από Tom Marvolo Riddle Παρ Απρ 02, 2010 12:22 pmΗ παρακάτω επιστολή δημοσιεύθηκε στο Βήμα. Δεν θέλω να πω κάτι για εισαγωγή, δεν κολλάει τίποτα.
«Είμαι 55 ετών και έκλεισα ήδη ένα χρόνο άνεργος. Οσο και αν προσπάθησα και προσπαθώ ακόμη δεν μπόρεσα να βρω δουλειά. Γνωρίζετε ότι όλη η αγορά είναι... “γονατισμένη”. Σαν άνεργος, εκτός του ότι δεν έχω καμιά ελπίδα, αντιμετωπίζομαι περίπου σαν απατεώνας από όλους και κυρίως από τις τράπεζες που σταμάτησα να πληρώνω τις δόσεις μου. Δυστυχώς δεν υπάρχει τίποτε και κανένας που να μπορεί ένας άνθρωπος να ζητήσει βοήθεια και στήριξη. Δεν υπάρχει ο μηχανισμός εκείνος που να βοηθά και να προστατεύει έναν άνθρωπο που βρίσκεται σε αδιέξοδο. Δεν υπάρχουν προγράμματα γι΄ αυτούς που θέλουν 5 χρόνια για να βγουν στη σύνταξη. Δεν υπάρχει τίποτε. Μια άρνηση και μια αδιαφορία απίστευτη από παντού. Μια κρίση ανθρώπινη πάνω απ΄ όλα, όπου ο ένας θέλει να φάει τις σάρκες του άλλου.
Δούλευα για να ζω. Δεν έκλεβα για να... έχω. Οι άνθρωποι οι άνεργοι είναι εντελώς εκτεθειμένοι και απροστάτευτοι. Είναι, πιστεύω, το τέλος του ίσιου... δρόμου. Ο τέλειος συνδυασμός να γίνει κάποιος παράνομος και απατεώνας πραγματικός. Η επιδότησή μου τελείωσε 28.3.2010, από τον ΟΑΕΔ. Δεν μπόρεσα να... αποταμιεύσω κάποια χρήματα από τα 450 ευρώ που είχα σαν επιδότηση. Τώρα είμαι στο σημείο μηδέν. Χωρίς εισόδημα, χωρίς δουλειά, χωρίς προοπτική, χωρίς τίποτα. Από τη σύνταξη της γυναίκας μου των 850 ευρώ πληρώνουμε και δόση 750 ευρώ σε τράπεζα.
Εχουμε και σοβαρά προβλήματα υγείας. Είμαι λίγο πριν από την αιμοκάθαρση και λόγω διαβήτη. Ο τέλειος συνδυασμός να αρχίσει κάποιος να περνά στην απέναντι όχθη. Να γίνει δηλαδή παράνομος, απατεώνας και δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να γίνει. Ωστόσο 55 χρόνια έντιμου και συνετού... βίου είναι πάρα πολλά για να τα διαγράψει κάποιος και να μάθει να ζει διαφορετικά και εντελώς παράνομα. Μου είναι πολύ δύσκολο να γίνω... ληστής ή απατεώνας. Αν και η δομή της κοινωνίας με ωθεί να το κάνω- όλα συμβάλλουν να γίνει κάποιος απατεώνας και ληστής όταν πρόκειται για την ίδια την επιβίωσή του, όταν δεν υπάρχει ελπίδα από πουθενά.
Οι καταστάσεις που βιώνω αυτόν τον δύσκολο καιρό μού δίνουν μεγάλη απογοήτευση και φέρνουν τον άνθρωπο σε απόγνωση.
Απευθύνομαι σε εσάς σαν ύστατη προσπάθεια μήπως και γίνει κάτι. Σε πιάνει τρέλα... Οι άνθρωποι που μας κυβερνούν δεν φρόντισαν να φτιάξουν έναν μηχανισμό που να βοηθάει τους ανθρώπους. Ολοι ξέρουμε ότι κυρίως φρόντιζαν μόνο για τον δικό τους... βίο και των κολλητών τους.
