορφωνόταν ξανά σε κανονικός άνθρωπος. Η Ναταλία σταμάτησε το παραλήρημα της Μπακογιάννη και ξαναέγινε κανονική. Αφού κοίταξε για λίγο τριγύρω της, έκλεισε τα μάτια και κοιμήθηκε. Το ίδιο έπαθαν και οι υπόλοιποι.
Όταν άρχισαν να ξυπνούν οι πρώτοι, κανένας δεν θυμόταν τι είχε συμβεί παρά μόνο ένας. Ο Γιάννης και αυτό γιατί είχε αποθηκεύσει σε μια φιάλη την σκέψη του λίγο πριν εμφανιστεί η Έφη…
-Έλα ρε Χρήστο, άντε αγόρι μου μας έσκασες…Θα γίνει σήμερα η δουλειά; Ρώτησε όλο προσμονή ο John Dawlish κοιτάζοντας με το γνωστό στραβό γελάκι του τον Magorian Greyback που μόλις είχε φανεί αγουροξυπνημένος στην τραπεζαρία.
-Μη με πιέζετε σας λέω, έχω εξεταστική…έχω διάβασμα…
-Μα αυτό λέμε ρε άνθρωπε, να κάνουμε τη δουλειά και πάπαλα η εξεταστική! Λοιπόν λέγε μέσα? Δήλωσε όλο παράκληση ο The Sorting Hat.
-Και με τι αιτήματα θα πάμε πάνω ρε παιδιά? Θέλουμε δημητριακά με γεύση βουτυρομπύρα στο πρωινό; Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα αφή...
-Δεν είναι κακή ιδέα. Πετάχτηκε με το ονειροπόλα λαίμαργο ύφος της η Claire Delacour. Αν και έχω μια…μάλλον καλύτερη. Γέλασε συνωμοτικά δαγκώνοντας ένα παραγεμισμένο με ζάχαρη ντόνατ.
-Για λέγε ρε κοριτσάρα…για λέγε…τι ιδέα; Ελπίζω να ναι από εκείνες τις καλές που σου κατεβαίνουν άμα τρως. Να φάε λίγο…τη μπούκωσε με ζαχαρωμένη κολοκύθα ο Βαγγέλης.
-Σιγά καλέ θα με πνίξεις…τινάχτηκε η Κλαιρ γεμίζοντας ένα γύρω ψίχουλα και ζάχαρες. Λοιπόν ακούστε: Θα πάμε να του πούμε πως κάνουμε κατάληψη γιατί μας πηγαίνουν τόσα χρόνια εκδρομή στο Χόγκσμιντ. Έχουν αλλάξει οι εποχές. Πρέπει να ανοιχτούμε στη Μαγκλ κοινωνία αν θέλουμε να πάμε μπροστά. Πρέπει…
-Για σου κοριτσάρα μου! Τέλεια ιδέα! Χειροκρότησε ο Πάνος. Άντε ξεκουνάτε. Πάμε να στήσουμε τα πανό. Εσύ Χριστίνα αναλαμβάνεις τα κλειδώματα.
-Ειδικότητά μου! Κλειδώματα και γαλέρες… Του έκανε ματάκια η Cassiopeia Black!
-Kαι μόλις είναι όλα έτοιμα θα πάμε αντιπροσωπεία στον μεγάλο να του θέσουμε τα αιτήματά μας. Πάμε αρχηγέ δώσε σύνθημα! Είπε ο Βαγγέλης τραβώντας το Χρήστο από την κουκούλα του μανδύα του.
-Ποιος αρχηγός, τι αρχηγός…τι λέτε ρε παιδιά. Είπαμε έχω διάβασμα…εγώ δεν…
Αλλά όσο και αν διαμαρτυρόταν με το που σηκώθηκε όλοι οι μαθητές που είχαν ειδοποιηθεί μέρες πριν ξεκίνησαν για τις αίθουσες διδασκαλίας με πανό και φωνάζοντας «Κατάληψη» και «Με το Χρήστο αρχηγό πάμε στο Μαγκλόκοσμο».
Η αντιπροσωπεία των 5 κατευθύνθηκε όπως είχαν συμφωνήσει προς το γραφείο του διευθυντή Merlin The Great. Ο Χρήστος που μπορεί να δυσανασχετούσε στην αρχή αλλά τώρα είχε μπει για τα καλά στο ρόλο του αρχηγού χτύπησε την πόρτα.
-Βρε καλώς τους! Οι πληροφορίες μου λένε πως κάποιοι ανήσυχοι Χαφλ οργάνωσαν κατάληψη της σχολής. Λοιπόν ποια είναι τα τόσο σοβαρά αιτήματά που σας οδήγησαν να μας το κλείσετε το μαγαζί μες την εξεταστική?
Ο Χρήστος εξήγησε ήρεμα το αίτημά τους και τελείωσε λέγοντας:
-Όπως καταλαβαίνετε κύριε διευθυντά κανένας μαθητής δεν θα κουνηθεί από τις αίθουσες αν πρώτα δε μας διαβεβαιώσετε ότι θα μας πάτε εκδρομή σε μαγκλ τοποθεσία. Το πού, το αφήνουμε σε εσάς, αρκεί να μην είναι στο Χόγκσμιντ.
