Ποιοι χαρακτήρες ήταν "άξιοι" θανατικής ποινής;

Αμφιβάλλω αν ο οποιοσδήποτε αξίζει κάτι τέτοιο.
Βλακείες λέω.
Η Άμπριτζ.
Δεν υπάρχει γιατί, πως και τι. Είναι η Άμπριτζ.

Δεν συμφωνώ.Η Άμπριτζ ήταν κακός άνθρωπος,πεινασμένη για εξουσία και θα έκανε οτιδήποτε για να αποκτήσει αυτό που ήθελε και να εξασφαλίσει ότι βρίσκεται εκεί που θέλει.
Ωστόσο πιστεύω πως είχε όρια.Μπορεί να σιχαινόταν να βάψει τα χέρια της με αίμα ή κάτι παρόμοιο,αλλά νομίζω είχε όρια ακόμη κι αν δεν στηρίζονταν στην ηθική της.

Προσωπικά,ίσως και να βασάνιζα αν μου δινόταν η ευκαιρία τον Φένριρ Γκρέιμπακ,ένα τέρας με προσωπικότητα τέρατος.Ζωώδης,απάνθρωπος και άθλιος.Σχεδίαζε τις επιθέσεις του-ειδικότητα του τα παιδιά- και μάλιστα κάποια από τα θύματα του πέθαιναν.Δεν θα ξεχάσω στο έκτο βιβλίο την αναφορά σε ένα πεντάχρονο αγόρι που το δάγκωσε για να εκδικηθεί τη μητέρα του που αρνήθηκε τον Βόλντεμορτ και το αγόρι πέθανε από τα τραύματα του.

Γενικώς δεν έχω ιδέα αν πιστεύω στην θανατική ποινή. Δεν θα μπορούσα να πάρω τέτοια τελεσίδικη απόφαση για κανέναν, σε πλαίσια τιμωρίας από την κοινωνία και το σύστημα δικαιοσύνης. Εδώ δεν έχω ιδέα κατά πόσο λειτουργεί το σύστημα σωφρωνισμού εν γένει, αλλά δεν μπορώ να επεκταθώ με τις γνώσεις που έχω...  Σε μάχη όμως, δεν το αρνούμαι, αν μου δινόταν η ευκαιρία να σκοτώσω κάποιον ο οποίος είχε βλάψει δικούς μου ανθρώπους ή άλλους, θα το έκανα. Αν πρέπει να πω ονόματα, τον Βόλντεμορτ (άπιαστος βέβαια στόχος για την πλειοψηφία των μάγων) επειδή είναι επικίνδυνος από πολλές απόψεις, και ως πανίσχυρος μάγος και ως "ηγέτης", τον Γκρέιμπακ, για τους λόγους που ανέφερε η Νικολέτα, ίσως την Μπέλλατριξ (με βρίζω μέσα μου,  γοητευτικότατη σαν χαρακτήρας, αλλά νομίζω ότι θα ήταν δύσκολο να περιοριστεί αλλιώς).

Γενικά, για 'μένα η τιμωρία αυτή είναι απόλυτη και ακραία και δεν μπορώ να πω με σιγουριά ότι κάποιος το αξίζει. Σίγουρα, ο σωφρονισμός δεν επιτυγχάνεται με την μέθοδο αυτή και η πλειονότητα των χαρακτήρων δεν ήταν φύσει "κακοί" άρα το επιχείρημα ότι δεν σώζονταν δεν στέκει. Συμφωνώ εν μέρει για την περίπτωση του Γκρέιμπακ αλλά δεν είμαι απόλυτη σε αυτό γιατί η θανατική ποινή σαν τιμωρία δεν με βρίσκει σύμφωνη. Επομένως, η φυλάκιση στο Άζκαμπαν για μένα θα ήταν αρκετή παρά κάτι ακραίο σαν το φιλί των Παραφρόνων.

Bασικά κανένας.
Είμαι γενικότερα κατά της θανατικής ποινής,ακόμα και αν αφορά τον πιο κακό άνθρωπο του κόσμου.

Τώρα σε περίπτωση μάχης,δεν ξέρω αν θα σκώτωνα.Θα μου ήτανε μεγάλος βάρος αυτό.Να τραυμάτιζα σοβαρά ναι,να σκώτωνα δεν νομίζω. 