Ο πολίτης είναι απροστάτευτος! Και καλείται στην ουσία να λύσει το πρόβλημα της επιβίωσής του μόνος του. Να λύσει ένα πρόβλημα που δεν μπορεί. Ζητώ από εσάς να προβάλετε αυτό το πρόβλημα και να συμβάλετε όπως μπορείτε μήπως και κάποιοι αφυπνιστούν και ενεργήσουν άμεσα. Οι άνθρωποι έχουν σαλτάρει. Είναι λίγο πριν σκάσει μια βόμβα όλη αυτή η ιστορία. Γράφοντας σε εσάς ξέρω ότι δεν σας προκαλώ και τα καλύτερα συναισθήματα. Είναι πράγματα που λίγο ή πολύ τα γνωρίζετε. Απλώς κανένας ποτέ δεν ασχολήθηκε σοβαρά να λύσει αυτά τα προβλήματα... κοινωνικής πολιτικής. Να σώσουμε τη χώρα από τους διάφορους απατεώνες, αλλά να σώσουμε και τους πολίτες για να υπάρχει χώρα!
Αισθάνομαι την ανάγκη να ζητήσω και συγγνώμη για το... φόρτωμα αυτό. Μπορείτε να... ταράξετε λίγο τα νερά της εξουσίας. Εχω δει και καταλάβει πολλά αυτόν τον χρόνο που είμαι άνεργος και ανενεργός.
Εχω αναθεωρήσει τις απόψεις μου για... φίλους, γνωστούς και συνανθρώπους. Εχω ακούσει πολλές φορές τη λέξη “κουράγιο”, με το κουράγιο όμως δεν πληρώνεις ούτε τη ΔΕΗ, ούτε το νερό, ούτε επιβιώνεις από τις τράπεζες. Λυπάμαι που την εκτίμηση που τρέφω για εσάς την εκδηλώνω με αυτόν τον τρόπο. Ενα ψυχογράφημα απελπισμένου ανθρώπου... άνεργου, που ζητάει βοήθεια για προβολή της προβληματικής κοινωνίας. Ξέρω, το ευχαριστώ είναι λίγο.
Με εκτίμηση, Λέξας Πασχάλης, Καβάλα»
πηγή
Δικό μου σχόλιο: Δεν είναι ένας. Είναι απλά ένας που τόλμησε.
Και κάτι για αντιπαράθεση.
Έτσι για να δούμε που έχουμε καταντήσει.
Και που πηγαίνουμε.
Ξανανοίγει άμεσα το «παροπλισμένο» από τον Δεκέμβριο του 2008 πακέτο των 28 δισ. ευρώ για τη στήριξη της ελληνικής οικονομίας, το οποίο είχε νομοθετήσει ο τότε υπουργός Οικονομίας κ. Γ.Αλογοσκούφης, παίρνοντας παράταση από το υπουργείο Οικονομικών, με στόχο την ενίσχυση της ρευστότητας του τραπεζικού συστήματος μέσω κρατικών εγγυήσεων συνολικού ύψους 15,5 δισ. ευρώ που έμειναν ανεκμετάλλευτες. Χθες οι τέσσερις τράπεζες με τα μεγαλύτερα μερίδια στην αγορά, Εθνική, Εurobank, Αlpha Βank και Πειραιώς, προχώρησαν και επίσημα, έπειτα από σχετική πρόσκληση του υπουργού Οικονομικών κ. Γ.Παπακωνσταντίνου, στην κατάθεση αιτήματος στις υπηρεσίες του υπουργείου και στην Τράπεζα της Ελλάδος για τη χρήση των παροχών του Δημοσίου. Το συγκεκριμένο θέμα βρέθηκε στο επίκεντρο της συνάντησης που είχε ο πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου με τον έλληνα κεντρικό τραπεζίτη κ. Γ. Προβόπουλο τη Μ. Τρίτη. Εως σήμερα από τα δύο σκέλη του πακέτου που αφορούν τη ρευστότητα του συστήματος μόλις το 32% των προβλεπόμενων εγγυήσεων έχει αξιοποιηθεί. Συγκεκριμένα, από το κομμάτι των ειδικών ομολόγων του Δημοσίου ύψους 8 δισ. ευρώ υπάρχει περιθώριο έκδοσης νέων τίτλων 3,5 δισ. ευρώ, οι οποίοι μπορούν να κατατεθούν ως εγγύηση στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) για τη λήψη δανείων με πολύ χαμηλά επιτόκια. Από το δεύτερο τμήμα, αρχικού ύψους 15 δισ. ευρώ, οι τράπεζες μπορούν να εκμεταλλευθούν εγγυήσεις για τη χρηματοδότησή τους από τις αγορές με τουλάχιστον 12 δισ. ευρώ.