-Χαχαχα!!!Ξέσπασε σε δυνατά γέλια ο Μέρλιν. Και δεν μας το λέγατε από πριν χρυσά μου; Θα σας πληροφορήσω λοιπόν ότι έχει ήδη κανονιστεί εκδρομή σε μαγκλ μαγαζί με την έναρξη της νέας χρονιάς. Το μαγαζί λέγεται Cap Cap και είναι αρκετά…μαγικό για μαγκλ. Έτσι δεν θα κινήσουμε υποψίες και θα είναι ασφαλές για το καταστατικό μυστικότητας. Όλη η σχολή θα φύγει με το Χόγκουαρτς εξπρές στις 1 Σεπτεμβρίου για το πιο μαγεμένο μαγκλ μέρος της Ελλάδας. Και τώρα πηγαίνετε κάτω και λήξτε αυτές τις σαχλαμάρες πριν σας εξαιρέσω και τους 5 από τη γιορτή.
Η πεντάδα κοιτάχτηκε σαστισμένη και ύστερα έφυγαν τρέχοντας να διαδώσουν τα νέα.
Μόλις έφυγαν στο άνοιγμα της πόρτας φάνηκε να γλιστρά στο πάτωμα το πτερύγιο ενός επιμηκυντικού αυτιού. Στην άλλη άκρη του ένας μαθητής με αγριεμένο ύφος ορκιζόταν πως θα το πληρώσουν που έβαλαν σε μπελάδες τη σχολή μες την εξεταστική.
-Ε, ρε Σοραζαλική χούντα που σας χρειάζεται σε όλους εδώ μέσα… Αλλά θα σας δείξω εγώ θα δείτε τι θα πάθετε…
Ήταν ο Severus John Snape ο επιμελητής του Χάφλπαφ που μονολογώντας απειλές έφυγε για τη βιβλιοθήκη. Ανάμεσα στα ράφια του απαγορευμένου τμήματος έπιασε με τρεμάμενο από νεύρα και προσμονή χέρι εκείνο που ήθελε «Η εξουσιαστική κατάρα και πώς να την κατακτήσετε».
H εξεταστική πέρασε για άλλους καλύτερα και άλλους χειρότερα. Ο Γιάννης ξέχασε για λίγο την αντιπάθεια του για τους συμμαθητές και συζητούσε συνεχώς με τον Χρήστο για τις απαντήσεις των εξετάσεων και για το ποιος έβγαλε μεγαλύτερο μέσο όρο ενώ ταυτόχρονα η Χριστίνα με τον Βαγγέλη συναγωνίζονταν για το ποιος πήρε τα περισσότερα “Κ” (Κακώς) στις εξετάσεις αλλά και για το ποιος θα καταφέρει να ξεπεράσει επιτέλους την Καλλιρόη στον άτυπο ενδοκοιτωνικό διαγωνισμό ταχυφαγίας.
Κάπως έτσι έφτασε το καλοκαίρι που βρήκε όλους τους νεαρούς μάγους να κάνουν τις διακοπές τους αλλά και να σχεδιάζουν τι θα κάνουν στην εκδρομή τους που θα γινόταν στην αρχή του σχολικού έτους. Φυσικά όλη αυτή η συζήτηση εξόργιζε όλο και περισσότερο τον Γιάννη ο οποίος καθʼ όλη την διάρκεια του καλοκαιριού εξασκούνταν στην εξουσιαστική κατάρα. Αρχικά, την δοκίμασε στον γάτο του τον “Φονικό” όπως τον έλεγε και στην συνέχεια την χρησιμοποίησε και σε όλους τους συγγενείς και γνωστούς του ώστε να είναι σίγουρος για το τέλειο αποτέλεσμα!
Το σχέδιο του είχε ως εξής: θα ξεμονάχιαζε όλη την παρέα που ήταν υπεύθυνη για τα έκτροπα της προηγούμενης χρονιάς που οδήγησαν τελικά και στην απομάκρυνση του από την θέση του επιμελητή και χρησιμοποιώντας την εξουσιαστική κατάρα θα τους ρεζίλευε και στους δύο κόσμους, τον μαγικό και τον κόσμο των Μαγκλ. Τα είχε σκεφτεί όλα. Θα έντυνε με τρομακτικές και γελοίες στολές τους συμμαθητές του και θα τους έβαζε να χαλάσουν τον κόσμο σε όλο τον χώρο του Cap Cap για να τιμωρηθούν επιτέλους για την ντροπή που του προκάλεσαν.
Ο Σεπτέμβρης δεν άργησε να φτάσει και όλοι οι μαθητές της σχολής HarryWorld βρέθηκαν μετά από καιρό μαζί στο HarryWorld Express. Φυσικά, οι Χάφλπαφς που είχαν κρατήσει επαφή και τους καλοκαιρινούς μήνες κάθισαν στο ίδιο κουπέ ενώ ο Γιάννης κάθισε στο διπλανό μαζί με τον Φονικό ο οποίος έγλυφε τον μισοφαγωμένο σοκολατένιο βάτραχο του Γιάννη ώστε να παρακολουθεί τις κινήσεις τους. Το ταξίδι ήταν ευχάριστο για την παρέα των μικρών μάγων οι οποίοι συνάντησαν τους φίλους τους από τους άλλους κοιτώνες, δηλαδή την Isabelle από το Γκρίφιντορ που τους χαιρέτησε με το χαρακτηριστικό: Που ʽσαι manmu? Και τον Θάνο από το Σλίθεριν ο οποίος ήταν πολύ αγχωμένος επειδή είχε αναλάβει το αξίωμα του Αρχιεπιμελητή.
