Hogwarts will always be there to welcome you Ηome ϟ

Whether you come back by page
or by the big screen
Hogwarts will always be there to welcome you home

Αυτό δήλωσε η J.K.Rowling πριν την πρεμιέρα της τελευταίας ταινίας της σειράς.

Στα βιβλία, υπάρχουν χαρακτήρες που βρήκαν τον εαυτό τους στο Χόγκουαρτς, που βρήκαν φίλους και μια καινούρια οικογένεια εκεί, υπάρχουν και κάποιοι όπως ο Χάρι και Τομ Ρίντλ που βρήκαν το πρώτο τους σπίτι τους στο Χόγκουαρτς. Σίγουρα όμως για κανέναν μαθητή του, το Χόγκουαρτς δεν ήταν απλά ένα κάστρο, απλά ένα σχολείο.

Επιστρέφοντας τώρα στον δικό μας Μαγκλ κόσμο, στις δικές μας καθημερινές Μάγκλ ασχολίες, ψάχνοντας ίσως ένα τρόπο να αποδράσουμε - ο καθένας από ότι είχε ανάγκη να αποδράσει - ασχοληθήκαμε με τα βιβλία αρχικά. Ασχοληθήκαμε και απορροφηθήκαμε και με τις ταινίες μετά. Γίναμε ένα με χαρακτήρες, ταυτιστήκαμε με πλευρές και άτομα, ζήσαμε με την φαντασία μας καταστάσεις.

Βρήκαμε πολλοί από εμάς στο Χόγκουαρτς μια στέγη για να φυλάξουμε τα όνειρα μας ασφαλή από τον άγριο κόσμο γύρω μας, έναν τρόπο να διατηρήσουμε ότι αγνό και αθώο έχουμε μέσα μας, ένα ραβδί για να κάνουμε τα δικά μας μαγικά με το νου, την ψυχή και την καρδιά μας.

Πλέον με το τέλος των ταινιών, όλο αυτό - για αρκετούς - τελειώνει εδώ.
Ή μήπως όχι?

Μήπως θα πρέπει εμείς να γίνουμε στέγη για τα όνειρα αυτά τώρα? Μήπως εμείς θα πρέπει να θωρακίσουμε το Χόγκουαρτς με τα δικά μας προστατευτικά ξόρκια από την ψυχρή πραγματικότητα? Είναι η ευκαιρία μας να αποδείξουμε τι σήμαιναν και τι σημαίνουν όλα αυτά για εμάς. Πως μας χαρακτήρισαν, μας στιγμάτισαν και μας επηρέασαν.

Εσείς τελικά τι πιστεύετε?
Πως σας στιγμάτισε όλα αυτά τα χρόνια ο Χάρι και η παρέα του?
Και τέλος, είτε μέσω κάποιας σελίδας, είτε μέσω μιας οθόνης, θα γυρίζετε στο προσωπικό σας Χόγκουαρτς?


Όπως και να χει, το Χόγκουαρτς, ότι σημαίνει αυτό για τον καθένα μας, θα μας περιμένει πάντα με ανοιχτές αγκάλες για να μας σφίξει και να μας καλωσορίσει σπίτι.
Ας μην το ξεχάσουμε. ϟ

Σπόιλερ:

τελείωσε πρααγματικά με τον καλύτερο τρόπο...