Με την άντληση αυτών των κεφαλαίων με ελκυστικούς όρους θα επιδιωχθεί το επόμενο διάστημα η επανεκκίνηση της εγχώριας οικονομικής «μηχανής», μετά το πρώτο σοκ των μέτρων μείωσης του ελλείμματος που «πάγωσαν» την αγορά. Συγκεκριμένα, οι τράπεζες θα διοχετεύσουν ρευστότητα κυρίως προς επιχειρήσεις και δευτερευόντως προς νοικοκυριά, εν αναμονή καλύτερων ημερών από το τρίτο τρίμηνο του έτους στο μέτωπο των spreads, η αποκλιμάκωση των οποίων θα επιτρέψει την αποκατάσταση μιας φυσιολογικής ροής χρηματοδότησης προς το ελληνικό πιστωτικό σύστημα από τη χονδρική αγορά χρήματος. Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης ευελπιστεί ότι η κίνηση αυτή, σε συνδυασμό με την επιτάχυνση των διαδικασιών του ΕΣΠΑ και τη χορήγηση δανείων μέσω του ΤΕΜΠΜΕ, θα βελτιώσει το κλίμα στην αγορά και θα περιορίσει σε σημαντικό βαθμό τις επιπτώσεις της ύφεσης.
Οι συνθήκες ασφυξίας που επικράτησαν τους προηγούμενους μήνες για τις ελληνικές τράπεζες έχουν ήδη γίνει αισθητές στην αγορά με την άνοδο των επιτοκίων τους τελευταίους μήνες. Από τη μία πλευρά τα πιστωτικά ιδρύματα προχώρησαν σε αυξήσεις στα επιτόκια των προθεσμιακών καταθέσεων, εξέλιξη που σηματοδότησε τη στροφή τους στην καταθετική βάση για την εξασφάλιση της απαραίτητης ρευστότητας. Δεν είναι τυχαίο ότι έπειτα από 12 μήνες συνεχούς πτώσης εμφανίστηκαν εκ νέου αποδόσεις που έφθασαν ακόμη και το 6% στους «κλειστούς» λογαριασμούς. Από την άλλη, όμως, για να περιοριστούν οι απώλειες στα καθαρά έσοδα από τόκους, αποφασίστηκαν αυξήσεις και στο κόστος των δανείων. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΤτΕ, οι μεγαλύτερες επιβαρύνσεις έχουν καταγραφεί στις εταιρικές χορηγήσεις.
Οι αρχικές προβλέψεις των τραπεζιτών για το 2010 κάνουν λόγο για μηδενικούς ρυθμούς ανάπτυξης των υπολοίπων των δανείων έναντι 4% το 2009. Ωστόσο, μετά τα νέα μέτρα και με την αρωγή των κοινοτικών κονδυλίων, υπάρχει συγκρατημένη αισιοδοξία ότι αν η καταναλωτική και επιχειρηματική εμπιστοσύνη βελτιωθεί και φανούν τα πρώτα ενθαρρυντικά σημάδια στον δρόμο προς τη δημοσιονομική εξυγίανση, δεν αποκλείεται τελικά να σημειωθούν θετικές εκπλήξεις σε σχέση με τον εφετινό ρυθμό πιστωτικής επέκτασης.
Πηγή
Σε μία πολιτεία που ευημερεί, θα μου φαινόταν λογικό-εντός παραλόγου σαφώς-το κράτος να χρηματοδοτεί με ακόμα περισσότερα λεφτά τις τράπεζες, ακόμα και αν αυτές ευθυνονται για τη σημερινή κατάσταση. Όμως σήμερα η οικονομία νοσεί, και δίνουμε σε αυτούς που την κάνουν χειρότερη.
Αν τα λεφτά δίνονταν σε πολίτες, η οικονομία θα μπορούσε να κινηθεί, όμως δίνονται σε αυτούς που δημιουργούν ανθρώπους σαν τον κύριο Λέξα, που έγραψε την επιστολή.
Και το ακόμα χειρότερο, δεν μαθαίνουμε ούτε από την περσινή ιστορία. Τον Δεκέμβρη του 2008 δανείστηκαν από το κράτος στις τράπεζες 28 δις, και λίγους μήνες μετά το κράτος δανείστηκε από εκείνα τα λεφτά, αυτά που του ανήκαν(!!!) με επιτόκιο(!!!).
