Στη Eurovision πάτωσε οπότε καιρός να επιστρέψει στα συνηθισμένα του. Ο Andrew Lloyd Webber ετοιμάζει τη συνέχεια του πασίγνωστου μιούζικαλ "Το φάντασμα της Όπερας". Θα λέγεται "Love never dies" και αναμένεται να ξεκινήσει να παίζεται τον Μάρτιο του 2010 στο Λονδίνο. Ο λόγος που ήθελε να το κάνει αυτό ο συνθέτης ειναι επειδή ο τρόπος που τελείωνε το "φάντασμα της όπερας" δεν του άρεσε πολύ. Αυτή τη φορά στοιχειωμένο θα είναι ένα πάρκο στο Coney Island της Νέας Υόρκης
Αριθμός μηνυμάτων : 35470 Ηλικία : 864 Location : Elven Kingdom Ημερομηνία εγγραφής : 20/03/2009
Magical Identity Κοιτώνας Hogwarts: Χάφλπαφ Blood Status: Half-Blood Today's thought: Οι στιγμές για να γίνουν αναμνήσεις χρειάζονται αγάπη. Το HarryWorld είναι αγάπη
Αριθμός μηνυμάτων : 33695 Ηλικία : 35 Location : Cairhien Ημερομηνία εγγραφής : 08/04/2008
Magical Identity Κοιτώνας Hogwarts: Ραβενκλόου Blood Status: Pureblood Today's thought: I'd name you Darkfriend as well, but I suspect that the Dark One would perhaps be embarrassed to associate with you.
Εμένα πάντως κάτι δεν μου κάθεται καλά εδώ... Γιατί να φτιάξει δεύτερο Φάντασμα? Το original βάζει κάτω ολόκληρες δισκογραφίες, τι να το κάνουμε το 2? Και το τέλος ήταν μια χαρά. Δηλαδή δεν φτάνει που πήρε το βιβλίο, ένα υπερτέλειο θρίλερ μυστηρίου, και μας το 'κανε "αγάπες και λουλούδια", θα αλλάξει και το τέλος τώρα? Ουστ...
Anyway, αφού είναι αποφασισμένος ας το κάνει. Αρκεί να έχει διαφορετική υπόθεση και όταν γίνει ταινία να σκηνοθετηθεί από τον Τιμ :P
οποιες ταινιες γαζου λεφτα τις συνεχιζουν ,τεσπα πηγα να δω το πρωτο και βαρεθηκα στα δεκα λεπτα(δεν ειμαι φαν της οπερας) αλλα το theme τα σπαει ,το εχω στο κινητο μου και ειναι πολυ καλο(αν και παταει κατι τσιριδες στο τελος )
Μιας και θυμήθηκα την αγάπη μου για το Phantom of the Opera πριν λίγες μέρες, αποφάσισα να ψάξω και για το Love Never Dies. Αφού διάβασα την εντελώς και τελείως OOC πλοκή του και τις απογοητευτικές κριτικές του από τους Phans είπα να ψάξω και για τα τραγούδια. Κακή ιδέα. Η μουσική φυσικά τα σπάει αλλά οι στίχοι είναι τόσο ότι να 'ναι που στην αρχή νόμιζα πως άκουγα άλλα αντί άλλων.
Απολαύστε το Beneath a Moonless Sky. Και μετά δοκιμάστε να το συγκρίνετε με το Music of the Night ή To Point of No Return που έχουν πάνω-κάτω το ίδιο θέμα.
Στίχοι:
I should have known that you'd be here, I should have known it all along. This whole arrangement bears your stamp, you're in each measure of that song. How dare you try and claim me now, how dare you come invade my life.
Oh Christine, my Christine in that time that the world thought me dead. My Christine, on that night just before you were wed. Oh Christine, you came and found where I hid, don't you deny that you did theat long ago night.
That night.
Once there was a night beneath a moonless sky, too dark to see a thing too dark to even try.
I stole to your side, to tell you I must go. I couldn't see your face, but sensed you even so.
And I touched you. And I felt you. And I heard those ravishing refrains. The music of your pulse. The singing in your veins. And I held you. And I touched you. And embraced you. And I felt you. And with every breath and every sigh. I felt no longer scared. I felt no longer shy. At last our feelings bared beneath a moonless sky.
