Άλμπους Ντάμπλντορ:Το δίλημμα

θα τα συνδιαζα

Είναι όντως δύσκολη απόφαση να διαλέξεις ανάμεσα στα όνειρα σου και την οικογένειά που σε μεγάλωσε!Εγώ πιστεύω πως δεν έπρεπε από την αρχή να βάλει τέτοιο δίλλημα στον εαυτό του.Επρεπε να φροντίζει την οικογένειά του και συγχρόνως να εξασκούσε όσο μπορούσε το ταλέντο του...εγώ τουλάχιστον αυτό θα έκανα.

Edit by elliza:Καλώς ήρθες.Τα greeklish απαγορεύονται!Ρίξε μια ματιά στους κανόνες λειτουργίας!Kαλή συνέχεια.

Την καριερα σιγουρα.Δεν ειναι λογικο να σπαταλησεις το ταλεντο σου κλεισμενος σε ενα σπιτι με τα μικροτερα σου αδερφια και στο τελος να μην παρεις ουτε ενα ευχαριστω αλλα αντιθετως να σε λεν και βλακα.

Όσο πολύ κι αν θα ήθελα να κάνω καριέρα θα πρόσεχα την οικογένειά μου, όσο κι αν με πλήγωνε αυτό. Γιατί έτυχε εγώ να είμαι αυτός που βγάλει να τα βγάλει περά με αυτή την οικογενεία και γνωρίζω πως αν ο κλήρος έπεφτε σε άλλο μέλος θα έκανε το ίδιο. Τί με εμποδίζει να κάνω τη καριέρα στο μέλλον που θα έχω εξελιχθεί σε καλύτερο μάγο και ίσως μπορέσω να ανταπεξέλθω και στα δυο; Φυσικά είναι πολύ δύσκολα, έως ακατόρθωτο, να το συνδιασώ. Αλλά μια προσπάθεια δε σκότωσε ποτέ κανέναν... Σχεδόν. Αν παρατηρούσα τη παραμικρή αλλαγή στο χαρακτήρα μου ή στη σχέση με τα αδέρφια μου θα παρατούσα οριστικά αυτή τη καριέρα και θα συνέχιζα, μέχρι το τέλος.

Την οικογενεια πιστευω οτι εκανε λαθος γιατι να μην διηκουσαν και οι 3 το Χογκουαρτς παρα να κοιταξει μονο την παρτι του

Θα έμενα για την οικογένεια αλλά ίσως να μπορούσα να τους πάρω μαζί μου και να τους φροντίζω αξιοποιώντας το ταλέντο μου.

Και στις δύο περιπτώσεις ηττημένη θα ήμουν.

Αν διάλεγα την καριέρα θα ένιωθα τύψεις που παράτησα την οικογένειά μου και τα μέλη της ή θα με υποστήριζαν ή θα με μισούσαν ανάλογα με τον χαρακτήρα τους.

Αν από την άλλη διάλεγα την οικογένεια υπάρχει περίπτωση σε μια φάση να ένιωθα καταπιεσμένος και να φερόμουν ψυχρά στα υπόλοιπα μέλη επειδή θα ένιωθα πως αυτοί φταίνε που είμαι εγώ έτσι κλεισμένος.

Δεν υπάρχει μία λύση που να τους κάνει όλους ευχαριστημένους. Ειδικά με "δύσκολους" χαρακτήρες. Εγώ μάλλον θα προσπαθούσα να τα συνδιάσω στην αρχή και να δω πως πάει...

Στη θέση του Ντάμπλντορ θα έμενα με την οικογένειά μου γιατί αυτοί με χρειάζονταν πραγματικά.

Αυτό είναι σίγουρα ένα τεράστιο δίλημμα και κανένας δεν θα ήθελε να το αντιμετωπίσει.Δεν ήταν μόνο ο Ντάμπλντορ που βρέθηκε αντιμέτωπος με αυτό το δίλλημα αλλά και ο Πέρσι Ουέσλυ,αν θυμάστε.Εκείνος έκανε το αντίθετο απο τον Ντάμπλντορ,επέλεξε την καριέρα του ή μάλλον την δουλειά του και ξέχασε την οικογένεια του.Όπως θυμόμαστε όμως ήταν αρκετά μετανοιωμένος για αυτό.Στο κάτω εδώ μιλάμε για την οικογένεια μου,είναι τα άτομα που δεν πρόκειτε να με προδώσουνε ποτέ στον κόσμο και είναι αυτοί που μου χάρισαν την παιδική μου ηλικία,όπως και αν ήταν αυτή.
Εάν φύγω απο την οικογένεια μου,όχι απαραίτητα λόγω της καριέρας,τότε δεν θα μπορούσα να γυρίσω πίσω.Δεν θα είχα το θάρρος να ξαναδώ τους ανθρώπους που με αγάπησαν πιό πολύ απο όλους και για αυτό θα έφταιγα εγώ.Μπορεί να γινόμουνα διάσημος όμως θα ένοιωθα μόνος μου.Η μοναξιά θα με διακατείχε.Θα το είχα μετανοιώσει που δεν το ξανασκέφτηκα αν έπρεπε όντως να εγκαταλείψω την οικογένεια μου για την καριέρα και την δόξα.Θα γινόμουνα μοναχικός και αργότερα μίζερος λόγω της μοναξιάς που θα ζούσα.Και δεν ήμουν κυριολεχτικά μόνος μου,όσο για αυτό θα υπήρχαν κάμποσοι ψεύτικοι φίλοι που δήθεν θα με θαύμαζαν για την καριέρα μου ενώ αντίθετα θα με ζήλευαν απίστευτα,και έτσι θα ένοιωθα δυό φορές χειρότερα.