Amelia Blackfoot έγραψε:Γενικά, για 'μένα η τιμωρία αυτή είναι απόλυτη και ακραία και δεν μπορώ να πω με σιγουριά ότι κάποιος το αξίζει. Σίγουρα, ο σωφρονισμός δεν επιτυγχάνεται με την μέθοδο αυτή και η πλειονότητα των χαρακτήρων δεν ήταν φύσει "κακοί" άρα το επιχείρημα ότι δεν σώζονταν δεν στέκει. Συμφωνώ εν μέρει για την περίπτωση του Γκρέιμπακ αλλά δεν είμαι απόλυτη σε αυτό γιατί η θανατική ποινή σαν τιμωρία δεν με βρίσκει σύμφωνη. Επομένως, η φυλάκιση στο Άζκαμπαν για μένα θα ήταν αρκετή παρά κάτι ακραίο σαν το φιλί των Παραφρόνων.

Δε νομίζω ότι το Αζκαμπάν έτσι όπως περιγράφεται στα βιβλία έχει σκοπό να σωφρονήσει τους φυλακισμένους, ακόμα και όσοι δεν παραπέπονται στους παράφρονες ουσιαστικά ζουν έναν αργό θάνατο ψυχικό και σωματικό.

Όσο για την θανατική ποινή και το φιλί, πολλοί χαρακτήρες τα αξίζουν και ναι αν ήμουν σε μία μάχη θα τους σκότωνα. Πιο συγκεκριμένα για μένα το μεγαλύτερο σκουλήκι της κόλασης σε όλη την σειρά είναι ο Ποντικοουράς και εκέι θα ξεσπούσα όοοολη την οργη μου αν είχα την ευκαιρία.   Παρόλα αυτά αν πάρω ως παράδειγμα την υπόθεση του Σείριου τότε είναι ξεκάθαρο ότι ούτε η θανατική ποινή ούτε ο εγκλεισμός στο Αζκαμπάν είναι στραγάλια να τα μοιράζεις από δω κι απο κει, καταλαβαίνω την σκληρότητα με την οποία επέβαλλαν δικαιοσύνη οι μάγοι ειδικά σε περιόδους πολέμου αλλά δε συμφωνώ.

Τώρα,υπάρχει το δίλημμα αν είμαι υπέρ ή κατά της θανατικής ποινής αλλά θα το παρακάμψω και θα πάω στο ψητό.

Η πρώτη που μου έρχεται στο μυαλό είναι η Μπέλλατριξ Λεστρέιντζ.Νομίζω ότι είναι ο χαρακτήρας που μισώ περισσότερο στα βιβλία.Βασάνισε τους Λονγκμπότομ,την Ερμιόνη,σκότωσε τον Σείριο,σκτότωσε τόσους ανθρώπους,διέλυσε οικογένειες και τα λοιπά.Στο 6ο βιβλίο,στο κεφάλαιο με τον Σέβερους,σκοτώνει μια αλεπού γιατί νόμισε ότι ήταν μεταμορφωμένο μέλος τους Τάγματος.Αφού λοιπόν έχει εύκολη την κατάρα,ας πάρει μια δόση απο το φάρμακό της.

Αμέσως μετά ο Μπάρτι Κρουτς ο νεότερος.Η περίπτωσή του ήταν ανίατη.Και αν μιλάμε για μετάνοια,ε του κερατά,είχε δέκα και πλέον χρόνια.Λοιπόν,στον παράφρονα και με συνοπτικές.Αφού πρώτα επιβεβαίωνε την επιστροφή του Βόλντεμορτ.

Στην Άμπριτζ όχι θανατική αλλά τρεις-τέσσερις ξεγυρισμένες βασανιστικές ευχαρίστως θα της χάριζα.

Θα σκωτωνα την Μπελατριξ γιατι ειχε σκωτωσει κοσμο και κοσμακι εεε τον Βολντεμορτ φυσικα παλι για τον ιδιο λογο αυτα.

Νομίζω οτι θα ξεκινούσα με τον Ποντικοουρά. Πραγματικά οτι πιο σιχαμένο υπήρξε στον κόσμο του Ποτερ. Διπροσωπος, χωρις αρχες, η πιο τρανη αποδειξη του ποσο καταστροφικος μπορεί να γινει ενας δειλος.


Επειτα ευχαριστως εδινα στους Παράφρωνες για γλωσσόφιλο την Μπελλατριξ. Ψυχοπαθής, κακιασμένη όσο δεν παίρνει και μανιακή δολοφόνος. Ευτυχως πέθανε όπως της άξιζε.

Ο Βολντεμορτ νομιζω οτι εξαιρείται απο τη λίστα. Σε περίπτωση που θα έπεφτε φάση με παράφρωνα μάλλον ο παράφρωνας θα είχε το πρόβλημα.  