«Είμαι 55 ετών και έκλεισα ήδη ένα χρόνο άνεργος. Οσο και αν προσπάθησα και προσπαθώ ακόμη δεν μπόρεσα να βρω δουλειά. Γνωρίζετε ότι όλη η αγορά είναι... “γονατισμένη”. Σαν άνεργος, εκτός του ότι δεν έχω καμιά ελπίδα, αντιμετωπίζομαι περίπου σαν απατεώνας από όλους και κυρίως από τις τράπεζες που σταμάτησα να πληρώνω τις δόσεις μου. Δυστυχώς δεν υπάρχει τίποτε και κανένας που να μπορεί ένας άνθρωπος να ζητήσει βοήθεια και στήριξη. Δεν υπάρχει ο μηχανισμός εκείνος που να βοηθά και να προστατεύει έναν άνθρωπο που βρίσκεται σε αδιέξοδο. Δεν υπάρχουν προγράμματα γι΄ αυτούς που θέλουν 5 χρόνια για να βγουν στη σύνταξη. Δεν υπάρχει τίποτε. Μια άρνηση και μια αδιαφορία απίστευτη από παντού. Μια κρίση ανθρώπινη πάνω απ΄ όλα, όπου ο ένας θέλει να φάει τις σάρκες του άλλου.
Δούλευα για να ζω. Δεν έκλεβα για να... έχω. Οι άνθρωποι οι άνεργοι είναι εντελώς εκτεθειμένοι και απροστάτευτοι. Είναι, πιστεύω, το τέλος του ίσιου... δρόμου. Ο τέλειος συνδυασμός να γίνει κάποιος παράνομος και απατεώνας πραγματικός. Η επιδότησή μου τελείωσε 28.3.2010, από τον ΟΑΕΔ. Δεν μπόρεσα να... αποταμιεύσω κάποια χρήματα από τα 450 ευρώ που είχα σαν επιδότηση. Τώρα είμαι στο σημείο μηδέν. Χωρίς εισόδημα, χωρίς δουλειά, χωρίς προοπτική, χωρίς τίποτα. Από τη σύνταξη της γυναίκας μου των 850 ευρώ πληρώνουμε και δόση 750 ευρώ σε τράπεζα.
Εχουμε και σοβαρά προβλήματα υγείας. Είμαι λίγο πριν από την αιμοκάθαρση και λόγω διαβήτη. Ο τέλειος συνδυασμός να αρχίσει κάποιος να περνά στην απέναντι όχθη. Να γίνει δηλαδή παράνομος, απατεώνας και δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να γίνει. Ωστόσο 55 χρόνια έντιμου και συνετού... βίου είναι πάρα πολλά για να τα διαγράψει κάποιος και να μάθει να ζει διαφορετικά και εντελώς παράνομα. Μου είναι πολύ δύσκολο να γίνω... ληστής ή απατεώνας. Αν και η δομή της κοινωνίας με ωθεί να το κάνω- όλα συμβάλλουν να γίνει κάποιος απατεώνας και ληστής όταν πρόκειται για την ίδια την επιβίωσή του, όταν δεν υπάρχει ελπίδα από πουθενά.
Οι καταστάσεις που βιώνω αυτόν τον δύσκολο καιρό μού δίνουν μεγάλη απογοήτευση και φέρνουν τον άνθρωπο σε απόγνωση.
Απευθύνομαι σε εσάς σαν ύστατη προσπάθεια μήπως και γίνει κάτι. Σε πιάνει τρέλα... Οι άνθρωποι που μας κυβερνούν δεν φρόντισαν να φτιάξουν έναν μηχανισμό που να βοηθάει τους ανθρώπους. Ολοι ξέρουμε ότι κυρίως φρόντιζαν μόνο για τον δικό τους... βίο και των κολλητών τους.
