Ραβδί απο Κουφοξυλιά: Το δίλημμα

Δεν θα το κρατούσα, αλλα δεν θα το επέστρεφα και στον τάφο του Νταμπλντορ.Ποτέ δεν ξέρεις ποιος θα σε σκοτώσει για να γίνει ο κύριος του και θα μπορουσε να μαθει που ηταν το ραβδι.

Μαλλον θα εκανα αυτο που εκανε το αγριο αγόρι στην ταινία. Θα το κατέστρεφα.

Βασικά δεν ξέρω τι θα έκανα.

Καλά, για να πω την αλήθεια, δεν θα έπραττα με τίποτα όπως ο Χάρι έκανε στο βιβλίο ή -Θεός φυλάξοι - στην ταινία. Οκ, το ραβδί μου θα το επισκέυαζα, αλλά κατά πάσα πιθανότητα θα κρατούσα και τα δύο, να μην έχω και μια ρεζέρβα;
Άμα πήγαινε το ραβδί στον τάφο του Ντάμπλντορ, τι, δεν θα μπορούσε κάποιος άλλος να το πάρει, οδηγούμενος στα ίχνη του, όπως πχ ο Βόλντεμορτ; Όχι, stupidness νομίζω.
Να το καταστρέψω πάλι δεν θα μου πήγαινε η καρδιά, ήτανε το ραβδί. Δεν θα μπορούσα να αντισταθώ στην δελεαστική ιδέα να το κρατήσω, νομίζω. Βέβαια δεν θα το διαλαλούσα, κανείς δεν θα γνώριζε την ύπαρξή του εκτός από εμένα.

Η αλήθεια είναι πως πράγματι, είναι δυσκολο το δίλλημα. Εγώ, θα επισκεύαζα το ραβδί μου, αν το αγαπούσα τόσο πολύ και θα φύλαγα το ραβδί από κουφοξυλιά για μια δύσκολη περίσταση. Μια μάχη ή ένα γ*μώτο που θα το θελήσω τελικά και αλλάξω γνώμη. Το σίγουρο είναι πως δε θα το κατέστρεφα και δε θα το επέστρεφα πίσω στο τάφο του Ντάμπλντορ, μιας και αποδείχθηκε πως εκεί δεν είναι ασφαλές.

Είναι σίγουρα ένα τεράστιο δίλλημα!Να κρατήσεις το ραβδί και να αρχίσεις να υποπτεύσαι τους πάντες ότι μπορούν να σου το κλέψουν αφού πρώτα σε σκοτώσου ή να το εξαφανίσεις αλλά να χάσεις αυτήν του την αίγλη;

Το πιό σωστό που θα έπρεπε να κάνω,απο ότι φαντάζομαι,θα ήταν να το κρατήσω.Στο κάτω κάτω το ραβδί θα μου άνοικε πλέον και εγώ θα το πετούσα;Το να το πετάξω βέβαια θα ήταν συνετή σκέψη αλλά εδώ ο Ντάμπλντορ δεν μπόρεσε να αντισταθεί στην δύναμη του ραβδιού απο Κουφοξυλιά και θα τα κατάφερνα εγώ;Άλλωστε θα ήταν κάοως επικύνδινο να το κρύψω κάπου(στην προκειμένη περίπτωση στον τάφο του Ντάμπλντορ)καθώς πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο κάποιος μάγος να ανακαλύψει και πάλι την κρυψώνα του ραβδιού και να το χρησιμοποιήσει για κακό σκοπό.Αλλά και το να το καταστρέψω,δεν λέω θα έλυνε οριστικά το δίλλημα μου,όμως και πάλι μετά απο αυτήν μου την πράξη θα είχα τύψεις που δεν το κράτησα για εμένα.