Αφού, λοιπόν έφτασαν στο κάστρο της σχολής και κάθισαν όλοι στην τραπεζαρία, ακολούθησε η τελετή της κατάταξης σε κοιτώνες η οποία ήταν πολύ σύντομη καθώς πολλοί γονείς νέων μάγων αποφάσισαν να στείλουν τα παιδιά τους στο εξωτερικό, στην Ακαδημία του Ντάρμστρανγκ λόγω των περσινών καταλήψεων που στιγμάτισαν το HarryWorld. Αμέσως μετά τον λόγο πήρε ο Merlin the Great ο οποίος αν και ήταν ελαστικός και επιεικής σαν Διευθυντής της Σχολής φάνηκε πως δεν αστειεύεται...
-Μάγοι και μάγισσες της σχολής HarryWorld.
Αρχικά θα ήθελα να σας καλωσορίσω για άλλη μία χρονιά στην σχολή μας και να σας ευχηθώ να έχετε μία χρονιά γεμάτη γνώση και μαγεία! Έπειτα, για να μην μακρηγορώ θα μπω κατευθείαν στο ψητό: όπως όλοι γνωρίζετε μετά από την -όχι και τόσο ειρηνική- απαίτηση των συμμαθητών σας από τον κοιτώνα του Χάφλπαφ, φέτος με την έναρξη του σχολικού έτους, δηλαδή αύριο, 2 Σεπτεμβρίου, αντί να πάμε εκδρομή με τα σκουπόξυλα μας στο Χόγκσμιντ, θα επισκεφτούμε το Cap Cap, την πιο μαγική γωνιά του Μαγκλόκοσμου. Εκεί θα έχετε την ευκαιρία να δοκιμάσετε τα πλούσια εδέσματα και να πιείτε την αγαπημένη σας βουτυρόμπυρά, όχι όμως περιτριγυρισμένοι από τον περιορισμό του μαγικού αλλά από απλούς και φυσιολογικούς Μαγκλ οι οποίοι αυτή την εποχή γιορτάζουν το Wizardfest, μία γιορτή αφιερωμένη στον μαγικό κόσμο για τον οποίο γνωρίζουν τόσα λίγα. Πριν αρχίσετε να ουρλιάζετε και να πανηγυρίζετε... ΚΥΡΊΑ ΝΤΕΛΑΚΟΎΡ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΏ ΣΤΑΜΑΤΉΣΤΕ ΝΑ ΜΑΣΆΤΕ ΤΟ ΧΈΡΙ ΤΟΥ ΝΤΑΟΥΛΗ, ΤΑ ΦΑΓΗΤΆ ΘΑ ΣΕΡΒΙΡΙΣΤΟΎΝ ΣΕ ΛΊΓΟ... συγγνώμη για την διακοπή, πριν αρχίσετε, λοιπόν να ουρλιάζετε θα ήθελα να θέσω κάποιους κανόνες τους οποίους θα τηρείτε καθʼ όλη την διάρκεια της εκδρομής.
Φυσικά, θα πρέπει όλοι να είστε ντυμένοι σαν Μαγκλ ώστε να μην τραβήξουμε την προσοχή... ναι κυρία Lightwood απαγορεύονται και οι φουξ μανδύες. Ακόμη, δεν επιτρέπεται οποιαδήποτε χρήση μαγείας στον χώρο του Cap Cap. Αυτός ο κανόνας περιλαμβάνει την χρήση ραβδιών, μαγικών τρικ Ουέσλι, σκουπόξυλων και οτιδήποτε άλλο μπορεί να απειλήσει την μυστικότητα του μαγικού κόσμου και της σχολής μας. Τέλος, θα ήθελα ΌΛΟΙ να μείνετε μακριά από τις τουαλέτες του υπογείου εκτός και αν θέλετε να βρείτε τραγικό θάνατο.
Καλή σχολική χρονιά, καλή διασκέδαση αύριο και καλή όρεξη να έχετε!
Το πρωινό της 2ας Σεπτεμβρίου δεν άργησε να φτάσει και οι μαθητές της σχολής HarryWorld, ετοιμάστηκαν όπως τους είχε πει ο διευθυντής τους.
Όλοι στέκονταν στην είσοδο του κάστρου περιμένοντας τους επιμελητές και τους καθηγητές για να ξεκινήσουν για το Cap Cap. Οι μαθητές βλέποντας την ώρα να περνάει, άρχισαν να ανησυχούν πως το όλο σκηνικό απλά ήταν ένα κόλπο του διευθυντή για να σταματήσει τότε την κατάληψη και να μπορέσει να συνεχιστεί η εξεταστική κανονικά.
Ο Severus John στέκονταν σε μια γωνία, φορώντας ένα σκούρο τζιν και μια κατάμαυρη μπλούζα, η οποία έκανε το πρόσωπό του, ακόμα πιο άσπρο από ότι συνήθως, απομονωμένος από τους άλλους μαθητές και σκεφτόταν πότε θα ήταν η καλύτερη στιγμή για να δράσει.
Σε μια άλλη γωνία, η Louna και η Claire ψιθύριζαν, πράγμα που δεν εμπόδισε τον Γιάννη να ακούσει τι λέγαν.
«Είδες τι φοράει πάλι; Τον χαλάει να βάλει κάτι πιο χρωματιστό. Ένα μπλε, ένα πράσινο, κάτι τέλος πάντων»
«Ε και να έτρωγε και τίποτα! Δεν τον έχω δει ποτέ να τρώει.» έλεγε η Καλλιρόη την ώρα που κρατούσε στο χέρι ακόμα ένα κομμάτι σοκολατόπιτα από το πρωινό.
