.::HarryWorld::.

Εδώ ο Ήλιος της Φαντασίας δεν δύει ποτέ...

Μην το μετακινείτε γιατί δεν φαίνεται η πρώτη είδηση!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ενδιαφέρεστε να γίνετε δημοσιογράφοι?
Αν υπάρχουν θέματα και απουσιάζουμε, στείλτε μήνυμα στο Φατσοβιβλίο

3 απαντήσεις

    Μουσική και τραγούδι: Τεχνική ή συναίσθημα;

    Romilda Vane
    Romilda Vane
    Δασοφύλακας
    Δασοφύλακας


    Αριθμός μηνυμάτων : 12879
    Ηλικία : 29
    Location : Neverland
    Ημερομηνία εγγραφής : 17/08/2010

    Magical Identity
    Κοιτώνας Hogwarts: Ραβενκλόου Ραβενκλόου
    Blood Status: Half-Blood
    Today's thought: Μάγεψαν και σένανε τα ξωτικά;

    Μουσική και τραγούδι: Τεχνική ή συναίσθημα; Empty Μουσική και τραγούδι: Τεχνική ή συναίσθημα;

    Δημοσίευση από Romilda Vane Τετ Δεκ 11, 2013 1:14 am

    σιγουρα η μουσική ενος τραγουδιου να κάνει με την μελωδικότητα και η  ερμηνεια του με το ταλεντο του καθε τραγουδιστή.

    Αλλά πολλές φορές τυχαίνει η ερμηνεία του καθε τραγουδιστή να δίνει αυτο το κατι παραπάνω στο κομμάτι, ακόμα και αν απο πλευρά τεχνικής δεν είναι ικανοποιητικό. Πολλοι καλλιτέχνες έχουν ένα τετοιο "ιδιαιτερο" στυλ ερμηνείας και το φωνητικό κομμάτι της μουσικής τους δεν είναι τεχνικά "αρτιο" , χωρις ομως αυτο να γινεται αιτια να χαρακτηριστουν αταλαντοι.
    Για παραδειγμα φωνες ψιθυριστές, ή οργισμένες ή επιτηδες  "σπαστές" και ερμηνειες καλλιτεχνων που δεν ειναι επικεντρωμενες στις νοτες, ειναι ομως γεματες συναίσθημα.

    Τι ισχύει για σας; εχετε καποια παραδειγματα καλλιτεχνων ή τραγουδιών που σας κερδισαν παρόλο που αλλοι ισως να τα χαρακτηριζαν "θορυβο" ή "φάλτσο";
    Υπάρχουν καποιες ξεχωριστές ερμηνειες τραγουδιων που σας μαγεψαν;Αν ναι ποιες;
    τι ήταν αυτό που σας τραβηξε το ενδιαφέρον και σας εκανε να τις ξεχωρισετε;

    τελικα τι είναι αυτο το "κατι παραπάνω" γα σας που κανει ενα τραγουδι/ενα συγκροτημα/εναν μουσικο ξεχωριστο; η σωστή εκτέλεση και τεχνική ή το συναισθημα και ο τροπος ερμηνειας; Πιστευετε οτι η συναισθηματική κατάσταση του τραγουδιστή μπορει να απογειωσει μια ερμηνεία ή για εσας είναι καθαρά θέμα σωστής μουσικης εκτέλεσης; ή μήπως είναι κάτι ενδιάμεσο και πρέπει να συνδοιαζονται και τα δύο;


    Γραψτε τη γνωμη σας και μην ξεχασετε να βαλετε βιντεο με τραγούδια που κατα τη γνωμη σας εχουν αυτό το "κατι" hippie
    Amycus
    Amycus
    Member of Order Of Merlin 1st
    Member of Order Of Merlin 1st


    Αριθμός μηνυμάτων : 29775
    Ηλικία : 44
    Location : Κατάληψη σε ζαχαροπλαστείο!
    Ημερομηνία εγγραφής : 26/07/2010

    Magical Identity
    Κοιτώνας Hogwarts: Σλίθεριν Σλίθεριν
    Blood Status: Muggle born
    Today's thought: Δεν νιώθω ποτέ μοναξιά.Είμαι σχιζοφρενής!