Ναι

Δεν νομίζω πως τελειώνει εδώ, η ιστορία του ΧΠ έχει πολύ μεγάλη δυναμική για να τελειώσει με την ολοκλήρωση των ταινιών.
Ο καθένας μας, νομίζω, έχει πάντα έναν ιδεατό κόσμο όπου εκεί φυλά τα όνειρά του και τις ελπίδες του ασφαλείς ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει τον πραγματικό κόσμο. Κάτι τέτοιο είναι και το Χόγκουαρτς μόνο που αυτό έχει συλλογικό χαρακτήρα, αφορά πολλά εκατομμύρια ανθρώπων. Τα ονόματα, οι μαγικές λέξεις, οι τοποθεσίες είναι κάτι σαν κοινός κώδικας για όσους γνώρισαν τον κόσμο του Χάρι Πότερ.
Και επειδή ακριβώς είναι συλλογικό, παγκόσμιο καλύτερα,γι' αυτό είναι και δύσκολο να ξεχαστεί τόσο εύκολα. Δεν αφορά ένα-δυο ανθρώπους ή μια ομάδα ανθρώπων αλλά εκατομμύρια ανθρώπων εντελώς ετερόκλητων μεταξύ τους: από παιδιά του δημοτικού μέχρι καθηγητές Πανεπιστημίου (στο Durham University στην Αγγλία υπάρχει τομέας που ασχολείται με τα βιβλία του Χάρι Πότερ).
Όσο κι αν αμφισβητήθηκε και χλευάστηκε στην αρχή η ιστορία ως παιδιάστικη πλέον είναι γενικά αποδεκτό πως είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα παραμυθάκι για μικρά παιδιά ή μια μόδα. Δεν είναι απλά καλοί και κακοί μάγοι, γενναίοι και δειλοί και μάχες με δράκους που πετάνε φωτιές. Είναι ένας ολόκληρος κόσμος με αξίες, με έθιμα, με πάθη, με αρετές που ένα τόσο δα κλικ, όσο το άγγιγμα ενός ραβδιού, τον χωρίζει από τον δικό μας κόσμο. Νομίζω πως με το τέλος των ταινιών θα ξεκινήσει μια συζήτηση σε βάθος σχετικά με όλα όσα αναφέρονται στα ΧΠ βιβλία, άλλωστε νομίζω πάνω σε αυτή τη λογική φτιάχτηκε και το Pottermore.
Σε ό,τι με αφορά προσωπικά, ο Χάρι Πότερ ήρθε στη ζωή μου σε μια πολύ δύσκολη στιγμή. Ήταν μια συνειδητή πράξη απόδρασης που αρχικά ξεκίνησε λίγο με καχυποψία, λίγο με βαρεμάρα αλλά πολύ σύντομα, σχεδόν αμέσως, κατάφερε να με κερδίσει σε βαθμό να δηλώνω φανατική οπαδός, πράγμα παράξενο για μένα που δεν ταυτίζομαι εύκολα με κάτι.
Δεν μπορώ να πω ακριβώς τι ήταν αυτό που μου άρεσε τόσο πολύ, γιατί ξεκίνησα αντίστροφα με τις ταινίες και μετά πέρασα στα βιβλία. Είναι η ίδια η ιστορία που είναι τόσο ελκυστική; Είναι οι χαρακτήρες που είναι τόσο ανθρώπινοι που τελικά ή ταυτίζεσαι μαζί τους ή τους μισείς λες και τους ξέρεις πραγματικά; Είναι όλος αυτός ο πραγματικά μαγικός κόσμος και το μυστήριο που έχει; Είναι ο τρόπος γραφής της Ρόουλινγκ; Δεν ξέρω τι από αυτά ή αν όλα μαζί είναι εκείνα που τελικά έγιναν η αιτία να μου αρέσει τόσο πολύ η ιστορία του ΧΠ.
Το σίγουρο είναι πως η ιστορία αυτή με έναν τρόπο έγινε μέρος της ζωής μου, είναι κάπως σαν τις αναμνήσεις που σου διηγούνται από τη ζωή τους οι γονείς ή οι παππούδες και από ένα σημείο και μετά, κάποιες φορές για λίγες στιγμές νομίζεις πως τις έχεις ζήσει κι εσύ.
Η δήλωση της Ρόουλινγκ είναι και δική μου πεποίθηση, πάντα το Χόγκουαρτς, για όσους το γνώρισαν, θα είναι το σπίτι τους ή καλύτερα το καταφύγιό τους. Πάντα όταν τα πράγματα δεν πάνε και τόσο καλά θα αναζητούμε την απόδραση στον μαγικό κόσμο του ΧΠ, όχι μόνο για να ξεφύγουμε από τα προβλήματα, αλλά κυρίως για να τα αντιμετωπίσουμε έχοντας πάρει βαθιές ανάσες από το ονειρικό και αγαπημένο χαριποτερικό σύμπαν.