«Πάντως είναι περίεργος. Δεν μπορείς να πεις.»
«Απόμακρος και μυστήριος είναι.»
Δεν μπορούσαν να φανταστούν πως ο Γιάννης τους άκουγε, αλλά εκείνος απλά χαμογέλασε και συνέχισε να καταστρώνει το σχέδιό του. Σίγουρα θα είχε πολλές ευκαιρίες στο τρένο για να δείξει σε όλους αυτούς τους ταραξίες πως πρέπει να συμπεριφέρονται.
Όποιος γελάει τελευταίος γελάει καλύτερα.
Οι πόρτες της μεγάλης τραπεζαρίας εκείνη την στιγμή άνοιξαν διάπλατα και οι επιμελητές άρχισαν να μαζεύουν τους μαθητές ανάλογα με τον κοιτώνα τους. Λίγα λεπτά αργότερα το μπουλούκι ξεκινούσε για τον σταθμό.
Όλοι ήταν ευδιάθετοι και έτσι δεν κατάλαβαν πότε έφτασαν. Επιβιβάστηκαν στο τρένο το οποίο μετά ανέπτυξε ταχύτητα και χάθηκε στον ορίζοντα.
Ο Γιάννης που καθόταν στο κουπέ, των επιμελητών, παρόλο που είχε χάσει αυτό το δικαίωμα, άρχισε να ετοιμάζει την εκδίκησή του. Η τύχη αυτή τη φορά του χαμογέλασε γιατί ενώ σκεφτόταν πως θα πήγαινε στο κουπέ των υπολοίπων άνοιξε η πόρτα και εμφανίστηκε ο Sorting. Εκεί που ο Βαγγέλης ετοιμαζόταν να του πει για ποιον λόγο είχε έρθει στον πρώην επιμελητή του Χαφλ, ο Γιάννης, μέσα από τον μανδύα του και χωρίς να κουνήσει τα χείλη του, είχε εκτελέσει την εξουσιαστική κατάρα στον άτυχο Χαφλ. Για μερικά δευτερόλεπτα, ο Βαγγέλης έμεινε να κοιτά στο κενό, μετά το βλέμμα του καθάρισε και μαζί με τον Γιάννη, πήγαν στο κουπέ που κάθονταν οι υπόλοιποι ταραξίες. Πολύ γρήγορα και η υπόλοιπη ομάδα των άτακτων Χαφλ βρισκόταν υπό την επήρεια της εξουσιαστικής κατάρας. Το σχέδιο του Severus John Snape είχε αρχίσει να παίρνει μορφή.
Η διαδρομή μέχρι το Cap Cap πέρασε γρήγορα, και σύντομα είχαν κάτσει όλοι στα τραπεζάκια τους. Παρόλο που το κατάστημα έσφυζε από κόσμο στον επάνω όροφο επικρατούσε μια αφύσικη ησυχία. Η συνήθως φασαριόζικη παρέα, που ποτέ δεν άφηνε τους άλλους να ησυχάσουν με τα πειράγματα τους, πλέον καθόταν αμίλητη. Ξαφνικά, σαν κάποιος να έδωσε το σήμα, έβγαλαν όλοι τα ραβδιά τους!
Ο Βαγγέλης με ένα ομολογουμένως άψογο ξόρκι, μεταμόρφωσε τον μανδύα του σε στολή Βασίλισσα της Νύχτας, και έτρεξε να βρει την γυναίκα του, ρίχνοντας κάτω έναν γλυκούλη σερβιτόρο, με πολύ ωραίο σώμα που κρατούσε έναν δίσκο με mud pies. Η Μιραμπέλ έτρεξε στον σερβιτόρο και συγκρούστηκε με την Κλερ που έτρεχε στον δίσκο.
Στον κάτω όροφο ακούστηκε η φασαρία, και ο Μέρλιν με την Μιλέιντι πήγαν να σηκωθούν, αλλά εκείνη την ώρα ήρθαν η μανιταρόπιτες τους, οπότε πως τους κόβει και παραγγέλνουν και μια βουτυρομπύρα, να φύγει η μανιταρίλα. Η Έφη άρχισε να κατεβαίνει τρέχοντας τις σκάλες, ήθελε να φτάσει στην κουζίνα να πειράξει τα σπιτικά ξωτικά. Στις σκάλες πέτυχε τον Μαγκόριαν που απέκτησε μπλε μαλλιά, με καροτί άκρες και άρχισε να φωνάζει χοροπηδώντας "Έκανα όμπρε, έκανα όμπρε!" . Μπερδεύτηκε όμως και βγήκε στις τουαλέτες όπου είδε την Βερνιέ να βγάζει σέλφις και της έκανε ένα ξόρκι που της χαλούσε το μαλλί! "Συμφοράααα μου", φώναξε η Βερνιέ και λιποθύμησε.
