El Barco 2011-2013

Εδώ έχουμε σχολιασμό χαρακτήρων το δίχως άλλο:
Ulises: Ωραίος, πολύ ωραίος είσαι χρυσέ μου, κι μπράβο σου, κι ωραίο βιογραφικό έχεις, κι ντόμπρα κι σταράτα του τα είπες του άλλου του χαμένου κορμιού του πατέρα σου, κι ωραία πράγματα βγάζεις φώτο (έλα να με τραβήξεις κι μένα) και συγχαρητήρια για το θάρρος σου και τον τσαμπουκά σου που ανέβηκες στο πλοίο γιατί αν δεν το έκανες , η γη θα στερούνταν ένα απ'τα σημαντικότερα αρσενικά αποκτήματα της. Πάλι καλά που η άλλη δεν σε έφαγε με το ψαροντούφεκο της. Αμάν αυτό το παιδί ταλαιπωρία που τράβηξε και δεν το σεβάστηκε κανείς. Πρώτα κιβώτιο, μετά στην καραντίνα κλειδωμένος... Κι όλα αυτά γιατί? γιατί το κακόμοιρο ήθελε να γνωρίσει τον πατέρα του, έλεος.
Ainhoa: Για πρώτο επ. πολύ την χαμηλοβλεπούσα, δεν έχω να πω τίποτα περισσότερο. Στα επόμενα θα αρχίσει να εκδηλώνεται το μόνο σίγουρο, τώρα προσπαθεί να ξεπεράσει το σοκ της απώλειας της μάνας μόνο. Οκ δεκτόν. Κι μπράβο σου παιδί μου, που δεν είσαι σπιούνος και παίρνεις το μέρος της παρέας, Αλλά όχι να δούμε ένα μανουλομάνουλο και αμέσως να το χτυπήσουμε, Δλδ μιλάμε το παιδί παλάβωσε απ'την πρώτη στιγμή μαζί σου, "Σε ακολούθησε" Κι εσύ να το χτυπήσεις το Θεό σου δεν έχεις.
Ricardo: Ο καπετάνιος εν απουσία στην οικογενειακή ζωή. Τι να σου πω εσένα άνθρωπε μου? Μάθε τλχστν να είσαι γονιός στο καράβι, τώρα που ο κόσμος χάθηκε, ζήτα συμβουλές κι απ'τη γιατρέσσα, επιστήμων εκεί πέρα θα το χρειαστείς. Κι φρόντισε να μην αφήνεις πολύ τον 'θείο' να σου κολλάει κι να σου σπάει τα νεύρα, Εδώ σπάει τα δικά μας, έχε τον σε απόσταση, έλεος κι αυτός.
Valeria: Άχου πως μ'αρέσεις εσύ, άχου πως μ'αρέσεις, Θέλω να της αρπάξω τα μαγουλάκια να της τα κάνω γούτσου-γούτσου! Τι γλυκιά που είναι?! Κι επίσης μ'αρέσει που κάθε φορά κάθε επ. ξεκινά με αφήγηση δική της, γράφοντας το ημερολόγιο της και περιγράφοντας τα δρώμενα του πλοίου απ'τη δική της μεριά. Τη λατρεύω,!
Julian: Έ ρε! Σαλόμη που σου χρειάζεται εσένα! Μας τα'χεις κάνει κρόσσια αγαπητέ μου, δεν λέω καλά έκανες και τιμώρησες το άλλο το μόμολο με την τσίχλα αλλά δεν φερόμαστε έτσι στο γιο μας, που ανέβηκε στο καράβι με κίνδυνο τη ζωή του για να σε γνωρίσει, κι που έχασε την μητέρα του πριν από δέκα μέρες! Δεν είπαμε να πετάξεις απ'τη χαρά σου, αλλά ούτε και να βρίζεις , φωνάζεις, γκρινιάζεις, και να τον περιφρονείς σαν να ήτανε σκ@τ@ σου! Ακούς?! Για μένα είσαι τελειωμένος ώς προς την συμπεριφορά και καλά κάνει που σου πάει κόντρα και σου φέρεται ειρωνικά ο άλλος! Δεν φερόμαστε έτσι, ακόμα κι είχες όπως λες σοβαρό λόγο που εγκατέλειψες την άλλη με ένα μωρό στην αγκαλιά! Φτου σου , αγενέστατε!
Julia: Τι τραβάς κι εσύ, αγαπητή μου?! Τι κλάμα έχεις ρίξει κι τι θα ρίξεις ακόμα, ?! Πάει τον χάσαμε τον Φίλιππο, κρίμα κι είχε γούστο στις χνουδωτές κιλότες, κι αυτό το ρεζιλίκι με τον καπετάνιο. Αλλά άστον κι αυτόν να πάρει μια ιδέα για αργότερα του χρειάζεται. Πάντως καλή του λόγου της, δεν μπορώ να πω, εφόσον η μικρή την συμπάθησε κι την άφησε να της κόψει το ψάρι λέω κι εγώ να της δώσω μια ευκαιρία, Μακριά απ'το μικρό όμως, ξέρεις εσύ!