And blind in the dark, as soul gazed into soul; I looked into your heart and saw you pure and whole.
Cloaked under the night with nothing to suppress, a woman and a man no more and yet no less.
And I kissed you. And caressed you. And the world around us fell away, we said things in the dark, we never dared to say. And I caught you. And I kissed you. And I took you. And caressed you. With a need to urgent to deny. And nothing mattered then except for you and I. Again and then again, beneath a moonless sky.
And when it was done, before the sun could rise ashamed of what I was afraid to see your eyes. I stood while you slept and whispered a goodbye. And slipped into the dark beneath a moonless sky.
And I loved you, yes I loved you. I'd have followed any where you led. I woke to swear my love, and found you gone instead.
And I loved you. And I loved you. And I left you. Yes I loved you. And I had to both of us knew why. We both knew why. And yet I won't regret from now until I die. The night I can't forget, beneath a moonless sky.
And now? How could you talk of now for us? There is no now.
ΥΓ: H φωνή της Christine δεν μου αρέσει. O Phantom να φύγει και να πάει να κάνει το φάντασμα στο ορίτζιναλ μιούζικαλ
Αριθμός μηνυμάτων : 33254 Ηλικία : 30 Ημερομηνία εγγραφής : 29/06/2009
Magical Identity Κοιτώνας Hogwarts: Σλίθεριν Blood Status: Half-Blood Today's thought: Many times since, I have called to Marius. But there was no answer. Just the endless procession of days, months...years. My teacher left me to my darkest lesson. That in the end, we are alone. And there is nothing but the cold, dark wasteland of eternity.
Cassandra Black έγραψε:Εμένα πάντως κάτι δεν μου κάθεται καλά εδώ... Γιατί να φτιάξει δεύτερο Φάντασμα? Το original βάζει κάτω ολόκληρες δισκογραφίες, τι να το κάνουμε το 2? Και το τέλος ήταν μια χαρά. Δηλαδή δεν φτάνει που πήρε το βιβλίο, ένα υπερτέλειο θρίλερ μυστηρίου, και μας το 'κανε "αγάπες και λουλούδια", θα αλλάξει και το τέλος τώρα? Ουστ...
Anyway, αφού είναι αποφασισμένος ας το κάνει. Αρκεί να έχει διαφορετική υπόθεση και όταν γίνει ταινία να σκηνοθετηθεί από τον Τιμ :P
Ψιλοσυμφωνώ. Δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιοι συνεχίζουν μετά το τέλος. Αυτό συνήθως το κάνουν οι γυναίκες και χαλάει η όλη φάση και ατμόσφαιρα.
Oh, the skies, tumbling from your eyes So sublime, a chase to end all time Seasons call and fall, from grace and uniform Anatomical, metaphysical
Oh, the dye, a blood red setting sun Rushing through my veins, burning up my skin I will survive, live and thrive Win this deadly game
Love crime I will survive, live and thrive I will survive I will...
Αριθμός μηνυμάτων : 33695 Ηλικία : 35 Location : Cairhien Ημερομηνία εγγραφής : 08/04/2008
Magical Identity Κοιτώνας Hogwarts: Ραβενκλόου Blood Status: Pureblood Today's thought: I'd name you Darkfriend as well, but I suspect that the Dark One would perhaps be embarrassed to associate with you.
Μιας και θυμήθηκα την αγάπη μου για το Phantom of the Opera πριν λίγες μέρες, αποφάσισα να ψάξω και για το Love Never Dies. Αφού διάβασα την εντελώς και τελείως OOC πλοκή του και τις απογοητευτικές κριτικές του από τους Phans είπα να ψάξω και για τα τραγούδια. Κακή ιδέα. Η μουσική φυσικά τα σπάει αλλά οι στίχοι είναι τόσο ότι να 'ναι που στην αρχή νόμιζα πως άκουγα άλλα αντί άλλων.