Ο Βαγγέλης και η Καλ έβαλαν στοίχημα, ποιος θα αρπάξει τα περισσότερα γλυκά, από όσο πιο μικρά παιδάκια γίνεται και έτσι άρχισαν να τρέχουν στον κάτω όροφο, να τραβάνε γλυκά και ενίοτε μαλλιά από καημένα μαγκλάκια και να τα τρώνε! Ο Γιώργος αντέδρασε πρώτος και άρπαξε την Μιραμπέλ που ζαχάρωνε τον σερβιτόρο, κυριολεκτικά του έριχνε ζάχαρη και τον ρωτούσε για τις σκωτσέζικες ρίζες του, και την πήγε στις τουαλέτες να κάνει παρέα στην έξαλλη Βερνιέ που απειλούσε τον Μαγκόριαν και την Έφη. Εκεί έφτασαν και η Καλλιρόη με τον Βαγγέλη υπό την συνοδεία της Μιλαίδης, που είχε στάμπες από μανιτάρια στον μανδύα του.
"Μα γιατί ήρθατε στις τουαλέτες;", ρώτησε αλαφιασμένος ο Μέρλιν όταν έφτασε. "Δεν σας είπα να μην πατήσετε εδώ για κανέναν λόγο;"
Ο Μέρλιν είχε χάσει για τα καλά το γαλήνιο και σοφό του ύφος που τον έκανε τόσο μοναδικό, και τώρα είχε γίνει κατακόκκινος σαν το παντζάρι από το θυμό του. Ήταν ελαστικός και φιλικός κι έτσι απαιτούσε τα λεγόμενά του να μην παραβιάζονται. Από την άλλη οι ταραξίες που βρίσκονταν στον χώρο είχαν αρχίσει να αναρωτιούνται τι έκρυβαν αυτές οι τουαλέτες και ήταν τόσο πολύτιμες και επικίνδυνες, γιατί εκ πρώτης όψεως ήταν σαν οποιεσδήποτε άλλες τουαλέτες. Εντάξει όχι ακριβώς ίδιες είχε χαρτί υγείας από περγαμηνή και λεκάνες ανάποδα καπέλα επιλογής, αλλά λέμε τώρα.
«Ξαναρωτάω, τι κάνετε εδώ κάτω, αφού σας είπα ότι απαγορεύεται; Τi den katalabaineis;»
Πριν προλάβουν να του απαντήσουν, η Λεονί άρχισε να κυνηγά τον Μαγκόριαν και την Έφη εξαπολύοντας κατάρες, μίας εκ των οποίων πέρασε σύριζα από το κεφάλι του Μέρλιν. Εκείνος γρήγορα μάζεψε κοντά του τον Γιώργο και την Μιλαίδη.
«Γιώργο, πήγαινε γρήγορα πάνω και κλείδωσε όλες τις εισόδους και εξόδους του μαγαζιού. Όποιος είναι σε αυτό το χώρο δεν πρέπει να βγει καθόλου! Κλείσε και όλες τις κουρτίνες, και αν δεις απέξω κάποιον να κοιτάζει, κανʼ του Λήθη. Όσο για τους ταραξίες που το προκάλεσαν θα τους κανονίσω εγώ αργότερα. Εσείς οι δυο, ελάτε μαζί μου.»
«Μάλιστα Διευθυντά!» φώναξε προσοχή ο Γιώργος. «Τι τιμωρία σκοπεύετε να τους βάλετε;» κι έτριψε τα χέρια του.
«Μα φυσικά θα βάλω την Κλερ Ντελακούρ να τους φάει ζωντανούς!»
Ο Γιώργος κατευθύνθηκε πάλι προς τα πάνω και έκανε σε χρόνο ντετέ ότι του είχε ζητήσει ο διευθυντής. Ύστερα, κοίμισε όλους τους μάγους και αφού με ένα ξόρκι καθάρισε τα πάντα μπροστά στους εμβρόντητους μαγκλ , έκανε σε όλους λήθη και τους κοίμισε κι αυτούς.
Ο Μέρλιν εντωμεταξύ με ένα ξόρκι μαρμάρωσε τον Μαγκόριαν, την Έφη και την Λεονί που έκαναν γύρους στις τουαλέτες, και κατευθύνθηκε προς την τουαλέτα των αναπήρων. Αφού κοίταξε με ένα σκοτεινό βλέμμα προς τα πίσω του για να δει αν κάποιος κοιτούσε, πιάστηκε χέρι χέρι με την Μιλαίδη και τον Γιώργο που επέστρεψε και προφέρανε μαζί ένα ξόρκι ένα απίστευτα μεγάλο ξόρκι σε κρυπτονιανά, από εκείνα που όταν τα ακούγανε οι μάγοι, λέγανε: Μα την φράντζα του Μέρλιν! Έπειτα, με αισθητό φόβο στα μάτια, ακόμα και από έναν τόσο έμπειρο μάγο, άνοιξε την πόρτα και μπήκαν και οι τρεις μέσα.
Τώρα μπροστά τους απλωνόταν μία τεράστια αίθουσα, που όμοια της κανένας μάγος δεν θα είχε ξαναδεί. Το επικίνδυνο ήταν πως αφού μεταφέρονταν σε μία αίθουσα σε παράλληλη διάσταση, η πόρτα της τουαλέτας δεν μπορούσε να κλείσει παρά μόνο στην έξοδο, έτσι έμενε ανοιχτή για όποιον μάγο πήγαινε εκεί κάτω από εδώ και στο εξής
Με μια τσαχπίνικη και όλο νάζι ματιά, ο Μέρλιν τίναξε την πλούσια κόμη του και χαιρέτησε μερικά καλά του φιλαράκια από το EpsilonTv. Έπειτα, αφού χαιρέτησαν και ο Γιώργος με την Μαρίνα, προχώρησαν πίσω από τον Μέρλιν. Εκείνος κάθισε σε ένα πράσινο τραπέζι δίπλα στην αγαπημένη του φίλη Ναταλία Γερμανού, και της ψιθύρισε στο αυτί.