Εγώ νομίζω πως μετά απο ένα χρόνο ή δύο όλα θα έχουν ξεχαστεί, αλλά όποτε μου έρχετε αυτό στο μυαλό μου απορώ. Γιατί να γίνει τόση μαγάλη επιτιχεία αν πρόκειτε να τελιώσει κάποτε. Αυτό είναι ηρωνεία. Μα σκεύτομαι και αυτό υπάρχουν τόσο μεγάλοι και τόσοι πολλοί θαυμαστές που θα καταφέρει να τελιώσει το φαινόμενο του ΧΠ τοσο εύκολα. Άλλοι λένε ναι. Άλοι λένε όχι. Κάποια στιγμή σκέφτηκα πως μπορεί να μην τελιώσει ποτέ αλλά η επόμενη γενιά που θα έχει μαγαλωσει πχ με το λυκώφως, θα μπορέσει να κρατήσει το φαινόμενο του ΧΠ όσο τον κρατήσαμε εμείς που μεγαλώσαμε με αυτό;

Εγω δεν πιστευω οτι μετα απο δυο χρονακια ολα θα ξεχαστουν
θα υπαρχουμε ακομη εμεις οι πιστοι χαριποτεροβαρεμοι να θυμιζουμε στους αλλους τι μεγαλο φαινομενο ειναι η μαγεια του Χαρυ Ποτερ

Όσο υπάρχει μέσα μας, στο δωμάτιο μας δεν θα ξεχαστεί. Η ιστορία αυτή θα μείνει αναλλοίωτη. Και το Χόγκουαρτς θα ανοίγει τις πύλες του κάθε φορά που εμείς το αποζητάμε για να αναπολήσουμε ξανά όλες τις μαγικές στιγμές. Ήρθε στη ζωή μου όταν ήμουν μωρό παιδί.
Ξεκίνησα με κάτι παιχνιδάκια, μετά την πρώτη ταινία και μετά το πρώτο βιβλίο. Έπειτα, όλα συνεχίστηκαν με γοργό τρόπο, περιμένοντας τα βιβλία να εκδοθούν και τις ταινίες να προβάλλονται Ήταν κάτι το απερίγραπτο και θυμάμαι καθαρά την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά όταν έβλεπα σε βιντεοκασέτα τη Φιλοσοφική Λίθο για πρώτη φορά.
Οι αναμνήσεις πάντα θα με κρατάνε εκεί, κολλημένο, γαντζωμένο. Θα μπαίνω μέσα σε αυτό το κάστρο των ονείρων, θα περπατάω και θα θυμάμαι τις στιγμές που διάβαζα τα βιβλία και έβλεπα τις ταινίες, τις στιγμές που πάλευε ο Χάρι να εξοντώσει τον Βόλντεμορτ κι εγώ αγωνιούσα ή τις στιγμές που το τρίο μας μάθαινε μαγεία κι ευχόμουν κι εγώ να είμαι μέρος αυτής της ονειρεμένης γης, αυτού του λατρεμένου παραδείσου.
Ευτυχώς, τα κατάφερα. Έγινα μέρος του. Ναι, είμαι κι εγώ μάγος. Και όλοι όσοι δεν θα ξεχάσουν.

Εγώ δε πιστεύω οτι τελειώνει εδώ.. Ο Χάρι όπως είπε και ο Νέβιλ στην ταινία θα ζει πάντα μέσα μας..

Όχι. Φυσικά και δεν τελειώνει εδώ. Άλλωστε είμαστε εμείς εδώ για να εκπαιδεύουμε τις επόμενες γενιές Π.χ. ο αδερφός μου, και όλοι οι φίλοι του.