Ο πολίτης είναι απροστάτευτος! Και καλείται στην ουσία να λύσει το πρόβλημα της επιβίωσής του μόνος του. Να λύσει ένα πρόβλημα που δεν μπορεί. Ζητώ από εσάς να προβάλετε αυτό το πρόβλημα και να συμβάλετε όπως μπορείτε μήπως και κάποιοι αφυπνιστούν και ενεργήσουν άμεσα. Οι άνθρωποι έχουν σαλτάρει. Είναι λίγο πριν σκάσει μια βόμβα όλη αυτή η ιστορία. Γράφοντας σε εσάς ξέρω ότι δεν σας προκαλώ και τα καλύτερα συναισθήματα. Είναι πράγματα που λίγο ή πολύ τα γνωρίζετε. Απλώς κανένας ποτέ δεν ασχολήθηκε σοβαρά να λύσει αυτά τα προβλήματα... κοινωνικής πολιτικής. Να σώσουμε τη χώρα από τους διάφορους απατεώνες, αλλά να σώσουμε και τους πολίτες για να υπάρχει χώρα!
Αισθάνομαι την ανάγκη να ζητήσω και συγγνώμη για το... φόρτωμα αυτό. Μπορείτε να... ταράξετε λίγο τα νερά της εξουσίας. Εχω δει και καταλάβει πολλά αυτόν τον χρόνο που είμαι άνεργος και ανενεργός.
Εχω αναθεωρήσει τις απόψεις μου για... φίλους, γνωστούς και συνανθρώπους. Εχω ακούσει πολλές φορές τη λέξη “κουράγιο”, με το κουράγιο όμως δεν πληρώνεις ούτε τη ΔΕΗ, ούτε το νερό, ούτε επιβιώνεις από τις τράπεζες. Λυπάμαι που την εκτίμηση που τρέφω για εσάς την εκδηλώνω με αυτόν τον τρόπο. Ενα ψυχογράφημα απελπισμένου ανθρώπου... άνεργου, που ζητάει βοήθεια για προβολή της προβληματικής κοινωνίας. Ξέρω, το ευχαριστώ είναι λίγο.
Με εκτίμηση, Λέξας Πασχάλης, Καβάλα»
πηγή
Δικό μου σχόλιο: Δεν είναι ένας. Είναι απλά ένας που τόλμησε.
Και κάτι για αντιπαράθεση.
Έτσι για να δούμε που έχουμε καταντήσει.
Και που πηγαίνουμε.
Ξανανοίγει άμεσα το «παροπλισμένο» από τον Δεκέμβριο του 2008 πακέτο των 28 δισ. ευρώ για τη στήριξη της ελληνικής οικονομίας, το οποίο είχε νομοθετήσει ο τότε υπουργός Οικονομίας κ. Γ.Αλογοσκούφης, παίρνοντας παράταση από το υπουργείο Οικονομικών, με στόχο την ενίσχυση της ρευστότητας του τραπεζικού συστήματος μέσω κρατικών εγγυήσεων συνολικού ύψους 15,5 δισ. ευρώ που έμειναν ανεκμετάλλευτες. Χθες οι τέσσερις τράπεζες με τα μεγαλύτερα μερίδια στην αγορά, Εθνική, Εurobank, Αlpha Βank και Πειραιώς, προχώρησαν και επίσημα, έπειτα από σχετική πρόσκληση του υπουργού Οικονομικών κ. Γ.Παπακωνσταντίνου, στην κατάθεση αιτήματος στις υπηρεσίες του υπουργείου και στην Τράπεζα της Ελλάδος για τη χρήση των παροχών του Δημοσίου. Το συγκεκριμένο θέμα βρέθηκε στο επίκεντρο της συνάντησης που είχε ο πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου με τον έλληνα κεντρικό τραπεζίτη κ. Γ. Προβόπουλο τη Μ. Τρίτη. Εως σήμερα από τα δύο σκέλη του πακέτου που αφορούν τη ρευστότητα του συστήματος μόλις το 32% των προβλεπόμενων εγγυήσεων έχει αξιοποιηθεί. Συγκεκριμένα, από το κομμάτι των ειδικών ομολόγων του Δημοσίου ύψους 8 δισ. ευρώ υπάρχει περιθώριο έκδοσης νέων τίτλων 3,5 δισ. ευρώ, οι οποίοι μπορούν να κατατεθούν ως εγγύηση στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) για τη λήψη δανείων με πολύ χαμηλά επιτόκια. Από το δεύτερο τμήμα, αρχικού ύψους 15 δισ. ευρώ, οι τράπεζες μπορούν να εκμεταλλευθούν εγγυήσεις για τη χρηματοδότησή τους από τις αγορές με τουλάχιστον 12 δισ. ευρώ.