«Τι γίνεται Ναταλίτσα, θα βγάλουμε σήμερα κάνα φράγκο; Μου ʽχεις φάει πιο πολλές γαλέρες 4 μήνες τώρα από όσος είναι ο μισθός μου.»
«Μην ανησυχείς μάγε, έχω ρέντα σήμερα, θα τους σκίσουμε τα σώβρακα.»
Είπε και του έδειξε μια στοίβα από μαγκλ μάρκες δίπλα της. Του μοίρασε πέντε φύλλα, όπως και στους άλλους δύο και ξεκινήσανε το ποκεράκι. Όντως η Γερμανού είχε τρομερή ρέντα.
«Αυτό το μαγκλ παιχνίδι πολύ μου αρέσει. Πως το είπαμε; Γκόρτζος;»
«Τζόγος λέγεται Θάνος, τζόγος, ο συμμαθητής σου ο Γκόρτζος έχει πεθάνει πια, έλα παίξε τώρα να δούμε. Κι αν κάνεις κάνα μαγικό θα δεις.»
Κι ενώ οι ʽεπικίνδυνεςʼ τουαλέτες του υπογείου ήταν ουσιαστικά μια κρυφή λέσχη καζίνο όπου διακινούνταν μαύρα χρήματα από τα κονδύλια για την σχολή, κάποιος τους είχε μυριστεί. Ο Βαγγέλης, που είχε καταφέρεινα ξεφύγει από τον χαμό, πέρασε την πόρτα και αντίκρυσε τους θαμώνες να τσοντάρουν συνεχώς. Αμέσως κατάλαβε τι παιζόταν και όσο πιο αθόρυβα μπορούσε, έκανε να ξαναφύγει χαρούμενος που είχε πια κάτι για να εκβιάζει τον Μέρλιν. Ο Μέρλιν όμως, παλιά κουφαλίτσα στο να καλύπτεται και να κρύβεται τόσο σαν μάγος όσο και σαν τζογαδόρος, τον αντιλήφθηκε και δίχως να τελειώσει την παρτίδα του, πέταξε κάτω τα χαρτιά και άρχισε να τον κυνηγάει. Οι υπόλοιποι θαμώνες τον κοίταξαν με γουρλωμένα μάτια και συνέχισαν να παίζουν.
Ο Sorting κατευθύνθηκε προς το πάνω όροφο, ενώ ο Merlin καθώς τον κυνηγούσα παρέλυσε. Τον έπιασε λουμπάγκο, γεράματα βλέπετε! Για καλή του τύχη, όμως, ο Βαγγέλη δε κατευθυνόταν σε κάποιον που μπορούσε να του καταστρέψει τη καριέρα. Πήγε και μίλησε σε ένα συμμαθητή του.
"Είδα τον διευθυντή να έχει στήσει παράνομα, τζογαδόρικα παιχνίδι κάτω, κύριέ μου.
Κύριε μου; αναρωτήθηκε ο Μέρλιν. Κατάφερε λίγο να τεντωθεί και να δει. Το σώμα του Βαγγέλη ήταν στητό και ίσιο. Λες και πάσχει από λόρδωση. Από την άλλη στο πρόσωπο του Severus John Snape είχε σχηματιστεί ένα σαρδόνιο χαμόγελο. Ο Μέρλιν έκανε τη σύνδεση των γεγονότων και τότε κατάλαβε. Ο Βαγγέλης ήταν υπό την επήρεια της εξουσιαστικής κατάρας!
Μα αυτό είναι άνω ποταμών! Άνω ποταμών, βεβαίως, βεβαίως. Έπρεπε να δράσει σύντομα.
Ξάφνου ένα δυνατός ήχος ακούστηκε κι ο Μέρλιν γύρισε να δει τι συμβαίνει. Μετά το κρακ που έκανε η πλάτη του, κατάλαβε ότι δε πρόκειται να ξανακουνηθεί μέχρι να λάβει δραστήρια μέτρα. Έτσι μεταμορφώθηκε σε δεκαοχτούρα και ακολούθησε τον ήχο. Ο θόρυβος ερχόταν από τις τουαλέτες. Συγκεκριμένα από τις λεκάνες, καθώς πλησίασε λίγο το ράμφος τους μοβ καπνός απελευθερώθηκε κι άρχισε να περικυκλώνει τους πάντες. Μαγκλ, ανθρώπους, σκουίμπ, κολοκύθες, τις φιγούρες του Jack Skellington και της Narcissa! Για μία στιγμή ο Μέρλιν αναρωτήθηκε αν θα πάνε στο Storybrook, όταν πίσω του βρέθηκαν τρεις μαθητές. Ο smaug με πόδια βατράχου και φωνή κόρακα, η Mirabelle με κέρατα Maleficent και σώμα κοτόπουλο και ο Dawlish με ράμφος πάπιας και κεραίες κατσαρίδα.
Ο Sorting - αρκουδίσια άκρα και μοβ πρόσωπο - κατέβηκε ζαλισμένος τις σκάλες.