Οπότε θα το κρατούσα για τον εαυτό μου αλλά εννοείται πως δεν θα χρησιμοποιούσα την δύναμη του.Θα μου αρκούσε να το έχω,να το θαυμάζω όταν θα είμαι μόνος μου,αλλά όταν θα είναι να κάνω κανένα ξόρκι τότε θα χρησιμοποιώ το πραγματικό μου ραβδί,το οποίο θα το είχα επισκευάσει με το Φονικό Ραβδί.Το Ραβδί απο Κουφοξυλιά θα ήταν κάτι σαν ρεζέρβα σε περίπτωση που έχανα για κάποιον λόγο το ραβδί μου και φυσικά μόνο μέχρι να πάρω ένα καινούριο απο τον Ολιβάντερ,το συντομότερο!Και φυσικά δεν θα το χρησιμοποιούσα χωρίς λόγο παρά μόνο αν κυνδίνευε η ζωή μου ή ακόμη και σε μονομαχία(μην μου κάνουν κανένα αφοπλίσιους και χάσω την ιδιοκτησία του Ραβδιού απο Κουφοξυλιά ).Αλλά κατά τα άλλα δεν θα το κρατούσα για κανένα άλλον λόγο,πέραν απο το να έχω μιά ρεζέρβα μαζί μου και φυσικά για να έχω την αιγλή ότι κρατάω ένα τέτοιο ραβδί στο χέρι μου,χωρίς όμως απαραίτητα να τυφλωθώ απο την δύναμη του...

Θα έκανα ότι έκανε και ο Χάρι.

εγω θα το κρατουσα μια τετοια δυναμη δεν την αποχωριζεσαι ευκολα.. :Ρ

Καταρχάς θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας πως αυτό το ραβδί μπορεί να μας τρελάνει νομίζοντας πως μας δίνει απεριόριστη δύναμη την στιγμή που δεν ισχύει αυτό.Το Ραβδί απο Κουφοξυλιά είναι ένας κύνδινος για την ζωή μου,καθώς εάν κάποιος το ανακαλύψει οτί το έχω τότε θα προσπαθεί να με σκοτώσει για να το αποχτήσει.

Οπότε θα το έκρυβα κάπου πάρα πολύ καλά και χωρίς κανένας να μην το ξέρει(και φυσικά σε μιά κρυψώνα καλύτερη απο τον τάφο του Ντάμπλντορ) και μετά δεν θα μιλούσα σε κανέναν για αυτό το ραβδί ώστε να μην υπάρχουν παρατράγουδα.Θα το έκρυβα για να μην επιρεαστώ απο την δύναμη του αλλά σε περίπτωση ανάγκης θα το έβγαζα απο την κρυψώνα του και θα το χρησιμοποιούσα για να με βοηθίσει.Και μετά θα το ξανάκρυβα σε άλλη κρυψώνα περιμένοντας απλά να εμφανιστεί κάποια άλλη αφορμή να το χρησιμοποιήσω.
Το βέβαιο είναι πως θα έπρατα περίπου όπως ο Χάρι,απλώς θα έκρυβα το ραβδί σε εντελώς διαφορετική κρυψώνα και φυσικά αυτό δεν θα σήμαινε ότι δεν θα το χρησιμοποιούσα ποτέ,τουλάχιστον σε κάποια δύσκολη στιγμή.

θα επρατα οπως ο Χαρι

Το ίδιο ακριβώς που έκανε ο Χάρι!!! Εντάξει για να λέμε την αλήθεια στην αρχή θα το σκεφτόμουνα...αιώνια δόξα!!! Ακούγεται πραγματικά ωραίο αλλά...εφόσον αποτελείωσα τον Βόλντι είχα τους καρδιακούς μου φίλους και γενικά τα πρόσωπα που χρειάζομαι θα ήμουν πραγματικά ευτυχισμένη...

Και τσουπ!Ιδού το δίλλημα, λένε πως είναι στη φύση του ανθρώπου να μην ευχαριστιέται με τίποτα αλλά ήρθε η ώρα να κάνουμε τη διαφορά...χωρίς πλάκα τώρα εγώ θα επέλεγα να το σπάσω.

Γιατί τι θέλει ο άνθρωπος? Τους φίλους του, την οικογένειά του και την ευτυχία του. Αν έχεις όλα τα υπόλοιπα τι τη θες την αιώνια δόξα???? Είμαστε μάγοι, ας μην γινόμαστε αχάριστοι όπως οι κοινοί άνθρωποι!!!!

