Κυνόδοντας - Dogtooth (2009)

ΚΥΝΟΔΟΝΤΑΣ (Dogtooth)(2009)

ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΓΙΑ ΟSCAR
ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ 2010

Σκηνοθεσία: Γιώργος Λάνθιμος-Σενάριο: Γιώργος Λάνθιμος, Ευθύμης Φιλίππου
Πρωταγωνιστούν: Χρήστος Στέργιογλου, Michele Valley, Αγγελική Παπούλια, Χρήστος Πασσαλής, Μαίρη Τσώνη, Άννα Καλαϊτζίδου
Είδος: Δράμα/Σινεφίλ

Περίληψη:Σε μια απομονωμένη μονοκατοικία έξω από την Αθήνα ζει μια πενταμελής οικογένεια. Τα τρία παιδιά δεν έχουν βγει ποτέ από το σπίτι και μεγαλώνουν χωρίς κανένα εξωτερικό ερέθισμα. Ο μόνος άνθρωπος που τους επισκέπτεται είναι η Χριστίνα, υπάλληλος στο εργοστάσιο του πατέρα, με σκοπό να κατευνάζει τις σεξουαλικές ορμές του μεγάλου γιου.

Την ταινία την έχω δει εδώ και αρκετό καιρό.Είναι μία περίεργη αλληγορική ταινία που βασίζεται σε μία πολύ καλή ιδέα,όπου γίνονται παραλληρισμοί για την κοινωνία.Το νόημα της έχει πολύ ενδιαφέρον και όντως αυτό που μένει από την ταινία είναι ο προβληματισμός για τις επιπτώσεις που έχει η σκόπιμη διαστρέβλωση της αλήθειας από αυτούς που έχουν εξουσία(στη συγκεκριμένη περίπτωση από τους γονείς).
Σαν ιδέα,όπως είπα,είναι καλή,αλλά η υλοποίησή της δε μου άρεσε.Οι ενστάσεις μου βρίσκονται στη λογική του σεναρίου που μένει απλώς στην παρουσίαση μιας κατάστασης,χωρίς να δίνει περαιτέρω εξηγήσεις.

Παρόλο που εμένα προσωπικά δε με άγγιξε η ταινία,ο Κυνόδοντας απέσπασε το περσινό βραβείο στις Κάννες, στην κατηγορία «Ένα κάποιο βλέμμα»,μια κατηγορία, που φιλοξενεί στις συμμέτοχες της, το διαφορετικό, το προκλητικό και το παράξενο σινεμά.Επίσης,η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου της έδωσε 5 βραβεία(Ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, Β' Ανδρικού ρόλου, και μοντάζ)και την πρότεινε για να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στα φετινά Oscars στην κατηγορία της ξενόγλωσσης ταινίας.
Η ταινία,ανάμεσα από 66 συμμετοχές,μπήκε στην πεντάδα!Αν και η ταινία θεωρείται μάλλον outsider στο να κερδίσει το Oscar,και μόνο η υποψηφιότητα είναι σημαντικό επίτευγμα και χαίρομαι που η Ελλάδα ακούγεται για κάποιο πολιτιστικό γεγονός.

Οι υπόλοιπες υποψηφιότητες για την κατηγορία Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας:
Biutiful-Μέξικο
Kυνόδοντας-Ελλάδα
In a Better World-Δανία
Incendies -Καναδάς
Outside the Law - Αλγερια

Κι εγώ την είδα πριν κάτι μήνες την ταινία, και μπορώ να πω ότι μου άρεσε αυτό το διεστραμμένο και ολίγον σάπιο που έβγαζε... Αυτό που μου άρεσε λιγότερο ήταν οι ερμηνείες. Ίσως έτσι το ήθελε ο σκηνοθέτης αλλά μου φάνηκε "κάπως" που όλοι οι ηθοποιοί έπαιζαν τόσο μονότονα. Παρόλα αυτά δεν το βαρέθηκα. Μου έκανε εντύπωση το πώς μάθαιναν στα παιδιά να αντιμετωπίζουν τον θάνατο και το άγνωστο, ειδικά στις σκηνές με τη γάτα και με τα αεροπλάνα.

Σπόιλερ:

Το ότι πήρε τόσα βραβεία θα έλεγα ότι ήταν ακριβώς λόγω της προκλητικότητάς της. Θέλω να ελπίζω ότι θα διακριθεί και στα Όσκαρ, αν και δεν έχω δει καμία από τις υπόλοιπες ταινίες της κατηγορίας οπότε δεν μπορώ να συγκρίνω...