Με την άντληση αυτών των κεφαλαίων με ελκυστικούς όρους θα επιδιωχθεί το επόμενο διάστημα η επανεκκίνηση της εγχώριας οικονομικής «μηχανής», μετά το πρώτο σοκ των μέτρων μείωσης του ελλείμματος που «πάγωσαν» την αγορά. Συγκεκριμένα, οι τράπεζες θα διοχετεύσουν ρευστότητα κυρίως προς επιχειρήσεις και δευτερευόντως προς νοικοκυριά, εν αναμονή καλύτερων ημερών από το τρίτο τρίμηνο του έτους στο μέτωπο των spreads, η αποκλιμάκωση των οποίων θα επιτρέψει την αποκατάσταση μιας φυσιολογικής ροής χρηματοδότησης προς το ελληνικό πιστωτικό σύστημα από τη χονδρική αγορά χρήματος. Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης ευελπιστεί ότι η κίνηση αυτή, σε συνδυασμό με την επιτάχυνση των διαδικασιών του ΕΣΠΑ και τη χορήγηση δανείων μέσω του ΤΕΜΠΜΕ, θα βελτιώσει το κλίμα στην αγορά και θα περιορίσει σε σημαντικό βαθμό τις επιπτώσεις της ύφεσης.
Οι συνθήκες ασφυξίας που επικράτησαν τους προηγούμενους μήνες για τις ελληνικές τράπεζες έχουν ήδη γίνει αισθητές στην αγορά με την άνοδο των επιτοκίων τους τελευταίους μήνες. Από τη μία πλευρά τα πιστωτικά ιδρύματα προχώρησαν σε αυξήσεις στα επιτόκια των προθεσμιακών καταθέσεων, εξέλιξη που σηματοδότησε τη στροφή τους στην καταθετική βάση για την εξασφάλιση της απαραίτητης ρευστότητας. Δεν είναι τυχαίο ότι έπειτα από 12 μήνες συνεχούς πτώσης εμφανίστηκαν εκ νέου αποδόσεις που έφθασαν ακόμη και το 6% στους «κλειστούς» λογαριασμούς. Από την άλλη, όμως, για να περιοριστούν οι απώλειες στα καθαρά έσοδα από τόκους, αποφασίστηκαν αυξήσεις και στο κόστος των δανείων. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΤτΕ, οι μεγαλύτερες επιβαρύνσεις έχουν καταγραφεί στις εταιρικές χορηγήσεις.
Οι αρχικές προβλέψεις των τραπεζιτών για το 2010 κάνουν λόγο για μηδενικούς ρυθμούς ανάπτυξης των υπολοίπων των δανείων έναντι 4% το 2009. Ωστόσο, μετά τα νέα μέτρα και με την αρωγή των κοινοτικών κονδυλίων, υπάρχει συγκρατημένη αισιοδοξία ότι αν η καταναλωτική και επιχειρηματική εμπιστοσύνη βελτιωθεί και φανούν τα πρώτα ενθαρρυντικά σημάδια στον δρόμο προς τη δημοσιονομική εξυγίανση, δεν αποκλείεται τελικά να σημειωθούν θετικές εκπλήξεις σε σχέση με τον εφετινό ρυθμό πιστωτικής επέκτασης.
Πηγή
Σε μία πολιτεία που ευημερεί, θα μου φαινόταν λογικό-εντός παραλόγου σαφώς-το κράτος να χρηματοδοτεί με ακόμα περισσότερα λεφτά τις τράπεζες, ακόμα και αν αυτές ευθυνονται για τη σημερινή κατάσταση. Όμως σήμερα η οικονομία νοσεί, και δίνουμε σε αυτούς που την κάνουν χειρότερη.
Αν τα λεφτά δίνονταν σε πολίτες, η οικονομία θα μπορούσε να κινηθεί, όμως δίνονται σε αυτούς που δημιουργούν ανθρώπους σαν τον κύριο Λέξα, που έγραψε την επιστολή.
Και το ακόμα χειρότερο, δεν μαθαίνουμε ούτε από την περσινή ιστορία. Τον Δεκέμβρη του 2008 δανείστηκαν από το κράτος στις τράπεζες 28 δις, και λίγους μήνες μετά το κράτος δανείστηκε από εκείνα τα λεφτά, αυτά που του ανήκαν(!!!) με επιτόκιο(!!!).