Απαπαπα... Κανενα διλημμα! Κανενα ομως! Σιγα μην αφηνα ενα τετοιο φονικο οπλο να κυκλοφωρει εκει εξω! Γιατι ειναι σιγουρο πως ακομα και αν πεθανε ο Βολντεμορτ πολλοι θα ηταν αυτοι που μετα απο αυτον θα προσπαθουσαν να το αποκτησουν. Δεν λεω θελει πολυ δυναμη για να κανεις αυτο που εκανε ο Χαρι διοτι οπως και να το κανουμε τοση δυναμη ειναι δελεαστικη για τον καθενα μας, αλλα οχι εγω πραγματικα το πιστευω πως δεν θα ηθελα να εχω αυτο το ανχος για το υπολοιπο της ζωης μου... Ποσο μαλλον εαν βρισκομουν και σε μια κατασταση οπως οι Χαρι-Ρον-Ερμιονη και ειχα περασει τα πανδεινα εξαιτιας αυτου του ραβδιου! Βεβαια ακομη και στον ταφο του Νταμπλντορ δεν θα ηταν τοσο ασφαλες αλλα... Και ξαναλεω.... Απαπαπαπα

Θα έκανα ότι και ο Χάρι-περίπου.
Η μόνη διαφορά είναι πως θα το κατέστρεφα-το ξέρω πως είναι σπάνιο ραβδί,αλλά μπορεί κάποιος να άνοιγε τον τάφο του Ντάμλντορ(κάποιος που προφανώς ήξερε για το ραβδί και που ήταν)και η ιστορία να επαναλαμβανόταν

Τι;
Όχι,όχι,όχι
Δε θα το κράταγα.Καταρχάς αν το κρατούσα δε θα είχα μια Κανονική ζωή.Θα φοβοόμουν ακόμα και να ανοίξω το παράθυρο αν είμουν στη θέση του Νταμπλντορ (παίρνω ένα παράδειγμα).
Θα έκανα ότι έκανε ο Χάρη.
Χωρίς δεύτερη σκέψη!

Θα το κρατούσα βέβαια για εμένα!

Όπως έχει αναφερθεί από σχεδόν όλους, το δίλημμα είναι μεγάλο.
Σίγουρα, η κατοχή ενός τέτοιου ραβδιού εξασφαλίζει άμεση προστασία από τα πάντα, αλλά ίσως επιβαρύνει και τη συνείδηση του μάγου.

Για να μην πεθάνω από τις τύψεις, λοιπόν, θα προτιμούσα να το ξεφορτωθώ. Όχι να το καταστρέψω, αλλά να το κρύψω κάπου, σε ασφαλές μέρος όπου δεν θα το έβρισκε κανείς.

Για το καλό όλων μας.

εγώ εννοείτε θα το κρατούσα... όπως το χε και ο dumbledore θα το χα και εγώ

Θα το άφηνα στον τάφο του τελευταίου κυρίου του!!!Αν το δικό μου ραβδί είχε σπάσει θα το επισκεύαζα όπως έκανε
ο Χάρι!!!Απ΄την άλλη θα προσπαθούσα να το χρεισημοποιήσω
για να ξαναχτίσω το Χόγκουαρτς!!!!

Για να είμαι ειλικρινείς νομίζω πως θα το κράταγα παρά το ρίσκο.Είναι αλήθεια πως θα είχα το φόβο πως οποιαδήποτε στιγμή θα μπορούσε κάποιος να μάθει για το ραβδί και να με σκοτώσει όμως δεν θα μπορούσα αφου το αποκτούσα να το αποχωρηστώ

Λοιπόν... Δίλλημα... Το ακατανίκητο ραβδί... Όχι, δεν θα το έπαιρνα, θα προτιμούσα το ΔΙΚΟ μου, αυτό που με διάλεξε! "The wand chooses the wizard!" , όχι ο μάγος το ραβδί! (Στην προκειμένη περίπτωση, βέβαια, επιλέγω ανάμεσα σε δύο). Αν το ραβδί μου ήταν σπασμένο, φυσικά θα το επιδιόρθωνα, για να γίνει ακόμα πιο δυνατό! Αν δεν ήμουν ευχαριστημένη με το ραβδί μου, μια στο εκατομμύριο να το έπαιρνα, θα διέτρεχα θανάσιμο κίνδυνο... Λολ, τι θυμήθηκα... (Τρελόνι προς Άμπριτζ "You're in grave danger!!!"