την ειδα την προηγουμενη εβδομαδα. δεν θα πω οτι καταλαβα τι ακριβως ηθελε να μας μεταδοσει βεβαια αλλα ειλικρινα ηταν απο τις ελαχιστες ταινιες που με αφηνουν να κοιταζω την οθονη για κανενα 10 λεπτο αφου τελειωσε η ταινια διοτι πραγματικα το τελος αν και μου το ειχε σποιλεριασει αυτη που μου την προτεινε με ψιλοσοκαρε...

Σπόιλερ:

Να πω για τις ερμηνείες ότι και μένα μου φάνηκαν περίεργες στην αρχή.Αλλά επειδή αυτοί οι άνθρωποι μεγάλωναν τελείως αποκομένοι,ίσως έτσι έπρεπε να είναι.Βασικά εξυπηρετούσαν και το ύφος της ταινίας γενικότερα.
Βέβαια η ταινία δε με άγγιξε όπως είπα,γιατί ταινίες τέτοιου ύφους δεν είναι του γούστου μου.
Η σκηνοθεσία μου άρεσε,αν και κάποια πλάνα μου φάνηκε ότι δεν εξυπηρετούσαν κάτι αλλά μπήκαν μόνο για πρόκληση,ενώ αλλα ήταν εμπνευσμένα όπως

Σπόιλερ:

Όμως στο τέλος έμεινα με ένα "ε και;".Δηλαδή εγω προσωπικά θα ήθελα κάτι πιο ολοκληρωμένο ως αφήγηση,αλλά μάλλον ο στόχος του σκηνοθέτη δεν ήταν αυτός γι αυτό και το διφορούμενο τέλος.

Σπόιλερ:

Πάντως είναι μια ταινία που σου μένει στο μυαλό,είτε αρέσει είτε όχι.

Για τα Oscar τώρα,απ ό,τι διάβασα,φαβορί είναι η Δανία και ο Καναδάς(δε τις έχω δει,αλλά λένε ότι είναι πολύ καλές).Αλλά ποτέ δε ξέρεις(κανείς δεν περίμενε να φτάσει μέχρι εδώ η ταινία),μπορεί να το κερδίσουμε το Oscar..

Την είχα δει μες στις διακοπές των Χριστουγέννων, ε έλεγα για να έγινε τόσος χαμός γύρω απ' την ταινία κάτι θα λέει.
Ούτε να μηδενίσω την αξία της θέλω ούτε να την χαρακτηρίσω έτσι ελαφρά τη καρδία, όμως πιστεύω πως ήταν απ' τις πιο άρρωστες ταινίες που έχω δει. Το τι μηνύματα θέλει να περάσει λίγο με νοιάζει, από τη στιγμή που υπάρχουν και λιγότερο σοκαριστικοί τρόποι να το κάνει. Κάποια πράγματα θα μπορούσε να μην τα έδειχνε, να τα αφήσει απλά να εννοηθούν για να είναι πιο προσιτή.
Επίσης μας παρουσιάζει ένα περιβάλλον χωρίς να μας δίνει την δυνατότητα να εμβαθύνουμε σε αυτό. Ούτε εξηγεί γιατί, ούτε με τι σκοπό (με εξαίρεση την ατάκα "ελπίζω τα παιδιά σου να πάρουν τα λάθος πρότυπα", του πατέρα προς την Χριστίνα). Δεν μας δείχνει πως σκέφτονται, δεν περιγράφει πως (και αν) νιώθουν κάτι, απλά μας δείχνει την αγριότητα στην οποία τους έχει οδηγήσει η απομόνωσή τους. Και την αρρώστια των γονιών ίσως, αν και αυτό παίζεται αφού αυτό εννοείται, δεν ήταν απαραίτητο να το δούμε.
Προσωπικά βρήκα δύο σκηνές ευρηματικές, αυτήν στην οποία η μία κόρη χτυπιέται σαν τρελή με τη μουσική που παίζει ο αδερφός της, και την άλλη που (αν θυμάμαι καλά, η άλλη κόρη) σπάει τον κυνόδοντά της. Γιατί έπρεπε και οι δύο αυτές σκηνές να είναι στο τέλος, και την υπόλοιπη ώρα να βλέπουμε ένα τίποτα;
Επίσης, το ότι η ταινία είναι αντιγραφή από μία Μεξικάνικη παίζει κι αυτό τον ρόλο του. Όταν λέμε αντιγραφή εννοούμε σκηνές (όπως αυτή με την τυφλόμυγα, αλλά και αρκετές άλλες) είναι ΙΔΙΕΣ στις δύο ταινίες. Η ταινία του Ριπσταιν λέγεται El castillo de la pureza. Μέχρι πριν λίγο καιρό υπήρχε ένα βιντεάκι στο yt με τις σκηνές των δύο ταινιών που είναι πανομοιότυπες, αλλά το κατέβασαν.