"Τι συνέβη;"
Η δεκαοχτούρα Μέρλιν, επέστρεψε στη αρχική της μορφή. Περίπου. Κράτησε τα μικροσκοπικά φτερά και του φύτρωσαν και δύο αυτιά δράκου, εκεί που θα έπρεπε να βρίσκονται τα δικά του. Ο Μέρλιν εξήγησε περιληπτικά στα παιδιά αυτό που συνέβη - παραβλέποντας τη χαρτοπαικτική λέσχη, φυσικά. Η εξουσιαστική κατάρα φάνηκε πως έσπασε, επομένως ο Severus δε τη χρειαζόταν άλλο. Ο Μέρλιν κατευθύνθηκε στο πάνω όροφο και όπως, φυσικά, περίμενε δε ήταν κανείς εκεί. Κάτι βαρύ κι αιχμηρό των χτύπησε στο πίσω μέρος του κεφαλιού του...
Οι Μαγκλ προσπαθούσαν να βγουν από το μαγαζί κατατρομαγμένοι με τη νέα τους αμφίεση και η Milady με τον Headless ανέβηκαν σ' ένα τραπέζι προκειμένου να τους ηρεμήσουν.
"Ε, σκάστε λίγο όμως! „φώναξε σε μία έκρηξη θυμού του η Μαρίνα. Το περίεργο ήταν ότι πέτυχε.
"Γνωρίζουμε" πρόλαβε να μιλήσει ο Headless, πριν η Μαρίνα ξεκινήσει ένα μονόλογο με πέντε λέξεις και όλες τις άλλες βρισιές "πως όλο αυτό είναι πολύ για εσάς..."
"Δεν ακούμε πάπιες εμείς!" φώναξε κάποιος βατραχομούρης από κάτω. Η Μαρίνα άρπαξε μία βουτυρόμπυρα και του τη πέταξε στο κεφάλι.
"Ευχαριστώ" είπε ο Headless, προσπαθώντας να κρύψει ένα γελάκι "ούτε εμείς αντιλαμβανόμαστε πλήρως τα γεγονότα των τελευταίων ωρών, όμως προσπαθούμε να τα φτιάξουμε όλα. Το μόνο πράγμα που χρειαζόμαστε από εσάς, εάν φυσικά θέλετε να επανέλθετε στην αρχική σας μορφή, είναι να έχετε λίγη υπομονή και κάνετε ησυχία".
Όλοι κατάλαβαν πως τους είχε χτυπήσει στο αδύναμο σημείο. Ένα παιδί - αγνώστου φύλου με τόσα ζωικά χαρακτηριστικά που είχε - γούρλωσε τα μάτια και ψέλλισε "πρώτο!", όταν ένα βαρύ αντικείμενο χτύπησε με δύναμη τον Headless και την Milady ρίχνοντάς τους κάτω.
Ενώ η Μαρίνα προσπαθούσε να επαναφέρει τον Τζέο που είχε σωριαστεί στο πάτωμα από ένα μπουκάλι, σοκολάτας ζωντανού νεκρού, που τον είχε πετύχει ξώφαλτσα η Έφη, που είχε απελευθερωθεί από την κατάρα του Τζον Σνέιπ, έτρεχε πανικόβλητη να βρει τα βιβλία του Μέρλιν στο βάθος του μαγαζιού. Κάπου κάτι είχε διαβάσει και το θυμόταν για αυτό το τρελό πάρτι που είχε ξεσπάσει στο Cap Cap. Ο Μέρλιν από την άλλη δεν είχε συνέλθει ακόμα και έτσι όπως ήταν φαρδύς πλατύς στο δάπεδο του δευτέρου ορόφου μετρούσε ακόμα προβατάκια. Οι φωνές στον κάτω όροφο πλήθαιναν όσο οι μάγοι που βρίσκονταν στο Cap Cap, δεν μπορούσαν να επαναφέρουν τους πάντες στην κανονική τους μορφή.
Στο πίσω δωμάτιο, όπου η Ναταλία ακόμα καθόταν ατάραχη με τα χαρτιά στα χέρια, φτερά νεράιδας και ράμφος αετού, επαναλάμβανε την φράση «Σσσοκολατάκι κανείς; Γιατί ο μπαμπάς μου εδώ έχει και σσο-κολατάκια…» Η Louna εντωμεταξύ είχε αδειάσει όλα τα ράφια στην βιβλιοθήκη του Μέρλιν, αλλά δεν έβρισκε αυτό που ήθελε. Που στο καλό το είχε κρύψε το γεροχούφταλο. Μόνο τρία βιβλία κάθονταν ακόμα στο ράφι. Ένα μπλε ένα κόκκινο και ένα πράσινο. Η Louna άρπαξε το πράσινο και άρχισε να το ξεφυλλίζει. Εκεί, στο τέλος του βιβλίου, βρήκε επιτέλους αυτό που ήθελε. Το αντί-ξόρκι. Αλλά πως στο καλό θα το έκανε αυτό. Έπρεπε λέει να βρει αυτόν που ευθύνονταν για την κατάσταση και να τον βάλει να πει την φράση «Δεν γιορτάζω Halloween» τρεις φορές. Μετά είχε 5 λεπτά για να βρει ποιος είχε μεταμορφωθεί τελευταίος και να τον βάλει να πει το ίδιο.
Η Έφη σαν άλλη Μις Μάρπελ, ξεκίνησε την αναζήτησή της. Τον υπεύθυνο το ήξερε, δεν υπήρχε θέμα, ο Σνέιπ θα ήταν, αλλά ποιος είχε μεταμορφωθεί τελευταίος; Άρχισε να ρωτάει από εδώ και από εκεί. Κανείς δεν ήξερε ποιος είχε μεταμορφωθεί τελευταίος. Όλοι λέγανε, πως μεταμορφώθηκαν παράλληλα. O Τζέο σιγά σιγά συνέρχονταν και άρχισε να βρίζει τους πάντες, ειδικά αυτόν που του είχε πετάξει το μπουκάλι, αν και δεν ήξερε ποιος ήταν.