Και περα απ την πλάκα τώρα.

Ο Χάρυ Πόττερ απλά είναι αδύνατον να τελειώσει σε κανα δυο χρονάκια. Γιατί όιπως πολύ καλά αποδείχτηκε δεν ήταν ούτε "ένα βιβλίο" ούτε "μια ταινία". Ήταν ένα φαινόμενο, μια πηγή έμπνευσης, ένας διαφορετικός κόσμος στον οποίο ξεφεύγουμε. It's not over

Τιποτα δεν τελειωνει εδω... Δεν μπορει να τελειωσει εδω!!
Το Χογκουαρτς και ολη η ιστορια αυτη του Xαρι και της παρεας του ειναι ολη μας η παιδικη ηλικια, η εφηβεια, η ζωη μας. Μεγαλωναμε παραλληλα με τους πρωταγωνιστες και δημιουργησαμε εναν κοσμο μεσα μας οπου τιποτα δεν ειναι σκληρο και απανθρωπο οπως η πραγματικοτητα...
Παντα θα υπαρχουν αυτοι που θα λενε οτι ολα θα ξεχαστουν σε λιγα χρονια, ισως και μηνες, αλλα παντα θα υπαρχουν κι εκεινοι που ενιωσαν το Χογκουαρτς σαν σπιτι τους. Και νομιζω οτι αυτοι ειναι περισσοτεροι! Εχω την εικονα του Χαρι στο τελος της πρωτης ταινιας οταν λεει: "I'm not going home... Not really." Πολλοι θεωρουμε το Χογκουατρς σπιτι μας πλεον και η Ροουλινγκ ειχε δικιο! Παντα θα μας περιμενει για να μας καλοσωρισει πισω.
Εγω προσωπικα θα γυριζω συχνα "σπιτι" για να ξαναθυμαμαι ολην αυτην την υπεροχη ιστορια του Χαρι.. και ποιος ξερει... ισως ακουσω τον Νταμπλντορ να φωναζει χαρουμενα: "Welcome welcome to another year at Hogwarts!!!"

Φυσηκα και δεν τελειωνει εδω και δεν προκειτε να τελειωσει ποτε και πουθενα.....

Υπαρχουν παιδια που μεγαλωσαν με τις ταινιες και τα βιβλια του Χαρι Ποτερ και λυπαμε πραγματικα που δεν ειμαι ενα απο αυτα επιδη αυτα ειναι σιγουρο οτι δεν προκειτε να ξεχασουν ποτε το Χαρι.. γιατι.. για φανταστητε να ειστε κολημενοι με αυτο για 10 ολοκληρα χρονια πως να ξεχασει ποτε καποιος,οσα χρονια και αν περασουν, ολα αυτα τα εντονα συνεσθηματα που του προκληθηκαν βλεποντας τις ταινιαις και διαβαζοντας τα βιβλια του Χαρι Ποτερ μιας ολοκληρης δεκαετιας

Δεν νομιζω πως τελειωνει εδω...
Μπορει να ηταν η τελευταια ταινια με τον Χαρι,το τελευταιο βιβλιο,αλλα παντα θα ειναι στην καρδια μας. Οσοι εζησαν με τις ταινιες του Χαρι και τα βιβλια, δεν θα τον ξεχασουν ποτε.

Roxy Black έγραψε:Δεν νομιζω πως τελειωνει εδω...
Μπορει να ηταν η τελευταια ταινια με τον Χαρι,το τελευταιο βιβλιο,αλλα παντα θα ειναι στην καρδια μας. Οσοι εζησαν με τις ταινιες του Χαρι και τα βιβλια, δεν θα τον ξεχασουν ποτε.