Πιστεύω θα άξιζαν τη θανατική ποινή:

O Βόλντεμορτ -Η λίστα με ό,τι έχει κάνει ποτέ θα ήταν μακροσκελέστατη-
Ο Ποντικοουράς -Γιατί είναι ένα γλοιώδες, δειλό υπανθρωπάριο που πρόδωσε τους φίλους του-
Η Μπέλατριξ -Για τον βασανισμό των Longbottom, της Ερμιόνης, και τον θάνατο του Σείριου-
Ο Γκρέιμπακ -Για τα παιδάκια που σκότωσε ή μόλυνε-
Ο Ντολόχοβ -Γιατί σκότωσε τους αδερφούς της Molly και δεν ξέρω πόσους άλλους-
Η Άμπριτζ -Γιατί πήγε να δολοφονήσει έναν μαθητή στέλνοντας τους Παράφρονες σπίτι του-

Ναι, θα έβαζα τα δυνατά μου να τους σκοτώσω σε περίπτωση μάχης.

Η Άμπριτζ

Προσωπικά πιστεύω ότι ο καθένας λαμβάνει αργά, ή γρήγορα την τιμωρία που του αξίζει και κατανοεί ταυτόχρονα τα λάθη του. Οπότε, δεν νομίζω ότι θα άξιζε σε κάποιον τέτοιου είδους ποινής. Θα γινόμουν όμοιά τους αν επιθυμούσα κάτι τέτοιο γι' αυτούς.

Και τον Μαλφόι,ένα δειλό-κακομαθημένο αγόρι που παίρνει τις διαταγές και κινείται  
Την Μπέλλατριξ Λεστρέιντζ,μανιακή δολοφόνος.Βασάνισε τους Λονγκμπότομ,την Ερμιόνη,σκότωσε τον Σείριο,σκτότωσε τόσους ανθρώπους.Πάλι καλά που πέθανε.  
Στην Άμπριτζ  

Elizabeth Burke έγραψε:Και τον Μαλφόι,ένα δειλό-κακομαθημένο αγόρι που παίρνει τις διαταγές και κινείται   

huh?
Ναι δεν ήταν ψυχάρα, αλλά δεν νομίζω πως ήταν φύσει κακός, όπως φαίνεται και από τη βραδιά που δίσταζε να σκοτώσει τον Ντάμπλντορ. Ήταν άβουλος και πειθήνιος αλλά σίγουρα ήταν και ανθρώπινος. Από πού κι ως πού, όταν υπάρχουν χαρακτήρες σαν τον Γκρέιμπακ, αυτός που αξίζει τη θανατική ποινή είναι ο Ντράκο;

Κανενας μαγος κατα τη γνωμη μου ολοι εχουν τη χαρη τους, ομως πιστευω πως οι Νταρσλι αξιζουν κατι τετοιο...

Piter Pettigrew προδωσε τον καλυτερο του φιλο για να μην τον σκωτισει ο Βολντεμορτ...

Κατά την γνώμη μου,ναι υπήρξαν μάγοι στον κόσμο του ΧΠ οι οποίοι θα έπρεπε να τιμωρηθούν παραδειγματικά με την θανατική ποινή ή καλύτερα με το φιλί των παραφρόνων(διότι είναι μιά κατάσταση χειρότερη από αυτή των νεκρών,ένα δίχως ψυχή ανθρώπινο κουφάρι που όμως δεν απαλλάχθηκε ακόμη από την ζωή)και μόνο εφόσον βασανιστεί μέχρι το σημείο έλεους(διότι και οι ίδιοι δρούσαν με ανάλογο τρόπο)...Θα μου πείτε,ναι αλλά έτσι γινόμαστε και εμείς <<σαδιστές>> και <<φονιάδες>>,όπως και οι ίδιοι,ας μην ξεχνάμε όμως ότι και η Μόλυ Ουέσλυ,ως μέλος του Τάγματος του Φοίνικα,σκότωσε την Μπέλατριξ Λεσρέιτζ όταν εκείνη προσπαθούσε να σκοτώσει την ίδια και τα παιδιά της...Θέλω να πω,πρέπει να υπάρχουν κάποια λεπτά όρια ως προς το πότε επιτρέπονται τα αντίποινα σε ένα άτομο για τις άδικες-προς τους άλλους-πράξεις του!