Βέβαια είναι και το αντίστροφο.Εάν επέλεγα την οικογένεια μου,ναι μεν θα ήμουν χαρούμενος που θα με περιγυρνούσαν αγαπημένα πρόσωπα,όμως και πάλι θα υπήρχε ένα κενό μέσα μου.Η δυστυχία που χαράμισα το ταλέντο μου και έχασα την δόξα μου λόγω της οικογένειας μου.Μιά ευκαιρία που θα μπορούσε σίγουρα να μου αλλάξει την ζωή αν την έπαιρνα.Ενώ μεταξύ μας,αν επέλεγα την οικογένεια μου η ζωή μου θα παρέμενε ίδια.

Όπως και να έχει,θεωρώ πως αν πραγματικά αξίζω την καριέρα και την δόξα και έχω αληθινό ταλέντο για κάτι τότε αυτή η ευκαιρία θα μου ξαναπαρουσιαστεί στο μέλλον.Είτε το θέλω είτε όχι,αν είμαι πραγματικά σπουδαίος σε κάτι θα μπορέσω ακόμη και άθελα μου να δοξαστώ,κρατόντας φυσικά και την οικογένια μου.

Ενώ το να κυνιγήσω το ταλέντο μου στο έπακρο και να πουλήσω εντός εισαγωγικών την οικογένεια μου,μου θυμίζει λίγο αρπακτικό.Αρπακτικό που δεν λογάριασε την ίδια του την οικογένεια και έκανε τα πάντα για την καριέρα του.Δεν μου φαίνεται τόσο σπουδαίο αυτό ούτε ανθρώπινο ούτε και ηθικά σωστό.Θα επέλεγα την οικογένεια μου και όσον αφορά την καριέρα έχω να πω πως η καριέρα καταστρέφεται απο την μιά στιγμή στην άλλην.Είναι εξαιρετικά δύσκολο να κρατήσει μιά καριέρα επ'αόριστον.Και αν χάσω την καριέρα,τότε δεν θα μου έχει μείνει τίποτα απολύτως αφού για εκείνη τα έκανα όλα.Ενώ η οικογένεια δεν χάνετε έτσι εύκολα.Οπότε θα επέλεγα τα άτομα που με αγαπάνε πραγματικά για αυτό που είμαι,παρά άτομα ξένα που θα με θαύμαζαν απλώς και μόνο για το ταλέντο μου αλλά κατά τα άλλα μπορεί να με ζήλευαν και να με φθονούσαν απο μέσα τους και ίσως και να με μισούσαν...

χαράς το κουράγιο εγώ στην θέση του θα κατέρρεα

νομιζω οτι ο Νταμπλι εκανε αυτο που επρεπε.!αυτο θα εκανα και εγω...

Δεν ξερω !!!!! Αν ειχα μια φυσιολογικη αδερφη και εναν αδερφο ηρεμο θα πηγενα μαζι με τον γκριντελβαρτ ( θα επερνα φυσικα και την οικογενια μου μαζι μου) ομως αν ειχα τετοια αδερφια ... Μαλλον οχι...

edit by Phineas Nigellus Black: Καλό θα ήταν να μη χρησιμοποιείς κεφαλαία. Στον κόσμο του διαδικτύου είναι σαν να φωνάζεις

Οχι,οχι.
Δε θα παρατουσε με τιποτα την οικογενεια μου.Ιδικα στην περιπτωση του Νταμπλντορ!Σε κακο οδηγησε ολο αυτο.Μπορει να πηρε το ραβδι απο κουφοξυλια αλλα ενιωθε τυψεις για το φονο της Αριανα.

Θα γρόντιζα φυσικά την οικογένεια μου!!!Δεν πάει να....η
φήμη και δύναμη!!!

Θα προτιμούσα να κρατήσω ισορροπία γιατί ο Ντάμπλντορ το παραξήλωσε με το ταλέντο του