Πω αυτό ακριβώς μπήκα να γράψω Πραγματικά το Love Never Dies θα μπορούσε άνετα να θεωρηθεί fanfiction σε alternate universe. Η πλοκή είναι τόσο ό,τι να'ναι που καλύτερα θα ήταν να ήταν αυτόνομο έργο με διαφορετικούς χαρακτήρες παρά σίκουελ. Μα να μου βγάζει τον Ραούλ abusive? Ποιον, τον Ραούλ, που κοίταζε την Κριστίν κι έλιωνε?! Για να μη μιλήσω για την πατρότητα του παιδιού και -ακόμα χειρότερα- για το τέλος
Ξέρεις τι; Το Love Never Dies είναι fanfiction Είναι βασισμένο σε βιβλίο (Phantom of Manhattan νομίζω) που είναι unauthorised συνέχεια του PotO
Και ξέρεις τι είναι χειρότερο; Ο ALW βγήκε και την είπε στους φαν που δυσαρεστήθηκαν με το Love Never Dies
Πάντως πήγε άπατο και σταμάτησε να παίζεται στο Λονδίνο το καλοκαίρι και δεν νομίζω να πάει ποτέ Broadway. Fun fact: όταν έψαχνα να βρω πληροφορίες για το LND βρήκα ένα τόπικ στο φόρουμ του επίσημου site της Sarah Brightman (πρώτη Crhistine στο PotO) με τίτλο "Love Never Dies (it will next month!)". Οι φαν της έχουν χιούμορ
υγ. *2 χρόνια αργότερα * Δημήτρη τώρα είδα ότι έχεις δει το PotO 2 φορές και θέλω να σε βρω να σου πω πόσο σε ζηλεύω
Αριθμός μηνυμάτων : 33254 Ηλικία : 30 Ημερομηνία εγγραφής : 29/06/2009
Magical Identity Κοιτώνας Hogwarts: Σλίθεριν Blood Status: Half-Blood Today's thought: Many times since, I have called to Marius. But there was no answer. Just the endless procession of days, months...years. My teacher left me to my darkest lesson. That in the end, we are alone. And there is nothing but the cold, dark wasteland of eternity.
Αριθμός μηνυμάτων : 33254 Ηλικία : 30 Ημερομηνία εγγραφής : 29/06/2009
Magical Identity Κοιτώνας Hogwarts: Σλίθεριν Blood Status: Half-Blood Today's thought: Many times since, I have called to Marius. But there was no answer. Just the endless procession of days, months...years. My teacher left me to my darkest lesson. That in the end, we are alone. And there is nothing but the cold, dark wasteland of eternity.
Hecate έγραψε:και τελείως OOC πλοκή του και τις απογοητευτικές κριτικές του από τους Phans είπα να ψάξω και για τα τραγούδια. Κακή ιδέα. Η μουσική φυσικά τα σπάει αλλά οι στίχοι είναι τόσο ότι να 'ναι που στην αρχή νόμιζα πως άκουγα άλλα αντί άλλων.
Απολαύστε το Beneath a Moonless Sky. Και μετά δοκιμάστε να το συγκρίνετε με το Music of the Night ή To Point of No Return που έχουν πάνω-κάτω το ίδιο θέμα.
ΥΓ: H φωνή της Christine δεν μου αρέσει. ;)O Phantom να φύγει και να πάει να κάνει το φάντασμα στο ορίτζιναλ μιούζικαλ
α) OOC πλοκή; β) Εμένα μου άρεσαν και οι στίχοι, εννοώ, δεν μου έβγαλαν κάτι άκυρο :/ γ) Γιατί να συγκρίνουμε το Music of the Night ή το Point of No Return με το Beneath a Moonless Sky? δ) Αυτή η εκδοχή είναι από το Λονδρέζικο καστ ή αυτό της Μελβούρνης που είδα στην ταινία; (συμφωνώ για τον Φάντασμα, να πάει στο ορίτζιναλ, τόσο θεός είναι )
Cassandra Black έγραψε: Μα να μου βγάζει τον Ραούλ abusive? Ποιον, τον Ραούλ, που κοίταζε την Κριστίν κι έλιωνε?! Για να μη μιλήσω για την πατρότητα του παιδιού και -ακόμα χειρότερα- για το τέλος
α) Εμένα δεν μου φαίνεται εκτός πραγματικότητας, θα μπορούσε να είχε συμβεί ρε Αν και το τέλος του Φάντομ οφ δι Όπερα τελειώνει με αγάπη προς την Κριστίν... και πάλι ταιριάζει να πούμε β) Για την πατρότητα εγώ έπαθα σοκ και δέος, γω νόμιζα πως δεν είχαν ολοκληρώσει την σχέση τους τόσα χρόνια το Φάντασμα και η Κριστίν
Hecate έγραψε: Ξέρεις τι; Το Love Never Dies είναι fanfiction Είναι βασισμένο σε βιβλίο (Phantom of Manhattan νομίζω) που είναι unauthorised συνέχεια του PotO
Πάντως πήγε άπατο και σταμάτησε να παίζεται στο Λονδίνο το καλοκαίρι και δεν νομίζω να πάει ποτέ Broadway.