αυτο πιστευω και εγω

Ο Χάρι Πότερ δεν ήταν απλά ένα βιβλίο ή μια ταινία που το διαβάζεις/βλέπεις την ταινία και τέλειωσε. Τα βιβλία θα διαβαστούν ξανά και ξανά όπως το ίδιο και οι ταινίες! Ο Χάρι Πότερ είναι ακόμα στις καρδιές μας!

οχι δεν τελειωνει εδω

Μεγαλώσαμε όλοι με τον Harry Potter . Κρίμα θέλω και άλλο .

Όλα τα καλά τελιώνουν γρήγορα

Στο Χόγκουαρτς ο Χάρι γνώρισε τους φίλους του και τον Ντάμπλντορ.Δεν θα ξεχάσει πότε τις στιγμές που έζησε εκεί μέσα και φυσικά ούτε εμείς θα ξεχάουμε...

IT ALL ENDS μονο για τα βιβλια και τις ταινιες!!
εμεις ομως θα τα θυμομαστε ολα!!

Από τα καλήτερα λόγια την Τζο .

Δεν τελείωνει εδώ για τον λόγο τον οποίο όλοι μας μεγαλώσαμε διαβάζοντας και βλέποντας Χαρι Ποτερ.Δεν υπάρχιε περίπτωση να ξεχάσουμε μια τέτοια εμπειρία σαν αυτή.Από τα καλήτερα βιβλία μακράν και η καλήτερη ταινία μετά το Λορντ οφ Δε ρινγκς κατά την γνώμη μου.

Ωραίο τοπικ

Συμφωνώ με την Σοφία.Ο Χάρι πότερ δεν είναι απλά ένα βιβλίο που διαβάζεις και μετά από καιρό ξεχνάς είναι ολόκληρη η παιδική μας ηλικία,τα όνειρά μας,η απόδρασή μας.Γι'αυτό άλλωστε βρισκόμαστε και όλοι εδώ θέλουμε την επαφή με αυτόν τον κόσμο,θέλουμε να είμαστε μέρος του με όποιον τρόπο μπορούμε.
Ακόμα κι αν κάποτε όλη η Χαριποτερομανία κοπάσει,ακόμα κι αν εξαντλήσουμε όλα τα θέματα που συζητάμε με τους Χαριποτεροβαρεμένους φίλους μας ο Χάρι θα υπάρχει για πάντα μέσα μας.
Δεν ξέρω τι είναι αυτό που τον κάνει τόσο ξεχωριστό και γιατί έχει αγγίξει τόσα εκατομμυρια κόσμο ίσως αυτό να είναι πραγματική μαγεία

Για μένα ο ΧΠ είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου πια οι χαρακτήρες του είναι κάτι σαν "πνευματικοί φίλοι" και εχθροί βέβαια Η τζόαν έχει απόλυτο δίκιο αυτό που πρόσφερε στους φανς δεν ήταν ένα μπεστ σέλερ ή ένα μποκμπάστερ που προκάλεσε παροδική φρενίτιδα αλλά κάτι διαχρονικό,κάτι που όσο δύσκολα κι αν είναι τα πράγματα δεν μπορεί να σου το πάρει κανείς γιατί το κουβαλάς μέσα σου.

Το ΧΠ είναι μια μαγική σειρά για ένα μαγικό κόσμο.
Και η Μαγεία δεν τελειώνει ποτέ

Alviva Hprwhg έγραψε:

Οι δημοσιεύσεις που περιέχουν μόνο emoticons δεν επιτρέπονται σύμφωνα με τους κανόνες λειτουργίας του φόρουμ μας οπότε καλό θα ήταν να τις αποφεύγεις. Καλή συνέχεια και προσοχή!

Δεν νομιζω οτι υπαρχει καποιος που θα μπορουσε να ξεχασει το HP τοσο ευκολα..!Οσο για μενα,το HP και το Hogwarts δεν θα φυγει απο το μυαλο και την καρδια μου ΠΟΤΕ!.. Το καστρο αυτο θα ειναι παντα το 2ο μου σπιτι..