Gamboa: ΔΕΝ ΣΕ ΘΕΛΟΥΜΕ ΡΕ! ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ ΝΑ ΠΑΣ ΑΛΛΟΥ! ΝΑ ΣΕ ΚΑΤΑΣΠΑΡΑΞΕΙ Ο ΒΥΘΟΣ ΤΗΣ ΘΑΛΛΑΣΑΣ !!! ΝΑ ΠΑΣ ΝΑ ΠΝΙΓΕΙΣ!!! ΣΙΧΑΜΕΝΕ, ΑΚΟΥΣ, Ε ΣΙΧΑΜΕΝΕ!! που μου μπήκες κι στο καράβι για να μου την σκαπουλάρεις, απατεώνα πληροφοριοδότη, που θα μου κάνεις κι τα γλυκά μάτια στην άλλη τη μικρή για να την παγιδέψεις! ΕΙΣΑΙ ΓΛΟΙΩΔΗΣ ΚΙ ΑΛΛΟ ΤΟΣΟ ΕΓΩ ΠΟΥ ΣΕ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ! (ομολογώ πάντως πως αν κι κακός στα περισσότερα σίριαλ ο ηθοποιός παρόλα τα 40 τόσα του χρόνια, έχει υπέροχα μάτια)
Salomé: Την αγαπάω τούτη, την πάω, την γουστάρω τρελά, Άντε θα περνούσα ώρες στην κουζίνα μαζί της, πίνοντας το τσάι , το τίλιο ή το φασκόμηλο μου και αποκαλύπτοντας της τα εσώψυχα μου. Τι καλός άνθρωπος, νοιάζεται για όλους εκεί μέσα. Κι είναι η δύναμη, η ψυχή κι ελπίδα αυτού του καραβιού. Το κουράγιο, ο βράχος κι το στήριγμα. ΨΗΦΙΖΩ ΣΑΛΟΜΕ!
"Burbuja": Α! ο Φυσαλίδας! Σε γουστάρω φίλε μου, κι εσένα, μπορεί ίσως να έχει κάποιο κάλο στον εγκέφαλο,αλλά είναι ο μοναδικός λογικός εκεί μέσα. Όλα τα καταλαβαίνει, κι τα εκφράζει με τον δικό του ξεχωριστό όμορφο τρόπο, 'είναι το μικρό αθώο παιδάκι του καραβιού' , ψυχούλα, που θα το ήθελες πάντα στο πλευρό σου. Χαίρομαι Φυσαλίδα που ήσουν στο καράβι την ώρα που η γη κατατρεφόταν, χαίρομαι ειλικρινά.
Palomares: 'Ευλόγησον'! Εγώ φίλε μου να ξέρεις, σε ότι κάνεις κι λες είμαι με το μέρος σου. Εξάλλου τα ίδια πράγματα δεν διδαχτήκαμε. Δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω. Α! Κι κάτι ακόμα,
'Ευλόγησον' ~ κι ωραίο κορμί.
Vilma: Τώρα εσένα αγαπητή μου τι να σου πω?! Που πήγες κι μου γκαστρώθηκες πριν της ώρας σου με τις μλκς που κάνεις? Συγχαρητήρια? Μάλλον όχι! Εύχομαι τλχστν εκεί μέσα να βρεις κάνα γνωστικό να σου ανοίξει τα ματάκια γιατί είναι ακόμα κλειστά.
Estela: Την επεξεργάζομαι ακόμα την κιουρία, φαίνεται να διαθέτει μια δόση λογικής, αλλά δεν μπορώ να είμαι σίγουρη, Είναι νωρίς κι αρχή ακόμα βρίσκομαι σε επεξεργασία.
"Piti": Μα να μην διαθέτει ένα μόμολο το καράβι? Αλίμονο! Το οποίο θα τρώει όλες τις τσίχλες του κόσμου στην μάπα?! Γιατί όχι ρε αδελφέ, να γελάμε περνώντας ευχάριστα την ώρα μας ξέροντας πως υπάρχει ένας γελωτοποιός εκεί μέσα, που πετάει κοτσάνες όλη την ώρα, Και πως μέσα στην εγκυκλοπαίδεια κρύβει αλκόολ, ΟΥΣΤ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΧΑΜΩ ΚΙ ΕΣΎ!
Ramiro: Μ'αρέσει ο 'κουτσός' , είναι παρορμητικός, κι ρομαντικός! Τυχερή όποια τον έχει, τα δίνει όλα για το άλλο του μισό, Μ'αρέσει. Θέλω να τον δω κολλητό με τον Ulises , ω ναι το θέλω.

Σημείωση: Κατά'άλλα πολύ κουνηθήκαμε παιδιά, την ώρα που καταστρεφόταν ο κόσμος, πολλά πιρούνια και κουτάλια ανεβοκατέβηκαν και γενικά μια αναγούλα κι έναν εμετό τον κάναμε κι εμείς σαν πιστοί τηλεθεατές, αλλά στο τέλος το μπουγέλο ήταν ότι καλύτερο. Χεχεχε...