α) Το τσέκαρα και γω το βιβλιαράκι, έτσι φαίνεται Αλλά γιατί το λάτρεψα; β) Γαμ*το
Λοιπόν, ας πάρω τα πράματα από την αρχή
Είδα την ταινία, με το καστ της Μελβούρνης, αλλά πριν από αυτό είδα και κάτι κομμάτια από το Λονδρέζικο με την Μπόγκες. Αυτή ρε παιδιά δεν μου άρεσε σαν Κριστίν. Ούτε στο φάντασμα που έπαιζε. Δεν ξέρω γιατί, κάπως υπερέπαιξε και μου θύμισε υπερβολές τύπου Ντενίση Τέλος πάντων είδα την ταινία και δεν καταλαβαίνω γιατί έγινε τόσος ντόρος που έκαναν σίκουελ Ήταν ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΣΤΑΤΟ Δεν ήταν ένα ριμέηκ ή μια απελπισμένη προσπάθεια να αναβιώσουν κάτι (το οποίο εν τέλει δεν πέθανε, ακόμα παίζεται) ούτε πήγαν να επαναλάβουν κάτι ή να πάνε πιο πάνω από το αρχικό φάντασμα. Φαντάζομαι ο Webber το κατάλαβε αυτό από την αρχή και μπράβο του γιατί έγραψε μια αξιοπρεπέστατη συνέχεια η οποία δεν πήγε σε υπερβολές ούτε πήγε να ακυρώσει το αρχικό φάντασμα. Δεν μου φάνηκε κακό, ή απελπισμένο ή λάθος, αλλά μια λογική εκδοχή των πραγμάτων, κι ας μας προϊδεάζει το πρώτο Φάντασμα για άλλα πράγματα (όπως το τέλος της σχέσης του ραούλ με την κριστίν).
Εν τέλει μου άρεσε Αν και η Κριστίν της Μελβούρνης μου φάνηκε λίγο ψεύτικη, μου άρεσε. Και μου άρεσε και η μουσική και οι στίχοι, και μάλιστα το γεγονός πως ακούστηκαν κάποιες μουσικές φράσεις από το πρώτο Φάντασμα δεν με χάλασε, ήταν ακριβώς όσο έπρεπε. Και τα τραγούδια επίσης δεν ήταν μια ακύρωση των προηγούμενων ή κάτι ακόμα πιο υπερβολικό για να φανούν αυτά. Ήταν εξαιρετικά και αξιοπρεπέστατα. Αχ και βασικά μου άρεσε η ταινία, και η θεματική με το τσίρκο και όλα, άλλωστε ο Φάντασμας από τσίρκο ερχόταν, σε όπερα πήγε και πάλι τσίρκο κατέληξε να συνεχίσει (παράλληλα με την όπερα)
Μου άρεσε, μου άρεσε, μου άρεσε και δεν θα αφήσω κανέναν να μου χαλάσει τη διάθεση :P:Head canοn δεν το θεωρώ αλλά μου άρεσε :P:Devil take the hindmost μωρή!
εντίτ: όχι, το κουαρτέτο είναι καλύτερο
Oh, the skies, tumbling from your eyes So sublime, a chase to end all time Seasons call and fall, from grace and uniform Anatomical, metaphysical
Oh, the dye, a blood red setting sun Rushing through my veins, burning up my skin I will survive, live and thrive Win this deadly game
Love crime I will survive, live and thrive I will survive I will...