« Ρε παιδιά, σας ρωτάω κάτι, τόσο δύσκολο είναι να μου απαντήσετε;»
«Μα ΔΕΝ έχουμε απάντηση. Όλοι μαζί σου λέμε βγάλαμε φτερά και πούπουλα. Αφού δεν σου αρέσει η απάντηση τι να κάνουμε δηλαδή»
«Πωωωωω… πρέπει να βρω άκρη… Πάω στον Μέρλιν»
Ο Μέρλιν, ακόμα ήταν τέζα… Η Έφη προσπάθησε να το συνεφέρει ρίχνοντάς τους δυο χαστουκάκια. Αλλά αυτό τίποτα. Ξαναπροσπάθησε λίγο πιο δυνατά. Ο Μέρλιν κουνήθηκε.
«Τι θες μαρί τρελή και με βαράς» μούγκρισε.
«Έχουμε θέμα. Το Cap Cap έχει γεμίσει τερατοειδή μαγκλ και μάγους και δεν βρίσκω ποιος μεταμορφώθηκε τελευταίος, για να λύσω το ξόρκι και να μπορέσω να καθίσω επιτέλους. Ούτε την βουτυρόμπυρά μου δεν με αφήνετε νʼ απολαύσω, θα παραιτηθώ στο λέω.»
«Όχι δεν θα το κάνεις αυτό! Θα το λύσουμε. Μην κάνεις μόνο καμιά τρέλα.»
«Πως θα το λύσουμε; Για πες μου αφού κανένας δεν μου δίνει σημασία;»
«Λοιπόν έχουμε και λέμε, η κατάρα εξαπλώνεται από το κέντρο προς τα πιο απομακρυσμένα σημεία. Το κέντρο είναι αυτός που το εκτελεί. Ξέρεις ποιος ήταν;»
«Ο Τζον Σνέιπ, ποιος άλλος»
«Αυτό πιστεύω και εγώ. Άρα, στον πάνω όροφο δεν ήταν κανένας, άρα η κατάρα πήγε προς τα κάτω. Στις τουαλέτες.»
«Ε και ποιος ήταν στις τουαλέτες, αφού δεν έκανε να πας!»
«Ναι αλλά πήγαν, συζήτηση θα ανοίξουμε τώρα. Πιάσε τον Γιάννη και πάμε κάτω.»
Η Έφη πήγε να βρει τον Γιάννη, ενώ ο Δημήτρης έτρεξε στις τουαλέτες. Ήξερε πολύ καλά ποιος μεταμορφώθηκε τελευταίος και άντε τώρα να εξηγήσεις στην ξανθιά τι πρέπει να κάνει.
Φτάνοντας στη λέσχη, αντίκρισε την Ναταλία να συνεχίζει στο ίδιο τροπάριο.
«Σσσοκολατάκι κανείς; Γιατί ο μπαμπάς μου εδώ έχει και σσο-κολατάκια…»
Την άρπαξε από το μαλλί και την έβγαλε έξω από την τουαλέτα των αναπήρων. Με ένα γρήγορο κούνημα του ραβδιού του, κλείδωσε την πόρτα και η λέσχη εξαφανίστηκε.
Εκείνη την ώρα ήρθε και η Έφη με τον Σέβερους.
«Λοιπόν είπε, ξεκίνα… Όπως σου είπα»
«Δεν γιορτάζω Halloween», «Δεν γιορτάζω Halloween», «Δεν γιορτάζω Halloween»
Ο Μέρλιν τον κοίταξε, αλλά δεν είπε τίποτα, σκούντηξε την Ναταλία και της είπε, αυθόρμητα, όταν σου πω εγώ. Μέτρησε μέχρι το 3 και της είπε, «Τώρα, ξεκίνα»
«Δεν γιορτάζω Halloween», «Δεν γιορτάζω Halloween», «Δεν γιορτάζω Halloween».
Αμέσως από το σημείο που στεκόταν η Ναταλία, άρχισε να ξεχύνεται ένας πυκνός πράσινος καπνός.
Πάλι το Storybrook... σκέφτηκε ο Μέρλιν. Ο καπνός πήρε φόρα και όποιον ακουμπούσε μεταμορφωνόταν ξανά σε κανονικός άνθρωπος. Η Ναταλία σταμάτησε το παραλήρημα της Μπακογιάννη και ξαναέγινε κανονική. Αφού κοίταξε για λίγο τριγύρω της, έκλεισε τα μάτια και κοιμήθηκε. Το ίδιο έπαθαν και οι υπόλοιποι.
Όταν άρχισαν να ξυπνούν οι πρώτοι, κανένας δεν θυμόταν τι είχε συμβεί παρά μόνο ένας. Ο Γιάννης και αυτό γιατί είχε αποθηκεύσει σε μια φιάλη την σκέψη του λίγο πριν εμφανιστεί η Έφη…
Συγγραφείς:
Claire Delacour
Nearly Headless Nick
Severus John Snape
Louna fw
The Sorting Hat
Smaug
Claire Delacour
Nearly Headless Nick
Severus John Snape
Louna fw
The Sorting Hat
Smaug
......................