    Μουσική και τραγούδι: Τεχνική ή συναίσθημα; Empty Απ: Μουσική και τραγούδι: Τεχνική ή συναίσθημα;

    Δημοσίευση από Amycus Τετ Δεκ 11, 2013 11:34 am

    Εμένα στο μυαλό μου έρχεται ο Μητροπάνος.Ο άνθρωπος -Θεός σχωρέσ'τον- φάλτσαρε αρκετά.Τι ψηλές,τι χαμηλές,τους έκοβε το κεφάλι.Αλλά για κάποιο λόγο κανείς μας δεν έμεινε στο φάλτσο.Όλοι πάντα ακούγαμε κάτι στην φωνή του που μας έκανε να ξεχνάμε ή να μην νοιαζόμαστε για τις μουσικές ατασθαλίες του.Πάντα ο Μητροπάνος άλλωστε είχε γενναιόδωρο συναίσθημα στην φωνή του.
    @RtVaVa
    @RtVaVa
    Εβδομοετής στην Σχολή
    Εβδομοετής στην Σχολή


    Αριθμός μηνυμάτων : 10225
    Ηλικία : 29
    Location : Utero
    Ημερομηνία εγγραφής : 20/04/2008

    Magical Identity
    Κοιτώνας Hogwarts: Ραβενκλόου Ραβενκλόου
    Blood Status: Pureblood
    Today's thought: lalala

    Μουσική και τραγούδι: Τεχνική ή συναίσθημα; Empty Απ: Μουσική και τραγούδι: Τεχνική ή συναίσθημα;

    Δημοσίευση από @RtVaVa Τετ Δεκ 11, 2013 1:59 pm

    Φαντάζομαι θα ακουστούν διάφορες φωνές ότι "η τεχνική δεν έχει σημασία και αν κάποιος νιώθει αυτό που κάνει το περνάει στο κοινό και συγκινεί". Είναι αλήθεια; Εν μέρει, ναι. Φυσικά και το άλλο άκρο μου περνάει άκρως αδιάφορο, κάποιος που επικεντρώνεται μόνο στην τεχνική και δεν εκφράζεται δεν πάει πουθενά για εμένα. Απλώς αυτοί που ξέρουν έστω και λίγη μουσική (ή θέατρο ή ζωγραφική ή οτιδήποτε) ξέρουν ότι για να αφεθείς από την μία και να βγει άρτιο αποτέλεσμα από την άλλη, πρέπει να έχεις κατακτήσει την τεχνική μέχρις ενός σημείου. Και δεν μιλάω για φάλτσα ή λαρρυγγισμούς, τα οποία συνήθως ξεφεύγουν όταν ο ερμηνευτής προσπαθεί να "υπερβεί" τον εαυτό του, μιλάω για ωραίο αισθητικά αποτέλεσμα. Μια φωνή ή ένα όργανο φαίνεται όταν είναι δουλεμένο. Και επίσης τα φάλτσα μπορεί να ξεφύγουν, αλλά έχουν υπάρξει εκτελέσεις οι οποίες είναι και "άψογες" τεχνικά και γεμάτες πάθος.
    Πλέον φάλτσα ακούμε αποκλειστικά και μόνο στα λάηβ, δεδομένου ότι στους δίσκους οι ηχολήπτες κάνουν το 80% του ραφιναρίσματος Razz (φυσικά όταν έχουν καλή πρώτη ύλη το αποτέλεσμα είναι καλύτερο). Οπότε διερωτώμαι: εφόσον στις συναυλίες συμμετέχουν κι άλλες αισθήσεις πέραν της ακοής (με κυρίαρχη την όραση) και οι εντάσεις είναι μεγαλύτερες, και κοινώς εφόσον στις συναυλίες έχουμε την τάση να ενθουσιαζόμαστε πιο εύκολα απ' ότι αν ακούσουμε μια ηχογράφηση, είναι εύκολο να διακρίνουμε το καθαρό πάθος απ' τον θεατρινισμό; Αυτό εξαρτάται απ' τις ακουστικές εμπειρίες που έχουμε.
    Φυσικά ο κόσμος ενθουσιάζεται και όταν ακούει κάτι τεχνικά άρτιο, ακόμη κι αν δεν είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να βγει. Αυτό το λέω από προσωπική μου εμπειρία, έχοντας παρευρεθεί και συμμετάσχει σε αρκετές συναυλίες "κλασικής" μουσικής. Όταν κάτι σου φαίνεται άπιαστο, νομίζεις ότι ο άνθρωπος που το υλοποιεί είναι θεός σε σχέση με εσένα και ασυναίσθητα τον θαυμάζεις.