Morgan Le Fay έγραψε:α) OOC πλοκή; β) Εμένα μου άρεσαν και οι στίχοι, εννοώ, δεν μου έβγαλαν κάτι άκυρο :/ γ) Γιατί να συγκρίνουμε το Music of the Night ή το Point of No Return με το Beneath a Moonless Sky? δ) Αυτή η εκδοχή είναι από το Λονδρέζικο καστ ή αυτό της Μελβούρνης που είδα στην ταινία; (συμφωνώ για τον Φάντασμα, να πάει στο ορίτζιναλ, τόσο θεός είναι )
α) Ναι, είναι εντελώς εκτός χαρακτήρα όπως άλλωστε και όλα τα unauthorised sequels. Εκτός και αν εσύ κοιτάς τη Meg Giry στο original και λες "α, να μια δολοφόνος". β) Ε, εμένα μου έβγαλαν γ) Γιατί και τα 3 τραγούδια μιλάνε για σεξ, αλλά το BaMS πάσχει από στίχο. δ) Ποια ταινία;
Morgan Le Fay έγραψε:β) Για την πατρότητα εγώ έπαθα σοκ και δέος, γω νόμιζα πως δεν είχαν ολοκληρώσει την σχέση τους τόσα χρόνια το Φάντασμα και η Κριστίν
Τους στίχους του Βeneath a Moonless Sky που σου άρεσε κιόλας τους κατάλαβες; Αυτό λέει το τραγούδι
Η Boggess ούτε εμένα μ' αρέσει για Christine, δεν καταλαβαίνω τι έρωτα έπαθε ο ALW μαζί της. Σου φάνηκε αξιοπρεπέστατο γιατί είδες την πολύ προσεγμένη Αυστραλέζικη παραγωγή και όχι την αρχική Λονδρέζικη. Τώρα αν σου άρεσε και το σενάριο, τι να πω; Εσύ διαβάζεις και Cassandra Clare Δεν λέω ότι είναι απαίσιο, απλώς δεν αξίζει να είναι seguel του PotO.
Αριθμός μηνυμάτων : 33254 Ηλικία : 30 Ημερομηνία εγγραφής : 29/06/2009
Magical Identity Κοιτώνας Hogwarts: Σλίθεριν Blood Status: Half-Blood Today's thought: Many times since, I have called to Marius. But there was no answer. Just the endless procession of days, months...years. My teacher left me to my darkest lesson. That in the end, we are alone. And there is nothing but the cold, dark wasteland of eternity.
Hecate έγραψε:α) Ναι, είναι εντελώς εκτός χαρακτήρα όπως άλλωστε και όλα τα unauthorised sequels. Εκτός και αν εσύ κοιτάς τη Meg Giry στο original και λες "α, να μια δολοφόνος". β) Ε, εμένα μου έβγαλαν γ) Γιατί και τα 3 τραγούδια μιλάνε για σεξ, αλλά το BaMS πάσχει από στίχο. δ) Ποια ταινία;
α) Ναι, τι πάει να πει OOC εννοώ β)-γ) ε, διαφωνούμε δ) την πολύ προσεγμένη Αυστραλέζικη παραγωγή στην οποία κάνανε καλοσκηνοθετημένη μαγνητοσκόπηση
Hecate έγραψε:Τους στίχους του Βeneath a Moonless Sky που σου άρεσε κιόλας τους κατάλαβες; Αυτό λέει το τραγούδι
Η Boggess ούτε εμένα μ' αρέσει για Christine, δεν καταλαβαίνω τι έρωτα έπαθε ο ALW μαζί της. Σου φάνηκε αξιοπρεπέστατο γιατί είδες την πολύ προσεγμένη Αυστραλέζικη παραγωγή και όχι την αρχική Λονδρέζικη. Τώρα αν σου άρεσε και το σενάριο, τι να πω; Εσύ διαβάζεις και Cassandra Clare Δεν λέω ότι είναι απαίσιο, απλώς δεν αξίζει να είναι seguel του PotO.