Θα επιδιόρθωνα το παλιό και μετά θα το έσπαγα για να μην γίνει ποτέ άλλοτε φασαρία για χάρη του. Ή θα το έκρυβα το Δωμάτιο των Ευχών ώστε να μη βρεθεί ποτέ

εγω θα το κρατουσα για να ειμαι πολυ δυνατος

Πάντως σιγουρα δε θα εκανα ο,τι εκανε ο Χαρι στην τελευταια ταινια. "Το πιο δυνατο ραβδι του κοσμου υπακούει μονο σε μένα. Ας το σπασουμε να δουμε τι εχει μέσα" 


Για να μη μιλήσω για την Πετρα της Αναστασης.  Μπραβο Χαρι, κατεστρεψε και χάσε ολους τους κληρους.  Απορώ γιατι κρατησε το μανδύα.  Με την λογικη του οτι οι Κληροι ειναι επικινδυνοι, θα επρεπε να καταστρεψει και τον μανδυα. Τωρα, αν το εκανε και δε το θυμαμαι, οκ. 



Αλλά μιλάμε για τους Κληρους. Υπηρχαν τοσα χρονια πριν απο αυτόν, και σχεδόν κανεις δεν το γνωριζε. Μιλαμε για εναν μυθο. Δε θα τολμουσα να καταστρεψω τους Κληρους και να αφησω να χαθει ολο αυτο.
Αν εκρυβε καπου το ραβδι και την πετρα, και δεν ελεγε τιποτα σε κανεναν, ολα θα ηταν οπως πριν. Ποσο κακο μπορει να κανει το ραβδι αν δεν το κυνηγάει κανεις;


Στη θεση του, αν δεν κρατουσα το ραβδι, θα το εκρυβα καπου, ισως να το εδινα σε καποιον στο μελλον, αν εκρινα οτι θα πηγαινε στα σωστα χερια (π.χ αν ξαναχτυπουσε καποια απειλη οπως αυτη του Βολντεμορτ, θα το εδινα στην αντιθετη πλευρα, στο σωστο ατομο.) αλλά σιγουρα δε θα το κατεστρεφα. Το πιο πιθανο θα ηταν να το κρατουσα σαν "οικογενειακο" κειμηλιο, οπως εκανε ο Τζέιμς. Και φυσικά θα φροντιζα να μεινει κρυφο, για να εχω το κεφαλι μου ησυχο.

Ίσως να ακολουθούσα το σενάριο της ταινίας και να έσπαγα το ραβδί στα δύο.
Ακόμη και στον τάφο του Ντάμπλντορ να βρισκόταν για κάποιους θα ήταν ακόμη πειρασμός.

Δε νομίζω πως θα το κρατούσα. Πολύς κίνδυνος βρε παιδί μου, κάποιος να παραφυλάει σε κάθε γωνία για να σε σκοτώσει και να σου το πάρει. Αλλά να το αφήσω στον τάφο του Ντάμπλντορ; Μπορεί κάποιος να το κλέψει, όπως έκανε ο Βόλντεμορτ. Και μετά και να ζω με αυτό που έγινε βάρος στην συνείδησή μου και να φοβάμαι ότι ο κλέφτης θα με κυνηγήσει για να γίνει πραγματικός κύριος του ραβδιού. Από την άλλη, να το σπάσω; Δεν θα μου πήγαινε η καρδιά. Είναι Κλήρος του Θανάτου φορ γκαντς σέηκ, το δυνατότερο ραβδί στον κόσμο.
Νομίζω πως θα το έκρυβα κάπου πάααααρα πολύ καλά, βέβαια κάπου κοντά μου για να μπορώ να το ελέγχω διαρκώς και δεν θα έλεγα σε κανέναν που είναι. Θα έκανα την προσευχή μου να πεθάνω από φυσικά αίτια και όλα καλά, όλα ωραία.  

φυσικα και θα το κρατουσα