    Για να αναφέρω κάποια παραδείγματα: ένας απ' τους αγαπημένους μου μουσικούς είναι ο Θωμάς Περιμένει Tom Waits, ο οποίος έχει κάνει τον τσιγαροβραχνά κανόνα στα μισά του τραγούδια... Κι όμως, έχει στιλ και γράφει πανέξυπνη μουσική, παρόλο που δεν τον κρίνεις σαν "άρτιο" τραγουδιστή!




    Και φυσικά δεν μπορώ να παραλείψω την Janis Joplin, η οποία με κάνει να ανατριχιάζω. Χρησιμοποιούσε την φωνή της με έναν τρόπο που μάλλον την καταπονούσε (φυσικά δεν μάθαμε αν αυτό επαληθεύτηκε, αφού πέθανε νέα), αλλά έχει μια φρεσκάδα και έναν διαρκή αυθορμητισμό στον οποίον υποκλίνομαι.



    (η δεύτερη αγαπημένη μου εκτέλεση του Summertime oh!)


    Επίσης έτυχε να παρευρεθώ σε ρεσιτάλ του Arcadi Volodos, ενός απ' τους υψηλότερου επιπέδου πιανίστες εν ζωή. Εκείνη την ημέρα δεν έπαιξε κάτι τραγικά δύσκολο τεχνικά (απ' ότι φαινόταν τουλάχιστον), αλλά μεταχειριζόταν με τόσο απόλυτο έλεγχο τον ήχο, που έβγαινε τόσο ιδιαίτερος και με τόσο χαρακτήρα που καθήλωσε το κοινό. Και φυσικά όταν στο τρίτο του Encore έπαιξε ένα τεχνικά υπερβατικό κομμάτι, όταν έκανε λάθος δεν είναι ότι πείραξε και κανέναν. Razz


    Κλείνοντας θα επαναλάβω ότι η τεχνική ουσιαστικά καθορίζει την ποιότητα του ήχου και εν τέλει δίνει ελευθερία στον εκτελεστή να την υπερβεί και να εκφράσει αυτό που έχει μέσα του.
    (και επίσης να προσθέσω ότι πολύ συχνά αυτό που έχει μέσα του καθορίζει αυτό που θα βγάλει... Απλώς σχόλιο.)
    Amycus
    Amycus
    Member of Order Of Merlin 1st
    Member of Order Of Merlin 1st


    Αριθμός μηνυμάτων : 29775
    Ηλικία : 44
    Location : Κατάληψη σε ζαχαροπλαστείο!
    Ημερομηνία εγγραφής : 26/07/2010

    Magical Identity
    Κοιτώνας Hogwarts: Σλίθεριν Σλίθεριν
    Blood Status: Muggle born
    Today's thought: Δεν νιώθω ποτέ μοναξιά.Είμαι σχιζοφρενής!

    Μουσική και τραγούδι: Τεχνική ή συναίσθημα; Empty Απ: Μουσική και τραγούδι: Τεχνική ή συναίσθημα;

    Δημοσίευση από Amycus Τετ Δεκ 11, 2013 2:06 pm

    Στο θέμα με τους πιανίστες,και ο Cortot έκανε τραγικά φάλτσα αλλά έπαιζε με τέτοια δύναμη και ένταση που δεν σε απασχολούσαν καθόλου.Στις σπουδές του Σοπέν παραδείγματος χάριν.Και ο Rubinstein "έχανε" αρκετά αλλά ήταν ο Rubinstein.Ποιός τολμουσε να μιλήσει;  Razz 

      Η τρέχουσα ημερομηνία/ώρα είναι Κυρ Μάης 19, 2024 1:20 pm