αυτό σου λέω κ γω Κατάλαβα πως είχαν ολοκληρώσει τις σχέσεις τους με το beneath the moonless sky και με το παιδί Φχαριστώ, αυτή η Μπόγκες εδώ μου κάθετα. Αχ γιατί να διαφωνούμε τόσο πολύ Η Κλερ εκτελεί τις ιδέες της με ωραίο τρόπο, για αυτό μου αρέσει, και οκ, καταλαβαίνω γιατί εσένα δεν σου αρέσει αλλά γιατί δεν καταλαβαίνεις και συ τον λόγο για τον οποίο αρέσει σε μένα η Κλερ; Και εν τέλει, αν δεν αξίζει να είναι σίκουελ το LND, ΤΙ ΔΙΑΟΛΟ αξίζει; Εγώ είδα το καλύτερο δυνατό, τον αξιοπρεπέστερο τρόπο να κάνει κανείς σίκουελ του Φαντάσματος, οτιδήποτε άλλο θα ήταν too much/little of anything
Oh, the skies, tumbling from your eyes So sublime, a chase to end all time Seasons call and fall, from grace and uniform Anatomical, metaphysical
Oh, the dye, a blood red setting sun Rushing through my veins, burning up my skin I will survive, live and thrive Win this deadly game
Love crime I will survive, live and thrive I will survive I will...
Όχι, δεν αξίζει. Είναι ένα alternative universe fanfiction, υπάρχουν άλλα, γραμμένα από δεκαεξάχρονα που είναι πολύ καλύτερα. Δεν καταλαβαίνω γιατί απ' όλα όσα έχουν γραφτεί για το φάντασμα επιλέχθηκε το συγκεκριμένο βιβλίο ως βάση.
Αριθμός μηνυμάτων : 33254 Ηλικία : 30 Ημερομηνία εγγραφής : 29/06/2009
Magical Identity Κοιτώνας Hogwarts: Σλίθεριν Blood Status: Half-Blood Today's thought: Many times since, I have called to Marius. But there was no answer. Just the endless procession of days, months...years. My teacher left me to my darkest lesson. That in the end, we are alone. And there is nothing but the cold, dark wasteland of eternity.
Εμ, δεν θα το έκλεινα; Το αρχικό έργο είχε μια χαρά τέλος, δεν το έκοψαν στη μέση. Ας μείνει και κάτι για τη φαντασία μας να το πλάσει κανείς όπως θέλει.
Αριθμός μηνυμάτων : 33254 Ηλικία : 30 Ημερομηνία εγγραφής : 29/06/2009
Magical Identity Κοιτώνας Hogwarts: Σλίθεριν Blood Status: Half-Blood Today's thought: Many times since, I have called to Marius. But there was no answer. Just the endless procession of days, months...years. My teacher left me to my darkest lesson. That in the end, we are alone. And there is nothing but the cold, dark wasteland of eternity.
Αριθμός μηνυμάτων : 33695 Ηλικία : 35 Location : Cairhien Ημερομηνία εγγραφής : 08/04/2008
Magical Identity Κοιτώνας Hogwarts: Ραβενκλόου Blood Status: Pureblood Today's thought: I'd name you Darkfriend as well, but I suspect that the Dark One would perhaps be embarrassed to associate with you.
Με τίποτα δεν είναι canon Είδα σήμερα την αυστραλιανή παραγωγή και ενώ ήταν πολύ προσεγμένη με ωραία κοστούμια/σκηνικά και όμορφα κομμάτια που κανα-δυο θα μου μείνουν σίγουρα, η πλοκή μου τα χάλασε όλα.
από just reaper Πεμ Οκτ 08, 2009 7:24 pm
O Phantom να φύγει και να πάει να κάνει το φάντασμα στο ορίτζιναλ μιούζικαλ 
Ποιον, τον Ραούλ, που κοίταζε την Κριστίν κι έλιωνε?! Για να μη μιλήσω για την πατρότητα του παιδιού και -ακόμα χειρότερα- για το τέλος 
Είναι βασισμένο σε βιβλίο (Phantom of Manhattan νομίζω) που είναι unauthorised συνέχεια του PotO 