καλη ηταν

Βρήκα αυτό σήμερα. Τι λένε Θεέ μου οι βαρεμένοι Αναρωτιέμαι αν συνειδητοποιούν ότι αυτά που γράφουν δεν βγάζουν νόημα

Το είχαν δει πολύ κομματικά στον ριζοσπάστη μου φαίνεται...και το ερώτημα είναι: τελικά η τέχνη είναι ελεύθερη σήμερα;;;

Την είχα δει και εγώ πριν δυο μήνες περίπου...θα συμφωνήσω με τον Λευτέρη: ήταν (αν οχι οτι πιο αρρωστημένο έχω δει) σίγουρα απο τις πιο αρρωστημένες ταινίες.Νομίζω όμως οτι απο άποψη σκηνοθετική και ερμηνειών έχουν απλά πετύχει απόλυτα και έχουν ενταχθεί πλήρως σε αυτό το πνεύμα της εναλλακτικής πραγματικότητας που επιδιώκεται να παρουσιασθεί,μια πραγματικότητα οπου όλα αποκτούν "ονομα" και νόημα κατόπιν της γονεικής έγκρισης που είναι και η ανώτατη αρχή.
Απο άποψη μηνυμάτων νομίζω οτι η ταινία έχει αρκετά βαθύ νόημα και προσπαθεί με σύγχρονο τρόπο να παρουσιάζει τις μεταφυσικές ανυσηχίες του ανθρωπου(ο τοίχος και το τι υπάρχει πίσω με τα αδέρφια κτλ.) σε συνδυασμό με το αναμενόμενο ξύπνημα της σεξουαλικότητας(αρχέγωνη ένστικτο είναι εξάλλου) και της τιμωρίας απο τον πατέρα-αρχηγό...θεωρώ οτι όλα έχουν κάποιο νόημα ακόμη και οι αιμομιξίες μεταξύ των αδερφών(κάπου διάβασα οτι αυτό έχει σκοπό να συσχετιστεί με τον Αδάμ και την Ευα που ηταν παιδιά του ίδιου Πατρός και όμως έκαναν απογόνους προφανώς με αιμομιξία).

Η κάμερα είναι κυρίως στατική και αυτό συμβάλλει ίσως στην ατμόσφαιρα και στο κλίμα που θέλει να παρουσιαστεί.

Παρόλα αυτά το μεγάλο ερωτηματικό σε μένα είναι αν θα πρεπε να παρουσιαστούν αυτά τόσο ωμά...ένα ρητό λέει οτι "ο κινηματογράφος οφείλει να ενοχλεί" αλλά δν ξέρω αν πρέπει να φτάσουμε μέχρι αυτό το σημείο
Μερικές σκηνές είναι πραγματικά αρρωστημένες αλλά και γενικά όλη η ταινία είναι αρρωστημένη...ακόμη και το τέλος ήταν αναπάντεχο και για μένα διφορούμενο...βέβαια και εγώ δν βαρέθηκα στην ταινία αλλά ήμουν σοκαρισμένος απο την ωμότητα
Οσο για τον αν κάποιες σκηνές αντιγράφτηκαν δν το ξέρω και για αυτό δν το αποκλείω ,πολύ πιθανό

Είναι απο τις λίγες ταινίες που σου μένουν και που πραγματικά πρέπει να ισχύσει το όριο ηλικίας που έχει θεσπιστεί για αυτούς που θα τη δουν

εγω το οτι ηταν γνκ απο τις πιο σκληρες ταινιες οπου εχω δει, το θεωρω συν της. με τετοιο θεμα δε θα μπορουσε να ηταν αλλιως.

btw η νεα ταινια του Λανθιμου κερδισε βραβειο σεναριου στο φεστιβαλ της βενετιας

εγω την θεωρω απαισια πολυ κυνικη και ψυχο καπως ανωμαλη πως να το θεσω?!

Εγώ άμα την δω θα καταλάβω τίποτα ή δεν...?(λόγω της ηληκίας μου εννοώ)

Maria Granger έγραψε:Εγώ άμα την δω θα καταλάβω τίποτα ή δεν...?(λόγω της ηληκίας μου εννοώ)

Κοίτα εγώ θεωρώ πως είναι άνω των 15.Όχι τόσο για τις γυμνές σκηνές που έχει αλλά περισσότερο γιατί είναι μια σκληρή ταινία.Αυτό που θέλει να πει είναι ότι μερικές φορές η ασφάλεια της οικογένειας είναι μια ψευδάισθηση αλλά και τι κακό μπορεί να κάνει η διαστρέβλωση της αλήθειας.Όμως επιλέγει να τα πει δείχνοντας την ψυχική αρρώστια με σκληρές και ωμές σκηνές.Καθε ηλικία αυτό το επεξεργάζεται διαφορετικά.Οπότε εσύ επιλέγεις αν θες να δεις τώρα κάτι τέτοιο.