Θα μου πείτε επίσης,η ισόβια κάθηρξη στο Αζκαμπάν είναι έτσι και αλλιώς αυστηρότατη τιμωρία για έναν οποιονδήποτε μάγο,για ποιόν λόγο να επιβαρύνουμε την ποινή και με τον θάνατο,κατά την γνώμη μου έχουν υπάρξει πολλοί άνθρωποι(και στην απτή πραγματικότητα)οι οποίοι έπρεπε να τιμωρηθούν με θανατική ποινή,όχι μόνο για τα απάνθρωπα εγκλήματα που είχαν διαπράξει και που σίγουρα ο δικός τους θάνατος θα ήταν οπωσδήποτε μιά λύτρωση για τα πολυάριθμα θύματα τους αλλά και επειδή ήταν εκ γεννετής κάκιστοι χαρακτήρες!Εδώ δεν μιλάμε για μάγους που απλά έκαναν λάθος επιλογές και φέρονταν με μιά κάποια σκληρότητα,όπως ο Σέβερους,απλά επειδή είχαν άσχημα παιδικά βιώματα,αλλά για μάγους που από πολύ μικρή παιδική ηλικία σχεδίαζαν την επικράτηση τους επί του κόσμου των μάγων και των μαγκλ και που ήτανε διαθετημένοι και να σκοτώσουν,προκειμένου να περάσει το δικό τους...Θεωρείται εσείς ότι μπορεί να ξεπεραστεί μιά τέτοια κατάσταση;Θεωρείται ότι υπάρχει έστω και μιά πιθανότητα να νιώσει ποτέ τύψεις ένα τέτοιο άτομο;Διότι μιά φυλακή έχει ακριβώς αυτόν τον σκοπό,να σωφρονήσει,να κάνει τον εγκρατούμενο της να μετανοήσει για τα λάθη του,να τον παρεκλίσει στον σωστό δρόμο βλέπωντας την κατάντια του(πίσω από τα κάγκελα),από την στιγμή που δεν υπάρχει μετανόηση σε έναν χαρακτήρα,θεωρώ ότι η φυλάκιση είναι μιά γελοία υπόθεση!

Και για του λόγου το αληθές,πάρ'τε παράδειγμα την Μπέλατριξ Λεσρέιτζ!όλοι μας την είδαμε στο τέταρτο βιβλίο-μέσα από τις αναμνήσεις του Μπάρτι Κράουτς-την ώρα της δίκης της όχι μόνο να μην έχει συναίσθηση του ότι θα καταδικάζονταν σε ισόβια αλλά ίσα ίσα ένιωθε και υπερήφανη για τα <<κατορθώματα>> της με το διαβολικό της γέλιο και ανυπομονούσε για πάνω από δέκα χρόνια να επιστρέψει ο Αφέντης της!Είχε άραγε το παραμικρό νόημα η κάθειρξη της στο Αζκαμπάν,πέραν του ότι ασφαλίστηκε προσωρινά η μαγική κοινότητα;Τα ίδια και με τον Μπάρτι Κράουτς,τα ίδια και με όλους σχεδόν τους Θανατοφάγους,οι οποίοι με το που βγήκαν από το Αζκαμπάν επέστρεψαν και πάλι στο Λόρδο Βόλντεμορτ και στις δολοφονίες του στον μαγικό κόσμο(αν εξαιρέσουμε βέβαια αυτούς που επέστρεψαν λόγο δειλίας,όπως οι Μαλφόι).

Οι άξιοι θανατικής ποινής ήταν αναμφίσβητητα ο Βόλντεμορτ,διότι ήδη από τα 16 του τον βλέπουμε να σκοτώνει μαζικά ανθρώπους δίχως το παραμικρό αίσθημα λύπης ή έστω σοκ,η Μπέλατριξ γιατί δεν δίστασε να σκοτώσει ακόμη και το ίδιο της το αίμα και μάλιστα δίχως να παραλείψει το υστερικό της γέλιο ακόμη και σε μιά τέτοια στιγμή(λες και ο φόνος είναι ένα παιχνίδι για αυτήν),ο Γκρέιμπακ διότι δεν δίσταζε να σκοτώσει ακόμη και παιδιά έχοντας την συνεχή μορφή λυκάνθρωπου,ο Μπάρτι Κράουτς ο Νεότερος διότι σκότωσε ακόμη και τον πατέρα του για να αποδείξει την πίστη του απέναντι στον Σκοτεινό Άρχοντα,ο Ντολόχοβ που σκότωσε τα αδέρφια της Μόλυ Ουέσλυ και ένα σωρό άλλα άτομα κλπ κλπ!Ήταν άτομα καταδικασμένα να ακολουθούν για ολόκληρη την ζωή τους τον δρόμο του αίματος,να σκοτώνουν και να βασανίζουν τον οποιονδήποτε τους πήγαινε κόντρα στα σχέδια τους και δίχως το παραμικρό δάκρυ τύψεων!

Ποντικοουρας ofc.

Dolores Jean Umbridge (ορισμενοι χαρακτηρες τελειωμενοι αναπτηρες? αυτο  )

Η Άμπριτζ.

Η Αμπριτζ